Goedemorgen dames, Graag zou ik wat advies willen hebben... Ben 39 weken zwanger en het voelt echt als het eindstation voor mij, mijn lichaam trekt het niet meer. Alles doet zeer van onder. Bij elke beweging die ik maak trekt de pijn en daarbijhorende steken door heel het bekken heen. Loop al weken met voorweeen, ben vermoeid maar ondanks dat word ik veel te vaak wakker 's nachts, door het draaien. De verloskundige wilt mij, mits ik nog niet bevallen ben, mij volgende week gaan strippen. 1 dag voor de uitgerekende datum, dat staat al vast. Heb al wel wat ontsluiting, dus strippen is zeker mogelijk. Al weet ik niet of ik het nog die paar dagen red. Heb ook nog 2 kindjes rondlopen, waarvan ik de oudste niet meer naar school kan brengen, deze taak hebben mijn schoonouders op zich genomen momenteel (dwing mijzelf wel om haar op te halen om in beweging te blijven) en de jongste die gelukkig al goed kan lopen, maar zelfs die paar tellen om hem op te tillen om in bed te liggen zijn een ramp voor alle botten rond het bekken. Is het mogelijk om de verloskundige te bellen en haar te vragen of ze niet vandaag kan proberen te strippen? Of moet ik gewoon niet zo zeuren? Ik weet dat er een kans is dat het strippen helemaal niets uitvoert en alleen maar kan zorgen voor nog meer gerommel, maar de kleine kans dat het wel iets uithaalt is in mijn ogen ook een kans! Heb echt de behoefte om te huilen, gewoon door de pijn en vermoeidheid. Dat ik niet eens mijn eigen dochter naar school kan brengen. Dat ik mijn zoontje niet eens zonder pijn aan het bot heerlijk kan instoppen.
Ik zou het gewoon vragen. Ik ben bij mn dochter ook in week 39 gestript (niet geholpen helaas) omdat ik er doorheen zat. Je moet niet te uitgeput raken voor de bevalling. Dus ik zou bellen en je bent zeker geen zeur
Ben dus bang om echt uitgeput te raken, gewoon omdat ik mezelf maar meesleur om de dag door te komen. Heb geen idee waar ik dan de energie vandaan moet halen. Had jij wel last van (extra) gerommel na het strippen? Of voelde jij er helemaal niets van na het strippen?
Je kunt het altijd proberen. Wellicht dat ver wel net het laatste zetje geeft? Ik vind het altijd best wel raar als mensen zeggen 'Ik kan echt niet meer' (hoewel ik het snap hoor). Maar mocht de baby Tot 42 weken besluiten te zitten dan vind je op de en of andere manier ook wel weer kracht om het te halen. Opgeven kan gewoon niet. Ookal sluit je jezelf nu op, doe je helemaal niks meer, je zult moeten wachten en dan gaat het zo goed en zo kwaad als het gaat ook. Ik hoop dat de baby er heel snel is en je weer kunt herstellen.
Heb vanmiddag de verloskundige gebeld, haar de situatie uitgelegd. En morgen ochtend komt ze langs om te strippen. Hopelijk zal dat net het laatste zetje zijn. Mijn lichaam is er wel helemaal klaar voor (en klaar mee) alleen vind de kleine het nog wel te doen.
Ik heb een paar dagen voor een van de bevallingen een nacht in het ziekenhuis met pijnmedicatie geslapen om in ieder geval één nacht een beetje bij te komen. Was verder geen medische indicatie of verwijzing voor nodig ofzo, werd gewoon geregeld door vk/zkh. Kon alleen als er plek was. Dus mocht strippen niet lukken, kun je ook nog dat overwegen/overleggen.