Vanochtend is de situatie hier, naast de kinderen, erg uit de hand gelopen. Het loopt al een tijdje niet lekker, maar durven beide niet om de handdoek in de ring te gooien. Tot vanochtend....ik heb aangegeven bij hem weg te gaan. Probleem is alleen...waar naartoe? Mijn ouders heb ik net op de hoogte gebracht en we zijn welkom daar alleen wonen ze erg klein. Mijn man wil zelf niet weg en mij de ruimte geven iets te zoeken in de tussentijd. Zit dus een beetje vast. Heb momenteel geen werk. Bewust ivm kinderen...maar na contact met ex werkgever mag ik altijd terug komen. Inkomen is straks dus geen probleem. Mijn hoofd werkt even niet mee en zie door de bomen t bos niet meer. Hoop dat jullie tips hebben.
Kun je (particulier) niet iets gaan huren? Iets kleins voor tijdelijk zodat je vanaf daar kunt gaan zoeken? Sterkte trouwens, zal best moeilijk geweest zijn.
Ik zou eerst alle documentatie betreft het huis, huishouding, rekening kopieren en vastleggen. Daarnaast zou ik mezelf inschrijven voor een woning. Ook zou ik kijken voor kinderopvang, wanneer je wilt gaan werken, afspraken maken met exwerkgever. Verder wens ik je ontzettend veel sterkte!
Wat flauw van je (ex)man dat je niet in het huis mag blijven totdat je iets hebt gevonden, zeker voor de kinderen is het beter daar te blijven, vertrouwde omgeving voor ze. Schrijf je in bij woningbouwverenigingen en ga langs bij makelaars sowieso, er zullen wachtlijsten zijn. Kun je intussen bij vrienden die ruimer wonen? Gelukkig ben je bij je ouders welkom bij gebrek aan beter. Heel veel sterkte aankomende tijd, ook voor je kinderen.
Geen tips maar wil wel veel sterkte wensen. Wij hebben een tijdje mijn oom en zijn gezin (3 mensen totaal) in huis genomen terwijl we al klein woonden. Was niet ideaal, maar het was te doen voor een niet al te lange periode.
lastig is dat he mijn ex en ik hebben een punt gezet achter onze relatie van 10,5 jaar in augustus maar wij gingen als vrienden uit elkaar mijn ex heeft tot 4 december gewoon bij ons ingewoond tot hij wat anders gevonden had. ja niet ideaal maar was prima te doen hier . succes
Heb je een huur of koophuis? De kans is groot, als je hey kan betalen jij meer recht hebt op de woning dan je ex man. Het zal voor hem immers gemakkelijker zijn wat anders te vinden voor 1 persoon. Daarnaast hebben de kinderen recht op onderdak en stabiliteit. Ze meenemen naar je ouders in een klein huis is niet echt idiaal natuurlijk. Ik zou een afspraak maken met een advocaat/mediator een kennesmakingsafspraak is gewoon gratis rn dan kan je kijken wat je rechten en plichten zijn. Ik vind het flauw van je partner dat die zn kont gelihk tegen de krib gooit en daarmee zijn belang boven dat van jullie kinderen plaatst. Heel kinderachtig!
Heb je het op zwart en wit staan dat je terug kan bij je ex werkgever? Ik zou in ieder geval dat als eerste gaan regelen. Als je die financiële zekerheid hebt zou ik de rest gaan regelen. Want dan kan je tenminste gaan bouwen. Heel veel sterkte
Pfoeh sterkte! Ik zou nogmaals met exman in gesprek gaan en soort van eisen dat hij ergens anders onderdak gaat zoeken. Neem namelijk aan dat de kids bij jou blijven? Dus het is voor hem veel makkelijker om ergens in zn eentje te kunnen verblijven plus het is het beste voor de kinderen om gewoon in hun eigen huis te blijven! Laat hem ook daaraan denken en niet alleen aan zichzelf!
Is het de bedoeling dat de kinderen bij jou gaan wonen? Kunnen de kinderen anders niet bij je (ex)man wonen en jij bij je ouders? Wellicht vindt hij dat al helemaal geen ideale oplossing waardoor hij gemotiveerder raakt om dan zelf maar te verhuizen.
Jou man heeft daar niets over te zeggen, het is wettelijk vast gesteld dat als je langer dan een periode van een paar maand samen hebt gewoond en er zijn kinderen aanwezig getrouwd of niet getrouwd woning op je eigen naam of niet .... De vrouw mag met de kinderen 6 maanden in de woning blijven en in die 6 maanden word verwacht dat actief gezocht word naar een nieuwe woonruimte Tenminste.... Toen mijn broer ( ongetrouwd huis op zijn naam) ook niet weg wou mocht zijn ex vriendin en dochter van toen 1,5 in de woning blijven en kreeg 6 maanden de tijd. ( is door het advocaten bureau verteld dat hij beter mee kon werken want zij zou winnen wbt in de woning blijven ) zij had na 2 maand eigen woning dus dat scheelde weer. Verder veel sterkte met alles
Ja dit.! Dat wil hij vast niet voor de kinderen zorgen. Zet hem voor het blok. Hoe lastig het ook is. Maar aan de andere kant ben ik ook bang als jij weg gaat bijvoorbeeld ts en je laat je kinderen bij je partner je straks weer moet vechten om ze terug te krijgen. Dus snap deze reactie maar daar zitten haken en ogen aan straks zegt hij prima ik neem de kinderen wel ga maar weg dan! En zit je zonder kinderen en huis. Neem zo snel mogelijk een advocaat en regel voorlopige voorzieningen de meeste ( eerste uit spraken zijn er wel dat de verzorgde ouder in het huis mag blijven tot alles geregeld is zo schappelijk zou het moeten zijn) maar als het een vechtscheiding woord is het veel en veel lastiger. Heb je een zolderkamer laat hem daar maar even naar toe verhuizen tot de uitspraak is gedaan voor voorlopige voorzieningen Ga je huis niet uit. Zie regels hier boven.! En laat je kinderen niet bij je partner.
Ik snap niet zo goed waarom er vanuit wordt gegaan dat de vader niet voor zijn kinderen wil zorgen? Mijn man zou niets liever willen in doe situatie denk ik. Verder zou ik zelf niet weggaan. Laat hem eerst maar gaan. Zorg dat je werk hebt en regel dan een plek voor jezelf en de kids. En vooral hou het beschaafd als je die mogelijkheid hebt, anders zijn je kids straks de dupe.
De ervaring heb ik gelukkig niet Elmo. Toegegeven ik ken niet veel gescheiden stellen, maar die ik ken is vader net zo toegewijd als moeder en vaak co ouderschap.
Je hoeft toch niet acuut weg? Je kunt rustig zoeken voor dingen en alles op een rij zetten? Ik zou niet zomaar weg gaan met de kinderen en dan super klein gaan zitten.
Ik herken het hier in de omgeving ook niet hoor. En mijn man zou ook zelf voor de kids willen zorgen. Sterkte t's!
Ik kan me voorstellen dat je man als eerste reactie zegt dat wanneer jij de stekker eruit wil trekken jij dan ook maar vertrekt. Op zo'n moment lopen de emoties hoog op en ik vindt het weer lekker makkelijk om te roepen als buitenstaander dat hij maar op moet hoepelen enz enz. Laat eerst alles tot rust komen en maak dan een afspraak met een mediator en voer een rustig gesprek. Door nu iemand meteen aan te moedigen om allerlei dingen te eisen zet het de verhouding alleen maar op scherp. En dat is iig niet in het belang van de kinderen.