Hoi. Om maar meteen te beginnen.. ik irriteer me kapot aan het rookgedrag van mijn vriend. Voor mijn eerste zwangerschap erover gehad dat we zouden stoppen met roken. Ik ben cold turkey gestopt op de dag van de positieve test. Ik ben helaas een jaar na de geboorte weer begonnen. Al die tijd behoorlijk wat conflicten gehad omdat vriend nog steeds rookte. En uiteindelijk dus zelf weer begonnen. Nu zwanger van de tweede en weer gestopt. Ik wil hierna niet meer beginnen. Vriend rookt nog steeds. We hebben de nodige ruzie hierover. Ik vind hem vies en heb totaal geen bewondering voor hem. Ik weet nu al dat ik weer 'moet' beginnen, omdat de ruzies over roken uit de hand gaan lopen. Ik kan niet accepteren dat hij elke dag rookt, stinkt en gewoon te zwak is om te stoppen. Ik vind hem niet aantrekkelijk, weinig bewondering voor hem. Ik vind hem op dit moment een zwakkeling. Sorry, maar ben zijn roken zo spuugzat. Het komt er nu op neer dat ik na de bevalling sterk moet blijven en wilskracht moet blijven tonen om maar niet aan het roken toe te hoeven geven. Waarom zou hij die wilskracht niet tonen om te stoppen? Hij neemt het dagelijks op voor zijn sigaret. Hij heeft allerlei excuusjes voor zijn verslaving. En als ik ruzie erom maak en er over begin komt dat omdat ik zwanger ben. Ik neem het leven niet zoals het is. En ik loop te zeiken. Ohja... en behalve dat hij alle dagen bier drinkt en rookt doet hij alles voor mij en de zwangerschap. Ik moest mijn verhaal kwijt. Ik wil gewoon dat hij stopt.
Het is mooi als je partner voor je zou stoppen. Maar zolang hij netjes buiten rookt en jou niet in de rook zet vind ik dit een beetje veel eisend. Vind je je partner ook nog iets anders dan een sigaret?
Hmm ik snap je wel. Zijn rookgedrag is een minpunt waaraan jij je irriteert. Maaaaar ik weet zeker dat jij ook wel een minpunt hebt waaraan je vriend zich irriteert. Zolang hij jou niet uit zichzelf ineens pushed om weer te gaan roken. En hij jou niet in de blauwe rook zet (en dus ook jullie kindjes) vind ik niet dat jij hierom zo'n heibel moet maken. Wat je wel kan vragen aan hem is of hij qua "stinken" rekening met je kan houden. Bijvoorbeeld even zijn handen wassen na het roken en desnoods 1 klein pufje deo op zijn kleren spuiten. Dat je hem zwak vind omdat hij niet stopt vind ik ook niet kunnen. Jij bent zelf net zo zwak omdat je toch weer begint na een jaar. Je zegt dat je dit deed om van het "gezeik" af te zijn, maar als jij hem niet op zijn huid had gezeten, was er geen gezeik en had je niet nogmaals hoeven te beginnen met roken . Klinkt een beetje als "pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet".
Ik zou mij eerder druk maken om : alle dagen bier drinken ipv roken. Want ik neem aan dat hij buiten rookt ?
Dat is natuurlijk zo maar het staat er echt van : elke dag drinken en roken maar voor de rest is die wel lief haha. Maar ik ken zat mensen die ook 1/2 wijntjes drinken bij het eten en dat moet ook kunnen. Ik ben alleen altijd beetje huiverig omdat ik vaak heb gezien 1 wordt er 2 wordt er 3 enz.
Mischien manlief dit laten lezen: Will smoking outside protect my baby from second-hand smoke? - BabyCentre Google vertalen kan helpen. ☺
Ik snap je wel. Ik zou echt niet blij worden van een rokende partner. En dat drinken zou ik nog veel erger vinden.
Ik snap je echt heel goed! Niet 100% want ik heb nooit gerookt, maar snap het wel dat je wilt dat hij stopt! zijn gezin zou rede genoeg moeten zijn om te stoppen vind ik! En van dat buiten roken en dan even je handen wassen en een spuitje deo word je ook niet wijzer! Het is gewoon ongezond en vies! Punt uit! Maar idd elke dag bier drinken is ook niet gezond hoor! Ik zou het tijdens de discussie vooral over de kinderen hebben. Wil je een ongezonde omgeving voir ze, wil je het slechte voorbeeld geven enz. Misschien dat dat beter werkt dan het iver jouw ergenis te hebben. En hem zwak noemen werkt averecht! Niet doen! Probeer hem eerder positief te motiveren! en super dat jij gestopt bent!
Ik krijg eerder de indruk dat jij hem verwijt dat jij toen weer bent begonnen en bang bent weer te gaan beginnen. Mijn man rookte ook nog na mijn zwangerschap, maar netjes buiten en nooit in de buurt van ons kind. Stoppen met roken kun je niet afdwingen, maar moet iemand echt zelf willen. Het is niet voor niets een verslaving. Ik ben ook cold-turkey gestopt toen ik zwanger bleek te zijn en ook nooit meer een peuk aangeraakt. Heb ook nooit mijn man verwijten gemaakt dat hij ook moest stoppen. Inmiddels is hij wel al een paar jaar zelfstandig gestopt. Je hoeft straks dus niet meer beginnen, dat ligt helemaal aan jou zelf. Ik denk dat je hormonen nu ook meespelen. Rookte je vriend al toen je hem leerde kennen? Ik zou het loslaten. Het geruzie bezorgd jullie beiden een hoop stress en dat is niet fijn voor jou en je ongeboren kind, maar bevorderd ook het stoppen met roken niet.
