Bij mijn eerste geen pijnstilling gehad (wel in bad gezeten) en heb er geen spijt van gehad. Het ging ook relatief snel, dus was ook eigenlijk niet mogelijk. Nu voor deze wil ik weer zonder pijnstilling. Deels omdat ik verwacht dat er toch geen tijd voor zal zijn en deels omdat ik bang ben voor de risico's. Echter, ik sta er wel voor open als de situatie dat vraagt.
Geen pijnbestrijding gehad, ook geen spijt van! Ik had van tevoren gezegd dat ik het in principe niet wilde maar dat ik er eventueel open voor zou staan als het echt niet ging.. Tijdens de bevalling genoeg pijn gehad maar geen seconde ovet pijnbestrijding gedacht. Rustig blijven is mijn inziens de beste pijnbestrijding en dat is gelukt alles helder meegemaakt Ps. Had een bevalling van 18 uur, met buik-, rug- en beenweeën.
Ik ben er open in gegaan. Ik wilde tijdens de bevalling pas kiezen voor pijnbestrijding als ik dat nodig achtte. En daar ben ik ook blij mee geweest. Ik had de 3 nachten voor de bevalling zeer slecht geslapen en mijn energie was dus ook ver op. Ik ben ingeleid en ik heb eerst de weeën goed weg kunnen puffen maar op een gegeven moment werd het me te zwaar en heb ik voor pijnbestrijding gevraagd. Ik heb toen een spuit in mijn bil gehad, was pethidine. Na een half uurtje kwamen ze vragen of ik er iets van merkte en zei al lachend dat ik me voelde alsof ik 2 flessen wijn had leeg gedronken 3 uur later was dat uitgewerkt en ik had nog steeds wel pijn van de weeën. Dus besloten om de ruggenprik te zetten... gingen ze toucheren... Ja, helaas! 8 cm ontsluiting. Gezien het personeel me wel had beloofd om de pijn te verlichten, heb ik toen nog 1 spuit pethidine gehad en die heb ik minder gevoeld, zat in de beval roes (en ik wist dat het ook niet meer lang zou duren tot het mogen persen) lekker te puffen als er een wee kwam. Heb ik spijt? Nee. Ik zou bij een volgende bevalling weer er zo in gaan.
Heb eigenlijk nooit echt over pijnstilling nagedacht, ik wilde graag thuis bevallen dus dan is er ook niets mogelijk. Eerste bevalling was goed te doen, wel wat pittig omdat ik al snel persdrang kreeg, maar de pijn was goed te doen. Bij de tweede was het echt een eitje, toen ik doorhad dat de bevalling echt begonnen was was dochter er al 3,5 uur later. Bij de oudste mocht ik persen na 6,5 uur weeën (weeën werden pas heftig na 4 uur). Dus heb wel snelle bevallingen gehad.
Ik wou graag een ruggenprik maar de bevalling ging zo snel dat het niet kon. Ik was heel bang voor de pijn maar het is me reuze meegevallen zou het bij een eventuele volgende weer zonder pijnbestrijding willen doen
Ik wilde graag thuis bevallen bij mijn dochter, dus sowieso geen pijnstilling en voelde toen ook niet goed voor mij en eerlijk, ik was bang voor een ruggenprik of medicijnen. Maar ik kreeg direct een weeenstorm en toen de verloskundige er na anderhalf uur was smeekte ik om naar het ziekenhuis te gaan voor pijnstilling. Was in een slag om. Kon niet, want had al volledige ontsluiting. Dus maar thuis gebleven om te persen, zag het nut niet meer om weg te gaan en 10 minuten later was ze er ook al. Heb besloten weer thuis te willen bevallen. Want al met al vond ik het fijn. Maar ik zal niet op voorhand al roepen dat ik het niet wil.
