Hier ongeveer dezelfde situatie. (Pleeg)moeder past te pas en te onpas op de 3 kleinkinderen die in de buurt wonen. Wij wonen 130 km verderop. In de vakantie wilde ze altijd best oppassen en dan gingen ze direct 3 nachten. Scheelt ons een hoop kosten bij de BSO en kindjes helemaal blij. Nu hebben mijn zussen haar voor de hele kerstvakantie gevraagd op te passen. En is er geen tijd meer voor onze kindjes om te komen logeren. Niemand heeft even aan ons gedacht. En dat terwijl hun kinderen nooit naar de BSO hoeven en ze nooit problemen hebben als een kindje ziek is etc. Maar ze zullen echt nooit stilstaan bij mijn kindjes. Helaas.
Helemaal mee eens! Komt voor mij ook zeker bij dat jullie het eerder vroegen en je wat mij betreft dus voorgaat. Mocht je zwager dan een spoedje hebben dan gaan jullie wensen voor. Vind ook dat je schoonmoeder hier een standpunt over in had mogen nemen. Nu zoekt ze een oplossing maar als jullie keuze is om liever niet met twee kinderen omdat eentje ziek is en aankomende verjaardag, dan had je zwager een andere oplossing moeten zoeken en niet jij. Maar zou dus idd bespreken wat vlinder aangaf en voor jezelf voor een betrouwbare andere oplossing gaan zoeken.
Bramtim en Vlinder, Ik mag mijn schoonmoeder heel graag, alleen bij haar is het probleem dat ze het bij iedereen goed wil doen. Dus ook in deze situatie en dat ze er niet bij stil heeft gestaan dat wij het al weken van te voren hebben afgesproken en dat de afspraak nu op het laatste moment is omgegooid. Het is wel zo dat ze het niet heeft overlegd en is er vanuit gegaan dat wij het allemaal maar oké vonden. Daar hebben jullie helemaal gelijk in.
Vind het vervelend voor je. Ik denk dat je er op dit moment vooral jezelf mee hebt en van dat gevoel moet je af. Dat kan door het: 1) of bespreekbaar te maken bij zwager & schoonzus. Hoe moeilijk ook. Wat je precies gaat zeggen en hoe even afstemmen met je partner zodat het in ieder geval niet tussen jullie twee komt te staan. 2) of het van je af te laten glijden. Eroverheen te stappen en ook echt met jezelf afspreken dat het voor jezelf geen issue is. Het is dan gewoon zoals het is. En misschien zit je nu een beetje onder de spanning/stress vanwege dit voorval, de afspraak die je hebt moeten afzeggen, het drukke weekend voor de boeg. En kon je dit er gewoon even niet bij hebben. Wie weet bekijk je het morgenvroeg al heel anders... Al ben je wel heel duidelijk in een aantal dingen dat het al langer speelt.. Succes meid!
Ik zou toch wat meer zelfvoorzienend zijn als je langsgaat, dus eigen kinderstoel mee, en wat jenog meer nodig hebt. En verder, had ik denk ik gewoon mijn kind wel gebracht. Ze kan ook van andere kinderen ziek worden, daar is echt geen peil op te trekken..
Ik begrijp je gevoel wel. Mijn moeder paste ook te pas en te onpas op mijn neefje 5 a 6 dagen in de week. Ik moest dan met afspraken rekening houden met het feit dat mijn broer en zijn ex uit pure gemakzucht hun kind bij mijn moeder dropte. En mijn moeder zei geen nee tegen hun. Ze vond het dan vermoeiend om op twee kinderen te passen. Waar ik alle begrip voor had. ik vind het absoluut niet vanzelfsprekend dat mijn moeder oppast, maar ze klaagde dan wel dat ze onze dochter niet zag. Overigens heeft mijn moeder ons vaak super geholpen, dus mij hoor je niet. Alleen die gemakzucht van mijn broer stak mij ook wel eens.
