Oh wat erg. Ik zou een moord plegen om een (schoon)moeder überhaupt te hebben die zich bekommert om haar kleinkinderen en liefdevol 'mijn meisje' zou noemen. Ik weet natuurlijk niet alle details en misschien is je moeder idd niet de makkelijkste vrouw, maar je zou dankbaar moeten zijn dat ze nog leeft EN blijkbaar zoveel om jullie dochter geeft en begaan is met je zwangerschap nu. Ik vind het echt intens zielig voor je moeder...enne sorry dat ik het zeg.....harteloos van jou. :
Dit vind ik erg kortzichtig. Dus omdat het oma haar kleinkind is heeft ze recht op een relatie hoe ze zich ook gedraagd? Denk het niet!
Maar als een goede liefdevolle oma voor je kind is dan zou je je daar toch als volwassen vrouw overheen moeten zetten?!
Helemaal mee eens. Maar helaas zijn er heel wat (schoon)dochters die blijkbaar niet volwassen genoeg zijn om dat te beseffen.
Als iemand mij pijn heeft gedaan of gekwetst heeft, dan weer ik die persoon. Het is namelijk mijn taak als ouder om mijn kind te beschermen tegen het (in mijn ogen) kwaad. Kan het nog zo'n liefdevolle opa of oma zijn.
Tja mijn schoonmoeder zei dat als we niet gingen trouwen het kind niet als haar kleinkind ziet. Sorry maar geen haar op mijn hoofd dat ze nu de oma hoeft uit te hangen. We zien haar 1x in de 3 mnd. Soms duurt het nog langer. Geen behoefte aan.
Ik heb geen contact meer met mijn vader, technisch gezien is het zijn kleinkind, maar no way dat ik me over onze problemen heen zet omdat mijn kind zo nodig een opa moet hebben, of omdat het ook zijn kleinkind is. Daarvoor heb ik geen kind gebaard.
Maar dit vind ik echt anders, mijn vader krijgt zijn kleinkinderen ook niet te zien, want hij is ook geen vader voor mij geweest. Maar in de situatie van TS, kan ze gewoon nu even weinig hebben van haar SM, en ik vraag me af of dat geheel terecht is.
Ik begrijp beide kanten wel. Ik begrijp haar enthousiasme en blijheid dat ze oma is geworden en dat ze het het liefst de hele wereld wil laten weten. En ik snap jou ook, dat je moe bent, dat alles voor het eerst is, etc.... Gewoon duidelijk je grenzen aangeven. Dan heeft ze die te respecteren.
Ik vind het altijd zo'n onzin dat je alles moet pikken omdat het je moeder/schoonmoeder is. Er is niets mis mee om je sm te vragen om wat meer afstand te houden, al is het voor een bepaalde periode. Als jij je daar prettiger bij voelt moet je dat bespreken. Heb jij er geen moeite mee dat schoonmams elke dag bij je zit en van alles doet dan accepteer je het. Zolang je het op een normale manier bespreekbaar maakt is er niets aan de hand.
Ik volg je. Als ik dit soort topics lees, begin ik altijd spontaan te huilen. Ik wou dat mijn schoonmoeder er nog was om zich te moeien... Diegene die er nu is, de nieuwe vrouw van schoonpa dus, is helemaal niet mijn type van vrouw. Betweterig, jaloers, oppervlakkig... Heeft mij al meermaals gekwetst met haar boers gedrag. Ze zal nooit mijn vriendin worden. Maar ze is dol op mijn dochter, en omgekeerd. Dus ik laat haar. Want zij heeft het recht om met mijn dochter te spelen en te showen en ervoor te zorgen. En ik heb het recht om haar geen leuke schoonmoeder te vinden, maar wel een goede oma.
Natuurlijk moet je niet alles pikken. Maar het omgekeerde, namelijk overal iets achter zoeken en alles storend vinden, is ook niet bepaald eerlijk.
