Ik zou er niks van zeggen. Ze weet heus wel dat het niet goed is wat ze doet, en het zal dr niks interesseren wat een ander daarvan vind. Bij de 1e heb ik gerookt. Ik heb een pakje per dag terug gebracht naar 5 sigaretten per dag. Maar echt stoppen kon en wou ik toen niet. Erg egoïstisch van mij toen maar ik had zóveel stress in die zwangerschap, wat ik voor mijn gevoel alleen even kon kwijtraken met een sigaret en dag rustmoment wou ik toen niet kwijt. Dat was echt mijn uitlaatklep. Nu bij de 2e ben ik wel gestopt en nu achteraf voel ik me schuldig naar mijn dochter dat ik dat bij haar niet heb gedaan. Maar de 2 situaties waren ook niet te vergelijken en het uiterste van elkaar.
Tsja er wat van zeggen lijkt me niet zinvol, ze weet zelf vast heel goed dat het slecht is voor d'r kind. Tenzij ze het iq van een muis heeft, dan kun je t d'r uitleggen.
Tijdje geleden een soort gelijk topic gestart... Dus voor nog meer discussies/meningen/adviezen: http://www.zwangerschapspagina.nl/zwangerschap/576725-roken-tijdens-zwangerschap.html
ik kan daar ook niet tegen! maar ik rookte zelf ook toen ik positieve test in handen kreeg ben ik onmiddellijk gestopt en heb er geen meer aangeraakt wij hebben een keuze een kindje in je buik heeft dat niet!
Nouja, hoewel er natuurlijk wordt gedacht dat er vanuit de overheid genoeg wordt gedaan om (vooral) roken af te raden, het tegendeel is natuurlijk waar. Tenslotte gaat er nog altijd veel geld om in rookwaar en zelfs in de middelen om (vaak tevergeefs) te helpen met stoppen. Kijk naar hoe sigaretten gepresenteerd worden. Ik weet zelfs dat ik als kind geïnteresseerd was in rookwaar, gewoon door alle kleurtjes achter de toonbank. Als het ware wordt het dus ergens al geïndoctrineerd voordat je er erg in hebt. Het is dus maar net de vraag bij wie het verslavingsbrein uiteindelijk gevoeliger is. Je zou jezelf bijv. kunnen afvragen waarom 'bangmakerij' nog altijd wordt gekozen als HET middel tegen tabak. Terwijl allang bewezen gebleken is dat een verslaafde daar wel besef van kan hebben, maar niet gevoelig voor is. Ook zwangere vrouwen worden bang gemaakt. Bang voor de stress, bang voor de baby en ga zo maar door. Terwijl ik er bij blijf dat deze vrouwen veel meer hebben aan gerichte hulp, maar waarom lijkt dit juist vanuit officiële instanties vaak te moeilijk? Kan me herinneren dat ik bij mijn zoontje ten einde raad bij de huisarts kwam. Ik wilde dolgraag stoppen, maar ik kon de knop niet omzetten. In plaats van hulp kreeg ik echter een uitbrander van 'heb ik me jouw daar'. Ik heb sindsdien nooit meer met een arts durven praten over mijn rookgedrag.
Bla bla bla Elke keer als jouw lichaam om nicotinr vraagt ervaart het stress ( verslaving) dus boven op je stress krijg je verslavingstress en je kind geen zuurstof. Goed bezig. Zoek een hobby veel betere afleiding van de stress die je nu hebt. Leuk trouwens voor alle rokende moeders die gezonde kinderen op de wereld hebben gezet. Mijn moeder vertelt ook nog altijd trots dat ze gerookt heeft toen ze zwanger was van mij. En ik wijs haar er dan weer op dat ik zeer waarschijnlijk dankzij haar dagelijks in het ziekenhuis was met vele long problemen.
Ik zou niets zeggen. Zijn mijn zaken niet en daarbij weet ze vast wel dat het niet goed is. Ik ben elke keer bij de positieve test gestopt. Rook(te) een pakje per dag maar kan het niet over mijn hart verkrijgen om door te roken tijdens de zwangerschap. Na de bevalling ben ik tot nu toe wel elke keer weer begonnen. Rook wel buiten en alleen als de kinderen slapen of even voor de tv zitten.
Ik denk dat het weinig zin heeft om er wat van te zeggen. Verstokte rokers blijven zichzelf toch verdedigen, ook al weten ze heel goed dat roken ontzettend slecht is. Ik zou er zelf ook niets van zeggen, tenzij het om een (schoon)zus of goede vriendin gaat.
