Nope, ik geloof niet in vriendschap tussen man en vrouw Maar dat komt wellicht door eerdere ervaringen
Ik zal me eens flink achter de oren krabben Lousaa. Je hebt gelijk, ik stel me aan Gelukkig denken we niet allemaal hetzelfde, en trouwens ik zou niets verbieden maar door eigen ervaring weet ik wel dat het vaak gewoon niet werkt. maarja, dat zal wel niet zo zijn natuurlijk.
Mijn vriend heeft een goede vriendin(voormalig ex-vriendin) en daar heb ik niet echt moeite mee, al heb ik mij in het begin heus wel jaloers gevoeld. Maar dat was snel over toen ik de dynamiek tussen hun zag, het was mij duidelijk dat hun relatie nooit kans van slagen had. Soms komt ze langs als ik er niet ben of zitten ze bij gezamenlijke vrienden thuis en dat vind ik echt helemaal prima maar samen uiteten of leuke dingen doen zou ik niet waarderen. Niet omdat ze een vrouw is(met een man vind ik net zo vervelend) maar omdat ik hem zelf bijna nooit mee krijg! Leuke dingen doet hij eerst maar met mij, dan kijken we verder.
Hoezo dat? Waarom zou mijn vriend een beste vriendin moeten hebben waarmee hij alles deelt? Kan hij dat dan niet met mij vraag ik mij af? Dus andersom zou je je dan ook achter je oren kunnen krabben! Waarom zou je vriend een beste vriendin moeten hebben als hij dat voorheen dus niet had? Wat is daar de noodzaak dan plots van? Het is een ander verhaal vind ik als je man/vriend die vriendin al kende voordat hij jou kende. Maar om nu plots met een beste vriendin aan te komen zetten waarmee hij alles deelt en ook allerlei dingen doet, dat vind ik dan toch een beetje apart. Maar dat komt wellicht doordat ik in mijn omgeving heb gezien dat dit soort dingen vaak mis zijn gegaan. Helaas....
Ik vind overigens uberhaupt dat ik me niet te bemoeien heb met zijn vriendschappen. Zou het omgekeerd namelijk ook absoluut niet waarderen als hij een vriendschap zou "verbieden". Man, vrouw of alien
Ik geloof eigenlijk niet, dat een man en een vrouw 'besties' kunnen zijn, zonder dat er gevoelens bij komen kijken. Ik ben ook heel close geweest met een jongen (nog ver voor mijn huidige relatie). Uiteindelijk bleek hij toch gevoelens voor mij te hebben. Het wil helemaal niet zeggen, dat als één van de twee gevoelens krijgt, dat er dan ook iets gebeurt, maar het vergroot de kans wel. Verder is het de kat op het spel binden. Mijn man is nooit vreemd gegaan, maar ik zou niet durven beweren, dat hij het nooit zou doen. Dat ligt niet aan hem en niet aan mij, maar aan het feit, dat je zoiets bijna nooit ziet aankomen. Nou ja, misschien als je partner een enorme flirt is, of een verleden heeft van vreemdgaan, of al te kennen heeft gegeven niet trouw te willen of kunnen zijn... Maar ga het rijtje van 'bedrogen vrouwen' maar eens langs. De meesten, die geen flirterige man hadden, zagen het ook niet aankomen. Die hadden van tevoren 100% vertrouwen en als je het ze had gevraagd, hadden ze het nooit gedacht...
Ik heb er totaal geen moeite mee. Maar ik ben ook heel makkelijk met andere vrouwen. En mijn vriend heeft wel een vriendin waar hij iets meer een klik mee heeft. Maar daar is hij heel eerlijk in. Hij doet er verder niets mee en dat kan ik dan wel weer waarderen.
Vroeger had ik meer vrienden dan vriendinnen. Mijn ex vond dat heel lastig en die zijn in die jaren dan ook erg verwaterd. Mijn nieuwe vriend heeft daar niet zo veel problemen mee. Hij had alleen wel twee goede vriendinnen die hij een stuk minder spreekt. Hij zegt zelf dat hij er nu geen behoefte meer aan heeft en hij liever dingen met mij wil ondernemen. Net zoals dat hij zijn vrienden ook minder ziet. Ik heb er echter geen problemen mee als hij af zou blijven spreken. Als er meer dan een vriendschap in had gezeten was dat al lang naar voren gekomen.
Dat wordt te intiem. Elkaar af en toe zien, prima. Maar niet iedere week afspreken of hele dagen samen op pad of uren samen bellen. Dat doe ik ook niet met andere mannen, zou het niet waarderen als hij dat met een andere vrouw zou doen. Gevoelskwestie denk ik.
