Ik heb ook een meid van 9,5 en een baby van 8 maanden. Inderdaad heerlijk dat de oudste zo lekker zelfstandig is en graag met haar broertje speelt. Maar dat puberen had van mij ook nog wel even weg mogen blijven...
Ja ik vind het wel makkelijker worden naarmate ze ouder worden. Maar dat is wel voor een beperkte periode. Ik vind het nu mijn oudste op de middelbare school zit wel weer lastig. Je kan beter slapen en de verzorging wordt anders maar je krijgt er wel weer andere zorgen bij. Het puberen, huiswerk enz.
De basisschoollleeftijd vind ik idd makkelijker. Je hebt het heus nog wel druk, maar anders. De kinderen zijn veel zelfstandiger en je komt weer eens aan het lezen van een boek toe (tijdens het wachten van de zwemles of bij de orthodontist). Mijn oudste twee zitten inmiddels op het vo en nu vind ik het weer drukker. Ze gaan heel onregelmatig naar school. Soms zijn de kleintjes net weg en heb ik alweer een puber thuis. De oudste twee spreken in het weekend ook vaak af en die moeten dan nog opgehaald worden om 0.30 uur. Mijn nachtrust is nu dus weer minder dan het de afgelopen jaren was Maar wel heeeeeel leuk! Ik dacht altijd dat ik de puberleeftijd vreselijk zou vinden, maar ze zijn zo leuk!
Weet je wat het is, nu sporten ze . Mijn kinderen verschillen 20 mnd. 2e heeft ook nog autisme en sinds kort diabetes. Eerste jaren waren erg zwaar. Werkte 5 halve dagen, anders ploegen dienst en bijde kindjes volgde toen al fysio ( jongste) en logepedie ( oudste). Werd geleeft. Zoontje kwam elk half uur snachts en Was 5 uur klaar wakker. Toen jongste 3 werd werd ik zelf ziek.. Na 3 rug operaties werk ik nu zelf niet. Zou denken nu de kinderen op school zitten en ik niet werk ik tijd over heb maar vind van niet. Maandag na school zwemles en dus van 3 tot 5 van huis. Daarna nog koken, opruimen kindjes klaar maken en naar bed brengen. dinsdag ochtend help ik op school en savonds gaat de oudste naar kookclub. Woensdag meestal afspraken na school bijv kinderartsen, fysio, kinderfeestjes of bij geen afspraken gaan we wat leuks doen of komen er voor bijde iemand spelen Donderdagochtend helpen op school en heeft oudste dansen om 5 uur tot 6. Vrijdag na school logepedie voor jongste Overdag hond 2 x uitlaten, man doet de avond, huis opruimen, boodschappen 3x per week ivm tillen. Zelf naar afspraken als fysio en ziekenhuis etc. Nee ik zou eigenlijk meer tijd over verwachten maar is hier dus zeker niet zo Ik zit enkel smorgens even met ontbijt en koffie ( zet mijn wekker speciaal.daarvoor op half 7, tot vorig jaar geen wekker gehad. Zoontje was altijd rond 6 uur wakker . Onder het koken.zit ik op de tel, als kindjes douchen ook. Ff internetter haha. Jongste zit nu in bad dat zijn momentjes voor mezelf.
Hier zijn de kinderen 3 jaar 10 jaar en 12 jaar en ze worden inderdaad zelfstandiger maar er komen ook meer zorgen bij. Puberen,schoolkeuzes, vrienden,huiswerk etc Ik geniet daarom iedere dag van onze kleine meid want zie het vaak genoeg om me heen Kleine kinderen kleine zorgen en grote kinderen grote zorgen. Pubers vreten ook energie en zijn vaak onredelijk en gewoon niet zo leuk hihi
Denk dat het erg afhangt van je kind en of het goed met ze gaat... Fysiek is idd wel iets beter, doorslapen, wat minder verzorgen/helpen en wat ik zelf ook wel prettig vind is dat er geen constante supervisie meer nodig is. Maar het wordt ook allemaal complexer. Nu moet je een kindje troosten dat vreselijk verdrietig is omdat een vriendinnetje boos op hun was, moet je ze bijstaan als ze 'oneerlijk' behandeld zijn. Meer discussies, meer moeilijke vragen en meer 'emotionele' pijn, leren omgaan met de maatschappij. Het echte opvoeden, zeg maar en dat vind ik toch wel heel lastig! Als ze naar school gaan, dat scheelt wel in de 'tijd', omdat ze dan simpelweg een deel van de tijd van huis zijn. Kijk erg uit naar het moment dat de jongste ook gaat! In mijn huis is het in ieder geval nog niet makkelijker, ik ervaar nog steeds tropenjaren. Met mijn oudste is het afgelopen 2 jaar niet goed gegaan (veel gedragsproblemen) en hij heeft nog veel hulp/ondersteuning nodig (erg zorgintensief), mijn middelste heeft heel hard geprobeerd om 'het brave kind' te zijn al die jaren maar houdt dit nu niet goed meer vol en is 'overspannen' (ook veel problemen met gedrag), en mijn jongste zit volop in een pittige peuterpubertijd en is flink haar grenzen aan het verkennen. En dan reageren ze allemaal zo op elkaar , om gek van te worden soms. Maar goed, wij hebben ook absoluut geen standaard gezien... Tav mijn oudste zal het nooit echt 'beter' worden qua zorgintensiteit.
Ik vind dus precies het tegenovergestelde . Mijn 4 jarige kan op het belachelijke af onredelijk zijn, terwijl de 15 jarige veel volwassener is en op een "normale mensenmanier" communiceert. Een conflict met mn 4 jarige kost me heel veel meer energie dan een conflict met haar bonusbroer. Maar dat ligt natuurlijk ook aan de kinderen zelf.
