Hallo allemaal Ik ben in aug bevallen van een dochter. Nu woon ik al 6 jaar samen met mijn vriend. This echt een hele lieve schat hoor. Maar zo gehecht aan zijn family. Zijn moeder wilde altijd dat we eerst gingen trouwen en dan kinderen. ik kreeg het wel honderd keer te horen. uiteindelijk wilde mijn vriend ook wel eerst een kindje. Het enige wat mijn schoonmoeder zei nu moet je trouwen toen we vertelde dat we zwanger waren. Na een moeilijke bevalling waarbij mijn dochtertje in het ziekehuis moest blijven. mocht ze na een week naar huis. Ik was natuurlijk superblij kon haar eidenlijk knuffelen mijn schoonmoeder was ook gekomen. Het eerste wat ze zei was zo zal ik haar even uit de maxicosi halen. ik heb toen nee gezegt. Ik snap het ook wel zij is ook blij. de dagen daarna kwam ze elke dag langs. Ook mijn moeder kwam maar die hielp met schoonmaken enz. Mijn schoonmoeder ging met van alles bemoeien ook met de borstvoeding. ik werd er echt zenuwachtig van. ik zei het tegen mijn vriend maar die zei alleen mijn moeder weet wat ze doet ze heeft zelf ook 4 kinderen groot gebracht. Mijn schoonouders hebben ook de sleutel van ons huis komen zo ongevraagt binnen. in het begin liep ze ook altijd naar mijn dochter kamer als zij lag te slapen. onze dochter was op een gegeven moment haar ritme kwijt geraakt. en ik las een boek om er weer voor te zorgen dat regelmaat weer terug zou komen. En het is me gelukt. maar ik kreeg steeds weer commetaar dat boeken niet vertrouwen waren. Maar het lukte me en zelf zagen ze ook verbetering. Ik zei dat we overal de zelfde regels moesten houden toen zei mijn schoonmoeder de regels gelden her niet en ze hoeft hier niet te slapen als ze moe is. ik bleef vol houden van wel maar ze bleef maar nee zeggen. en mijn vriend zal erbij en zei niks. Ik zei bv als mijn dochter bij iemand zat te huilen op schoot niet overgeven aan iemand anders daan gaat ze nog harder huilen. daarop zeiden ze o ja dat is goed 1 minuut later word mijn dochter wel 3 tot 4 overgegeven en begint dan te krijsen. In het begin deed ik niks maar nu pak ik haar gewoon af zeg dat ze naar bed moet om te slapen. heel in het begin lag mijn dochter vaak te slapen ook als we op visite waren bij mijn schoonouders. Opeens zei mijn vriend we gaan nu naar mijn moeder ze moet nu onze dochter vasthouden. ik vond het echt een vage zin. als onze dochter wakker is geef ik haar altijd. Als ik zeg we gaan lekker ff een paar dagen weg word er gelijk al gegild ow leuk dan kunnen we mee. Ze gaan er gewoon al vanuit. Ik wil dat niet. Maar mijn vriend wel hij zegt hoe meer zielen hoe meer vreugd. Het is hetzelfde als met de feestdagen hun vieren altijd eerste kerst Mijn ouders kunnen ok niet eens zeggen wij vieren eerste kerst. want dan gaan we gewoon niet we moeten perse naar zijn ouders. Mijn schoon zussen en zwager hebben geen schoonouders meer dus logisch dat ze altijd bij elkaar zijn met zijn alle. maar ik heb nog wel ouders. en mijn vriend beseft dat heus wel maar ja het is echt een mama's kindje. Mijn zusje was laatst bij ons toen mijn schoonmoeder ook er was ik zei tegen mijn zusje geef jij maar een beetje drinken ik liep weg kwam terug en wie had de fles in haar handen mijn schoonmoeder. Mijn ouders zeiden dat ik dingen zag dier er niet waren totdat ze het zelf ook zagen. dus ik kan er wel met hun over praten. Met oud en nieuw precies het zelfde gezeik zijn zus zegt altijd wij gaan niet weg we blijven thuis en wie komt die komt. Dus gaan wij bijna elk jaar er naar toe. Dit jaar wil ik echt niet ik wil lekker thuis blijven met mijn dochter. Ik heb er mijn vriend begin december er al over gepraat. hij werd een beetje boos hij zei dat is niks aan ik zei we kunnen ook vrienden uitnodigen. waarop hij zei die gaan allemaal naar hun eigen ouders. ik zei niet waar we zijn ook door mijn vriendin uitgenodigt daar wilde hij niets van weten. daarna als ik erover begon praatte hij erover heen. ik zei het ook je praat eroverheen. Hij heeft niets meer over oudjaar gezegt maar heeft ie aan zijn zus gevraagt of die mijn wilde uitnodigen. Dus dat gebeurde gisteren 2 dagen voor oudjaar. ik het verhaal uitgelegt dat we vorig jaar ook al bij hun waren. en dat we mijn vriendin ook al afgezegt