Kun je je schoonmoeder niet uitleggen, dat je begrijpt dat ze voor iedereen het beste wil, maar dat op deze manier jullie kind achtergesteld wordt? En dat ze dat nu nog niet doorheeft, maar later echt wel gaat merken dat haar nichtje voorgetrokken wordt?
Oja, ik snap je helemaal! En het gaat jou natuurlijk niet om die kinderstoel of dat oppassen, maar om het feit dat jouw zwager en schoonzus aan zichzelf denken. Ik herken wel veel, alleen heeft mijn schoonmoeder letterlijk gezegd (tegen mijn moeder) dat "de oudste kleinkind het bijzonderste kind is." Mijn moeder kan er nu na 5 jaar nog niet over uit. 😉
Nou ja, op zich vind ik het niet gek als ouder of grootouders een lievelingetje hebben. Met het ene kind en mens heb je meer klik dan met de ander. Maar zoiets moet je gewoon nooit laten merken, onder geen beding! Ik weet dat mijn oudste zoon een speciale plek heeft in het hart van ons beider families, grotendeels omdat hij is geboren een jaar nadat ons dochtertje overleden is en hij ons eindelijk weer licht en geluk bracht. Maar ook omdat hij kwetsbaarder is door zijn ASS. Sindsdien zijn er nog twee kleinkinderen geboren en ze zijn allebei net zo geliefd, er is echt geen onderscheid. En ik zou het niet accepteren als dit wel zo zou zijn, maar gelukkig is dat niet het geval. Vooral ook omdat wij dat voor elkaars kinderen niet willen. En dan ligt nu net het probleem bij ts. Zwager en schoonzus schuiven hun kind keer op keer naar voren, soms ten koste van het andere kleinkind. Niet tof.
Ik heb alleen de openingspost gelezen en ik zou het ook niet waarderen. Misschien kan je man het eens aankaarten bij je ouders? Zo niet of schieten ze in verweer, dan zou het voor mij duidelijk zijn: niet meer aan hen vragen om op te passen. En onderscheid maken voor het ogen van een kind, zeker als hij/zij dat merk, dat zou ik direct aankaarten op dat moment. Dat zou ik niet pikken. Qua benodigdheden zou ik ook zelf meenemen en desnoods een opmerking maken (tja als mijn kind nooit in de kinderstoel mag, dan neem ik het zelf wel mee). Ik wil even wat zeggen over een kindje met koorts naar de opvang/gastouder. Ik ben gastouder en een kindje mag eventueel wel met verhoging gebracht worden, maar liever niet. Er zijn er meer die ziek kunnen worden wat niet fijn is, ook niet voor mijn inkomsten. Daarnaast is het voorbij zeker een voorwaarde dat het kindje wel eten drinkt en ondanks de koorts goed te pas is.
Overigens merk ik bij mijn ouders totaal geen verschil tussen de liefde voor mijn beide kinderen. Ik snap je gevoel echt wel ts. Ik zou alleen voor jezelf keuzes maken: Accepteren of echt aangaan.
