Kinderen van 3 hoe goed je ook denkt dat ze op zullen letten zijn onvoorspelbaar. Een poesje of een vogeltje ze rennen er zo achter aan. Een groter kindje waar ze achteraan gaan om te spelen. Je kan nooit zeggen dat doet die van mij niet, zo werkt het helaas nog niet met die kleintjes.
Niet mee eens hoor! Mijn dochter is niet onvoorspelbaar en rent zeker niet zomaar achter iets aan. Ze is een zeer serieus kind wat situaties al goed overziet, zich aan regels houdt en eerst denkt voordat ze doet. Op dit vlak is ze verder dan menig 5/6 jarige dus leer ik haar hoe ze zelf buiten kan zijn. TS: ik snap je gevoel wel, naar wat ik kan inschatten is jouw kind ook zo'n type wat dat betreft en had ik het ook gelaten. Dat veel anderen dat niet begrijpen snap ik ook, veel kinderen zijn niet zo en dan is het moeilijk om te begrijpen dat het bij sommige wel kan. Ik was zelf ook zo als kind en mocht daardoor al heel vroeg zelfstandig dingen doen. Ik hield me aan regels, wilde graag de harmonie bewaren en liep nooit weg. Ik ging met 4 jaar alleen op de fiets naar school (kwartier fietsen) en zelf naar de bibliotheek bijvoorbeeld. Mijn moeder heeft dat goed ingeschat maar liet mijn oudere broer en jongere zus wel later pas alleen buiten spelen. Dat schat je gewoon in per kind. Mijn zoon lijkt nu geen type die ik met 3 jaar zelf voor het huis laat spelen, maar wie weet.
Maar dan is de weg gevaarlijk bij jou. Ook zou het dan weinig uitmaken of je 3, 4 of 5 bent. Een weg waar auto's vaak te hard rijden is voor elk kind gevaarlijk en dan zou ik mijn kind daar ook niet laten spelen. Bij mij achter is een algemene parkeerplaats waar de mensen met huizen rondom parkeren. Bijna iedereen heeft kinderen en we hebben met iedereen bij elkaar afgesproken zo zacht mogelijk het plein op te rijden en altijd alert te zijn op kinderen. Ik laat mijn dochter daar spelen omdat ik weet dat het veilig genoeg voor haar is. Het klinkt bij TS ook wel zo. Daarbij heb ik uiteraard geoefend en weet ze waar ze wel en met mag spelen, er kunnen ook andere auto's op bezoek komen natuurlijk.
Nee, mijn zoon zou ook nooit zomaar achter iets aan rennen, maar ik begrijp ook dat dat voor andere ouders moeilijk voor te stellen is. Hij is zich super bewust van alles om hem heen, heeft dingen veel sneller door dan wij en merk ieder detail op. Bij iedere stoeprand zegt hij tegen mij dat ik goed uit moet kijken en als hij in de verte ook maar een auto hoort dan blijft hij stil staan totdat hij zeker weet dat hij er niet meer aankomt. Maar ik vond het wel een goede opmerking van iemand hier dat je andere weggebruikers dus niet altijd goed in kan schatten. Er kan natuurlijk een keer iemand hard om de hoek komen rijden. Dus ik ga het gewoon stapje voor stapje doen denk ik.
Nou goed dan 99 procent van de driejarigen zijn onvoorspelbaar. En toevallig zit die 1 procent allemaal hier. Mijn dochter van net 4 is ook heel slim en weet dat ze moet stoppen voor een weg maar toch zijn kinderen op die leeftijd onvoorspelbaar. Ik zeg altijd maar zo je kan je kind maar 1 keer kwijtraken en je krijgt dan nooit geen tweede kans meer.
Hier ook stapje voor stapje hoor eerst oefenen, op gevaren wijzen, etc. Je merkt vanzelf wat wel en niet kan. Mijn dochter weet dat je niet zomaar op de hoek speelt waar de auto's binnen rijden. Op dat soort dingen maak ik haar attent. We oefenen dat zeker eerst samen.
Simpel. Niet. Veel en veel te jong. Tussen rustig rijdende auto's in. Tuurlijk er hoeft maar een gek niet zich aan de regels te houden. Weg kinds. Drie hoe lief dan ook. Hoe rustig dan ook. NO.
Wij wonen aan een speeltuin, als we de achtertuin poortdeur open zetten, zitten ze al in de speeltuin. Hier rijden geen auto's direct langs (het is een soort hofje). Maar mijn zoon mocht pas met 5 jaar alleen buiten spelen. De kindjes hier in de buurt mogen allemaal zo rond de 4 a 5 jaar alleen naar buiten.
Hier niet voor 4/5 jaar, maar liever wat ouder. Zeker mijn jongste niet voor 5. 3 en 3 maanden vind ik persoonlijk ook onverantwoord, hoe rustig en verantwoordelijk je kind ook is. Mijn oudste is ook slim, verantwoordelijk etc. Nooit 1 stap verder dan hij mag en luistert altijd. Zat hij laatst toch ineens bijna onder de auto omdat hij zijn bal achterna liep. Zeg nooit nooit en 1 keer kan net 1 keer teveel zijn.