hadden. nu heeft ie nog steeds niets gezegt over de vieren en ik ben van plan om nog steeds thuis te blijven. Mijn zwager zei dat is toch niets aan met zijn drieen. Maar ja dat is mijn vriend zijn eigen schuld hij wil het gewoon bij zijn zus vieren en houd wijs zijn mond dicht om op de dag zelf nog even te zeggen we gaan vanavond naar mijn zus. ik heb over dit alles een paar weken geleden gepraat met hem. hij herkent het probleem en geeft ook gedeeltelijk toe. Maar Hij doet er niks mee. het blijft zo als het is. Als ik tegen mijn schoonmoeder wat zegt waar ik het niet mee eens ben word mijn vriend boos en zegt dan later mijn moeder zat te huilen. ik mag dus niks zeggen als ik het ergens niet mee mee eens ben. mijn vriend heeft zich wel iets aangepast als onze dochter ligt te slapen gaan we gewoon wat later op visite of iets eerder als ze wakker is en ik kan haar gewoon weg leggen als ze moe is. maar hij en zijn moeder zijn onafscheidelijk ze bellen elkaar elke dag. zijn moeder praat op hem in. Hij zegt dan weer tegen mij. mijn moeder zegt dat je het zo moet doen. Ik durf er nu wel wat vaker iets van te zeggen. maar hij doet er gewoon niets mee. mijn schoonouders zijn al in de 70 en mijn schoonmoeder is zeer vergeetachtig. Ik vind het gewoon eng als ze oppast we hadden toen ik zwanger was afgesproken dat hun niet zouden oppassen. maar mijn vriend wil alsmaar dat hun oppassen. Als ik nu aan het werk ben komt mijn schoonmoeder terwijl mijn vriend thuis is zij doet alles met onze dochter en mijn vriend doet. Ik zeg juist dan ben je lekker samen kun jij haar in het badje doen enz. laat je nog alles door je moeder doen. mijn vriend is altijd laten thuis. dus ziet onze dochter weinig en hij gaat ook weer vroeg weg. Ik krijg steeds meer een hekel om op visiti te gaan bij mijn schoonfamily. Ik ga echt met tegen zin. Ze gebruiken mijn dochter alsof het een pop is. ik wil het vast houden nee ik . ze vechten erom. ik wil nu nee ik. en het ergstige is nog het zijn allemaal schatten van mensen een heel warm gezin alles kan alles mag. niets is te veel altijd gezellig. we krijgen een hoop grootte kado's. Voor mij hoeft het niet zo groot maar mijn vriend zegt neem het maar aan. Dus kwets ik ze nog harder als ik het ergens niet mee eens ben. Mijn vriend is dus echt een mama's kindje zijn moeder zegt ook altijd kom lekker hier wonen met zijn allen ik dacht het dus niet. lekker lang verhaal he. hebben julie wal te lezen. ik weet dus echt niet meer wat ik moet doen. Als het zo doorgaat houd ik het geen paar jaar meer vol en vrees ik ergste. nu lijkt het alsof hij met zijn moeder is getrouwd. Sterker nog heb ik geen zin meer om te trouwen niet zo lang hij nog zijn family boven mij kiest. en hij is zo lief voor mij en onze dochter alvast bedankt voor het lezen
Zoals je het schrijft klinkt het echt vreselijk. Maar ik denk dat je zelf ook moet leren om op te komen voor wat jij wil. Zoals dat jullie altijd eerst naar zijn familie gaan, als jij naar jouw familie wil moet je dat er dan toch ook een keer doorheen drukken. En er misschien nog vaker echt serieus met je vriend erover praten. Er echt afspraken over maken en dan echt voor je standpunt blijven staan. Hem echt duidelijk maken dat het zo echt genoeg is geweest.
Oh, wat moeilijk. Ik kan me voorstellen dat je er gek van wordt. Ik zou toch nog maar weer eens met je vriend praten en zeggen dat jullie een gezin zijn, jullie de ouders zijn en jullie bepalen hoe alles gaat. Het klinkts alsof je schoonmoeder maar al te graag een vinger in de pap houdt, om alles maar op haar manier te laten gaan. Ze neemt jou gewoon niet serieus, volgens mij ziet ze jullie nog als kinderen en niet als volwassenen die ouders zijn van een kind. En ik zou mijn kind ook niet toevertrouwen aan iemand die erg vergeetachtig is. En het is toch geen verplichting om daar Oud en Nieuw te vieren? En wie zegt dat je het niet gezellig kunt hebben met z'n drieën? Hoe meer je nu toestaat, hoe meer ze alles als vanzelfsprekend gaan zien voor de toekomst. Maar moeilijk dat je vriend ook niet echt meewerkt, ik hoop dat je hem kunt doen inzien dat hij gewoon achter jou moet staan en het echt niet zo ongewoon is wat je van hem en zijn moeder vraagt. Sterkte!
