Ik wil het ff van me afschrijven. Manlief zegt dat ik niet zo moet piekeren. Ja makkelijk gezegd. Ik vind de donkere decembermaand heerlijk. Vooral het thuis zijn, lampjes aan, kaarsjes aan enz. Maar die verplichtingen, kan ik dus echt nachten van wakker liggen. Huilbuien, buikpijn, bleh. Altijd al wat moeite gehad om naar mijn schoonfamilie te gaan (en dan bedoel ik niet mn schoonouders, zwages of schoonzussen). Ik heb gewoon niks met de ooms, tantes, nichtjes en neefjes en de (sorry) heks van de familie: oma. Nu zet ik me er altijd overheen en gaan we eens in de zoveel tijd echt wel op de koffie bij oma. Maar nu, ik krijg het zo benauwd van de komende maand. Komend weekend verjaardag plus bezoek bij oma (met hele schoonfamilie), weekend erna kerstfeestje hier thuis (waar ik nog het minst erg tegen opzie), week daarna weer verplicht kerst vieren met schoonfamilie (plus oma) en etentje met mijn familie (met veek gezeur pff). En tussendoor twee avonden werken op voor mij (normaal gesproken) mijn vrije dag. Verder lopen er nog wat onderzoeken in het ziekenhuis en is vanavond mijn oma (waar ik zeeeeer zelden contactmee heb) is overleden. Al met al gewoon ff te veel allemaal. Maar vooral dan dat vooruitzicht van die 'verplichtingen'..
Nou zeg, doe niet zo onaardig. Reageer dan niet. Ik hou er ook nietvan.. Maar ga ze niet aan. Dit jaar heb je deze afspraken gemaakt, maar probeer volgend jaar dat gewoon anders te doen! En de heks, gewoon niet in de buurt gaan zitten en je kan best een keer tegengas geven hoor Zeker met ziekenhuisonderzoeken lekker aan jezelf denken en gecondoleerd met je oma. Ook niet leuk
Naar al die 'verplichtingen' gaan is ook een keuze. Alhoewel ik het wel begrijp. Jouw leven, waarvan je zelf mag bepalen hoe je dit gaat inrichten. Neem de regie over je eigen leven, geef bij een ander aan dat je het op een andere manier gaat doen. Misschien nu niet meer handig, maar voor volgend jaar dat voor ogen houden. Sterkte!
Ik ben daar zelf heel makkelijk in: heb ik geen zin, dan ga ik niet. Het is ook mijn decembermaand en die wil ik graag leuk houden. Of anderen het dan raar vinden dat ik er niet ben, tja, dat is jammer maar ik ga niet iets doen waar ik me niet prettig bij voel enkel om anderen te plezieren. Dus ik zou zeggen: als je niet wil, dan gewoon niet gaan en geen probleem van maken.
Nou, als ts zich niet al kut voelde, dan nu wel. Kun je niet aangeven gewoon zoals het is, op het moment teveel en niet gaan?
Gecondoleerd met je oma. Verder denk ik dat je het groter maakt dan het is. Laat het los... je gaat erheen, blijft uit de buurt van die oma en gaat weer naar huis. Huilbuien zijn dit niet waard. Focus je ol de leuke dingen
Ik zou het volgend jaar ook anders aanpakken. Het is zo jammer als je in deze gezellige maand wakker ligt en benauwd wordt van de verplichtingen, lijkt me niet iets wat je ieder jaar zo door wilt maken. Maak er voor nu het beste van en probeer enigszins uit de buurt te blijven van die "heks" in hoeverre dat mogelijk is.
kan wel ff minder denk? reageer dan niet. ts. allereerst gecondoleerd met jouw oma. sterkte meid. ik raad je aan om je verstand op nul te zetten en gaan met die banaan. je komt er niet onderuit, maar door van tevoren er zo negatief in te staan wordt het rotgevoel niet minder maar juist meer. laat niet je hele maand verzieken door een paar dagen! voorbeeld: familielid kwam met sinterklaas en mijn ma heeft een bloedhekel aan haar. was een maand van tevoren al bekend en ze kwam er niet onderuit. mijn moeder heeft serieus de hele maand lopen zeiken hierover. buiten het feit dat de hele omgeving het spuugzat was, elke keer hetzelfde zeikverhaal, kost het veel nodeloze energie. geniet dus van de boel eromheen!!!!!!!!!
Gecondoleerd! Ik ken je gevoel wel hoor. Zelf heb ik ook moeite met nee zeggen en kan ik soms avonden druk zijn.