Ik zou niets zeggen, bij zulke vrouwen praat je toch tegen dovemansoren. Ik ken iemand die heeft 1 zoontje gekregen terwijl ze de hele zwangerschap minimaal 1 pakje per dag rookte. Ze heeft een super gezonde knul op de wereld gezet. Toen hij ruim 2 jaar was telde ze aan van de 2de, en ja hoor, weer door blijven roken. Maar toen kwam de 20 weken echo, en het arme meisje had een hartafwijking. Zelfs zo ernstig dat de zwangerschap afgebroken moest worden. Na de bevallig heeft haar dochter nog 4 uur geleefd en is toen in haar armen gestorven. Kwam het door het roken? Niemand kan het zeggen, maar het is een feit dat roken hartafwijkingen veroorzaakt. Voor mij is 1+1=2...
Dat je meer stress zou hebben als je stopt is echt ontzettende onzin. Laatst nog bevestigd door mijn vk. Ik zelf ben gelijk gestopt op het moment dat ik de positieve test in handen had. Op mijn stage was een vrouw die op dat moment ongeveer net zo ver was als ik (toen 22 wkn) en die rookte ook gewoon door. Ik kon me daar echt kapot aan irriteren, vooral omdat ze er heel laconiek over deed alsof t niks was.. Ik heb me er verder buiten gehouden maar ik snap je frustratie heel goed!
Ik denk overigens dat de stress van het niet roken voornamelijk psychische stress is en niet zo zeer lichamelijk. Nicotine is snel je lichaam uit als je stopt met roken (paar dagen geloof ik) en heb je dus niet meer de lichamelijke behoefte.
Ik denk dat ik er wel wat ga zeggen. Dat ik normaal gesproken me nooit bemoei met andermans zaken, en dat doe ik ook niet, maar dat ik dit zo erg vind dat ik het niet kan laten. Heb vandaag ook een filmpje gezien hierover, dat tijdens een 4 D echo een kindje duidelijk laat merken dat hij of zij last heeft op het moment dat de moeder rookt. Zo zielig ! Ik ga haar aanraden dat filmpje eens te bekijken.
Ik wilde graag zwanger worden en na 7 maanden was het raak. Ik rookte toen nog en had me voorgenomen nog 1 week te mogen roken, als een soort afbouwfase. Maar in die week kreeg ik een vroege miskraam. De kans dat het aan het roken lag is klein, maar oh, wat voelde ik me stom! Ik was erg boos op mezelf en besloot accuut te stoppen! Als ik een gezond kind wilde dan moest ik er verdorie wel wat voor doen! :x dus geen slappe excuses meer. Ik stopte en gelijk de eerste ronde daarna was ik weer zwanger. Het stoppen bleef de eerste weken wel zwaar, maar ik had voor mijn gevoel geen keuze. En juist daarom (de overtuiging geen keuze te hebben) werd het eigenlijk heel gemakkelijk. Ik had namelijk geen strijd met mezelf te voeren (zal ik wel... zal ik niet... Eentje kan geen kwaad... Morgen stop ik weer) omdat ik zo'n diepe overtuiging had niet te gaan roken. Ik heb mijzelf dus alle ruimte gegeven het moeilijk te vinden, maar er was geen ruimte voor die strijd. En dat laatste was juist waardoor het bij andere stoppogingen altijd misging, op een zwak moment won het duiveltje op mijn schouder. Ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel. Ik vraag me af of het juist daarom voor sommigen zo moeilijk is om te stoppen. Omdat ze die diepe overtuiging gewoon niet hebben. Je hebt mensen die zeggen: ik zou eigenlijk niet moeten roken. En je hebt mensen die zeggen: ik wil absoluut niet meer roken. Ik wil nooit meer gaan roken, ik ben blij dat ik er van af ben!
Dit doet een baby in de baarmoeder wanneer een zwangere vrouw rookt - Froot.nl Weet niet of dit filmpje hier al gepolst is, maar je kan goed zien wat een effect het heeft op je kind. Ik vind moeders die blijven roken heel egoïstisch en onverantwoord. In mijn ogen zijn ze dan ook echt nog niet klaar voor een kind. Dat stoppen moeilijk is kan ik best begrijpen, maar je kind zou belangrijker mmoeten zijn. Na de bevalling zal je je kindje ook op 1 moeten zetten, als het je dam al niet lukt tijdens de zwangerschap, hoe wil je dan ooit onzelfbaatzuchtig je kind opvoeden?
Precies! Dat had ik ook, het is gewoon geen keuze hebben. Ik moet wel zeggen dat ik niet weet wat er gaat gebeuren als ik klaar ben met borstvoeden. Ik heb na mijn borstvoed periode van mijn zoontje weer begonnen met roken. Alleen in de avond uren want ik vond het vreselijk om hem op te pakken als ik had gerookt. ik ben in november gestopt met roken omdat ik wist dat ik in februarie weer wou beginnen voor een tweede en dat is gelukt. Maar nu heb ik de hele zwangerschap zin in roken. Zo stom! Ook heel veel zin in alcohol, slecht eten, etc. Ik weet niet wat voor een meisje ik krijg zeg .