2 dingen 1 voor jou 1 voor je vriend 1.je moet meer voor jezelf opkomen en laat zien waar jij staat 2.word eens ff volwassen enga voor je eigen gezinnetje
Tja je weet je wat het lastige is, dat je vriend het zo gewend is. Hij "kent" het niet anders. Dit is zoals het altijd al geweest is, ik zou dus blijven pushen om een x iets met zijn 3en te doen, een vakantie, weekendje weg etc. Gewoon zodat hij in ziet dat familie leuk is, maar niet de hele dag! Dat het extra is na het gezin, maar eerst het gezin. k weet alles van zulke schoonmoeders en ik zou zeggen gewoon volhouden wat jij wil gebeurt!
Jeetje, wat een verhaal! Ik heb idd hetzelfde advies als de anderen, leer voor jezelf opkomen. Het klinkt alsof je vriend het thuis voor het zeggen heeft. Als hij naar zijn schoonouder wil, dan gaan jullie enz. En idd aan je vriend: wordt volwassen, je hebt je eigen gezin en je woont niet meer thuis hoor! En als laatste: TERUGVRAGEN
Ik denk dat je meer voor jezelf moet opkomen,als je nee zegt over op visite gaan en hij zegt, ja blijf het volhouden. Hij zal zeker wel weten dat als hij boos wordt of tegenspreekt dat je toch toegeeft. Ook al is hij een schatje,het is ook jouw kind jij moet dit alles bepalen niet de ouders. En als ze huilt (schoonmoeder)gewoon laten huilen. Laat haar het eens van jouw kant bekijken. De mijne deden ook zo (schoonma &zus) heb toen keiharde ruzie gehad en nu doen ze toch lekker meer relaxer en bemoeien ze zich niet constant met van alles en nog wat. Succ6
Bedankt voor de tips allemaal. ik heb afgelopen zondag gepraat met mijn vriend. Ik ben begonnen over waarom hij zo afwacht met oud en nieuw zodat we niets meer af konden spreken. En dus alleen nog maar zijn zus toe konden. Hij zei ik hou gewoon wijs me mond dicht. ik ontplofte gelijk. Zat natuurliijk al langer dwars. van het ene onderwerp kwam het andere ook dus zijn moeder als onderwerp. Hij vond dat ik haar op een afstandje hield ik zeg ja omdat ze zich zo vaak bemoeit. Ik kan zelf voor mijn eigen kind zorgen. er daar heb ik anderen niet bij nodig en anders vraag ik het wel. hij begreep het allemaal wel. Ik heb ook gezegt dat hij mij niet alles moet laten zeggen anders lijkt het net of ik de boosdoener ben. hij mag ook wel eens een keer zeggen dat onze dochter moe is en naar bed wil. we hadden met nieuwjaar een bijeenkomst van zijn kant van de familie. ongeveer 40 mensen we zaten net we hadden ook afgesproken dat we op tijd zouden gaan naar mijn famlie. Ik had al gezegt als ze daar gaan roken ben ik zo weg. Mij dochter heeft namelijk een klaplong gehad tijdens bevalling. is ze nu wel weer van genezen maar goed. En inderdaad zit er een tante naast me steekt ze een sigaret op. en nog een paar mensen. ik liet een neefje mijn vriend halen die stond netjes buiten te roken dat doet hij thuis ook. Hij kwam ondertussen was mijn dochtertje aan het kuchen. Ik zei ik weet nu niet wat ik moet doen ik kan ze niet verbieden het is mijn huis niet. Hij zei dan gaan we nu gewoon en zijn moeder weer zeiken julie hebben geen soep gehad jullie zitten net. ze keek natuurlijk gelijk mij aan. Ik zei tegen mijn vriend zeg gelijk waarom we gaan ze kijkt mij weer boos aan. Me schoonzus en zwager begrepen het en zeiden dat we gelijk hadden volgend jaar beter. mijn vriend zei dat hij er beter op zal letten maar of dat ook werkelijk gaat gebeuren ik heb gewoon gezegt dat ik het zo zat was. en dat het de ralatie zo niet meer instand houd. hij schrok er wel echt van. groetjes
harstikke goed dat je er wat van hebt gezegd hoor! En ik zou ook echt niet met de kleine ergens gaat zitten waar gerookt wordt hoor. Goed gedaan. Het is echt niet erg dat hij eens geschrokken is, dat houdt hem wakker.
