Mkd

Volgens mij wel normaal ja. Mijn zoon heeft op een autismegroep gezeten, daar zat ook thuisbegeleiding bij, het is vooral handig als je bepaalde dingen hetzelfde doet als op het mkd. Van school (zmlk) komen de juffen trouwens ook afentoe thuis (pas 1 keer en hij zit er al 3 jaar, dus ik verwacht ze wel weer een keer ).

 

Wat zou er mis mee zijn als ze even thuiskomen kijken hoe alles daar gaat? Ze willen toch het beste voor het kind. In plaats van je bijvoorbaat aalaangevallen te voelen bij het idee alleen al, zou ik er gewoon open ingaan. Als alles goed is, is het goed. Maar mocht je toch ergens hulp bij kunnen gebruiken, dan is het toch alleen maar fijn dat je die krijgt? Je kunt niet altijd objectief naar je eigen situatie en gedrag kijken. Dan is een blik van buiten soms heel waardevol.

 

Niet meteen van het negatieve uit gaan.

Als je niks te verbergen hebt of er is niks aan de hand laat ze kijken. En als je kindje op het mkd zit heeft het dus bepaalde zorg nodig en is het fijn om dat met thuis af te stemmen dat hoeft niks te betekenen te hebben of je het wel of niet goed doet thuis en vaak is het voor kinderen ook leuk als de juf/meester thuis langs komt.

 

Mooi gezegd Elmo! Zo is het ook vanuit school, vanuit het mkd was toen anders omdat we ook hetzelfde pictosysteem gingen gebruiken enzo, maar vanuit school is het ook omdat de kinderen zelf niet echt kunnen vertellen hoe het thuis is. Zoon vond het ook heel gek dat de juffen thuis kwamen .

 

Ik begrijp wel dat je dat gevoel krijgt hoor. Het valt niet mee als je kind extra zorg nodig heeft. Mijn ervaring is echter helemaal niet dat zorgverleners komen controleren ofzo, daar zou ik me geen zorgen over maken.

 

Vroeger was het normaal dat de juf thuis kwam. Dat weet ik nog van mijn school tijd

Ik zou zeggen zo lang alles oké is zou ik er geen problemen mee hebben is alleen maar goed dat zien hoe de thuis situatie is

Bij mijn zoon die cluster 2 had kwamen ze ook

Zou er gewoon in mee gaan en niks achter zoeken

Zeg eerlijk ik zou ook idee krijgen van wat is dit maar niet laten merken gewoon in mee gaan

 

Mijn zoontje is vorige week begonnen op de basisschool (regulier onderwijs) en zijn juf komt volgende maand ook op huisbezoek. Ik wist niet dat ze dit deden maar ik vind het wel leuk

Ik snap dat het even in je opkomt dat ze misschien komen 'controleren', maar zoals al gezegd, ga uit van het positieve. Zo leren ze jullie en jullie gezin wat beter kennen en kan alleen maar positief zijn denk ik!

 

Het is toch logisch dat ze naar alles gaan kijken...
Veer een beetje mee

 

In je vorige topic had ik ook al gereageerd. Jij hebt daar niet op gereageerd. Jij was toen zo angstig dat je met jeugdzorg te maken zou krijgen. Ik vind dat jij je erg snel aangevallen voelt. Je wekt bij mij de indruk op dat je iets te verbergen hebt. Ik hoop uiteraard dat dit niet zo is.

Ik heb geen ervaring met een huisbezoek van een mkd maar ik heb en ga wel andere huisbezoeken krijgen. O.a. van ambulante hulpverlening. Leuk vind ik dit niet, mijn hele privé ruimte open stellen voor vreemden die ook nog eens deskundigen zijn en dus heel veel zien. Maar ik weet dat dit in het belang van mijn dochter is en voor haar ga ik er dus ook in mee. Ook al vind jij zelf dat je geen hulp nodig hebt, iemand van buitenaf ziet toch weer andere dingen waar je misschien op kunt letten zodat bepaalde dingen voor je dochter makkelijker zijn om mee om te gaan.

 

Idd baillief die combinatie had ik nog niet samen gevoegd.

Sta je zelf toe om andere in je leven toe te laten en dat van je kind. Bekijk het met open ogen en minder met argwaan. Zo strijk je de hulp/mkd tegen de haren.

Je kind is van je zelf. Maar ook dus weer niet. Veiliheid staat weer boven jou als ouder. Als je niks te verbergen hebt. Wek je minder achterdocht nu klinkt er angst.

Laat dat niet overheersers. Open en oprecht. Werkt meestal.toch echt het fijnst.

 

Onze zoon is gisteren voor het eerst geweest en morgen weer.
Wij hebben ook een huisbezoek gehad. Was meer om even kennis te maken met een vrouw, maar ik vind dat allemaal prima.

 

Ik zeg alleen wat me opvalt. Ik kan me voorstellen dat je deze houding wellicht ook wekt bij de hulpverlening. Je kunt het beter van mij te horen krijgen dan van hen.

 

Toch is het belangrijk om hier mee om te leren gaan, als je dochter tenminste iets heeft wat blijvend is? Ik heb al heel vaak allerlei vragen moeten beantwoorden over de zwangerschap zelfs, en hoe wij ons als ouders voelen, etc. Niet makkelijk, maar voor hulpverleners belangrijk om een volledig plaatje te krijgen. Overigens krijgen we altijd te horen dat we zulke betrokken ouders zijn en al zoveel zelf hebben uitgezocht, enz. Sommige dingen zijn ook erg confronterend en dat kan soms voelen als een aanval. De laatste keer dat we onze zoon opnieuw hadden laten testen (dat moet elke paar jaar) stond er bijvoorbeeld een score bij thuissituatie, was puur omdat ik zo ziek was tijdens de zwangerschap van onze dochter en dus minder goed voor onze zoon kon zorgen, maar dat is dus wel op dat moment een belemmerende factor voor zijn ontwikkeling. En dat klopt natuurlijk ook, maar dat is erg moeilijk om te lezen op het moment dat je je toch al zo slecht voelt....

 

Ik heb hier ook diverse huisbezoeken gehad voordat zoon naar KDC ging.
Ik vond het juist wel prettig omdat in huiselijke sfeer te doen zodat zij ook konden zien hoe hij het thuis doet.

Ik begrijp dat jouw ervaringen van vroeger invloed erop kunnen hebben maar probeer het positief te bekijken. Deze mensen komen je helpen om de beste zorg en begeleiding voor je kind te kunnen geven.

 

Denk dat de meesten je wel begrijpen.

Heeft kan geen kwaad om op te letten en argwaan te hebben. Heel eerlijk dat gevoel heeft denk elke ouder. Het gaat ook onze kinderen. En instinctief reageren we bijna allemaal, doe het toch goed. Waarom en vaar voor.