toch3; mijn zoontje toonde nooit gedragsproblemen. hij werd alleen heel erg verdrietig, ongelukkig. maar altijd heel goed luisterend, regels volgend, respectvol, beleefd, lief kindje. hij huilde op een gegeven moment dagelijks na de school bij de huisdeur beginnend, elke dag 2 uur lang. hij kon niet eens vertellen wat er met hem was. zo verdrietig was hij. hij beet zijn onderlip van stress. zijn armen steeds krabben helemaal kapot, plaste in zijn broek. hij groeide ook heel langzaam vorig jaar. hij was een ander kind, volgens de juf wanneer hij met de juf alleen was, hij praatte zelfs anders als hij met klasgenoten was. dat heet vergaande aanpassing aan de groep. het was echt heel slecht voor hem. kijk, dat alles is nu weg gelukkig. hij zou het verschrikkelijk vinden als hij weer in die klas van vorig jaar naar gr3 zou moeten gaan. soms vraag ik hem dat. er waren ook een paar pestkoppen, die zo wild waren, die steeds maar wilden laten zien dat zij net zo slim als hij waren. (ik kon dat niet geloven dat dat een issue was bij de kleuters, zo prestatie gericht opgevoede kinderen) ik zag dat ook zelf hoe het ging. echt zo slecht, hoe die jongens hem steeds wilden laten zien 'ik kan dat nog beter' terwijl zij er niets van bakten. zoontje zei niets terug. en hij wilde eerst wel uitleggen hoe het zou moeten maar op een gegeven moment deed hij dat ook niet meer. ik ben nog slimmer dan jij, jij bent slim dat moet jij kunnen, en soms komt er een derde bij en die riep 'nee hoor, hij is de slimste van de hele school'. niet te geloven bij de kleuters allemaal. er werd in de klas natuurlijk gesproken waarom hij andere dingen kreeg. maar dat werd echt niet altijd goed begrepen door de kleuters. je hebt verschillende karakters natuurlijk. mijn zoon is van aanpassing. en daar kon hij echt heel ver gaan. nog steeds. maar hij wordt steeds bewuster van zichzelf.
er kom nog eentje: over het lichaam. ze zijn erg kernachtige boeken, mijn zoon is niet zo gek op lezen, maar deze leest hij wel! en voor de rekenaars. zoontje keurde deze helemaal te gek! hij kon het niet laten en zijn lijst bewaart hij ook helemaal als een schat! lampenfabriek
je moet wel al behoorlijk wat tafels kennen en delen snappen. maar is echt geniaal gemaakt. zoontje vond het echt zo spannend elk keer lamp aan en kijken en weer uit. super Game! op de computer helaas.
Hoi Toch3, Hier had dl het heel moeilijk qua gedrag. Dit soort inflexibiliteit komt vaker voor bij hb kinderen. Ze was echt een draak op school. Zó erg, dat ik haar wel eens heb moeten ophalen bij de directeur Ze is nu versneld en van dit gedrag is niets meer te zien. Ze is eindelijk gelukkig op school, heeft vriendjes, doet goed mee. Een enorm verschil dus, zo fijn!
Waarom is dat inflexibiliteit? Mijn dochter deed op school wat er van haar gevraagd werd, maar was thuis een draak. En nog steeds, als ze niet genoeg uitgedaagd wordt, maar ook als er andere dingen spelen, dan merken we dat (thuis) erg aan haar gedrag.
Mijn dochter schopte ook heel erg tegen de grenzen aan. Dat werd met een versnelling niet helemaal opgelost maar ze liep na die versnelling nog steeds 2 tot 3 jaar voor. Behalve haar motoriek, dat gaf erg veel frustratie.
Emotionele inflexibiliteit wil zeggen dat het kind moeilijk kan omgaan met veranderingen, teleurstellingen, kritiek, enz... Een van de executieve functies is de emotieregulatie. Kinderen die hoogbegaafd zijn hebben soms moeite met deze functie.
executive vaardigheden ja, ik weet nog steeds niet echt precies wat dat betekent. maar is wel vaak een issue ja. gewoon doen wat de anderen doen omdat het moet zonder vragen en elke dag ook als je weet dat het nergens voor nodig is. jasje dicht ritzen omdat mama het vraagt terwijl je het niet koud vindt en je gelooft niet dat je daarvan echt ziek kan worden. het is best een algemene en ingewikkelde term. ook verkeerd in gebruik vaak heb ik het gevoel bij hb kinderen.