Ik vind de volgorde in je bericht eerlijk gezegd opmerkelijk.. Laat ik beginnen met de volgorde die ik zou nemen van zwaar naar minder zwaar: - Gecondoleerd met je oma. - Hopelijk zijn de onderzoeken in het zkh niks heftigs. - Klote dat je in deze maand moet werken op je vrije avonden, ik heb dat dit jaar ook, komt idd absoluut niet uit. - probeer het diner bij jou thuis op tijd te plannen en voor te bereiden, - etentjes bij de familie: je stapt in de auto, geniet hopelijk van het lekkere eten, hoeft zelf niet te koken die dag en komt terug in een opgeruimd huis. Die ander zit met inkopen, koken, chaos opruimen achteraf. Het laatste zou ik zelf niet zo zwaar tillen. Als je die familieleden niet zo vaak ziet kun je wel 1 avond een platonisch gesprek mee voeren en dan ben je er voorlopig ook vanaf.
Gecondoleerd met je oma. voor volgend jaar zou ik het anders aanpakken. 1 weekend offer je op en ga je die hele tralala af. Andere weekends beslis je helemaal zelf. Misschien het oma bezoekje afschaffen?
Gecondoleerd met je oma. Mijn tip! Nee, is ook een antwoord! Of doe zoals ik... Vlucht! ik heb ook echt een hekel aan al die verplichtingen en wij gaan 5 dagen centerparcs met de kerst. Je kan niet overal onderuit komen, dat is gewoon zo. Maar één verplichting met schoonfamilie is echt genoeg. (Hier staat die gepland op oudjaarsdag tussen 16-18.
Dit dus. Ik heb een aantal jaren iedereen lopen pleasen en werd daar zo ongelukkig van dat ik daarmee ben gestopt en vooral.dingen doe die ik gewoon leuk vind. Leven.is een stuk simpeler en.zonniger sindsdien
Zo dan... Anders reageer je ff niet? Ts: gecondoleerd. Ik snap je wel, ik voel me ook altijd verplicht naar zulke dingen te gaan. En het is altijd spannend bij ons hoe bepaalde mensen hun humeur hebben. En ze kunnen de sfeer dan compleet verzieken. Toch heb ik het gevoel dat ik het niet kan maken om niet te gaan. Bij 1 oma van mijn man hebben we deze keuze wel gemaakt. Veel gezeur over gehad.
Ts gecondoleerd met je oma. Hoe ik het hier heb opgelost. Eerste kerstdag komen hier ouders en schoonouders zo kan mijn kleine meid de structuur behouden die we hier hebben en iedereen maakt een gerecht (zo heb ik niet alle ellende van koken ) 2e kerstdag is voor het gezin. Ik denk dat we dan gewoon heel makkelijk doen met een pyjama dag en verder vooral NIETS moeten. 3e kerstdag zijn we bij mijn vader en zijn vrouw uitgenodigd (is de enige dag dat we weggaan maar pas na het slaapje van dochter!) Voorheen was ik elke kerstdag bij ouders en schoonouders maar het gele geregel en het toch weer moeten opdraven (en het laat naar huis gaan) begon mij tegen te staan zeker omdat de jongste moeilijk in slaap komt bij andere. Ik heb dus voor mijn gezin gekozen en gezegd iedereen is welkom hier maar de structuur gaat nu voor! Over een jaar gaan we het dan weer bezien. Het is niet erg om nee te zeggen het is juist erger om met tegenzin ergens naartoe te moeten want dat hebben mensen toch ook wel door. Zing het dit jaar uit en doe volgend jaar gewoon heerlijk waar jullie als gezin zin in hebben! Huur een huisje, doe de deuren op slot met de gordijnen dicht en de lichten uit voor mij apart maar wees eerlijk naar jezelf en je gezin.
Dit inderdaad, ik ga nergens naartoe behalve als ik er op dat moment zin in heb. Mijn familie weet en respecteert dit.
Moeilijk he, nee zeggen Ik herken je gevoel.. Stikkend is het bijna. Ik heb voor het eerst nee gezegd, tegen mn schoonmoeder die voorstelde om 2e kerstdag bij ons te komen, terwijl 1e gewoon beter uit komt. Dan hebben we lekker de 2e dag een pyjama/filmdag, met chips en biefstuk. Voelde echt noet tof, aangezien ik de teleurgestelde blik zag, maar voelde me wel stoer.. Ik ben klaar met geleefd worden terwijl ik zelf de regie wil hebben over onze dagen! Gecondoleerd met je oma, en sterkte, de komende weken met alle feestjes!
Gecondoleerd met je oma, ik kan me voorstellen dat het even te veel is. Wij hebben ook een drukke november december maand ( Dochter jarig, sinterklaas, ik jarig en dan 2 weken later kerst ) maar we maken hierin keuzes. En die zijn makkelijk omdat we nu heel ver bij de familie vandaan wonen, maar we gaan in deze maanden dus even niet naar alle familie verjaardagen ( grote schoonfamilie ) en zitten in iedergeval de helft van de weekenden lekker met het gezin thuis. Ook oud en nieuw hebben we vorig jaar met zn 4en gevierd ( uh, thuis, met een emmertje en paracetamol in bed, met de griep, maargoed, het was rustig! )