Ik vind het sinds een week of 32-33 ook echt zwaar worden. Ik heb totaal 0,0 energie, ik slaap slecht, pijnlijke heupen, de striemen op mijn buik doen pijn. Hmm, zo klink ik wel echt als een klager Ik zie er wel heel erg naar uit mijn lichaam weer voor mezelf te hebben
Het gaat nu nog wel. Heb een kleine van 15 maanden rond lopen wat het soms wel wat zwaar maakt. Maak dus ook gretig gebruik van zijn dutjes
Hier gaat het prima al beginnen er dagen bij te komen dat ik echt gigantisch op ben aan het eind van de dag en voor pampus lig. Een flinke buik en twee andere kindjes (3 en ruim 1,5) maken het pittig. Wel blijf ik nu sporten en voel ik me daardoor nog fit! Ik moet nu ook echt mijn ritme wat gaan aanpassen want ik plan het veel te druk en het gaat nu niet meer vanzelf... Succes allemaal!
Zwaar heel zwaar. Ben moe tot op het bot nu en ik kan geen boe of ba meer zeggen. Zou willen dat ik wat verder was maar helaas ik mag nog 12 weken ... en
Hier was het 'zware' aftellen rond week 35 begonnen en het wordt alleen maar erger. Ze mag van mij nu wel komen Slaap slecht, geen energie en dat gewicht die ik met me mee draag... Lijk het steeds meer te voelen. Dan zegt mijn gevoel ook nog eens heel sterk dat ze lekker tot het uiterste in me warme buikje blijft zitten pff
Lichamelijk gezien heb ik weinig te klagen, maar ik ben soms zo moe... En ik slaap natuurlijk ook slecht, bleh. Gelukkig doet onze peuter nog een middagdutje, dan kan ik op vrije dagen 's middags even uitrusten.
Ik ben ook moe, en slapen wil niet echt als ik lig. Of ik lig niet goed of ik ben aan het malen over de dingen die nog moeten gebeuren. Of dingen die ik graag zou willen hebben maar niet nodig genoeg zijn om gelijk te kopen
Eerste trimerster nauwelijks klachten, maar 2 weekjes misselijk geweest, nooit gespuugd ofso! En een paar keer erge hoofpijn. Tweede trimester was erg stressvol, ondanks dat ik weinig heb om me zorgen over te maken maakte ik me echt over de kleinste dingetjes zorgen. Vader verloren wat ook ontzettend zwaar is/was. Ben nu 31 weken ongeveer en voel me echt prima, afgelopen weken ZO veel energie, niet normaal. Voel me ook stukken rustiger en ruimdenkender over alles rondom de zwangerschap. Me buik is niet zo mega dus kan alles nog vrij gemakkelijk maar langzaam aan voel ik dat wel veranderen.. Nagels knippen, veter strikken 😯😯 gaat wat lastiger nu haha. Oh en veel maagzuur, maar dat valt te stillen gelukkig. Kan nu niet meer wachten tot ze er is, maar probeer echt te genieten van de laatste weken aangezien ik dat in het tweede trimester dus niet echt heb gedaan.
Ik vind het best pittig, slaap heel licht en slecht, en kan nu soms al niet lekker meer liggen in bed. Van mij mag hij wel eerder dan wk 40 komen! Beleef deze zwangerschap zwaarder dan de eerste
Ik heb eigenlijk niks te klagen.. af en toe wel eens een kwaal of vervelende nacht maar hoort erbij denk ik. Merk nu wel dat ik sinds een week echt trager ben en mjnder snel loop maar voel geen beperkingen
Gehele zwangerschap nergens last van gehad, op wat maagzuur na. Maar inmiddels vind ik het echt niet meer leuk! Heel m'n lichaam doet zeer, ik ben snel moe, vergeet veel dingen (niet handig op m'n werk), voel me een beetje down. Wat mij betreft wordt ze met 37 weken geboren. Liever niet natuurlijk, ze moet ook gewoon blijven zitten tot 40 weken want dat is gewoon beter voor haar. Maar toch...