Ohhh ja het wordt zeker makkelijker!! Mijn kinderen zijn nu 4,5 en 7 en gaan allebei naar school. Onder schooltijd kan ik heerlijk het huis aan kant maken, boodschappen doen. Dat geeft al een opgeruimd en rustig gevoel. Ook als ze thuis zijn is het zoveel rustiger dan toen ze klein waren. Ze spelen zelf buiten, dochter kan nu zelf goed lezen en doet dit ook regelmatig. Ik kan gewoon tv kijken als ik dat wil Natuurlijk heb je andere zorgen, al valt dat bij ons ook echt heel erg mee, kan me zo snel niet iets bedenken. Enige wat ik minder vind is dat we 6 dagen per week sport hebben (voetbal, judo en zwemlessen) waardoor ik me soms net een taxi voel. Toen mijn kinderen klein waren vond ik het ook best zwaar, maar je moet er echt van genieten!! Als ik nu naar oude foto´s kijk, schiet ik al helemaal vol, ze worden zo snel groot!! Echt cliche, maar het is wel zo...
Ja het is wel een stuk makkelijker, merk wel dat ik die hele kleintjes en het zorgen wel heel leuk vond, en ze waren zo schattig, ze konden ook wel goed zelf spelen. Nu nog, maar anders en ze vragen op een andere manier aandacht. Onze oudste is nu vaak wat lastiger en dat vind ik toch wel moeilijk soms. Maar vooral dat ze niet meer zo schattig zijn vind ik erg jammer Je hebt wel veel meer je handen vrij, hebt redelijk vaak andere kinderen over de vloer en je bent vaak taxi. Morgen komt er bijvoorbeeld een vriendinnetje van de oudste spelen, is prima maar ze is erg druk en dat vreet echt energie bij mij. Daarna breng ik ze samen naar een feestje (even rust, alleen de jongste dan thuis )
Ik werk veel onder schooltijd dus wat dat betreft heb ik niet veel meer rust, dat is wel jammer. Heb alleen de vrijdagochtend.
Hier een van bijna 4, ik vind de intensiteit wel anders dan toen ze een baby was. Maar ze is al vanaf dag 1 (en eigenlijk ook daarvoor al ) een stuiterbal, nu met bijna 4 nog steeds. Alleen slaapt ze nu bv gewoon de hele nacht, en dat scheelt al. Daarnaast vind ik het ook erg schelen dat ik haar dingen uit kan leggen en zij mij, als baby/dreumes zat zij zooo vol frustratie en kon niet uitleggen wáárom. Nu kunnen we daar dus over praten. Maar tegelijkertijd ook wel weer nieuwe 'zorgen' natuurlijk. Maar ze gaat nu bijna naar school en is daar zó enorm aan toe ook, inmiddels is ze gaan wennen bij de kleuters en daarna tekent ze bv meteen heel anders, nieuwe dingen opgepikt enzo. Op school zijn ze ook veel van het actief en fysiek spelend leren bij de kleuters, en dat past goed bij haar, waardoor ik verwacht dat dat stuiterbal-effect wat gaat afnemen omdat ze het kwijt kan bij andere kleuters. De jongste is nu bijna 1,5 jaar. En dat is zo'n ander meisje dan haar zus, zij is nooit zo intens geweest, heel rustig, geen echte frustraties, lekker spelen met blokken terwijl ik zelf even een kop thee drink of iets lees. Dus ik ben wel benieuwd wat voor peuter zij bv gaat worden, of bij haar de 'zorgen' toe gaan nemen naarmate ze wat ouder wordt. En puberteit, yikes, als de oudste vergelijkbaar gaat puberen als dat ze peuterde, hihi, dat wordt dan wat!
Ik vind het fysieke bezig zijn en het verzorgen inderdaad veel minder geworden (ze kleden zichzelf aan, smeren hun eigen boterham, staan zelf op. kunnen even alleen thuis blijven) Echter de zorgen vind ik nog veel groter (met name bij onze oudste) en veel pittiger omdat ze mondiger worden. Waar ik bv echt van kan genieten nu ze ouder zijn is vakantie. Dat vond ik in de beginjaren verschrikkelijk omdat er weinig vakantie aan was maar nu vermaken ze zichzelf en slapen ze uit etc waardoor ik ook weer eens gewoon een boek kan lezen oid
Ik vind het wel makkelijker hoor! Die van ons zijn nu 5 en 3,5 en de oudste gaat naar school, jongste is nog fulltime thuis. Ze eten volledig normaal mee met ons en slapen klokje rond van 19u tot 7u. Je hebt bijna geen speciale kinder dingen meer nodig in het dagelijkse leven ( Bekers, badjes etc alles kan inmiddels wel normaal ) Ik kan ook meer van ze vragen, vorige week was ik alleen thuis met ze en had griep. Ik kon gewoon aangeven 'mama is ziek, wat willen jullie eten? Dan ga ik nog even op de bank" en bij het slapen zei mn dochter al "Mama, je mag als ik op bed lig, wel bij me komen slapen hoor!" en dat kan dan ook zonder moeite, klein verhaaltje ipv 3 boekjes en samen met de kids naar bed.
Dat wordt zeker makkelijker, dus houd die gedachte vast als je af en toe omvalt van vermoeidheid of zo druk bent. Komt goed .
Mijn moeder zei altijd kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen. Betekent natuurlijk niet dat je geen grote zorgen kunt hebben met de hele kleintjes maar daarmee bedoel ik dat iedere levensfase zijn eigen mooie en moeilijke dingen met zich meebrengt! Ik heb een dochter van 10 en eentje van 8 de zorgen zijn zeker anders dan toen ze baby waren maar ze zijn er nog wel hoor het enige verschil is dat je steeds beter kunt praten met je kinderen als er iets is