Ik ben nog nooit bevallen, maar ik wil het graag zonder pijnbestrijding doen. Ik ga er, zoals hierboven ook al gezegd, open minded in. Als ik ineens denk dat ik pijnbestrijding wil, dan is dat ook goed. Ik heb wel voor mezelf uitgezocht wat er mogelijk is en wat daar de voor en nadelen van zijn. Zo ben ik erachter gekomen dat ik de nadelen van de ruggenprik best heftig vind en dat dat dus echt alleen als laatste redmiddel zal zijn. Verder denk ik dat je het van te voren niet kan inschatten en dat je gewoon moet zien waar het schip strandt. Zo ga ik er in ieder geval in
Ik zou een preventieve ruggenprik krijgen. Dat had andere redenen dan de bevallingspijn. Ik heb er heel erg spijt van gehad dat ik niet gelijk heb gekozen voor zonder. Ik zat in een weeenstorm en daarbij moest ik blijven liggen aan de apparatuur, met rugweeen.... Dit zorgde ervoor dat ik de pijn niet op kon vangen. Puntje bij paaltje was het te laat voor de prik. Daarbij vond ik persen het meest pijnlijke. En zonder die pijn van de weeen denk ik dat ik totaal overdondert was geweest door dat gevoel. Komende keer ga ik wss thuis bevallen. Dus geen pijnstilling.
Ik bedenk me net trouwens dat er thuis soms wel een mogelijkheid voor pijnbestrijding is. Niet alle verloskundigen doen het, maar ik kon steriele waterinjecties krijgen. Volgens mij hielp dat om rugweeën te verlichten. Omdat het gewoon water is zitten er dus minder/geen risico's aan vast. Ik heb ze niet gehad, want ik hou helemaal niet van naalden en heb ook geen rugweeën gehad, maar je zou je verloskundige er eens naar kunnen vragen.
Ik heb aangegeven alleen pijnbestrijding te willen als ik er om vraag. Nog geen idee hoe lang het gaat duren en hoe heftig de pijn gaat zijn. Ik ga er van uit dat ik het kan zonder, maar ik houd de optie graag open voor als ik het niet trek.
Van te voren kan je dat eigenlijk niet zeggen, iedereen ervaart het anders en niet iedereen heeft bijv lang en sterke weeën. Ik wilde geen pijnbestrijding en thuis bevallen maar eindigde in t ziekenhuis met morfine (wat trouwens niets hielp)omdat de ontsluiting niet vorderde
Hier thuis bevallen (onverwachts) zonder pijnbestrijding, al ging ik er van tevoren vrij blanco in. In princiepe geen pijnbestrijding, maar ik was ook zo realistisch om te bedenken dat er zich een situatie kon voordoen waardoor ik wel gebaat zou zijn bij een ruggenprik. Maar ik raakte in een weeenstorm, waardoor ontsluiting snel vorderde en we besloten hebben om thuis te blijven. Voordat ik doorhad dat de bevalling zo snel ging heb ik nog wel tegen m'n man gezegd, nou sjonge jonge, als ik nu pas 4-5cm heb dan snap ik dat er zoveel vrouwen met een ruggenprik bevallen. Nog geen half uur later bleek dat ik in 2 uur tijd van 2 naar 8cm was gegaan, dus dat verklaarde wel wat. Ik dacht toen nog dat ik nog een hele dag voor de kiezen had en daar zag ik op dat moment wel een beetje tegenop. 2 uur later was ons zoontje geboren. Ik kijk terug op een prima bevalling en heb geen spijt van onze keuze. Ik snap wel dat als je ontsluiting niet echt vordert en je hebt wel flinke weeen dat je dan de keuze maakt voor een ruggenprik. En of je nu wel of niet voor een ruggenprik kiest, je levert allemaal een geweldige prestatie. Het maakt je niet meer of minder.
