Daar zou ik dus ook niet in mee gaan. Hier ook altijd de avonden voor onszelf, behalve toen ze nog heel jong waren, dat vind ik een ander verhaal.
Nee gelukkig heb ik daar weinig last van. Heb mijn kids aangeleerd zelf te slapen, ook al lukt t niet dan toch. Ik ben tot de jongste 3 was alleenstaand geweest dus dan word je daar strikter in. Ik ben er nooit bij gaan zitten, tenzij ze ziek zijn of er echt iets aan de hand is. maar precies om deze reden ook, anders blijf ik bezig met 4 kids in huis! En de huishoudelijke klusjes doe ik tijdens en tussendoor juist km mijn avond voo mij of ons te hebben want die heb ik gewoon echt nodig na alle drukte overdag.. Die veranderingen met kids zijn ff moeilijk maar ze wennen snel en jij krijgt meer rust. Hoop dat t snel beter gaat! Moekes moeten ook ontspannen
Het is een bende als wij thuiskomen van het werk. Oorzaak: in de ochtend brood eten en geen tijd hebben om alles netjes op te ruimen (nog eerder opstaan geen optie). Kids die snel nog even gymspullen of speelgoed of wat dan ook zoeken en daarmee alles overhoop halen. Jongste die vlak voor weggaan nog even een glas melk ergens overheen gooit etc etc. Maar evengoed heb ik alles om 18.30 uur wel weer netjes.
tja, dat ligt geheel aan het kind. Ik kon mijn toen 2,5 jarige ook echt niet alleen laten. Die ging of krijzen tot overgeven aan toe of in de kast klimmen, via de kast naar de vensterbank etc etc.
Ik vind 2,5 ook nog heel jong. Ze worden vanzelf zo oud dat ze geen behoefte meer aan mij naast hun bed willen, maar tot die tijd heb ik dat er graag voor over.
Ik heb met mijn zoon ook door moeten pakken rond peuter leeftijd, die probeerde ons ook bij zich te houden. Maar nooit niet dat ik er naast ben gaan zitten of 's nachts in bed genomen... Wel altijd laten zien dat we er waren, maar veelal met de houding dat hij absoluut geen gezelligheid hoefde te verwachten. Kwam eigenlijk neer op hoe Jo Frost de slaaptraining doet, alleen had ik dat programma toen nog nooit gezien... Maar ik ken jou en je kindje natuurlijk niet, dus wil zeker geen betweter zijn... Maar ik zie het hier bij mijn vriendin ook gebeuren en ik kan me daar echt over opvreten. Hebben we afgesproken, zit ze een uur bij haar dochtertje... Ik kan er gewoon nooit zo goed tegen wanneer een kind de regels in gaat vullen ipv de ouders
Ik heb ook een slechte slaper, dus ik weet dat het niet zo eenvoudig is. En met een baby kan je niet veel dingen. Maar een 2,5 jarige kan toch al uitleggen wat het probleem is? Misschien kunnen we mee zoeken naar oplossingen?
En ik kan mij hier dan weer vreselijk over opvreten. En over Jo Frost nog meer. Hoe erg is het nu om wat meer toe te geven aan je kind? Ik vind dat echt heel zielig met een dergelijke slaaptraining. Overdag ben je er altijd voor je kind, maar omdat het nacht is, moeten ze zichzelf maar redden? En dat heeft niets te maken met dat mijn kinderen de regels invullen, maar dat ik mij graag een beetje aanpas voor mijn kinderen, zo lang zijn niet klein. En ja, sommige kinderen zijn niet zo moeilijk als anderen.
O echt mijn bloeddruk stijgt al naar 200 als ik zoiets lees. Mijn kind heeft het toen hij 2 werd heel hard nodig gehad dat wij even bij hem bleven. De eerste weken een uur...later nog geen 5 minuten omdat ze weten dat ze op je kunnen rekenen en dus rustig in slaap vallen. Ik vind dat niet het probleem groter maken maar aan de behoeften van je kind voldoen. En nu zijn we een half jaar verder en is het niet eens meer nodig.
Meiden lees; een beetje als Jo, alleen om een voorbeeld te geven. Ben geen harteloze moeder... En als duidelijk is dat mijn kind me nodig heeft, dan reageer ik heel anders dan wanneer ik het gevoel krijg dat ik een probleem aan het creëren ben... Tuurlijk stoot je je kind niet af wanneer hij/zij het moeilijk heeft, daarom stelde ik al dat ik tegenover ts niet als een betweter over wilde komen omdat ik haar en haar kindje niet ken. Maar mijn vriendin en haar kindje ken ik wel en die situatie geeft mij een opvreetgevoel. Zeker gezien het feit dat het kindje in kwestie prima slaapt als alleen papa thuis is. Maargoed, mijn reactie was dan weer te beknopt om jullie inzicht in dìe situatie te geven
Hmmm zie nu dat jullie prima hebben gelezen, maar dat ik in mijn zin over Jo Frost geen "een beetje" heb staan wat wel zo bedoeld was.. Excuus Nogmaals, dat programma had ik nooit gezien toen (zoon is nu 11 en slaapt prima ), maar handelde puur op gevoel en zeker ook uit liefde.. Mijn kind heeft nooit het gevoel gehad er alleen voor te staan..