Stel je niet zo aan zeg. Laat het los. Jij hebt ook dingen waar je vriend zich aan ergert maar daar maakt hij vast ook niet zo'n drama van. Vind het heel sneu te lezen dat je hem een zwakkeling vind omdat hij niet wilt stoppen met roken.
Piepelien, Allereerst super knap dat je weer gestopt bent! Ik weet hoe moeilijk dat kan zijn... roken stinkt, roken is ongezond en roken is "uit"... maar als je verslaafd bent en je partner benadrukt vooral hoe vervelend het is als je rookt, dan stopt een verslaafde, denk ik, juist niet... Zo is in ieder geval mijn ervaring. Buiten roken, handjes wassen, extra keertje tanden poetsen en een mondspray doen wonderen. Verder zou ik er geen woord meer over vuil maken en vooral genieten van alles wat hij wel goed doet en van het wonder dat in je buik groeit. Wie weet stopt hij nog eens, en als niet... nou ja.. laat je humeur er dan niet door verpesten . Even over mezelf: vroeger gerookt, toen 5 jaar gestopt, toen weer 3 maanden gerookt na allerlei omstandigheden en nu dus inmiddels weer gestopt. Mijn man rookt nog wel en eerlijk is eerlijk.... ik kan die peuk wel uit zijn handen slaan als hij lekker staat te hijsen, maar eigenlijk he... komt dat alleen maar omdat ik soms zelf nog zon zin heb. Ik bedoel het niet vervelend... maar herken je jezelf hier ook niet een beetje in?
Tuurlijk voel ik de drang om te roken. En we houden beide van gezellige avonden met een wijntje en sigaret. Zo zijn we..en dat maakt het ook moeilijk om het daarna vol te houden. Het feit dat ik hem zwak vind heeft te maken met dat hij mee geroepen heeft te stoppen zodra ik zwanger werd. Hij zou er ook geen probleem van maken als ik tijdens de zwangerschap zou roken want dat is mijn keuze. Hij zit jankend in de bank als hij een programma ziet waarbij een kind zijn ouder is verloren aan kanker. Zelfs als hij ziet dat het kind de sigaretten verstopt van de overgebleven ouder. Hij vindt kruikzakken van 15 euro te duur, maar paft wel voor 30euro per week weg. Een vakantie van 300 euro vindt hij veel geld, maar dat hij 120 euro per maand weg rookt niet. Hij verdedigt zijn sigaret alsof het zijn beste vriend is en noemt mij doodongelukkig omdat ik niet geniet van het leven. Waarschijnlijk zijn het de hormonen. Ik baal gewoon dat hij kan doen en laten wat hij wil. Roken, bier drinken, laat naar bed, onvermoeibaar en ik kan niks. Ik ben doodop en krijg zelfs het verwijt dat hij de hele dag rotzooi ruimt en dat er niks uit mijn handen komt. Bovendien moet ik het rustig aan doen vanwege bekkenklachten. Hij is zelf van s ochtends 6 tot s avonds zes weg. Alles is gedaan als hij thuis komt. Hij hoeft alleen maar te eten en even met zijn zoon te spelen. Die gaat om 7uur naar bed. Pfff
Ik rook zelf niet en vind het ook vies. Mijn man rookt helaas wel, hij is er echt aan verslaafd. Maar daarom is hij in mijn ogen zeker geen zwakkeling! Uiteraard rookt hij niet binnen of in de auto. Ik denk dat je je meer zorgen om jullie relatie moet maken, want sorry hoor maar ik vind het niet echt getuigen van liefde om je eigen vent zo af te zeiken. Waarom wilde je eigenlijk nog een kind van iemand op wie je zo neerkijkt? Kom op zeg, niemand is perfect, jij ook niet!
En dit is dus het probleem. Niet het gedrag van jouw vriend of het roken maar in feite ben je een soort van "jaloers" omdat hij wel lekker kan roken en drinken en jij niet. Je geeft nu af op hem omdat hij iets aan het doen is wat jij eigenlijk ook graag wil maar niet kunt. Laat het los...je kunt hem niet dwingen en op deze manier is jullie relatie straks verpest.
Jaloezie, slechte relatie of wat dan ook. Ik heb gewoon een hekel aan die sigaretten. Het stinkt, het is ongezond en het is duur. Ik wil gewoon een gezond leven en proberen er alles aan te doen om zolang mogelijk te kunnen genieten van onze kinderen. In plaats van je levensduur te verkorten door bijna een pakje sigaretten per dag te roken.
Euhhh tja, dan doe je dat... Het lijkt me dat jouw vriend daar niet verantwoordelijk voor is? Als jij niet wil roken moet je niet roken, ik vind niet dat jij hem kunt opleggen te stoppen omdat jij het anders niet volhoudt.
Tsja, jij bent net zo zwak.... Zo niet nog zwakker Jij geeft je partner de schuld dat je weet bent begonnen met roken en dat je het straks niet kan volhouden... Misschien moet je gewoon niet elke dag aan zn hoofd zeiren... Zul je een stuk minder ruzie hebben met hem, ik snap dat hij gek van je word... Jouw roken is jou verantwoordelijkheid zijn roken is zijn verantwoordelijkheid
Bedankt voor de reacties. Ik ben het probleem dus omdat ik maar zeik. Ik ga proberen om de verslaving en stank van mijn vriend naast me neer te leggen. Verder ga ik mijn best doen om de wilskracht te blijven vinden om niet te gaan roken als vriendlief in de zomer om het kwartier een sigaret naast me aansteekt terwijl we beide aan een witbiertje zitten.