Voor beide kinderen hebben we aardig geduld moeten hebben. Ruim 1,5 jaar en bijna 2,5 jaar hebben we gelet op de tijd van de maand, ovulatie-symptomen enz. Bij de tweede uiteindelijk bij de gynaecoloog te horen gekregen dat het op natuurlijke wijze zeer onwaarschijnlijk was. Prompt 2 weken later testte ik positief. Onze jongste sliep slecht, groeide slecht en gecombineerd met werkproblemen bij ons beiden uiteindelijk gekozen om niet nog een derde te proberen. Weer elke keer negatieve testen terwijl je wel hoop hebt, de moeilijke eerste periode (ik vind het eerste jaar heel zwaar) en ook de vreselijke zwangerschappen zorgden dat we toch rationeel de keuze maakte het niet meer te doen. Dus spiraaltje laten zetten. Twee maanden geleden verzakte dat ding door een ongelukje met mijn menstruatiecup. En hij moest er dus uit. En afgelopen maand hebben we 2 keer onveilig gevreeen, hoe groot is de kans nou? 100%, zojuist heb ik positief getest, na 2 onduidelijke 2v5 van kv, 1 dikke plus op een iets duurdere test. Ik ben dus zwanger. Maar kan het eigenlijk niet geloven. En mijn man is nog meer in shock. We slingeren dus een beetje tussen blijdschap en angst. Zo onverwacht! We weten gewoon nog niet helemaal wat we voelen. Ongeloof misschien nog wel het meest. Maar toch ook, weer zo'n mooi hummeltje. Dat is wel heel speciaal!
Gefeliciteerd! Klinkt alsof het gewoon zo heeft moeten zijn... Nu even schrikken natuurlijk maar het idee went vast snel genoeg en dan is er tijd om te genieten!
Wat een bijzonder verhaal femkes! Ik hoop dat jullie samen tot rust en blijdschap komen en deze zwangerschap een fijne zal zijn! En natuurlijk van harte gefeliciteerd met dit wondertje dat zo graag bij jullie wil zijn 💗