Hoi allemaal, Ik weet het even niet meer. Mijn dochter gaat 3 keer per week een dagdeel naar de peuterspeelzaal sinds 1 september. Ze is in augustus 2 jaar geworden. Bij het ophalen ging het misschien 2 keer goed maar snel daarna werd het drama. Bij het ophalen mogen de moeders naar binnen en er even bij blijven (de kindjes moeten rond aan tafel zitten). Ze bespreken met 'het kindje van de dag' wat ze die dag allemaal hebben gedaan. Ik versta er nooit niks wat van helaas. Ze zit netjes stil zodra ik naar binnen komt lopen... en elke keer denk ik nee niet weer alstublieft. Ze staat op van het bankje gilt, huilt en wilt naar buiten toe rennen en zegt ze heel hard en krijsend: klaar!! Klaar! Ik stelde voor aan de leidsters dat ik misschien later moet komen? maar dat vinden de leidsters geen goed idee omdat m'n dochtertje dan misschien mama niet ziet en ook in paniek raakt, heeft ze wel gelijk in dacht ik achteraf en daarnaast zou ik dan ook alles missen over wat ze die dag hebben gedaan. Ik vind dat toch wel leuk om te horen. Ik kan ook nooit iets aan de leidsters vragen voor het weg gaan. Heb het er even met het CB over gehad alleen die kwam met een schriftje zodat ik weet wat ze hebben gedaan die dag alleen krijg ik nu meer iets te lezen over haar gedrag dus weet ik eigenlijk nog niks. We hebben geprobeerd haar aan de rand te zetten van de tafel op het bankje met een stoel ernaast zodat ik er naast kan zitten met haar. Dat is 2 keer goed gegaan (alleen toen ze traktatie kreeg en daarmee even zoet mee gehouden werd). Nu begint het weer van voor af aan. Zweten dat ik doe, tranen staan in mijn ogen. Ze gilt alles bij elkaar, wurgt uit m'n armen... die mama's zullen wel denken. Ik voel me zo ongemakkelijk bij het ophalen. Bij het weg brengen gaat het juist goed en heeft het enorm naar haar zin daar. Ook gewoon in die uurtjes dat ze er is zeggen ze. Ik weet niet wat het nou is. Ik kan me alleen bedenken omdat ze een slechte slaper is dan ze erg moe is die eind van de ochtend of het is allemaal teveel voor haar ze is snel een gevoelig meisje. Ben me suf aan het denken hoe ik het nou moet gaan aanpakken. Laatst bij het pietengym kon ze lekker los gaan maar toen ze op het einde allemaal in de kring moesten gaan zitten (met ook nog de opvangkindjes er bij) was ze weer de enigste die niet stil kon zitten en rende steeds naar achter waar ze al die balken aan het weg zetten waren, nog gevaarlijk ook. Daarna echt helemaal kapot geweest ervan, tranen in m'n ogen weer. Is hier iemand die dit herkent? Iemand een idee? Ik weet het even niet meer...
Dit is toch echt iets waar je samen met de leidsters een plan voor moet maken. Hoezo kun je nooit iets aan ze vragen? Ik weet niet hoe het bij jullie gaat maar bij onze psz er is bij het brengen inloop van een half uur waarbij je sowieso met de leidsters kunt praten, en als je liever iets meer privacy wil kun je bij het ophalen even een leidster apart nemen. En als dat allemaal niet lukt kun je natuurlijk ook nog gewoon een afspraak maken. Ik heb er geen ervaring mee maar de leidsters wel, zou je denken.
Bij het weg brengen kan dat wel dan speelt ze daar lekker, of gaat op de glijbaan maar als me wat te binnen schiet en wat wil vragen bij het weg gaan (als ze uit zijn) gaat dat niet dat i.v.m dochter die uit mijn armen wurgt en weg wilt. Zal het volgende week in de ochtend er maar weer even over hebben. Hun zeggen dat ze er moeite mee heeft, dat weet ik maar wat moeten we er aan doen? Ik hou dit ook niet langer meer vol.
Als je ze bij het ophalen niet kunt spreken, dan zou ik inderdaad een afspraak maken voor een gesprek. En meteen ook vragen of ze in het schriftje ook iets over het gedrag van je dochter willen schrijven, als je dat graag wilt weten. Verder je vooral niet schamen of rot er om voelen, anders dan ivm hoe je dochter zich voelt, dus niet ivm de andere ouders oid. Iedereen maakt dit soort dingen met zijn of haar kind mee, dus iedereen begrijpt het. En zo niet, dan hebben ze pech.