Bij de eerste had ik een prik in het been, geen idee hoe het heet. Merkte er zelf niks van. Bij de tweede en derde thuis bevallen zonder pijnstilling, ging super. Bij de vierde in het ziekenhuis bevallen en na een nacht kreeg ik een pompje. Heerlijk. Tussen de weeen lag ik te slapen. Na de bevalling gewoon helemaal helder. Dit was bij de eerste nie, toen was ik zo duf als wat, sta ook stoned op de eerste fotos.
Bevallen zonder pijnstilling, dat was ook mijn voorkeur. Alleen kreeg ik een enorme weeenstorm waarbij ik wel om pijnstilling heb gevraagd. Ik dacht dat ik nog heel lang te gaan had omdat van 4-5 cm 2 uur duurde. De weeenstorm duurde 1,5-2 uur en omdat het druk was op de afdeling, duurde het even voordat iemand kwam om het te hebben over pijnbestrijding. Toen de verloskundige na die 1,5-2 uur langs kwam toen bleek ik volledige ontsluiting te hebben Dus was pijnstilling niet nodig!
Ik ben er open minded in gegaan. Ben s avonds ingeleid met een weeëncocktail (ben in Duitsland bevallen), en kreeg rond 12 uur weeën. Bevalling duurde lang 22 uur en omdat de ontsluiting niet vorderde heb ik twee keer pijnstilling gekregen. Van de tweede werd ik High en kon ik heerlijk tussen de weeën door slapen! Het enige wat ik tegen mijn man had gezegd is dat ik geen ruggeprik wilde als het niet strikt noodzakelijk was. Het idee dat je voorovergebogen zit met een zwanger buik en een naald in je rug krijgt, brrrr. Maar ik vind ruggeprikken sowieso eng. Ik heb nergens spijt van gehad. Was een goede bevalling op deze manier.
Hier ook geen pijnbestrijding, ik vond het goed te doen. De bevalling ging wel snel (4,5 u van start tot baby). Ik heb 1 keer ge z eg d dat ik graag lachgas wilde en toen had ik al 10 cm dus kon het n iet meer. Ik ben iemand die best snel m piept en ontmoedigd raakt als n iets fysiek zwaar is dus ik ben er trots op dat het gelukt is!
3 keer bevalling zonder pijnstilling. Maar ook 3 mooie bevallingen gehad. Alleen de eerste eindigde in een vacuumverlossing. De 2e een weeenstorm van 1,5 uur maar dat was dan ook gelijk de hele bevalling en de 3e was er zelfs in 3 kwartier vanaf regelmatige harde buiken tot geboorte.
Ik ben bewust thuis bevallen zonder pijnbestrijding. Ik ben in 6 uurtjes bevallen dus had een weeën storm en heb 0,0 spijt! Volgende zwangerschap kies ik hier gelijk weer voor, volle 100% Maar wat vind jij onder pijnbestrijding vallen? Prikjes en medicijnen etc vind ik pijnbestrijding. Maar ik lag bijvoorbeeld in een bevalbad wat heel ontspannend is en pijn kan bestrijden. Dus ja heb ik dan pijnbestrijding gehad?
Bij de eerste kreeg ik wee-opwekkers en kwam in een weeenstorm terecht. Ik wist niet hoe ik het had en wilde graag een ruggeprik. De prik was gezet en ik moest nog 10 min wachten. Nou binnen de 10 min was ik al bevallen van dochterlief. Bij de 2e ging de bevalling vrij snel na het breken van de vliezen (2 uur). Toen het te heftig was en ik pijnbestrijding wilde, zat ik al op de 9 cm. Bij de 3e heb ik niets gevoeld tot 6 cm. Aan de opwekkers gegaan, maar nog steeds geen pijn en geen weeen. Zoontje bleek een sterrekijker. Toen ze daar achterkwamen moest ik op mijn zij liggen met mijn benen over elkaar en binnen 3 min was ons prinsje geboren. Ik zou zeggen ga er open in en beslis op het moment zelf of je de pijn zelf kan opvangen of dat je hier hulp bij nodig hebt.