Gefeliciteerd Fem!! Klinkt wel hoopvol dat je nu al bijna 10 weken bent. Wij wisten niet vooraf dat mijn vriend en translocatie heeft. Eerst een jaar geprobeerd zwanger te worden zonder resultaat. Toen stond ik op het punt en afspraak te maken bij de huisarts en bleek ik zwanger. Ik heb in een half jaar tijd 3 miskramen gehad en na de 2e keer hebben zijn weer doorgestuurd Door de vk voor bloedonderzoek. Hier kwam dus de translocatie uit. En na de 3e miskraam gelijk weer zwanger, van onze dochter. Met 13 weken een vlokkentest laten doen en zij bleek gezond. Ze heeft wel de translocatie. En toen zij 1 was besloten we voor de 2e te gaan. Ronde 3 was al raak. Met 12 wk vlokkentest laten doen en zoonlief bleek ook gezond en geen translocatie. Maak een beslissing waar jullie je goed bij voelen. Liefs Mi
Wat fijn dat je al 10 weken bent Fem! Al een echo gehad? Ik wacht bewust met de eerste echo tot de 10 weken. Heb al een keer een goede echo gehad met 7+6 maar bleek achteraf met 8+3 misgegaan te zijn. Ik doe alleen een 20-wekenecho als aanvullend. Bij mij is het een vrij duidelijk verhaal. Of het gaat met 4-5 weken mis (sterretjes noem ik die) of met 8 weken (vlindertjes). Dus als het kindje het eerste trimester heeft gehaald dan is het of gezond of drager. Van mijn dochter was ik onbezorgd zwanger, fijn dat ik dat ook meegemaakt heb. Daarna kreeg ik dus in een jaar twee mk met 8 wk, na onderzoek bleek dus dat ik de afwijking had (wilde nog bijna de chromosomentest niet doen omdat de kans zo klein is dat er wat uitkomt en hij is best duur). Dat hoorde ik terwijl ik 5 wk zwanger was van onze zoon. Dat was dus wel een drama eerste trimester, zoo verschrikkelijk onzekere tijd! Het was niet de vraag of het misging, maar wanneer😬 Pas na een goede 20-wekenecho kon ik gaan genieten. Ik weet alleen dat mijn moeder ook de afwijking heeft en zij heeft voor mij twee mk rond 8 wk gehad, tussen mij en mijn zusje twee vroege mk met 4-5 wk (achteraf redenerend) en daarna direct nog een dochter. Wrs hebben mijn zusjes de afwijking niet, want zij hebben zonder problemen 2 en 3 kinderen gekregen.
Wat goed dat er hier weer wat meer geschreven wordt, het was hier even zo stil... Voor de meiden die een wens hebben, het kan echt goed gaan! Dat zie je in dit topic toch bij de meeste meiden, dat geeft toch moed, al is de weg er naar toe soms zwaar. Hou vol! Hier geniet ik van mij drie mannetjes. Het gaat allemaal goed hier, dus hier zit een gelukkige mama op de bank!
He meiden, ik ben een tijdje afwezig geweest, had even wat afstand nodig, maar ik zie dat het hier ook vrij stil is geweest. gelukmama, wat fijn dat je weer zwanger bent. Het blijft toch ijn en bijzonder als het lukt. Hoe is het nu met je, je eerste echo komt er al bijna aan! De 14e toch? Ik hoop heel erg op goed nieuws. Fem28, ook gefeliciteerd. Heb je nog kunnen beslissen wat je gaat doen qua testen? de VT tijd is al wel aangebroken ondertussen. Hier zitten we vast aan de vlokkentest aangezien er bij onze translocatie (4,6) geen miskramen ontstaan. Wij hebben deze afwijking dan ook pas ontdekt bij de 'slechte' 20 weken echo van ons eerste zoontje. Niet veel keuze dus.. Ik hoop dat je een goede beslissing hebt kunnen nemen. Kounelli, Mi, Saar, Elize, hoe is het bij jullie? Gaat het goed met de kleintjes en met jullie herstel? Hier ondertussen bijna 27 weken (ik zal eens een banner gaan maken). Na de 20 wk echo in een emotionele dip terecht gekomen. Ik had zo gehoopt eindelijk te kunnen gaan genieten, maar dat lukte me maar niet. heel frustrerend... Ondertussen lukt het me echt om vertrouwen te hebben. De trisomie in de placenta heeft vooralsnog geen invloed op de groei van ons kindje. We krijgen elke 4 weken een groeiecho, dus als er toch nog afwijkingen ontstaan zijn ze er snel bij en kan er tzt desnoods ingeleid worden. Ik ga er vooralsnog niet vanuit dat dat nodig is. Wat betreft het genieten, ik probeer nu te genieten van de mooie trappelmomentjes als ik rustig zit of in de file sta Het echte genieten komt later wel heb ik ervaren. Liefs, J10
Hoi! Wat fijn dat het nu goed gaat bij jou J10. Ik herken het niet kunnen genieten. Bij mij is het gelukkig al eerder duidelijk: als het kindje het eerste trimester heeft overleefd dan zit het goed. Bij mijn zoon vond ik het zo lastig om daarop te vertrouwen! Trappelgevoel en een goede 20-wekenecho gaven me wel meer zelfvertrouwen. Ik ben nu nog steeds misselijk, misselijker dan de vorige keer dat ik erover schreef, ik geef zelfs zo nu en dan over (joepie😊. Maar uiteindelijk is het maandag ja of nee en indien nee dan ben ik erg teleurgesteld in mijn lijf. Dan kan ik een volgende keer niet vertrouwen op hoe misselijk ik ben. Spannend dus. Kan het op mijn werk gelukkig nog redelijk goed verbergen. Mocht het mis zijn dan meld ik me de laatste week voor de vakantie ziek, ik wil dan direct een curettage en kan in de vakantie herstellen. Bij alledrie de vorige miskramen is gebleken dat mijn lijf het niet zelf compleet kwijt kan raken. Na een heftige miskraam en dan twee weken praktisch op bed en daarna alsnog een curettage is niet goed voor je conditie en het herstel is dan heel lang... Dus voor mij alleen directe curettages. Maar liever helemaal niet meer natuurlijk...
Dank voor het duimen! Het was vanmorgen helemaal goed!!! Kloppend hartje, kloppende navelstreng, twee benen en armen en een rond hoofdje😍 En het is zelfs groter dan we dachten, 10+6 nu. We genieten!!
Gelukmama: gefeliciteerd! Fijn dat de echo goed was! J10: wat fijn dat alles goed gaat! En dat genieten... Ik denk dat iedereen in dit topic pas kan genieten wanneer je het kind echt in handen hebt. Tenminste, zo was dat bij mij ook steeds, dus heel herkenbaar! Dus geniet van kleine momentjes, en straks als je kindje er is, hup, op die blauwe (toch?) wolk!