Ja. Cerazette is een mini pil. Gekregen destijds ivm borstvoeding, maar beviel goed en zou net zo veilig zijn. Had hiermee hele lichte bloedingen en totaal geen klachten. We willen echt geen vierde kindje, dus straks maar kijken wat we gaan doen qua anticonceptie.
Ik heb met action getest toen ik zwanger bleek te zijn van de jongste. Was gelijk positief en achteraf bleek ik nog niet eens overtijd te zijn. Dus zo'n 3 dagen voor nod getest. (Was niet echt bezig met cyclus en was ziek geweest en totaal niet bezig met zwanger worden want had een tweeling van 6 maanden en dacht daarnaast dat ik niet natuurlijk zwanger kon worden)
2011anoniem..... Spannend! Ga overleggen met mijn gyn na deze bevalling. Wellicht inderdaad ook mirena. Of stuur manlief naar de dokter Actionisten zijn dus heel gevoelig? Geen idee namelijk hoe ver ik ben precies. Mijn test was wel duidelijk en absoluut niet met geconcentreerde urine (foto begin topic)
Wil ik morgen inderdaad even gaan doen. Ik gok dat die 2-3 gaat aangeven. Dit op basis van wanneer we 'geklust' hebben. Dat is niet O vaak geweest namelijk.
Oh help help help........ Ruim een week geleden dit topic geopend. Ongepland zwanger van de derde. Zowel mijn partner als ik waren geschrokken en moesten het even laten bezinken. Nu geeft mijn partner aan toch te willen kiezen voor abortus. Hij ziet het niet zitten met drie. Praktische zaken, komt zelf uit een gezin met drie kinderen en vond dat er altijd een minder aandacht kreeg. Het valt me rauw op mijn dak. Hij zei wel dat hij niet wol dat ik ongelukkig wordt en is bang voor de druk die deze situatie op onze relatie legt. Ik weet niet wat ik moet doen.
Als ik je berichten zo lees, denk ik dat je daar echt spijt van gaat krijgen. Moeilijke situatie, sterkte!
Jeetje.. heftig. Dit kindje heeft zelf besloten bij jullie te willen zijn. Ook ik denk na het lezen van je berichten dat je er echt spijt van gaat krijgen. Denk goed na, heel veel sterkte met het maken van de juiste beslissing.
Als ik eerlijk ben denk ik ook dat ik er spijt van ga krijgen. Weet niet eens of het me zal lukken een arts te overtuigen dat ok zoiets zou willen. Ik wil mijn partner alleen niet ongelukkig maken. Dus zou het dan met name voor hem en uiteindelijk ons gezin doen. Maar denk niet dat ik het überhaupt kan. (Weet niet of ik dit wel hoer op het forum mag zetten trouwens)
Jeetje wat een verrotte situatie zeg!!! Je moet wel heel veel van iemand houden als je zoiets doet om je partner niet ongelukkig te maken. En jij dan? Jij moet met jezelf leven he als je het doorzet?? Praktische zaken zijn vaak wel op te lossen lijkt me? Ruimte auto: andere auto, waar wel 3 zitjes in passen Ruimte huis: 2 kinderen bij elkaar op 1 kamer??? In de toekomst verhuizen Verschil tussen aandacht in de kinderen: tja daar zijn jullie zelf bij toch? Aan hem/jou de schone taak om dit dus anders te doen Mijn mening: je maakt samen plezier en als er dan iets van komt moet je er wel voor staan vind ik. Stel je voor dat het over een x aantal jaar mis gaat tussen jullie, dan moet jij nog steeds met jezelf blijven leven dat je een abortus hebt gedaan... Zou het kunnen dat het hem gewoon even aanvliegt allemaal, omdat het niet gepland is? Praat veel met elkaar er over en probeer goed naar elkaar te luisteren en eventueel oplossingen aan te dragen voor elkaars bezwaren.
