zwanger en verbouwen

Nou wij zijn nu bezig om een huis te kopen wat ook nog helemaal gedaan moet worden en zie er eigenlijk tegenop om het door te laten gaan want wil alles klaar hebben voor de kleine er is dus snap je wel en daarbij gaat mijn moeder ook nog is volgend maand verhuizen en moeten we ook helpen met alles doen dus heel de traject tot bevallen zal bestaan uit klussen en me druk maken om alles en daar zit je nu gewoon niet op te wachten, het is alleen al hectisch genoeg in je hoofd met of alles goed is en alles op tijd klaar enz enz..

Ik wil alle spulletjes verzamelen maar goed ik kan pas zien wat ik nog nodig heb als ik gesetteld ben en alles op ze plek kan leggen want om dat zo te doen vind ik helemaal niets en onze zoontje is 1.5 jaar dus voor hem ook allemaal gelijk nieuwe dingen en een nieuw huis en een zusje erbij..dus die zal dan ook wel van slag zijn ben ik bang want is een hele drukke periode dan en stressvol

Momenteel gewoon teveel wat door je hoofd heen gaat waar ik geen behoefte aan heb

 

Jep hier ook over verwacht toch een derde en dus moet onze oudste naar beneden en mijn salon dus naar de schuur. Dus ook grondig verbouwen zowel boven als beneden.oude slaap kamer van zoon moet nieuwe gipsplaten tegen aan is net een golf slagbad. En dan nog de ramen verven en ons raam moet er ook uit en vervangen worden voor kunstof en dan hebben het schoonmaken en opzetten van alles nog weer 😁 Succes en hoop dat het lukt voor jullie om samen in jullie nieuwe woning te mogen wonen en jullie kleine daar te ontvangen 😘

 

Hoihoi! Geloof het of niet, maar toen ik zwanger was van mijn eerste 'woonde' ik tijdelijk in een caravan in afwachting van ons nieuwe huis. Daar hebben we toen een paar maanden tijd voor gehad, maar dat gaf soms stress... Ondanks stress besefte ik me steeds dat ik blij mocht zijn met een plekje, dan maar niet alles perfect en af. Het kindje heeft liefde nodig en een enigszins geïsoleerde kamer, ha. Na de geboorte waren er nog zoveel dingen die we wilden aanpakken, dat hebben we rustig aan gedaan...

Je zult straks echt wel een mooi plekje hebben voor je kleintje, ik wens jou en je gezin een heel fijne tijd toe!

 

Ik ben ruim 4 weken geleden verhuist (dus met 33 wkn).
Het was best zwaar, want ik mocht natuurlijk niet tillen.
En ik had het in gedachte om de dozen heerlijk op mijn dooie akkertje uit te gaan pakken in mijn (aansluitend) zwverlof.
Helaas bleek de week na verhuizing dat onze uk (veel) te klein was en moest ik rust houden.
De week daarna in de thuismonitoring gekomen. Nu dus al 2,5 week.

Mijn man werkt ook gewoon en ondanks dat het huis nu behoorlijk "gesetteld" is, staan er nog genoeg dozen in de berging die nog uitgezocht moeten worden.
Maarja.... die doe ik later in mijn verlof wel

 

Ons huis is tegen de tijd dat wij de baby verwachten ook nog niet af, en zeker nog niet ingericht en alles uitgepakt. We wonen nu tijdelijk in een piepklein vakantiehuisje. De enige tip die ik heb: accepteer hoe de situatie is en laat perfectionistische idee dat alles af moet zijn als de baby er is waaien Verder wel opletten met bouwstoffen, verdampen, lijm etc he? Ik ga er nu ook niet meer bijstaan als m'n man aan t klussen is, is niet anders...

 

Haha (niet lullig bedoeld) wat een hoop overeenkomsten.
Alleen ben ik erg relaxed en maak me (nog) niet druk.

Wij wonen in een unit naast ons toekomstige huis wat volledig verbouwd wordt. We hopen dat dit over 3 maanden klaar is. We wonen hier nu 4 maanden.
Ik ben momenteel 19 weken zwanger van een tweeling, en hebben een dochter van bijna 2. De einddatum van de verbouwing is al een paar keer uitgesteld en ook geen idee of we echt over 3 maanden klaar zijn. Ik ga er vanuit dat het lukt en anders komt/zoeken we naar een tijdelijke oplossing.

Als we beneden maar lekker kunnen leven en de kamer voor onze dochter van bijna 2 maar klaar is en de onze. De tweeling komt toch eerst even bij ons op de kamer.

Ik ben met je eens dat het allemaal niet zo superhandig is qua planning maar het is zoals het is en het komt vast wel goed.
Er zijn genoeg lieve mensen die helpen waar nodig.

Veel succes!

 

Wij hebben twee keer enorm veel geklust terwijl ik zwanger was (zo'n 25-30 weken tot vlak voor de bevalling): ik heb eigenlijk vrij weinig gelaten. Tillen kon prima, ook hele zware dingen, daarna nam ik wat meer rust, verven deden wij op waterbasis, ik heb helpen isoleren, de hele zolder voorzien van structuurverf, alle balken daar op trappen geschilderd etc etc. Ik luisterde naar mijn lijf, maar het ging gewoon best ok. De stress er omheen vond ik inderdaad echt niet fijn, helemaal niet in combinatie met nesteldrang. Echt alles wilde ik echt af hebben haha. Gelukkig besefte ik mij ook wel dat niet alles zou lukken en kon ik dat op een gegeven moment ook accepteren.

 

Wij zijn een maand geleden verhuist en zitten nu midden in een grote verbouwing. Ik ben morgen 35 weken zwanger, dus weet hoe je je voelt.

Vandaag komen ze de schuifpui er uit slopen, en eindelijk een nieuwe plaatsen. Morgen komt te stuker. De andere kozijnen (met nog enkel glas) zijn eerder deze maand vervangen. We hebben echt een grote verbouwing, dus niet alleen laminaat leggen en een wandje texen. Maar het was een huis waar we heel veel zin in hadden, dus zijn we er (ondanks de niet ideale planning) toch voor gegaan.

Wat me tegenvalt is dat alles langer duurt. De schuifpui is meer dan een maand vertraagd, dus kan nu pas worden geplaatst. Het werkblad voor de keuken: vertraagd. Die komt pas pas als ik 37 of 38(!) weken zwanger ben.

Dat zijn niet de dingen waar ik vooraf op hoopte of aan wilde denken. Want nu hebben we geen keuken, geen water beneden, en we wonen al die tijd op de 1e verdieping. Bovendien is mijn man ieder uurtje aan het klussen, en komt de zorg voor onze dreumes op mij aan.

In de praktijk is het dus best zwaar, en dat merk ik lichamelijk. Maar we zitten er in, dus het is niet anders. De babykamer is ook niet klaar, want daar staan alle dozen ingepakt. Omdat beneden overal geklust wordt, kan dat ook niet ergens anders staan. Gelukkig komt de kleine eerst bij ons op de kamer te liggen, dus hebben we daar niet veel nodig om de eerste tijd te overbruggen.

Geen sprookjesverhaal hier dus. Wij hadden verwacht in de kerstvakantie helemaal klaar te zijn en beneden te wonen. Maar omdat de levering van een aantal cruciale punten zo tegen zit, loopt alles uit.

Het enige wat je kan doen is roeien met de riemen die je hebt, en niet te veel last van nesteldrang krijgen. Oja, en hopen dat de kleine niet eerder komt (hoop ik héél hard!). Dat is niet goed voor je huwelijk en je bloeddruk