Er is vast een onderliggende reden waarom TS geen behoefte heeft aan haar schoonmoeder in haar kraamweek. Dat kan zijn in de relatie met haar schoonmoeder, maar ook in haarzelf. Als je je schoonmoeder bewust een keer per maand ziet, dan zit je in het kraamweek niet te wachten op een schoonmoeder die dagelijks langskomt. Of als TS van zichzelf meer behoefte heeft aan rust is juist de kraamweek het moment om die behoefte te vervullen. De schoonmoeder heeft de behoefte om haar kleinkind te zien en TS heeft daar geen behoefte aan. In overleg met haar partner zal TS tot een oplossing moeten komen waarbij haar behoefte prevaleert boven de behoefte van de schoonmoeder. De behoefte van TS is urgent en mede bepaald door het feit dat ze net is bevallen en vol hormonen zit. De behoefte van de schoonmoeder is dat niet naar mijn mening. Zij is dan wel oma geworden, maar heeft als het er op aan komt niets te zeggen. Natuurlijk gaat in een ideale situatie alles in overleg, maar de uitkomst zou daar niet door moeten veranderen. Schoonmoeder gaat niet voor de kraamvrouw.
Ts is pas een week geleden bevallen! Tuurlijk is oma trots en tuurlijk is dat fijn maar mijn hemel zeg, gun de kersverse ouders ook even de tijd om te wennen aan de nieuwe situatie.
Pas een week? Het leven gaat door hoor. Ik kan me voorstellen dat je je rust hard nodig hebt en dat je niet zit te wachten om de eerste dagen kraamvisite te ontvangen. Maar de opa's en oma's ga je toch niet een week weren van je kind omdat jij je rust nodig hebt. Gewoon zelf lekker rusten en laat je vriend/man het maar opknappen. Een stukje loslaten en hulp accepteren is ook niet verkeerd.
Ik ben het helemaal met je eens. En daarbij valt het me op dat het altijd vrouwen zijn die willen bepalen en beslissen maar vergeten dat hun man pas vader is geworden en ook wat te zeggen heeft. En ik lees helemaal geen rare dingen van haar sm, wat ik lees bedoeld de sm het alleen maar goed.
Ik snap de link niet tussen: kraamvrouw is moe en kraamvrouw wil niet dat oma haar kind ziet. . Alsof die baby geen vader heeft die ook iets mag bepalen, en alsof de kraamvrouw 5gangen diner moet bereiden elke keer dat haar schoonmoeder komt. Sm van ts heeft zelfs gevraagd of ze ergens mee kan helpen omdat ts juist zo moe is. Ze vraagt toch niet om uitgebreid bediend te worden? Papa kan toch ook even ZIJN baby laten zien en vervolgens met zijn moeder even koffie drinken in ZIJN huis? Misschien kan zijn moeder hem ook even helpen in huishouden, eten meebrengen oid? Wordt de kraamvrouw daar echt slechter van?
Dat ligt toch ook aan de situatie? Zoals ik al eerder regeerde in mijn geval zou schoonmoeder dat echt niet moeten doen hier.
Klinkt precies als mijn schoonmoeder. Vlak na de geboorte van mijn dochter kwam ze continue langs, 'even een uurtje' zei ze dan. Ze was gewoon enorm enthousiast, en dat snap ik ook wel. Maar op een gegeven moment werd het me écht te gek, en heeft mijn vriend met haar gepraat. Het was best een stevig gesprek, want net jouw schoonmoeder wou ze er niks van horen. Daarna is ze volgens mij wel even pissig geweest, maar heeft zich er uiteindelijk wel bij neergelegd en kwam vervolgens minder langs. Ze is altijd welkom, maar weet ondertussen wel haar grenzen. Dus ik zou zeggen: praat gewoon met haar. En als dat haar pijn doet dan doet dat maar even pijn, maar bij sommige mensen (zoals mijn schoonmoeder) is dat soms het enige wat werkt. Maar sluit haar niet buiten! Wij gaan nu regelmatig even naar haar toe, dan is haar 'behoefte verzadigd' en kan ik weg wanneer ik wil.