Als het overdag beter gaat, kan je ook verwachten dat het op termijn 's avonds beter gaat. De avond blijft wel altijd het meest lastig, omdat iedereen moe is natuurlijk.
Het is erg herkenbaar en nu ons kindje inmiddels ruim 2 jaar oud is, kan ik je vertellen dat het over gaat. Ook al voelt het alsof je een oplossing moet vinden, zoeken naar het gouden ei, ik weet dat de oplossing vooral tijd is. Tuurlijk zijn er methodes en tips en trucs die je kunnen helpen, maar pin je er niet teveel op vast. Bij ons werkte niks. Ja, het werkte om niet teveel te vechten tegen die enorme behoefte aan nabijheid. Maar voordat ik zo ver was... Ik geloofde ook dat baby's in een hun bedje hoorden, dat je ze dat moest leren, want anders kwam het nooit goed. Dus steeds zoeken naar oplossingen, dingen veranderen en schema's volhouden. Daarom hebben we de eerste maanden van mijn zoon vergeten te genieten. Dat is best verdrietig. Gelukkig hebben we wel altijd die nabijheid geboden en zoonlief nooit laten huilen. Wel op het punt gestaan, omdat iedereen me dat adviseerde. Als ik nu terugkijk, met mijn persoonlijke ervaring en kennis die ik inmiddels heb opgedaan weet ik dat mijn baby helemaal niet zo'n gek gedrag vertoonde. Ik weet nu dat nabijheid naast voeding een van de belangrijkste behoeftes is van een baby. En het is zo mooi om langzaam te merken dat ze je steeds iets minder nodig hebben. En soms is er weer een lastige periode. En die gaat ook weer vanzelf over. Uiteindelijk, na al dat geprobeer, gezoek, gestress en gefrustreer, gingen we gewoon 'doen wat werkt'. Wiegen, in slaap voeden, dragen in een draagzak of draagdoek, samen slapen dmv een cosleeper. En langzaam, zonder afleerschema, zonder laten huilen, zijn al die dingen vanzelf verdwenen. Mijn zoon gaat nu onder aan de trap staan, zegt 'bed'. En wil soms er nog even uit voor een knuffel, maar zegt weer opnieuw 'bed' na de knuffel. En ik ben de kamer nog niet uit of ik hoor 'Doei doei mama. Ik ben blij dat de kijk op gedrag van baby's steeds natuurlijker wordt. En ik merk ook dat adviezen van instanties al een beetje veranderen. De website kiind.nl schrijft mooie artikelen. Misschien is het eens de moeite waard om te lezen. Bij mij waren deze artikelen een enorme eyeopener. Het veranderde de koers van mij als moeder helemaal. Nu ben ik blij dat ik meer durf te vertrouwen op mijn eigen gevoel. Sorry voor de emotionele tint van mijn post , maar hopelijk geeft het je een beetje kracht om deze heftige periode te overleven.
Heel herkenbaar. Mijn dochter is van begin af een zuinige slaper. De eerste 4 maanden was ze een huilbaby, in combinatie met (verborgen) reflux. Na een paar bezoekjes aan de osteopaat is dat voorbij, maar het slapen blijft moeilijk. Overdag slaapt ze meestal 2 keer een half uurtje, soms een uurtje. 's Avonds wordt ze ook nog zo'n beetje elk half uur wakker en is dan helemaal overstuur. Soms kan ik haar gewoon troosten door haar bij me te nemen en samen op bed te liggen, meestal leg ik haar aan en valt ze daardoor weer in slaap. Dat gaat zo door tot een uur of 23 en daarna komt ze momenteel ook nog elke 2 a 3 uur. Keivermoeiend, helemaal omdat ik morgen voor t eerst weer aan t werk moet. Dat wordt wat. M'n oudste sliep met 2 maandjes door, maakte elke nacht minstens 7 of 8 uurtjes, had zelden nog nachtvoedingen. En toen had ik nog de luxe dat ik niet werkte en een partner had. Dit is dus aan alle kanten even omschakelen en aanpoten. Hopelijk gaat het snel beter.
En als je haar in de wandelwagen laat slapen, desnoods de wandelwagenbak in het ledikantje zetten, en dan super strak instoppen? Dat geeft geborgenheid eventueel nog een speentje erbij voor de zuigbehoefte. En heeft ze genoeg gedronken 's avonds? Je werkt weer en bent ook weer ongesteld, het kan zijn dat je niet genoeg melk hebt, voornamelijk in de avond als je zelf ook moe bent. Het zou kunnen helpen om een flesje erbij te geven voor het slapen 's avonds, dan komt ze misschien in de nacht ook minder.
Wat een mooie reactie van Samarinde! Ik ben het er helemaal mee eens! Doe wat op dat moment helpt, sta daar achter en je zult merken dat je kindje steeds meer ontspannen zal worden! Ik heb mijn dochter (nu 2 jaar) als baby veel laten huilen en daar heb ik nu echt spijt van. Ik hield teveel vast aan 'wat hoort' en bepaalde schema's. Mijn dochter was een ontevreden en gespannen babytje en moeders ook Nu bij mijn zoontje ben ik makkelijker. Dan maar 's avonds op schoot in slaap vallen bijv. Ik accepteer het en merk vanzelf wel als hij mij minder nodig gaat hebben. Succes hoor TS!
Laten huilen doe ik absoluut niet, alleen als ze jengelt dan laat ik haar even gaan omdat ze dat soms nodig heeft om in slaap te vallen. En ik begin het ook meer en meer te accepteren, al blijft het soms verdomd irritant dat je 's avonds geen kant op kan. Dat ik minder/weinig melk heb, dat heb ik ook al eens gedacht. Vooral ook ivm de '4 maanden dip'. Ben al aan de fenegriek thee en ik kolf al een beetje bij. Een flesje als avondvoeding hebben we destijds bij m'n zoontje wel gedaan, maar deze dame is ook nog eens een flesweigeraar (gaat wel steeds beter), dus flesje wordt m ook niet. Ik heb vanaf vandaag haar ritme wel een beetje aangepast: daar waar ze normaal elke ochtend sliep tot 11.00 uur, haal ik haar nu om 7.00 uur eruit zodat ze niet de ruk maakt van 23.00-11.00, maa dit probeer ik dan te verschuiven naar 19.00-7.00 uur. Dat ga ik een weekje doen, als het niet helpt dan maar gewoon doorgaan zoals we nu doen
Op je laten liggen en veel knuffelen en drinken en rusten is wel goed voor je productie... Moeder natuur regelt het allemaal voor jullie. Nu nog je eraan overgeven en ervan genieten
Er loopt hier ook nog een peuter rond die de nodige aandacht van mama nodig heeft. Dus hele dagen met haar op de borst gaat m echt niet worden, net als voldoende rust (hoe dan met een baby die inmiddels niet meer voor 1.30 uur gaat slapen, 3x 's nachts komt en de dag die vervolgens om 6.00/6.30 uur begint?) Ik vind het gewoon heel vreemd dat ik haar eerder rond 21.30 uur (of eerder) in bed kon leggen, 23.00 uur droomvoeding gaf en ze na 10 minuten drinken lekker weer tevreden naar bed ging en tot 7.00 uur sliep. En nu slaapt ze de hele avond niet, of heel licht op onze armen. Wil voor 1.30 uur niet naar bed, komt 2 à 3x 's nachts.. Dat moet toch ergens vandaan komen