Nee, dat gaat niet gebeuren. Als mijn vriend dingen wilt vertellen of ondernemen kan hij dat met mij doen en niet met een andere vrouw. Overigens kan ik me sowieso niet voorstellen dat hij een 'beste vriendin' zou hebben aangezien hij tegenover andere een enorme botte boer is Andersom is het trouwens hetzelfde. Ik heb geen beste vriend en heb daar ook geen behoefte aan.
Geen enkel probleem mee. Mijn man heeft een beetje het grote-broer effect en heeft meer vriendinnen dan vrienden. Hij appt met ze, gaat wel eens met iemand wat drinken, en met een select groepje gaat hij naar de sauna. En bij dat laatste mag ik ook mee, maar als ik even niet kan vind ik het geen probleem als hij zelf wel gaat. Het enige wat hij niet mag is met deze dames naar bed. Heeft hij ook geen behoefte aan, schijnt zo. Lijkt me prima.
En als hij die vriendin dan al langer kent dan dat hij jou kent? En ze eerder wel samen dingen ondernamen? Moet hij daar dan mee stoppen van jou? (geen oordeel hoor, ieder zijn mening! )
Ik had een hele goede vriend. Tenminste zo beschouwde ik hem. We deelden alles met elkaar. Ook dingen die ik nog nooit met iemand had gedeeld. We app'ten praktisch iedere dag etc. Hij heeft tijdens onze vriendschap wel eens relaties gehad. Was nooit een probleem. Tot hij zijn huidige vriendin kreeg. Ineens werd het contact afgekapt. Zonder reden. Ik heb talloze pogingen gedaan contact te leggen, zelfs met zijn nieuwe vriendin. Zij gaf aan dat hij zich wilde richten op hun relatie. Jaja. Ik denk dat ze hem de keuze gesteld. Zo raar want ik heb al jaren een leuke relatie. Ik vind het zo laf dat hij dat niet gewoon eerlijk zegt. Hij heeft me gewoon uit zijn leven gezet. Ik ben er nog verdrietig om en mis hem ontzettend. Om op het onderwerp terug te komen: ik vind dus dat het moet kunnen. En het kan ook.
Dit is hoe het bij mij zou voelen inderdaad. Maar.... Aangezien ik dit niet heb te beslissen voor mijn man, zou ik het accepteren als het zo zijn zijn.
Toen ik nog getrouwd was hadden wij een afspraak. Hij geen vriendinnen en ik geen mannelijke vrienden. Mannen en vrouwen trekt elkaar nou eenmaal aan, er kan altijd wat groeien wat er eerst niet was. Dus vandaar; nee. Ik had/heb trouwens wel een vriend die ik nog wel eens zie. Maar die is homo. Dus dat vond ex-man geen probleem.
Ik ben best jaloers aangelegd en had het nooit kunnen denken dat ik dat ik dat goed zou vinden. Maar toen ik mijn man leerde kennen had hij inderdaad een beste vriendin. Maar hij is er van het begin af aan heel open over geweest. Zij wil echt absoluut geen relatie met hem (ziet hem echt als grote broer/vriend). En ze gaan wel eens winkelen samen, appen of bellen samen. Ik moet zeggen omdat mijn man er heel open over is, wat hij met haar bespreekt e.d. (en zelf ook niets meer haar wil) ik er absoluut geen moeite mee heb.
Verdrietig he! Ook zo zonde en niet nodig. Ik denk dat het voor hem ook wel heel lastig is om open kaart hierover te spelen tegen jou, enerzijds omdat hij zich misschien schaamt dat hij zich zoiets laat verbieden door zijn vriendin, anderzijds omdat hij haar ook niet wil en kan afvallen natuurljk.
Zou het om een vrouw gaan die eerder dan ik in mijn man z'n leven was dan prima. Ik heb ook een beste vriend. Zou het gaan om iemand die hij me volgende week voorstelt als zijn 'nieuwe beste vriendin' dan denk ik dat we heel nodig zouden moeten gaan praten.
Mijn vriend heeft meer vriendinnen dan vrienden denk ik . Eentje waarmee hij soms iets gaat eten over de middag. ( een hele toffe, heb ik geen probleem mee) Dan nog enkele waarmee hij samen sport. En dan nog een waar hij mee mailt. (Die vind ik niet zo leuk.. )Ik kan soms wel jaloers zijn. Ik ga het niet aanmoedigen maar ook niet verbieden.