Ik vind het moeilijk om te reageren zonder mijn mening over abortus te laten zien, maar ik ga toch mijn best doen.. In je berichten lees ik eigenlijk dat je wel blij bent met deze zwangerschap. Als je het zou beëindigen denk ik dat dat heel zwaar voor jou (en misschien ook voor je relatie) gaat worden. Ik denk dat het wijs is om nog eens rustig met je man om tafel te gaan zitten en je gevoelens open te bespreken. Veel sterkte en wijsheid toegewenst
Wat reageren jullie lief! Bedankt! De zwangerschap was absoluut ongepland. Nog nooit serieus nagedacht over een derde kindje. Wilde na twee kinderen alleen nog niks uitsluiten. Had nog geen definitieve keuze willen maken. Wij beide nog niet. Nu dit. Na de eerste schrik en zijn eerste reactie met dat dit dan kennelijk zo heeft moeten zijn was de zwangerschap nog niet geheel bij mij geland, maar was ik al wel bezig met nadenken over praktische zaken. Als ik heel eerlijk ben, ben ik tegen abortus (tenzij voorkomend uit verkrachting o.i.d.). We hebben twee auto's, de grootste is groot genoeg. Opzich hebben we nog een slaapkamer over (wel wat aanpassingen/ verplaatsingen nodig). Daar valt allemaal echt wel wat voor te bedenken. Ik denk inderdaad dat ik spijt ga krijgen en daar zal de relatie ook onder lijden. Echter een derde kindje op de wereld zetten die door mijn partner toch niet zo gewenst is, zal ook druk op de relatie zetten. Dan valt ons gezin wellicht ook uit elkaar.
Jeetje zeg. Wat een heftige en vooral moeilijke situatie. Heel veel praten met elkaar en zelf veel nadenken. Jij bent de baas over je lichaam.
Heftig zeg Je geeft zelf al aan dat het ongeacht de keuze die je maakt druk op je relatie gaat leggen. Dan zou ik in deze situatie egoïstisch zijn en puur even vanuit jezelf redeneren. Wat wil jij. Zonder het gevoel van je partner erin mee te nemen. Jij moet voor altijd met jezelf kunnen leven. Het is geen kwestie meer van in de toekomst wel of geen derde kindje. Het kindje is er al. Ook al was het niet gepland het is er. Doe dus wat voor jou goed voelt ondanks dat het druk zal leggen op je relatie. Sterkte en veel wijsheid gewenst! En toch gefeliciteerd met dit wondertje!
Wat een moeilijke situatie! In ieder geval gefeliciteerd... ik ben zwanger geraakt tijdens gebruik mirena, wij waren ook in schok. Je gebruikt niet voor niks anti conceptie...een moeilijke keuze meid. belangrijkst is dat jij achter je keuze staat, misschien heeft je man nog wat tijd nodig. heel veel sterkte
Ahh Lieke ik lees al je positieve reacties bij andere en nu pas je eigen situatie.. Als ik alles lees zie ik vooral je moederinstinct, je wilt geen abortus maar je wilt alles doen voor je huidige gezinssituatie. Ik begrijp je helemaal.. Wat als het straks wel te veel is? Gaat ie het dan steeds tegen je zeggen "jij wilde dit kind"? Ik hoop zo erg dat jullie elkaar goed kennen en dat jij hier goed over nadenkt. Dit is zo onverwachts gekomen, dus ook met een reden.. Hou goed contact met jezelf, praat met jezelf: wat wil jij? Wat kun jij aan? Heeel veeel liefs en sterkte!
Wat zul je in een spagaat zitten op dit moment. Ik heb ooit (lang geleden) een zwangerschap laten afbreken. Ik ga verder niet in op het hoe en waarom, behalve dan dat ik er in mijn hart nooit achter heb gestaan. Je kan proberen het weg te redeneren, maar dat gevoel blijft. Een abortus wordt naar mijn mening onterecht vaak gezien als de makkelijke weg. Dat is het niet. Je wordt er door gevormd, het zal je altijd bijblijven en misschien zul je je nooit meer compleet voelen. Ik kan het niet voor je invullen en ik geloof met heel mijn hart dat je de keus zal maken waarvan jij nu denkt dat dat het beste is. Maar je kunt die keus niet maken om je man te pleasen.. Dan moet het op zijn minst jouw beslissing zijn. Een beslissing waar je achter staat en waar je vrede mee hebt. Ik gun niemand het verdriet, schuldgevoel, en spijt die ik voel en heb gevoeld. Heel veel sterkte!
