Ondanks dat ik een makkelijke zwangerschap en bevalling heb gehad, vond ik de eerste twee weken na de bevalling erg pittig, emotioneel gezien vooral. Een dag na de geboorte van mijn zoontje werd ik 30 en ik zat zo vol adrenaline en was zo trots, dat ik mijn 30e verjaardag ondanks de gebruikelijke lichamelijke klachten gewoon wilde vieren. Ik zat een dag na mijn bevalling dan ook met een huis vol verjaardagsvisite. Ik genoot er echt van, voelde me zelfs wel 'stoer' dat ik zo snel alweer opgedoft in de kleertjes zat... belachelijk, achteraf gezien...de volgende dag kwam dan ook de emotionele klap. Tranen met tuiten, om alles en om niets, ik voelde me helemaal niet zo gelukkig. Ik ergerde me aan iedereen, kraamvisite had ik negen van de tien keer geen zin in en wilde het liefst met manlief en zoontje in onze 'cocon' kruipen. Weg van iedereen. De kraamverzorgster was hartstikke lief en mijn zoontje deed het geweldig, maar toch voelde ik me niet echt blij. Hoewel dat helemaal niets te maken had met gebrek aan liefde voor mijn zoontje, voelde ik me daar heel schuldig over. Gelukkig bleken het de welbekende hormonale kraamtranen. Na ongeveer 2 weken was dat 'down' gevoel gelukkig voorbij. Als ik ooit het geluk heb om nog een kindje te krijgen, dan doe ik het echt direct vanaf het begin rustiger aan en kies ik meer voor mezelf... het scheelt dat ik nu weet dat ik blijkbaar gevoelig ben voor hormonale veranderingen en een beetje weet wat ik kan verwachten...
Ik vond het verschrikkelijk. En ik vond het fantastisch. Tegelijkertijd zoveel emoties en dat maakt het verwarrend. ik vond het wel zwaar ja, maar sowieso de moeite waard want voor dat kleine hummeltje doe je alles.
Hier niks aan de hand geweest. Kraamtranen??? Wat zijn dat?? Ergste vond ik dat ik de eerste week niet naar buiten mocht. Wilde het liefst lekker het winkelcentrum is om te shoppen. Kraamvisite heb je zelf in de hand. Zorg gewoon dat je naaste familie alleen de eerste week komt. De mensen die wat verder van je afstaan moet je gewoon pas na een paar weken laten komen. Het hoeft allemaal niet zo erg te zijn als beweerd wordt hoor.
Hihi, ik vond het wel slim van m'n verzekeringsmaatschappij. Ik deed de doos open en daar vond ik bovenin een heel schattig thermometertje om het badwater te temperaturen in de vorm van een kikker in een zwemband. Ik denk: 'Ach gut, wat leuk!' Om vervolgens een hartverknettering te krijgen van de gruwelen die onder in de doos zaten -.-
Ik heb volop genoten. Wij zijn ontzettend verrast door een aantal geweldige mensen, beide keren rustige babies, lieve kraamverzorgster, ik voelde me net een koningin in bed. En ik vond s nachts voeden niet erg, ik probeerde die prachtige gezichtjes voor altijd in mijn hoofd te prenten, terwijl ik wist dat ik de volgende dag weer kon bijslapen. Alleen het voeden ging beide keren moeizaam, ze groeiden daarom beide keren eerst slecht. Maar het lukte mij doordat ik me zo gelukkig voelde daar relax mee om te gaan.
O nee, hier niet hoor. Ik vond de kraamtijd leuk. Had nog wel meer visite willen hebben. En geen last van kraamtranen gehad.
Ik vond het op dat moment best zwaar, maar als ik er nu op terug kijk een mooie bijzondere tijd waar ik graag aan terug denk. Dus echt proberen te genieten! Ondanks de wat zwaardere momenten zoals de nachten bijv.
De bevalling viel reuze mee. Luister goed, blijf rustig en laat het gebeuren! Het was zo voorbij en het mooiste moment in heel ons leven. Bedenk dat je het jezelf makkelijk of moeilijk kan maken. De kraamtijd voor mij was een hel Ik was net bevallen en er stonden 2 vreemden ineens bij ons in de verloskamer ... We dachten echt whoooot? Die vonden dat ze even als eerste mochten komen kijken pff. Eenmaal thuis aangekomen stond iedereen al klaar * lief bedoeld hoor* maar ik werd helemaal gek. Nog maar een paar uurtjes oud en 10 tot 14 dagen lang in totaal meer dan 104 man over de vloer en soms zelfs iedere dag dezelfde Ik was kapot oververmoeid enorme kraamtranrm hehqd en kraamzorg was niet goed na 2 dagen nieuwe gekregen, en knetter familie ruzie omdat ik na 2 a 3 weken vreg of ze me alsjeblieft met rust wilde laten en niet wilde langs komen of herrie wilde maken. Mijn advies blijf de eerste week lekker met je man en de kraamvrouw alleen thuis. Laat enkel jou en je vriend/man ze ouders komen en kom even tot rust het is een flinke klap in je leven zo'n kleintje! Heel stress vol kan het zijn. Alles wat fout kon gaan ging fout bij mij! Maar de bevalling maak je daar geen zorgen over. Dat is echt zo over als je goed luisterd en in je hoofd houd dat het toch wel moet gebeuren komt het goed. Als het hoofdje eruit is ben je het ergste voorbij. Ik wens je heel veel geluk, liefde en succes met je kindje xxx hoop dat je er wat aan heb en alles goed zal verlopen.