Nee hoor. Hier gaat de oudste om half 7 naar bed. En de jongste gaat tussen kwart voor 7 en 7 uur naar bed. Oudste slaapt dat door tot zeker 8 uur de volgende ochtend en de jongste wordt rond 6 uur wakker voor haar fles en slaapt daarna door tot een uur of 9. Heerlijk hoor
Mee zoeken naar oplossingen zou natuurlijk erg fijn zijn. Wij weten het op dit moment niet meer. In het kort ons probleem; Het begon nu 4.5 maand geleden. Voorheen is onze zoon een perfecte slaper geweest. om 19.00 uur slapen tot de volgende ochtend. Ineens werd het inslapen een probleem. hij wilde uit bed en het was alleen maar krijsen. We gingen er iedere keer even heen voor een aai over zijn bol en dan weer weg. Dit hield zo 1.5 uur aan en dan sliep hij eindelijk. Dan wel weer tot de volgende ochtend. Even later begon hij ook in de avond en nacht wakker te worden en begon dan weer alles van voor af aan. Weer even knuffelen en de keren daarna alleen een aai over zijn bol en weer weg. Met deze strikte aanpak zou je toch zeggen dat hij een keer door moet hebben dat het allemaal geen zin heeft! Dit is zo 9 weken lang doorgegaan. Dag in dag uit. In onze ogen was dit geen uitprobeer fase. Dan had hij het toch al een keer door moeten hebben. (Overdag is hij helemaal zichzelf en een heerlijk kereltje) Met nog een baby erbij was dit echt mega zwaar. We hadden al een paar weken niet meer dan 3 uur slaap op een nacht. We hebben alles geprobeerd, bv; - lamp op de overloop aan - lamp uit - groot bed - Ha gebeld - later naar bed - middag slaap overslaan - bed anders gezet - nachtlampje op zijn kamer - tapijt op zijn kamer (knusser) - favoriete speelgoed op zijn kamer - beloningskalender - etc. Er heeft natuurlijk een hele verandering plaatsgevonden met de geboorte van zijn zusje. maar volgens de ha zou dat 3 maanden duren. zij dacht namelijk dat het door de verandering kwam. Wij waren alle avonden en nachten gefrustreerd. Niet van ons kleine meisje kunnen genieten. Uiteindelijk een keer erbij gaan zitten en dat hielp. We waren natuurlijk allang blij dat iets hielp. De nachten slaapt hij nu bij ons. Ook niet de beste oplossing maar wat moeten we dan? Maar ook dan slaapt hij niet door en wordt nog geregeld huilend wakker. We hebben hem ook al geregeld gevraagd wat er is, maar dat kan hij echt nog niet duidelijk maken. Hij ligt nu weer in een groot bed. We willen nu vanaf vanavond het bij hem gaan zitten gaan afbouwen. Maar ik heb nog geen idee hoe we dat moeten doen. Alvast bedankt voor het meedenken en al jullie hulp.
Doet hij nu wel of niet een dutje overdag momenteel? Want dit gedrag was bij ons identiek toen het tijd was om dat dutje te schrappen.
In het begin dat we zijn middagdutje schrapten ging hij in de avond goed slapen (wel erbij zitten). Maar hij sliep binnen 5 min. De nachten kwam hij nog steeds. Maar na een week ging dat niet meer. Hij was niet meer te genieten. we hebben het nog even volgehouden (misschien moest hij eraan wennen), maar het was echt niet te doen. Toen besloten om hem maar een uur te laten slapen en dan wakker maken. Dit was ook geen optie. nadat we hem wakker maakten was hij helemaal niet meer te genieten. Dus nu doet hij weer een middagslaap.
ons zoontje was net 2 toen de "ellende" hier begon. Niet meer zelf in slaap kunnen komen maar als hij dan uiteindelijk in slaap viel met ons erbij werd hij bijna elk uur wakker in de avond en s nachts ook vaak. Nadat we beiden eigenlijk uitgeput waren en geen energie meer hadden hebben we hem uit noodzaak op ons bed te slapen gelegd...en warempel meneer sliep de hele avond. Oke volgende avond weer...naast hem zitten tot hij in zijn bed sliep en weer weg. Toen hij in de avond wakker werd weer op ons bed gelegd. Kind sliep als een roosje. Vanaf toen de methode aangehouden: je gaat slapen in je eigen bed en als je wakker wordt mag je naar papa en mama's kamer. De eerste avonden na een uur of 2 al maar al snel pas als wij naar bed gingen. Wij hebben zijn oude ledikant als cosleeper naast ons bed gezet. Naast zijn bed zitten hoeft al niet meer en vaak komt hij pas in de vroege ochtend naar ons en soms al om 22.00 uur. Ons maalt het niet uit..als hij wakker wordt terwijl wij nog beneden zitten loopt hij zelf en gaat gewoon slapen. Het ging pas zo makkelijk nadat wij het helemaal los gelaten hebben...iedereen slaapt prima zo dus wij hebben er vrede mee.