Mijn zoontje was 3,5 toen hij voor het eerst buiten mocht spelen zonder mij op het speelpleintje aan ons hofje... waar hij over de stoep heen kon lopen, onder begeleiding van ons superverantwoordelijke 7-jarige buurmeisje. Helemaal in zn eentje had ik het niet gedaan hoor. Maar ik zat non-stop met zn babybroertje aan de borst, het was prachtig weer en hij wou perse fietsen..tja je moet iets.
Oei misschien ben ik dan wel heel voorzichtig. Mijn oudste dochter is vijf jaar, maar mag echt niet alleen op de straat spelen... Zodra ze bijvoorbeeld het buurmeisje aan de overkant zou zien.. Zou ze er naartoe rennen hoiiii zullen we samen spelen..... zonder na te denken oei er kan misschien een auto aankomen. Van een driejarige kan je dit echt nog niet verwachten (mijn mening) dat hij het gevaar kent of ziet. En jij bent echt te laat als jij thuis bent en je kind op straat speelt en er komt een auto de straat inrijden of achteruit rijden. Die jouw kindje niet op tijd heeft gezien.
nooit. ook als je je kind goed daarin traint kun je een buurvrouw die haast heeft niet in de gaten hebben. kinderen gaan ook zo voor de autos staan en iemand die aan het parkeren is ziet zo een kindje soms echt niet. ik zou dat dus nooit doen met een 3 jarige. ze zijn te klein om in zicht te kunnen zijn voor de autos.
Mijn oudste mocht dat toen hij een jaar of 5/6 was. De middelste was toen 4 en dan gingen ze meestal samen. Toen de oudste eenmaal mocht, kon ik die andere namelijk moeilijk meer thuishouden, omdat ze meestal samen spelen. Het is een paar keer misgegaan, in de zin van dat ze de regels overtreden hebben. Gevolgd door een paar keer binnenblijven en nu gaat het goed. Een driejarige mag dit bij mij echt nog niet. Wij wonen in een heel rustig woonerf, maar er staan wel veel geparkeerde auto's en er is geen stoep. Heel onoverzichtelijk dus en een kind van 3 kan nog niet inschatten hoe ander verkeer reageert en is zelf nog zo klein dat hij onzichtbaar is. Bovendien letten ze meestal ook domweg niet op en vliegen zo tussen de auto's door achter een bal aan of slingeren door de straat op hun fietsje met zijwieltjes. En ik ben normaal echt een hele makkelijke relaxte moeder die echt niet constant achter haar kinderen aanvliegt. Maar op straat ben ik wel heel voorzichtig.
Op deze manier oefenen kan toch prima! Ik denk dat als je ziet dat je kindje daar zo goed mee om kan gaan en veel vertrouwen door krijgt het juist goed is! Neem aan dat je in de buurt bent, regelmatig kijkt en het niet om uren spelen gaat Ik zie hier 9jarige in hun spel de straat op gaan hoor! Mijn oudste van bijna 6 mag hiervoor op de stoep spelen. De jongste van 4 laat ik dan weer niet alleen want die gaat gerust bij de buren binnen zitten zonder dat de buren het zelf weten (bij wijze van he )
Zoontje speelt buiten op straat (dood lopend straatje) vanaf 3 jaar en 4 maanden. Dit gaat echt prima. Maar nog spelen hier heel veel kinderen buiten in de leeftijd van 3 tot 12 jaar. Hier komen jongens van groep 8 aan de deur vragen of ons zoontje met hun buiten mag spelen. Wij hebben altijd de deur op een kier en veel zicht op wat er buiten gebeurd. Hij is ook veel aan het voetballen met kindje uit de straat die in sept 3 jaar is geworden. Gaat heel goed samen.
Denk dat ze hier pas alleen mag spelen als ze haar zwemdiploma heeft. We wonen in een rustige nieuwbouw wijk waar je 30 mag maar iedereen rijd hier bijna harder. Maar al zouden ze netjes rijden.. we wonen naast een groot kanaal en een vijver. Ben als de dood dat ze in het water komt en zou verdrinken. Dus voorlopig mag ze hier nog niet alleen. De buurkinderen van 4 en 5 wel maar zou niet mijn keus zijn..
Hier denk ik nooit niet. We wonen eigenlijk heel rustig maar wel op de doorgang naar hele mooie gebieden. Dus in de lente, zomer, herfst veel cabrio's, sportwagens, motors en veel wielrenners. Bij ons het het 50 maar soms trekken ze net voor ons huis op tot 150 volgens mij. Als hier ooit ene een ongeluk krijgt ga ik naar buiten om te applaudisseren (als er geen onschuldige slachtoffers bij zitten) De wielrenners zijn wel het gevaarlijkste
Afgelopen zomer en najaar als ze buiten wilde spelen, zette ik ons tuinbankje vooraan in de voortuin. Dan zat ik een kopje thee te drinken en kon ik haar zien. Met stoepkrijt zet ik strepen op de grond tot waar ze maag fietsen. Dit is in het zicht. Wij wonen niet aan een straat, maar op een erf, waar alleen wij en de directe buren rijden en hun auto op de oprit zetten. Als we bij mijn zus zijn, mag ze weleens met haar nichtje (4) buiten fietsen, maar die woont achter ook niet aan een straat, maar aan een soort parkje/wandelplantsoen. Ook hier zetten we strepen met krijt totwaar ze mogen. Ik weet niet wanneer ik haar alleen buiten laat, dat ligt denk ik per kind anders.