ik denk ook dat iedereen het anders ervaart ! ik heb 2 makkelijke bevallingen gehad de kraamweek vond ik erg leuk! maar nu weer zwanger ik ga dingen anders doen de eerste dag van de bevalling mogen ouders schoonouders oma en oma en opa van mijn vriend komen en schoonzusjes en svhoonbroers komen ze spreken toch met elkaar af om niet tegelijk te komen dus dat is al fijn! de 2e dag is gewoon voor het gezin en de derde dag mag er visite komen maar echt Max een uurtje en als ze niet weggaan laat ik ze ook echt weggaan sommige bleven gewoon paar uur hangen bij mijn 2 vorige kindjes dat wil ik dus evht niet! maar buiten dat vind ik het een geweldige tijd
Leuk om die verschillende verhalen te lezen! Hier is de kraamweek nog ver weg maar heb er al wel over nagedacht. Wat ik vooral vaak lees is teveel bezoek in het begin. Mijn man neemt na de bevalling 3 weken vakantie op en in die weken alleen hele naaste familie/vrienden op bezoek. Verder willen we lekker 'coconnen' eerst maar is wennen aan ons eerste kindje.
Ik kijk er juist weer naar uit, mij lekker in de watten laten leggen door mijn super kraamverzorgster. Ik krijg als het goed is weer dezelfde dame als vorige keer. Vooral doen wat jij wil, als je geen behoefte hebt aan visite dan moet je dat gewoon zeggen, er komt een periode dat je dat wel wil en dat het juist leuk is om met mensen af te spreken.
Ik heb er echt van genoten! Wou ons zoontje het liefst aan iedereen laten zien, dus alle visite was welkom. Ik voelde me goed.. en dat je er snachts uit moet, zelf DAT is niet erg.. elk moment met mn zoontje vond ik heerlijk..
ik heb mezelf veeel te druk gemaakt in de kraamweek. achteraf gezien niet zo'n geweldig idee. dus als jij gewoon 't rustig inpland en niet denkt van; joh dit gaat geweldig ik kan alles. en je gewoon een weekje lekker laat verwennen, want dat mag! dan valt 't vast mee.
Ik laat me op en top verwennen. En heb besloten om alles uit te besteden als ik het zo lees. Lijkt me heerlijk eigenlijk!
Hihi is het ook. Ik heb een week lang alleen maar toegekeken. Dit was trouwens bij ons derde kind. 1ste kind amper kraamtijd gehad ivm vroeggeboorte,bij de tweede was ik alleen maar bezig om het iedereen naar de zin te maken maar de derde heb ik helemaal over me heen laten komen,heerlijk!!
Bij de jongste kwam de dag van de geboorte de grootouders op visite en de dag erna direct de buurvrouw met de kinderen. In de avond zwager/schoonzus en 3 kinderen en dat was toen echt gewoon te veel. Ook liepen er vriendjes van de oudste kinderen door ons huis. Sloeg achteraf nergens op maar het was zomer en mooi weer. 2 dagen later zou er een vriendin komen maar die had ik 's morgens afgebeld. De baby was de hele nacht aan het spoken geweest en ik was gewoon kapot.De kraamhulp heeft toen alle visite afgehouden en dat hebben we 2 weken na de bevalling weer opgepakt. Dus wel een tip om de kraamvisite de eerste week gewoon te beperken tot familie en naasten.Vaak is het nog zoeken mbt de voeding en dan zit je met een onrustige baby en dan is er visite die ook nog met je wil praten terwijl je alleen maar heel erg moe bent. Hier ging ik bij de jongste na ruim 1 week naar buiten. Viel niet helemaal mee. Was erg warm en ik vloeide veel maar was wel heerlijk om er even uit te zijn.
Ach jezus die verbanden zijn echt vreselijk. Hier gelukkig gewoon tempen via het oor. Anaal lijkt me ook vreselijk. Het is allemaal al zo gevoelig van onderen en ik had bij nr2 ook een flinke aambei na de bevalling brr Het idee alleen al...
Tsja...het zal voor iedereen anders zijn... ik vond bevallen goed te doen, op de laatste 2 cm ontsluiting na. En een beetje jammer dat er een knip nodig was, maar ook daar is goed overheen te komen. Kraamweek vond ik ook te overzien. Het is wel echt wennen om een eerste kindje te krijgen en hem te leren begrijpen. Mijn zoontje is nu bijna twee weken en ik vind het een intensieve tijd, maar zeker niet vreselijk en ik ben ook geen zombie. Belangrijkste is denk ik om in de eerste weken alleen directe familie op bezoek te laten komen en maximaal om de dag bezoek of een activiteit te plannen. En probeer af en toe een momentje voor jezelf te creeren. Al is het maar even lekker douchen.
Ik vond en vind alles juist enorm meevallen. De bevalling was soepel, de kraamtijd was soepel. En tot nu toe het opvoeden en opgroeien verloopt soepel. Misschien omdat ik een makkelijk kind heb. Geen huilbaby. Slaapt altijd vrijwel gelijk. Geen nachten met krampjes of wat dan ook. Ook nu is het een supermakkelijk kind. Slaapt overal, geen extreme driftbuien, kan liep alleen en samenspelen etc. Ok ik weet niet hoe het is om een zware bevalling te hebben, of een huilbaby, of wat dan ook. Ik had ook totaal geen verwachtingen. Met alles ben ik er gewoon ingestapt met het idee "we zien wel hoe het loopt" Als zich iets zou aandienen, dan deal ik er op dat moment wel mee. Werkte hier perfect.
Ik had bij de oudste een rotbevalling die eindigde in een ks maar eenmaal was het echt genieten. Ik voedde op verzoek en met de nachtvoedingen was ik nog lekker duf. Keek in de kraamtijd ook niet op de klok. Super kraamverzorgende gehad die ook weer op de stoep stond bij de tweede ( dit keer geplande ks) Met de tweede ging het allemaal nog relaxter. De eerste maanden vond ik echt een heel fijne tijd.