Alvast bedankt voor jullie reacties. Mijn vriend en ik hebben er gisteren nog eens met elkaar over gehad. In heel veel dingen deelt hij mijn mening en begrijpt hij wat ik bedoel. We hebben over een paar dingen gesproken. Wij denken dat mijn schoonmoeder op dat moment niet stil heeft gestaan bij het feit dat wij al veel eerder de afspraak hadden gemaakt met mijn schoonmoeder om op te passen. Ze had inderdaad op dat moment kunnen overleggen, maar ze wil altijd alles goed doen bij andere en gaat daar dan heel erg in mee. Ze heeft daardoor niet altijd dingen in de gaten. Het gaat mij niet zozeer over de situatie met de kinderstoel etc. Waar mijn vriend en ik het ook over eens zijn dat de keuzes die mijn schoonzus en zwager maken mbt mijn nichtje onbewust wel onze kleine treft. Wij kunnen bijna nooit vragen of het voor elkaar krijgen dat mijn schoonouders eens keer bij ons op komen passen omdat mijn nichtje 9 van de 10 keer daar is of dat mijn schoonouders daar op gaan passen. Door hun keuzes komt het bijna nooit voor dat onze kleine eens keer alleen is met haar opa en oma. Wij houden wat dat betreft wel rekening mee met mijn schoonzus en zwager en mijn schoonmoeder. Als wij vragen of zij kan oppassen en ze moet ook op mijn nichtje passen vragen wij altijd aan mijn schoonmoeder of het niet te zwaar en te druk wordt. Vaak zoeken wij dan een andere oplossing als mijn schoonvader die dag of avond aan het werk is en mijn schoonmoeder alleen op moet passen. Wij vinden overigens wel dat mijn schoonzus en zwager zelf moeten weten hoe ze hun kindje samen op willen voeden. Dit zijn de keuzes die zij maken. Mijn vriend gaat het wel in de gaten houden en er wat van zeggen als het te erg gaat worden. Ook zei hij dat als we mijn schoonouders weer een keer vragen om op te passen dat wij dan een aantal keren vragen of zij bij ons willen komen oppassen. Het is bij mijn schoonzus en zwager vaak puur gemakzucht om mijn nichtje bij mijn schoonouders te droppen. Vaak komen die acties van mijn zwager. Wij daarentegen proberen het eerst met zijn tweeën op te lossen en houden rekening met elkaar agenda mbt sporten of andere activiteiten. Misschien is dat verschil in opvoeding en gemakzucht soms ook een wrijving tussen ons.
Ik denk alleen niet dat je er veel aan kunt veranderen ts. Op deze manier blijf je jezelf alleen maar irriteren. Je irriteert je aan de gemakkelijkheid van zwager en schoonzus maar dit is hoe zijn in elkaar zitten en je kan het hun niet kwalijk nemen dat zij gebruik maken van de toegankelijkheid van opa en oma. Als opa en oma hier problemen mee hebben dan zijn zij degene die aan de rem moeten trekken, jij kunt dat niet voor hen bepalen. Het is in mijn optiek niet aan jullie om zwager, schoonzus en schoonouders hierop te wijzen. Jullie dochter is gewoon van harte welkom net als hun andere kleinkind en zwager en schoonzus maken hier gewoon meer gebruik van dan jullie. Je kunt hoogstens een keer op het woord gooien dat je het leuk zou vinden als opa en oma een keer iets alleen met jullie dochter zouden gaan doen. Verder zou ik gewoon de eer aan mezelf houden. Verbaas je niet, verwonder je slechtst.
Ik heb niet alle reacties gelezen hoor, maar ik zou eerst naar de ikea gaan en daar een kinderstoel kopen. Die hebben wij ook en die gaat vaak mee als we ergens op visite gaan. Dan kan jullie kind altijd in de eigen stoel zitten. Dat probleem opgelost. Voor jou is beunen blijkbaar niet belangrijk. Voor andere mensen wel. Voor sommige misschien wel noodzaak om rond te kunnen komen. En er zijn mensen die op je zwager rekenen. Ook een beunklus kun je niet altijd makkelijk verzetten. Dus vind ik het moeilijk te beoordelen welke afspraak er belangrijker is. Dat jullie nu liever niet willen dat je kind ziek wordt snap ik best. Maar om je nichtje ziek naar de gastouder te laten gaan vind ik ook wel heel wat. (wat ben ik blij dat ik dan gewoon thuis kan blijven met mijn zieke kind) Jij vind dat je zwager en schoonzus erg vaak hun dochtertje bij opa en oma brengen. Zet dat van je af, dat is hun keuze! En die van opa en oma. Dat jij graag wil dat je kind alleen is bij opa en oma snap ik niet. Ik snap goed dat opa en oma het juist erg leuk vinden om 2 kleinkinderen samen te hebben. Kunnen ze elkaar beter leren kennen en samen spelen. Leuk toch om samen met je nichtje bij opa en oma te zijn. Later lekker samen logeren. Dikke pret! Onze kinderen doen dat ook graag hoor, samen met een neefje of nichtje samen bij opa en oma zijn. Ik proef uit jouw verhaal behoorlijk wat frustratie (en jaloezie?) Spreek dat eens uit op een rustig moment (of laat jouw man dat doen tegen zijn zus en zwager) En natuurlijk een fijne verjaardag!!