Ececutief wil zeggen, uitvoerend. Executieve functies zijn de functies in je brein die het mogelijk maken dat je rationele beslissingen neemt, impulsen beheerst en kunt focussen op wat belangrijk is. Hier zijn elf van die belangrijkste vaardigheden: Respons-inhibitie: nadenken voordat je iets doet. Werkgeheugen: informatie in je geheugen houden bij het uitvoeren van complexe taken. Emotieregulatie: emoties reguleren om doelen te behalen of gedrag te controleren. Volgehouden aandacht: aandachtig blijven, ondanks afleiding. Taakinitiatie: op tijd en efficiënt aan een taak beginnen. Planning/prioritering: een plan maken en beslissen wat belangrijk is. Organisatie: informatie en materialen ordenen. Timemanagement: tijd inschatten, verdelen en deadlines halen. Doelgericht gedrag: doelen formuleren en realiseren zonder je te laten afschrikken. Flexibiliteit: flexibel omgaan met veranderingen en tegenslag. Metacognitie: een stapje terug doen om jezelf en de situatie te overzien en te evalueren. Emotieregulatie en flexibiliteit zijn dus 2 van die functies waar mijn kind veel moeite mee heeft.
emotionele inflexibiliteit vind ik niet echt passen. ik ben vaak ook klaar met uitleggen waarom etc. daar worden ze juist gek van. gewoon leren dat voor sommige dingen geen waarom vraag gesteld mag worden. te eenvoudige zaak behoeft geen uitleg. 'omdat ik het zeg' moet je gewoon doen, en niet zeuren, ik heb gewoon geen tijd om je een bevredigende uitleg te geven. doe het nu en we praten verder als ik weer tijd heb. als mama blij is is het altijd gunstig voor jou. want harmonie is prettig als we samen iets doen.
geweldig dat jij de lijst even hier opzet! het is inderdaad een issue zoals ik zeg. maar bij kleine kinderen is het zo ontzettend moeilijk om juiste vaardigheid bij juiste gedrag te koppelen. soms kiest de juf totaal verkeerde vaardigheid bij een gedrag en denkt dat het kindje daarin nog verder moet. omdat hun wereld nog heel klein is lopen die allemaal doorelkaar om te kunnen vast stellen wat er nou het probleem zit.
dus de beoordeling is soms heel fout. want je ziet vaak dat het kindje lijkt dat hij in een ding heel ver is maar een andere vaardigheid heel laag scoort. die ontwikkelen als geheel vaak maar dat je het in het gedrag kunt observeren is niet zo makkelijk. zoals ik zeg INGEWIKKELD! maar heel mooi dat jij hierover begint en uitlegt!
taakinitiatie was bij zoontje begin dit school jaar heel slecht, in de eerste week bijvoorbeeld.dat kwam natuurlijk ook nieuwe ruimte, nieuwe juf nieuwe klasgenoten etc. zo was zijn hoofdje bezig met andere functies die hem totaal bezetten. vorig jaar bij cito gr3 ging zoontje alles nog een keer kijken in het eind en er een fout gevonden en die gecorrigeerd. dat vond de juf zo merkwaardig voor zijn leeftijd. over zijn eigen fouten heen kijken is wat heel normaal is bij een kleuter, maar terug gaan en kijken of alles goed was; dat was dus niet normaal.
hoe leerde hij dat? nou, spectro, volgens het boekje circuits bouwen. het begint met 2,3 stappen en je checkt of het lampje brandt, of motor draait, of het doet wat het hoort te doen. aan het eind met circuits van 20-30 stappen en als het niet doet,niet werkt moet je alle stappen checken of je ergens een fout gemaakt hebt. ik raad het aan!echt leuk spelgoed.
mijn zoons la op school is echt erg rommelig. hij kan zijn spullen niet vinden. hij raakt zijn gum vaak kwijt. elke week ruimen ze hun spullen op en leren die netjes en handig te organiseren.
Ja, die executieve functies daar loopt het dus inderdaad nog wel eens mis, wat dus een vertekenend beeld kan geven. Omdat een kind niet gewend is ergens zijn best voor te moeten doen bijv., hij nog nooit heeft moeten plannen. Of, zoals bij mijn dochter, omdat ze emoties niet in de hand hebben en dat is voor een kind dat overal over nadenkt en dat alles in de hand wil hebben en cognitief wil sturen, heel onvoorspelbaar en 'overwhelming'. Het is wel leerzaam meer te weten te komen overs ie executieve functies. Dan begrijp je sommige dingen beter. Ik had echt wel eens dat ik dacht; 'nou ben je zo slim, waarom doe je dan zo?'. Nu ik meer weet over waar het spaak loopt qua executieve functies bij mijn meiden, kan ik er wat beter of gerichter mee omgaan.
Ik heb hem nog niet bij de directeur hoeven te halen gelukkig, maar wel al de nodige gesprekken met de juf gehad. Morgen een gesprek met de mentor van het thuisonderwijs, zie daar zo tegenop maar het moet wil ik nog een leuk halfjaar aan boord hebben. Vind het allemaal maar lastig hoor
Pffff nou hopelijk komt het ook niet zo ver. Dat is echt vreselijk, als je kind zo onhandelbaar is. En dan kwam ik r halen, zat ze heerlijk rustig te keuvelen :x grrrr... Thuis hier trouwens nooit issues gehad. Was bij ons echt op school. Oudste dl is andersom, die is op school voorbeeldig, maar thuis Je kunt t inderdaad maar beter voor zijn. Hier was het ook wel weer zo dat doordat ze zo haar kont tegen de krib gooide, er uiteindelijk wat aan gedaan werd. Al was het dan pas na 3 jaar... Als ze had opgegeven en in een hoekje was gaan zitten, zat ze er nu nog in d'r eentje slim te wezen .