Kan ik een zwangerschap nog een keer aan?

Ja, dat kun je nog een keer aan, maar hoe? Ik deed mijn ogen dicht en sprong. Doodeng, echt vreselijk, maar het is de enige manier om die allesoverheersende wens uit te laten komen... Wbt de wens voor een dochter, ik zal je zo even een pm sturen want ik kan je daar wel bij helpen. Er zijn geen garanties, maar er zijn zeker manieren om je kans op een dochter te vergroten. Kijk maar even bij mijn draadje in de pendelhoek naar de poll uitslagen, dit is de link http://www.zwangerschapspagina.nl/pendelen/601860-vlinders-voorspellingen-geslachtsbepaling.html

 

Je kan het zeker aan als de wens groot genoeg is meis Maar het gaat echt met mini stapjes.

Ik ben na het overlijden van Delilah* nog niet verder gekomen dan 11 weken, en inmiddels voor de 3e keer zwanger na haar. Doodeng vind ik het; ga ik weer een miskraam krijgen? Of ga ik weer mn kindje vlak voor de uitgerekende datum verliezen? Delilah* was gezond, wie weet is dit kindje nu ziek....enz enz. Dus ik snap je angst heel goed.

Niet zwanger worden is veilig...geen angst voor het kindje in je buik. Maar dan blijft waarschijnlijk altijd die wens aan je knagen (bij mij iig wel). En dus moest ik echt voor mezelf afwegen wat groter was; de wens of de angst. En dan is het zeker weten de wens. En de wetenschap dat we al een gezonde dochter hebben lopen maakt ook dat ik denk "het zou gewoon weer moeten lukken".

Heel veel sterkte meis, hopelijk lukt het je de knoop door te hakken.

 

Ja je kan het aan. Als je meisje een veilig "plekje" heeft gekregen en je dit ook verwerkt hebt. Tuurlijk mis je haar en wil je dat ze bij je is maar dat zal altijd blijven.
Een nieuwe zwangerschap zal niet makkelijk zijn en de onzekerheid blijft altijd. Je leeft telkens naar nieuwe doelen. Eerste echo, termijn echo, voelen bewegen etc.
Ik vroeg me ook af of ik een nieuwe zwangerschap aankon. Maar ben er voor gegaan en wetend dat het niet makkelijk zou zijn. Achteraf kan ik zeggen dat het me is meegevallen. Had me erger voorgesteld dan dat het was. Moet daarbij zeggen dat ik ontzettende lieve verloskundige had, die mijn angst goed begreep en er goed op inspeelde. Mocht ten alle tijden bij hen aankloppen als de angst opspeelde en dat was een hele fijne gedachten.

 

Ja, dat kan je, hoewel je nooit meer onbevangen zwanger zal zijn. Ik was 6 weken na de bevalling alweer zwanger. Compleet in shock en paniek, want we hadden net besloten even te wachten.
De zwangerschap was zwaar, heel zwaar. Maar het vertrouwen groeide. De onzekerheid maakte steeds meer plaats voor genietmomentjes. En toen was ze daar. Ze huilde, was gezond en ze was het zó waard. Ik ben zo enorm dankbaar voor mijn dochter, dat alle onzekerheid, spanningen en angst die ik voelde tijdens haar zwangerschap, niet meer opwegen tegen het intense geluk wat ik voel nu ik haar in mijn armen heb.
Have faith

 

Heel herkenbaar, hier is het twee keer fout gegaan rond 23 weken. We zijn achter een oorzaak gekomen, en met medicijnen bevallen van een gezond voldragen kind van nu 14,5 maanden. En oh wat wil ik graag nog een kindje. Maar wat kijk tegen een volgende zwangerschap op. Ik was de vorige keer ook constant bang, angstaanvallen, heb heel de zwangerschap geloofd dat ook ons zoontje dood zou gaan. Mis mijn zoontje en dochtertje ook nog heel erg, soms lijkt het gevoelsmatig alsof ik denk dat een volgende zwangerschap een van hun zal terug brengen. Wat natuurlijk niet zo is. De volgende zal weer een heel nieuw en ander kind zijn.

Ook ben ik bang dat mijn zoontje onder de angst zal lijden. Ik wil hem ook geen rot periode geven. Het blijft moeilijk te verkroppen dat een zwangerschap nooit meer onbezorgd zal zijn.

 

Je bent een tijdje verder dan ik, maar ik begrijp je verstikkende gevoel. Vandaag is het tien weken geleden dat ik mijn meisje voor het laatst heb geknuffeld en afscheid heb genomen. Ik wil niet verder in de tijd, ik ga veel liever terug naar haar. Ik wil zeker niet 2015 afsluiten en straks 2016 in gaan..
Gek genoeg gaat de kinderwens toch steeds weer de strijd aan in mijn hoofd en bots ik tegen het verlangen naar maar 1 meisje, ons meisje. Ik denk dat vlinder84 gelijk heeft en dat het een kwestie is van doen. Als je de zekerheid kunt vinden dat je het wilt, dan kan je het aan, sluit je je ogen en spring je in het diepe. Maar wat zal een zwangerschap dan alsnog moeilijk zijn. Sterkte!

 

Hier heb ik ook erg tegenaan gelopen en soms nog steeds. Net alsof elke zwangerschap een nieuwe kans is om je kindje terug te krijgen. En dat voelt dan weer zo oneerlijk naar het nieuwe kindje toe, want het is niet zo. Geen enkel kindje kan het kindje dat gemist wordt vervangen. En dat vond ik tijdens mijn zwangerschappen heel moeilijk te verkroppen. Maar zodra ze geboren waren, was het goed. Zij waren toen echt ook mijn kind. Zoiets is heel abstract tijdens de zwangerschap zelf, maar op het moment dat je het nieuwe kindje in je armen houdt, hou je er net zoveel van als het kindje dat je mist. Je hart wordt gewoon in 1 klap groter, groot genoeg om elk kindje in te houden.

 

Mijn dochter had ook een hartafwijking en daarna ben ik zwanger geraakt van zoontje nummer 2, die zwangerschap verliep net zoals jij het omschrijft. Zorgen, zorgen, zorgen, gaat het wel goed, of heeft hij ook een hartafwijking? Verplicht stoppen met werken vanaf 30 weken zwangerschap vanwege de extreme harde buiken en soms werden er zelfs weeën activiteiten gemeten, ik maakte me ook druk. Hij is uiteindelijk met 38 weken gezond geboren. Daarna ben ik nog eens zwanger geraakt, dat werd een miskraam. Ik moet eerlijk zeggen dat ik opgelucht was dat het nu met 6 weken gebeurde en niet later in de zwangerschap. Daarna heb ik nog een gezond kindje gekregen, deze zwangerschap stond ik er eigenlijk heel relaxed in en ik heb me geen moment zorgen gemaakt, totdat ik met loeiende sirenes naar het ziekenhuis werd gebracht met 34 weken vanwege een loslatende placenta en een vroeggeboorte volgde, maar goed.. Hij is gezond en het gaat nu hartstikke goed!

Je krijgt hoe dan ook geen garantie dat het goed gaat, maar vergeet niet dat het vaker goed gaat dan fout. Het bewijs is er al, je hebt een gezond zoontje gekregen. De wens voor een dochter begrijp ik ook, je zou het altijd kunnen proberen met de theorieën die er te vinden zijn op internet Ik denk dat de meeste ouders dat wel het leukste vinden om een zoon en dochter te krijgen toch