Ow dus ik ben hier niet de enige die problemen heeft met zijn schoonmoeder. Of ja problemen ze is een beetje van de oude stempel dus bemoeid zich nu ook al overal mee, dus ik ben benieuwd hoe dat dadelijk gaat als wij kinderen hebben.
@chantal: dan wordt het alleen maar erger haha. Hier wel in elk geval, wat een verschrikkelijke bemoeial is dat, blegh.
o god schoonmoeders en kinderen, eerst mocht ik der heel graag en kon ik der goed om me heen verdragen maar nu de kleine er is, heb ik der liever niet meer in me buurt of in de buurt van me dochtertje
Nou de broer van mijn man heeft ook 2 kinderen en zij vliegt al op als een van die kinderen valt. Of als ze in het zand spelen, oei dadelijk wordt hij vies Zij is ook iemand die iedere dag op de stoep staat, nou daar moet ik echt niet aan denken. Maar als ik zwanger raak en een kindje krijg worden er goeie afspraken gemaakt.
@chantal: hier ook geprobeerd, maar dat mens is niet goed. Heb er al vaker wat over geschreven, maar zo zei ze bijvoorbeeld dat we Jesper elke dag maar pijnstillers moesten geven omdat hij zo huilde en zo zijn er nog meer dingen.. Ach ja, als je maar goede afspraken met je man maakt en jullie er samen achter staan, dan komt het wel in orde. Dan kan ze er niet tussenkomen.
Hmm meid je verhaal lijkt de mijne wel, alleen mijn ouders zijn nog onder de 50jaar, best jong dus. Ook de feestdagen zijn een ramp bij ons. Vorig jaar MOESTEN we perse naar limburg, vishesh was toen pas 5 weken en ik was nog zo dom om toe te geven, de dag daarna zaterdag moesten we naar zutphen om daar eerste kerst te vieren, en ik had bijna e kerst afgezegd om dat we teveel heen en weer reisden maar ben toch naar mijn ouders gegaan. Wat dat overgeven heen en weer van de baby daar zei ik niks meer van op een gegeven moment, niemand luisterd toch naar je en nu wil hij niet eens meer op schoot zitten. Je krijgt van iedereen tips van ja je moet voor jezelf opkomen, en als dat niet lukt weggaan. ik heb die tips gehad, en ik heb het geprobeerd. Helaas komt er niks van terecht. Ik had me voorgenomen om weg te gaan, heb ook een tijd bij mijn zus geslapen maar ben toch weer teruggekomen omdat ik van mijn man hou...
Lizzie, die man van jou vindt het wel lekker makkelijk zo he...Als hij alleen is met jullie dochter belt hij mammie gauw op zodat zij voor haar kan zorgen. Aan het verhaal te zien weet ik gewoon zeker dat hij vroeger nooit iets hoefde te doen thuis, en dat patroon zet hij nu ook weer voort, net zoals zijn moeder. Het is iets waar zij zich allebei denk ik niet van bewust zijn. Ze spelen allebei de rol die ze hun hele leven al voor elkaar spelen. De zorgzame moederkloek en het afhankelijke moederskindje. De enige die dit patroon kan doorbreken is je man, HIJ is hierin verantwoordelijk en HIJ zal stappen moeten ondernemen om zijn moeder duidelijk te maken dat zijn gezin nu op één staat, en dat hij in de eerste plaats verantwoording heeft af te leggen naar jou toe, en daarna pas naar zijn moeder. En al heeft zijn moeder 100 kinderen groot gebracht, dit meisje is JOUW kind, en jij hebt het recht om je eigen beslissingen te nemen als moeder, en daar horen ook eventuele fouten bij. Niemand kent jouw kind beter dan jijzelf, dus ik zou tegen schoonmoeders zeggen: back the f*ck off [-X Gewoon erop blijven hameren bij hem. Elke keer als er weer zoiets voorvalt: je man erop wijzen en er desnoods ruzie over maken en een ultimatum stellen. Net zolang tot hij het inziet en snapt, en er iets aan gaat doen. Niet leuk, maar het is het enige dat je kunt doen denk ik.
pff schoonouders. hie zijn schoonouders een hele tijd uit beeld geweest en hebben nu min contcat. ik kan je alleen heel veel sterkte wensen en er komt geen einde aan volgens mij. ik denk 1 maal de ergenis altijd de ergenis
Wordt tijd dat je man wat meer ruggengraat krijgt en voor zijn vrouw opkomt ipv aan zijn moeder te hangen. Ik snap dat niet hoor met dit soort mannen, ook zijn moeder trouwens niet. Wat denken ze nou dat ze zomaar de baas over een volwassen persoon kunnen zijn? Voor jezelf opkomen meid en zeg tegen je man dat hij eens leert voor zijn vrouw op te komen.