Ik vind het heel vreemd dat ouders deel uitmaken van dat laatste stukje psz. Zitten blijven en niet blij je moeder of vader mogen omhelzen. Heel raar en volgens mij wel vaker niet prettig voor de kinderen. En je kindje bij je op schoot nemen? Verder zou ik het er echt met de leidsters over hebben en kijken wat hun plannen en ideeen zijn. Oja, en verder vooral proberen je eigen emotie onder bedwang te houden, want dat zal ze ook erg goed aanvoelen. Succes.....!!
NiekeKris Misschien is een afspraak maken inderdaad nog beter. Bedankt! Ik bedoelde dat ze in het schriftje juist het gedrag beschrijven maar niet echt van wat ze die dag hebben gedaan wat het CB eigenlijk voorstelde. Als ik daar ben tijdens het ophalen hoor ik soms even ineens van oh ze hebben iets gedaan maar wordt meteen weer afgeleid door m'n dochtertje, zo jammer is dit. Misa Weet niet hoe het normaal gaat bij andere peuterspeelzalen? Ze zit er net zo'n 3 maanden op heb verder geen ervaring mee. Vind ook dat ze lekker bij me mag komen hoor. Ik heb wel aan m'n dochtertje gevraagd van: kom maar lekker bij mama zitten of beet houden dat mag wel maar ze wilt dat ook niet, ze wilt alleen maar weg en roept huilen en krijsend: klaar! Ik zeg ook het is nog niet klaar, blijf nog maar even zitten we gaan zo weg. Ze willen wel daar dat ze dingen bespreken over de dagdeel met de ouders en peuters en ze nog niet mogen gaan als wij aankomen. NiekeKris , Misa Het is op dit moment zo moeilijk wat betreft de emoties. Probeer zoveel mogelijk rustig te blijven maar jeetje. Ik zag ook is iemand zo kijken waardoor ik een rot gevoel kreeg vandaar ik daarna al helemaal me ongemakkelijk ging voelen.
Ik vind het een vreemde afsluiting, maar goed, daar doe je niks aan. Heel vervelend dat ze zo reageert, maar ik denk ook dat ze voor een gedeelte jouw angst/emotie voelt en dat je daar ook iets aan moet doen. Sowieso moet je je niet schamen, nergens voor nodig. En zelf met een relaxter gevoel naar binnen gaan. Misschien vind zij dat als jij binnen komt ze naar huis kan en vind ze het moeilijk om nog te moeten blijven zitten. Wordt dat uitgelegd?
sillies Maar die emotie was er eerst nog niet, dit is puur gekomen na het herhaling van een peuter die overstuur is en weg wilt. Ik ben dat laatst nog gaan doen en dacht rustig blijven, rustig blijven... maar dat wilde ook niet helpen. Zodra ze mij 1sec naar binnen ziet komen staat ze al op het bankje. Ze heeft er inderdaad moeite mee, kan ook zijn dat ze het over een tijdje door heeft maar doet het nou al zolang. De leidsters zeggen er wel doorheen, als ze uit m'n armen aan het wurgen is dat ze moet blijven zitten. En roepen ze haar naam. Bedankt voor de lieve en meelevende reacties allemaal! Ga toch eens proberen even een afspraakje te plannen erover.
Voor mijn jongste dochter is de KDV dag ook a la minute afgelopen zodra wij binnen komen lopen. Ik snap dat ook wel: kind is blij dat papa en/of mama er weer zijn en wil dan gewoon naar huis. Lastig als dat dan niet kan...is op deze leeftijd ook nog erg lastig uit te leggen. Zou kijken of je met de juffen goede afspraken kan maken (desnoods dat jij wel gewoon gelijk naar huis gaat met haar en dat ze over een tijdje die afsluiting mee gaat doen ofzo en dat ze dan dus in het schriftje schrijven wat ze gedaan hebben).
NiekeKris Goed geregeld bij jullie KDV. Vind dat voor de kindjes ook veel beter! En ben het helemaal met je eens over dat ze lekker naar huis mogen bij het ophalen. Vind het ook wel een goed idee wat je beschrijft. Zal het eens voorstellen, dank je wel voor het meedenken. Misschien toch geen slecht idee en dat zo met het schriftje.
Ik vind de afsluiting van de dag nogal hoog gegrepen voor met name de jonge peutertjes. Ik zou dus voorstellen dat jij je dochter bij je mag nemen, zodat zij dat moment niet uit hoeft te stellen. Een kind van net twee dat een paar uur zonder haar moeder is geweest en dan nog een minuut of wat moet gaan zitten kijken naar haar moeder, zonder bij haar te mogen? Wat een ongelovelijke niet-pedagogische manier van afsluiten. Echt. Bizar dat ze juist op een psz waar ze iets van peuters zouden moeten weten, aan vast houden.