Ik wil niet ondankbaar klinken maar ik heb het vandaag echt gehad. Teveel pijn om alles te doen wat moet gebeuren. En ik vind het zwanger zijn met een dreumes nu ook wel echt zwaar worden. En dan heb ik echt nog een schatje van een dreumes. Mijn rug wil niet meer. Mijn buik doet pijn als ik wat op moet rapen, en dat moet nogal vaak. Ik slaap bijna niet, behalve het slaapwandelen wat ik overdag doe. Keek gister in de spiegel en ik heb nu van die grijze ronde zombie wallen, schrok me kapot. Overdreven emoties heb ik ook absoluut niet meer. Het is nu meer flat-line. Misschien binnenkort mijn naam maar even veranderen in grumpy......
Inmiddels alweer een paar weekjes verder als toen ik reageerde in het begin van dit topic. Pijn achter schaambeen is nu op sommige dagen wel erger. Ik ben echt snel moe. En heb last van rare (soms ook gênante) kwaaltjes die ik normaal nooit heb gehad. Vind het derde trimester inderdaad wel de zwaarste.
Ik vind het inmiddels makkelijker worden. Scheelt dat mijn kinderen ouder zijn en ze snappen dat ze nu meer zelf moeten doen. Ook met werken is het makkelijker om een stap terug te doen en wat minder hard te gaan. Waar ik in de voorgaande weken / maanden stug door ging en het motto aanhing dat zwanger zijnniet betekend dat je ziek bent. Wat resulteerde in behoorlijk over mijn grenzen heen te gaan met enorme emotionele buien en slechte nachten tot gevolg. Sinds ik het rustiger aan doe gaat het echt stukken beter.
Vind het persoonlijk erg lastig om mijn grenzen te vinden. Wat normaal prima ging gaat nu opeens wat minder goed (of helemaal niet) en ik heb er een hekel aan om bijvoorbeeld hulp te vragen en zeker om hulpeloos over te komen. Wat ik wel heb, en dan vooral op mijn werk, is gewoon mijn eigen loopritme aanhouden. Dan wachten de mensen maar ietsje langer (werk in een winkel). Merk wel dat dit net zo goed gaat Misschien inderdaad toch maar een stapje terug doen.
Haha, shiva, dat is ook een idee . Ik ben idd ook elke nacht wel wakker. Plassen, dorst, niet lekker liggen etc. soms een half uurtje, soms 3 uur. Ik kijk nu meestal netflix op mijn telefoon dn 9 van de 10 keer slaap ik al voor dat ik een aflevering af heb gekeken.
Weer een mijlpaal! Ik ben de 30 weken gepasseerd. Nog 5 weken werken en dan krijg ik verlof. Wat gaat het snel allemaal. Ik voel me nog bijzonder goed! De verloskundige deed gisteren zo'n gekke aanname 'je buik is Nog zo soepel, je gaat vast ruim over tijd' daar is nu nog niks van te zeggen toch? Heel gek. ..... Bij mijn eerste heb ik de 42 weken bijna gehaald. We gaan ver zien. Ik voel me nog altijd topfit. Gisteren nog heerlijk fanatiek gesport in de sportschool!
Ik mag echt niet klagen. Voel me goed dit trimester. Ik werk ook nog gewoon 40 uur per week en ga ook nog wekelijks naar de yogalessen. Ik moet wel erbij vermelden dat ik een kantoorbaan heb en ook regelmatig thuis kan werken. Ik maak ook gewoon gebruik van de extra pauzetijden. Moet alleen ontzettend vaak plassen 's nachts (zo'n 6x per nacht) en slapen zonder voedingskussen lukt niet meer. Maar goed dit hoort er allemaal bij. Ik zeg ook telkens; ik heb alle ellende in het 1e trimester gehad. Had toen last van bloedarmoede, hele lage bloeddruk en gemiddeld zo'n 4x per dag overgeven. Hopelijk blijf ik mezelf in ieder geval tot aan mijn verlof nog zo goed voelen