Ik ben ook vrijwel direct gestopt. Ik heb misschien nog 2 weken doorgerookt, beginnend met 4 sigaretten per dag en afgebouwd naar 0. De reden voor mij was simpel. De gezondheid van de kleine was belangrijker. Het idee dat je 9 maanden met een wondertje rondloopt wat continue leidt onder jouw egoïsme. Ik zeg er trouwens ook wat van tegen zwangeren die roken. Ik leg uit dat ik gestopt ben omdat ik er niet aan moet denken dat ik dit wondertje eerst 9 maanden draag, dat de kleine continue leidt... en dan is die lieve ukkepuk er en is er nog een kans dat de nicotine ervoor zorgt dat de kleine opeens stopt met adem halen. Maar ja... zoals veel vrouwen het al zeggen. Iemand die genoeg excuses heeft verzonnen om te mogen boven roken, is nergens mee te overtuigen.
Dus jij wilt zeggen dat als jij niet rookt, dat je dan dood gaat? Dat klinkt mij nogal erg overdreven in de oren maargoed, dat is mijn mening, jij kent jezelf beter, maar ik kan me daar echt niets bij voorstellen, overlijden door juist niet te roken. Ik heb gerookt, en ook ruim 15 sigaretten per dag, ik kom net uit een burn-out en mijn schoonvader pleegt over 4 weken euthanasie. Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, en dat was onverwachts, heb ik alles wat maar te maken heeft met roken en sigaretten, meteen weggeflikkerd. Ik weet dat het moeilijk is, maar er hoort een knop om te gaan, bij iedereen, ook al zit je in een "hectische" periode. Ik vind dat altijd zulke slappe kansloze argumenten, om het maar goed te praten. Ik heb over roken tijdens de zwangerschap een heel gesprek gehad met drie verschillende gynaecologen en mijn verloskundige en die geven allemaal aan dat het de grootste onzin is die ze altijd horen en ook altijd van zwangere rokende vrouwen. De stress van het niet roken moet dusdanig verschrikkelijk en onaanvaardbaar hoog zijn en meer dan de helft van de zwangerschap constant aanwezig zijn wil het enige invloed hebben op je kind en dan nóg is het niet te vergelijken met alle gifstoffen waar je kind mee in aanraking komt als je rookt. Weet je waar je stress van krijgt? Van roken. Constant denken: Heb ik mijn sigaretten mee? Shit, aansteker werkt niet, waarmee kan ik mijn sigaret aansteken, is er rookpauze? Hoe vaak kan ik roken? Waar zijn er rookplekken? Hoelang duurt de film nog ik wil roken, waar zijn mijn sigaretten? Shit, file, nu kan ik niet roken. DAT is stress. Als je stopt met roken krijg je geen stress, je krijgt last van afkickverschijnselen, dat is TOTAAL wat anders. Na 4 weken zijn deze zo goed als verdwenen, in ieder geval in de mate dat er niets maar dan ook NIETS stressvols aan is. En al die vrouwen die altijd met die onzin argumenten aankomen van: "Ik heb gerookt en mijn kind is helemaal gezond hoor" Dus? Wat wil je nou zeggen dan? Dat je goed bezig bent geweest? Als ik doorgerookt zou hebben en mijn kind had ook maar IETS gemankeerd, wat dan ook, had ik me de rest van mn leven afgevraagd of dat is gekomen doordat ik zo nodig moest doorroken. Ik wil mijn kind en mezelf dat niet aandoen. Vrouwen die doorroken , echt, ik vind het ronduit schandalig, echt waar, al zijn het maar 1 of twee sigaretten per dag. Desondanks zou ik er niets van zeggen in de situatie van TS. Iedereen weet dat het slecht is, iedereen weet dat ze fout bezig zijn, dat hoef je ze niet uit te leggen neem ik aan, ik zou me er dan persoonlijk ook niet mee bemoeien, al denk ik er zo over zoals bovenstaand, ik zou mensen nooit elke keer ermee confronteren en steeds erop wijzen.
Ik snap nooit de behoefte om je (je= in het algemeen) te bemoeien met een andere z'n doen en laten. Dat het je boos maakt, prima, dat je het stom vind, ook goed, dat je het zielig vind, ok, dat je er een oordeel over hebt, snap ik..maar vind dat gewoon en hou verder je mond dicht. Niet jouw zaken.
idem... het feit dat je kind hieraan dood kan gaan... sorry, maar dat is gewoon echt niet ok... alleen maar omdat het moeilijk is? wat denk je hoe moeilijk het is als je je kindje erdoor kwijt raakt of heel veel last krijgt. wel eens een kindje met zware astma gezien of hoe een kindje moet knokken als het te vroeg is geboren of te licht? lijkt me nog een stukkie erger... niet? en ja ik rookte ook, en veel ook, maar dat zou ik mezelf niet vergeven. je hoopt zo op een gezond kindje, dan stop je er gewoon mee... hier direct na de positieve test gestopt en ja het was vreselijk moeilijk, soms nog... tja je kan er wat van zeggen... of ze wat ermee doen.... geen idee