Maak dit bespreekbaar. Wij hebben dit jaren geleden ook gehad. Onze oudste kinderen waren toen 2,5 jaar en 6 maanden. We hebben ook nog 2 neefjes en 1 nichtje van schoonzus en zwager en die kinderen zaten daar werkelijk altijd. Als wij weleens vroegen of de oudste een paar uurtjes kon komen zodat ik even alleen met de baby was dan moest de agenda erbij worden getrokken om te zien of het allemaal wel kon. Vervolgens hoorde ik dan wel weer dat ze met de andere kleinkinderen naar Blijdorp waren geweest. Dit is nog maar één van de vele voorbeelden. Uiteindelijk is de bekende druppel gekomen. Ik moest met de baby naar het ziekenhuis voor een heuponderzoek en wilde liever niet mijn zoon van toen 2,5 jaar meenemen omdat het altijd enorm uitloopt. Wij vroegen dit ruim van tevoren aan schoonouders maar dit was allemaal moeilijk moeilijk want ze moesten bridgen met vrienden en dit en dat en zus en zo. Mijn man is toen ontzettend uit zijn slof geschoten en geloof mij er moet heel wat aan de hand zijn wil dit gebeuren. Hij heeft toen gewoon keihard gezegd dat zij de andere kleinkinderen altijd voortrekken en er hoeft in het andere gezin maar een scheet dwars te zitten en die kinderen worden weer gedumpt. Was volgens schoonouders natuurlijk allemaal onzin. Wij zijn weggegaan. Belt mijn schoonmoeder nog geen uur later dat onze zoon gewoon kon komen en dat ze het bridgen zouden afzeggen en het was geen probleem. Toen gezegd van hoeft niet meer want vraag mijn moeder wel en anders neemt mijn man wel vrij om mee te gaan. Maar daarna is het wel veranderd. Ik denk dat ze het nog geeneens echt bewust deden maar dat het er gewoon ingeslopen is. Andere kant van de fam zijn ook altijd problemen,gezondheid,financieel etc en in hun ogen hadden wij onze schaapjes allemaal wel op het droge etc. Slaat natuurlijk nergens op want iedereen kan weleens een helpende hand gebruiken. Zelfs na nachten niet slapen door een onrustige baby moest ik zowat op mijn knieen om iets over te nemen. Bespreek het gewoon eens en maak je eigen gevoel kenbaar. Ik denk echt dat het zal helpen maar ik herken je gevoel helemaal.
Nee, ik begrijp ook niet zo goed waarom je dat zo belangrijk vindt. Mijn vader heeft 4 kleinkinderen en 9 van de 10 keer zijn we er met z'n allen. Alle kleinkinderen bij elkaar. Gezellige (maar drukke ) boel altijd. Geen van de vier kinderen ziet opa eigenlijk ooit alleen, en ik heb ook nog nooit gehoord/gezien/gemerkt dat zij daar een probleem mee hebben. Ze vinden het alleen maar leuk om met z'n allen bij opa te spelen.
Tja. Ik heb de stelregel: als iemand op mijn kinderen past, bepalen zij hoe ze dat doen. Binnen de grenzen van het veilige natuurlijk. Ik zie het probleem ook niet zo. Voortrekken? Dat zit waarschijnlijk in jouw hoofd. Ze wonen dichterbij en zien elkaar veel. Niks aan te doen. Je kunt liefde niet afmeten aan minuten onverdeelde aandacht. En wie zegt dat jouw belangrijke afspraak belangrijker is dan zijn beunafspraak? Of dat je je kind kunt behoeden voor ziek worden?