(Ik quote een willekeurige reactie hier maar er zijn er meer in dezelfde strekking). Ik gaf eerder al aan dat het mijn eigen schuld ook wel is, omdat ik gevoelsmatig niet wil profiteren van hem. Mijn ma moest bij mijn ouders alles betalen, en het "niet-profiteren" heb ik zowel van mijn pa die altijd zei dat we niet mochten bedelen als mijn grootmoeder die niet wilde dat een ander iets gratis voor haar deed of haar gratis iets gaf (mijn grootouders zijn zowat mijn 2e paar ouders, ik ben heel lang doordeweeks daar opgegroeid en enkel in het weekend bij mijn ouders). Als de wederhelft iets voor de kinderen doet, voelt dat ook alsof ik hem ermee opzadel. Hij doet nu doordeweeks 2 avondshiften (op vraag van mijn baas die wil dat ik 2 dagen later werk waardoor ik de kinderen niet tijdig kan ophalen uit crèche en opvang) en gaf ook al aan dat dit veel zwaarder is als de 5 ochtendshiften samen die hij vroeger deed (dan staat alles klaar en moet hij gewoon de kids schoenen/jassen aandoen, boterham in de hand duwen en in de auto gooien en afzetten, hoogstens 1 verschoning als de jongste het nodig zou hebben sinds ik vertrokken ben to een avondshift is ophalen, eten geven, zorgen dat ze het niet té bont maken - hoewel dat regelmatig mis loopt of wij hebben andere grenzen wat dat betreft, in elk geval ik kom meestal thuis in enorme chaos op zijn avonden met kids die soms zelfs nog niet in bed liggen ook).
Sorry Silinde, maar je bent veel te goed voor je vent en je loopt jezelf hiermee over de huizen. Ik zou die luiwammes een schop onder z'n reet geven.
Ik vraag me af om wat voor soort vakantie het gaat. Eerste wat in mij opkomt is: een zuip en wip vakantie, lang leven de lol. Iets wat je niet zonder partner doet als je getrouwd bent en kinderen hebt (imo).
Soms zeg ik wel eens: ik heb liever niet dat je... Ik vertel er bij waarom. Meestal besluit hij dan om rekening re houden met mijn gevoelens. Maar soms ook niet. Dan onderbouwt h hij zijn keuze ook. Gewoon overleg dus. Voorbeelden? Heb ik zo niet. Gebeurt ook niet vaak. En is niet echt verbieden. Maar mijn man heeft ook geen extreme wensen waar ik het niet mee eens zou zijn.
En dat is het hele eieren eten: als beide partners beseffen dat het geld en de tijd zowel voor het gezin als voor henzelf bestemd zijn, dan springt er ook niemand uit de band en kun je prima over dingen overleggen. Er worden hier echter voorbeelden genoemd waarin ik dingen echt zou gaan verbieden. Bitch of niet.
Huh, dat juist niet denk ik. 16 dagen zuipen in Spanje is echt wel goedkoper dan een mooie verre vliegreis met allerlei excursies. Maar... Nog steeds veel geld!
Haha, nee zo erg is het gelukkig niet. Het is een verre duikvakantie. Of hij moet daar een mooi vissie opduikelen Die tip met die koeken is trouwens een goeie. Kan ik het beeldend voor m maken. Want de uitleg heb ik hem inderdaad gegeven, en dan snapt ie het wel, maar begrijpt ie het niet. Het is dan echt van jaja, mok mok, ik mag ook nooit wat. Nu is de bui weer over hoor, maar ik word er zo moe van dat ik het hem (want dit gebeurt ook met sommige andere aankopen) elke keer moet uitleggen. Iets wat we overigens dus samen hebben afgesproken. Qua budget, maar ook qua prioriteit. (Gezinsvakantie eerst)
Is er geen middenweg in deze? Met zijn vijven naar een plek waar hij af en toe kan duiken en waar het ook een leuke plek voor jullie is? En 's avonds en de andere dagen met zijn allen? Nu heb ik geen idee waar je mooi kan duiken hoor, maar met 5 personen kan je ook niet naar Curaçao oid voor 3500.
Het probleem is dat ie graag naar plekken wil die in een ander seizoen mooier zijn. Nu bijv dus in november. Tja dan zitten de kids op school. Ik had ook al voorgesteld zoiets te doen, maar dan ben je heel veel geld kwijt (zomervakantie) en een 'mindere' plek om te duiken. Dan gaat ie liever niet duiken (ook opgelost )
Zolang zijn prioriteit bij ons gezin ligt en we een x bedrag aan spaargeld overhouden (samen afgesproken), moet hij lekker doen en laten wat hij wil. Wel heb ik graag dat hij uitjes van te voren doorgeeft ivm planning en wanneer hij mijn mening vraagt krijgt hij het ook maar verder... Als hij/wij maar gelukkig is/zijn, met verbieden word dat lastig. Communicatie is alles haha (en een beetje gezond verstand natuurlijk), maar bovenal: "wat gij niet wilt dat u geschied, doet dat ook een ander niet" ik wil niet dat hij mij dingen verbied, dus doe ik het hem ook niet aan, ik wil mijn vrijheid, dus krijgt hij dat ook.