Jullie hartverwarmende reacties doen me goed, heel erg bedankt daarvoor! Het is echt moeilijk. Had ook nooit gedacht dat mij zoiets zou overkomen, dat is naïef natuurlijk. Begreep gewoon nooit zo goed hoe anticonceptie kon falen, die kans is zo ontzettend klein. Maar hoe klein ook, die kans is er natuurlijk wel. Partner ziet vooral de beren op de weg en het beanstigd hem. Bang dat hij veel moet inleveren bij een derde. Minder tijd voor zichzelf, lastig straks als ze allemaal een sport hebben. Kosten die het met zich meebrengt. Sommigen dingen snap ik wel, weet ook nog niet goed hoe alles zal zijn met drie kinderen. Drie zal gewoon niet gemakkelijker zijn dan twee. Een abortus kan ik gewoon niet. Ben er ook een beetje van geschrokken dat mijn man dat een optie vind. Hij zegt nu wel dat het mijn lijf is. Als hij degene was die zwanger was, dan was zijn keuze duidelijk. Alhoewel hij ook zo reëel is om te zeggen dat hij niet weet hoe hij erover zou denken als hij werkelijk degene was geweest met een kindje in de buik. Na lange gesprekken zegt hij nu dat hij mij nergens toe kan dwingen en dat zijn mening er niet toe doet als ik geen abortus wil. Hij zal zich erin schikken. Dat is voor mij natuurlijk nog niet helemaal de positiviteit die ik nodig heb. Hij zegt dat hij ook heus wel van dit kindje zal gaan houden en dat als we deze keuze nu maken, dat hij later ook niet zo zeggen spijt van een derde kind te hebben. Kortom, mijn besluit staat wel vast. Als dit kindje kennelijk zo graag wil komen en alles gaat goed, dan is het kindje welkom. Zowel mijn partner als ik hebben een derde nooit uitgesloten, alleen niet nu. Mijn partner is boos dat we nu gedwongen worden een keuze te maken. Ik denk wel dat hij uiteindelijk niet had gekozen voor een derde. Voor mezelf weet ik dat niet. Wilde kijken hoe ik erover zou denken wanneer de kindjes nu iets ouder zouden zijn. Hoop zo dat mijn partner er toch nog positiever in zal gaan staan! Jullie reacties sterken mij nog meer in het idee dat ik echt spijt zal krijgen van een abortus, ik sta daar echt niet achter. Bedankt voor jullie meningen en ervaringen. Wel heel benieuwd naar ervaringen van mama's met drie kinderen en de beweegredenen van meiden die bewust voor een derde kiezen.
Lieve Lieke, wat zit je in een vervelende situatie...Eigenlijk is er al veel gezegd waar ik het helemaal mee eens ben. Een abortus zou je spijt van gaan krijgen als ik jou verhaal idd zo lees. En ook van dit kindje zal je net zoveel gaan houden als van jullie andere kindjes. Je vraag was of er moeders waren dit bewust voor een derde kindje hebben gekozen en wat hun redenen waren. Ik ben moeder van 4 kindjes. Ik kom zelf uit een gezin van 3 kinderen en dat heb ik nooit als negatief ervaren. Natuurlijk heb je dingetjes, maar er was ook veel liefde. Eigenlijk hebben mijn man en ik vanaf het begin af aan al gezegd dat we 3 kinderen wilden. Hoewel 3 ook soms echt niet handig is....2 ouders 2 kinderen is makkelijker, 1 op 1. Vaak valt 1 kind buiten de boot. Bij ons was het ook zo dat 2 kinderen goed samen spelen, maar ze spelen zelden echt met zn drieeen. Nu komt dat ook bij ons omdat de kinderen zo dicht op elkaar zitten. Praktisch valt het reuze mee...onze 2 dochters delen een slaapkamer en onze oudste zoon sliep op het kleine kamertje. In de auto passen ook 3 kinderen op de achterbank....en waar 2 kinderen kunnen eten, kunnen ook 3 kinderen eten. Na de geboorte van de jongste heb ik altijd geroepen dat ik klaar was...het was goed zo, wij hadden altijd 3 kinderen gewild en nu hadden we 3 gezonde kinderen. Toch...toen de jongste naar school ging...ik bleef een leegte voelen...We hebben 2 hondjes genomen (ook voor de kids, maar ook erg gezellig), maar de leegte bleef...Wij hebben dus naar veel overwegingen voor nog een kindje gekozen. 4 is minder praktisch...grotere auto, extra slaapkamer (onze zoon is naar zolder gegaan en de baby op de kleine kamer). En toch gaat de kleine mee in het ritme en hoort hij er meteen bij. Ik kan niet zeggen dat ik het moeilijker vindt dan 3, eerder makkelijker ook omdat de andere kinderen willen helpen en al wat ouder zijn. Wij hebben met dit 'toetje' meer liefde gekregen in ons gezin...en ik denk dat dit derder kindje voor jullie dat ook kan zijn, ookal hebben jullie er niet zo voor gekozen. Het lot heeft bepaald en het zal een reden hebben....Geniet van deze prachtige tijd en praat er veel over met je man. Het zal bij hem ook een plekje moeten krijgen, maar de praktische dingen wegen niet op tegen alle liefde die je ervoor terugkrijgt.... Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Ik gun jullie alle geluk van de wereld met jullie derde wondertje! En geniet van dit prachtige wonder want het is de laatste