Dat is onzin natuurlijk. Waarom zou dat niet veranderd kunnen worden? Het is geen grondwettelijke zaak ofzo, dat je een dagdeel psz zo zou moeten afsluiten. Ze hoeven het heus niet helemaal om te gooien, maar als je toch merkt dat een kind dit niet trekt, dan ga je toch -JUIST op een psz- zorgen dat je aansluit bij zo'n kind? Denk niet dat het iets te maken heeft met aanvoelen van moeders emotie. Een peuter wil gewoon naar mama toe als die haar weer ziet na een paar uur. Hele normale reactie. Peuters die dit niet doen, dat is eigenlijk, (even uitgezonderd kinderen die gewoon lekker in hun spel zitten) abnormaal en mijns inziens vreemd aangeleerd gedrag. Blijven zitten als je mama na een paar uur weer ziet. Bizar. Moet je helemaal niet willen.
Ik vind dat toch een erg vreemde afsluiter. Mijn dochter ging doodgraag naar de onthaalmoeder destijds, maar zodra ik toekwam was ze er ook klaar mee en wou ze naar huis. Ik denk gewoon de vermoeidheid die ze ineens toeliet, omdat ze mij zag en wist dat ze naar huis mocht. Veel meer dan een eenvoudige 'alles ok vandaag?' vraag kreeg ik er ook nooit tussen. Maar dat was voor iedereen ok, en dus ging ik snel met haar naar huis.
X11 Ik wist dat eigenlijk ook helemaal niet maar mogen ze bij andere peuterspeelzalen wel meteen naar huis? Shakes Zo'n gevoel heb ik namelijk ook, door het slechte slapen vooral, vroeg op moeten, naar de peuterspeelzaal moet en daarna helemaal op is. Fijn dat het je herkenbaar is. Ik heb trouwens een e-mail gestuurd en gevraagd of ik een afspraak mag maken hierover. Hopelijk krijg ik dan ook wat meer rust. Het moet natuurlijk wel leuk blijven voor beide.
Ik vind de afsluiting ook erg vreemd. Bij ons is de afsluiting zonder de ouders en dan mag het zonnetje van de dag de deur open maken en mogen de kindjes naar de mama of papa lopen die binnen komen. Dan is het wel druk maat als ik de leidster wil spreken dan kan dat altijd wel even. Vind het ook raar dat als de ouders al binnen handbereik zijn er nog afgesloten moet worden.
Ja, ook ik vind het een vreemde afsluiting en het vraagt erg veel van de kinderen om te blijven zitten als ze papa en mama zien. Dus ik zou haar gewoon fijn bij je pakken. En als ze erg moet huilen dan zal er even wat spanning van de ochtend uit moeten, dat is toch prima. Gewoon lekker knuffelen en mee naar huis nemen en je vooral niet schamen voor de andere ouders. Geef je dochter het vertrouwen dat het goed is, je zult zien dat het na verloop van tijd makkelijker voor haar wordt.
Ik zou gewoon vragen of je haar meteen mee mag nemen, beter voor iedereen toch. Zo hou jij het niet vol en ik heb er ook nog nooit van gehoord zo. Bij mijn dochter is mama zien ook: naar huis! Misschien is ze over half jaar wel toe aan zo'n afsluiting, dan gewoon weer proberen.
Hier is het zo dat als de deur open gaat de kindjes in de kring moeten blijven zitten maar het is dan wel afgelopen. De kindjes mogen pas van hun stoeltje als hun moeder/vader enz. ze komt ophalen. Maar dat is puur omdat anders alle kinderen gaan rennen naar de deur en ze niet willen dat een kindje wegloopt waarvan de ouders er nog niet zijn. Bij de thema afsluiting mag je een kwartier eerder de les in en even meekijken.
Ik kom uit de kinderopvang en mijn beide kids hebben op een andere psz gezeten, maar zo'n afsluiter ken ik niet. Ook niet van andere mensen (andere psz) niet. Ik vind het echt veel te hoog gegrepen. Misschien dat een bijna 4 jarige dat goed kan, maar ik denk dat het voor de meeste jonge peuters een moeilijk haalbaar doel is. En het huilen als ze mama zien is vaak ook ontlading. Erg goed haar best gedaan en dan komt het er ineens uit als je mama (veilige haven) weer in beeld is. Ik zou persoonlijk misschien zelfs eens kijken bij een andere psz. Gewoon de verschillen bekijken en voelen en wie weet reageert ze in een andere groep met andere leidsters wel heel anders. Want natuurlijk is het een optie om te overleggen dat je gewoon kunt gaan, maar dan krijgt je dochter een voorkeurs positie, wat je misschien ook niet moet willen.