Oh meid toch, jullie draaien shiften???? Omdat ik in de zorg werk, en soms ook nog eens wil sporten, brengt mijn man de kids 3x per week alleen naar bed. Ik doe dat 2x per week alleen omdat hij dan sport. Dat heet samen opvoeden. Maar wij draaien echt geen shift. Ik vind het eigenlijk best eng. Dat je het zo noemt, en ook nog voor hem opkomt! Jullie hebben een bijzondere relatie, waarbij jij jezelf echt te kort doet.
Wij verbieden elkaar niets en doen alles in overleg. Alles is ook van ons samen. vriend werkt nu en ik niet, en toch is alles van ons. Nu zou ik mijn vriend ook nooit iets verbieden. Het is een volwassen man die zelf volwassen keuzes moet maken die goed zijn voor hem en ons gezin. Als ik met een idioot zou samenwonen die dat niet kan... Nou ja ik zou al niet eens bij zo iemand zijn. Ik verbaas me er soms wel over wat sommige mensen van hun partner pikken. Maar ja ik heb altijd geleerd dat niet iedereen "te redden" is en sommige zich blijkbaar graag de kop in laten drukken door hun partner. Niet mijn manier maargoed, wat kan ik eraan doen.
silinde: lieverd, dit is zoooo niet zoals je samen kinderen opvoed. hij wou ook kids lijkt me anders had hij daar even eerder over na moeten denken. dus stop met de kinderen alleen jouw verantwoording maken, want dat is simpelweg niet zo. meid echt jij mag ook gelukkig zijn, jij mag ook dingen voor jezelf, jij mag ook gewoon tevreden leven. en daar hoort HIJ je in te steunen aangezien hij van je schijnt te houden.
oo o . goede topic dat mij even ook op mijn plek zet ik moet eerlijk bekennen. ik ben ook best een control freak wil vaak van alles weten van mijn man...soms denk ik ook wel: ik lijk wel zijn moeder...maar misschien komt het door mijn opvoeding dat mijn ouders ook alles wilden weten van mij...en dat het er op die manier langzaam is ingeslopen wij doen alles samen en hebben overigens een geweldig huwelijk hoor...maar ik moet denk ik meer proberen los te laten... nu lijk ik misschien een b*tch . ik ben echt wel een lieve vrouw hoor zegt hij! en ik heb het beste voor hem over, absoluut.. en mocht hij wat willen kopen, prima geen probleem. zolang we geen schulden hebben en hij het alleen even aangeeft zodat ik er rekening mee kan houden..ik misgun het hem niet, wil het alleen even weten...en wij doen dus idd samen met geld.
Wij gooien alles op de grote hoop (nou ja, kleine hoop haha) en er blijft sowieso niet echt spending money over. Maar als we meer geld zouden hebben zouden wij de ander niet tegenhouden in uitgaven. Mits alle vaste lasten enzo betaald zijn. Verder geven we elkaar heel veel vrijheid, we zien onszelf en elkaar als individuen met elk onze eigen behoeftes, wensen en en beperkingen. We hebben heel bewust de keuze gemaakt voor elkaar en daarbij alles wat er bij komt kijken om het samen leuk te hebben, en soms apart van elkaar. Onze ideeën over het leven, de opvoeding van de kinderen en ons huwelijk liggen gelukkig heel dicht bij elkaar en wanneer dat eens niet zo is praten we daar over en vinden we altijd wel een middenweg/compromis. Maar bovenal hebben we het, na 21 jaar nog steeds heel leuk en gezellig met elkaar en kunnen we nog elke dag samen lachen. Dus.. volgens mij hebben wij het heel erg getroffen met elkaar.
Ik denk dat zodra er een afspraak is, je iemand eraan kan houden en dus kan zeggen 'mag niet.' dan kan de afspraak nog wel op een gelijkwaardige manier tot stand zijn gekomen. En iedereen heeft grenzen. Of je op dat moment nou met spullen gaat gooien of gaat verbieden. Dus het hoeft niet zo te zijn als het eruit ziet. Vrouwen zijn volgens mij wel vaak baas van de planningen en het huishouden.
Wow, wat laat jij over je heen lopen kom op, je bent meer waard dan dit! On topic: wij doen eigenlijk het meeste wel in overleg, als het gaat om grote(re) aankopen. Soms ook niet, maar het zou niet in me opkomen om dat te verbieden. Ik vraag soms wel of het nodig is, maar dat vind ik wat anders
Hij draait shiften? Zijn jullie kinderen, waar jullie hopelijk samen voor gekozen hebben, een magazijn of een andere werkplaats? Ik zou denken dat hij op die momenten gewoon zorgt voor zijn kinderen. Net zoals jij of eender welke andere ouder.
Eens, ik vind dit net zo klinken als 'mijn man past vanavond op.' Huh? Is hij niet de vader en mede-opvoeder dan? Je hebt toch samen kinderen?
Wij doen het helemaal makkelijk; Hij brengt in en ik geef uit, is toch ook eerlijk verdeeld. Hier gaat alles op 1 hoopje. Wij sparen samen en verder geven we buiten de vaste lasten ook samen uit. Hier is er eigenlijk nooit gezeur over geld.bijv Mijn man gaat graag naar voetbalwedstrijden heeft een seizoenskaart. We weten dat dit in april afgeschreven. Ik weet dan ook dat ik die maand minder uit kan geven. Dit maak ik de maand erop dan weer goed en dan geeft mijn man minder uit voor zichzelf en sommige maanden doen we niks extra's dat gaat weer naar de spaar.