Dilemma

Ik was tegelijk met 2 nichtjes en 2 vriendinnen zwanger.
We hebben allemaal gezegd dat mochten we toevallig dezelfde naam hebben dat we die gewoon aanhouden.
We verschilden allemaal niet veel en op het laatst nog gaan wisselen, daar krijg je enorm spijt van.
Gelukkig hier niet dezelfde naam, maar mocht dat wel zo zijn geweest.. So be it.

Ik zou niet overleggen. Jullie hebben hun toestemming niet nodig. En wat ga je doen als ze zeggen dat ze niet willen dat jullie dezelfde naam kiezen? Ga je die dan echt veranderen? Of denk je dan van: dikke doei, wij doen dit gewoon.
Want als je neigt naar dat laatste zie ik absoluut niet in waarom je zou moeten overleggen.

Ik zou het gewoon doen en dan achteraf vertellen dat jullie deze naam al vanaf het begin hadden en het heel belangrijk voor jullie is.

 

Gewoon doen. Vinden de Kids straks zelf misschien ook wel grappig.

 

Idd gewoon doen

 

Ik geef jullie groot gelijk. Zeker als je al zo aan een naam gehecht bent.

 

Laat het even 1 à 2 dagen bezinken. Staat er een andere leuke naam op jullie lijstje of moet het echt deze zijn. Als jullie ervoor kiezen dezelfde naam te gebruiken, zou ik het wel van tevoren vertellen.

 

Ik zou het niet van tevoren vertellen. Ze zit nu vol hormonen en straks geven ze aan dat ze het niet leuk vinden. Lekker wachten tot jullie kind geboren is.

 

Tja overleggen als jullie echt deze naam willen zou ik niet doen, zou het misschien wel meedelen.
Persoonlijk zou ik het wel grappig vinden als vrienden dezelfde naam zouden geven aan hun kindje, zou er wel de lol van inzien

 

Ik zou zelf nooit om deze reden van gedachten veranderen.En al helemaal niet een andere naam kiezen, laat staan overleggen.......moet je toestemming verkrijgen dan? nee toch zeker! Wat al eerder is gezegd: Hoe is de vriendschap over 10 jaar? misschien zie je elkaar dan helemaal niet meer......
En als je er al zo emotioneel bij bent als je er alleen al aan moet denken de naam te veranderen, is dit wel een teken dat dit de naam voor jullie is.
Dus, lekker houden die naam!

 

Je bent toch vrienden? Een houding van: 'maakt me niet uit wat ze vinden, ik kies toch voor deze naam' vind ik een houding die niet bij vriendschap past eigenlijk (ik zeg niet dat jij zo denkt hoor, maar lees het wel veel tussen de regels door bij reacties).
Ik zou het wel aan hun willen uitleggen in ieder geval, voor de geboorte van je kindje of net erna.
Als je haar belt als je bevallen bent, zou ik zoiets zeggen van: Joh, ik wist niet dat we zulke goede vrienden waren en zo op 1 lijn zaten, maar weet je hoe hij heet...?
En dan hun reactie afwachten. Misschien moeten ze er ook om lachen. Zo niet dan kun je aangeven dat je deze naam al lang had en dat je 'm ook heel graag wilde aanhouden, maar ook dat je heel graag vrienden wilt blijven en dat je niet hoopt dat de naamkeuze daar tussen in komt te staan. Hoe zij reageren is dan aan hun natuurlijk.

 

Ik zou de naam ook gehouden hebben. Zeker omdat jullie de naam ook al hebben verteld aan je vriend zijn oma. Maar kan me wel voorstellen dat je baalt.

 

Ik zou ook balen, maar de naam in dit stadium niet meer veranderen. Ik zou het misschien aangeven, maar veranderen zeer waarschijnlijk niet.

 

Naam houden, maar ik zou het wel overleggen. Niet omdat je hun 'goedkeuring' nodig hebt, maar omdat ik het wel zo netjes vind. Ik zou het zelf wel op prijs stellen.
Geef gewoon aan dat jullie die naam fantastisch vinden en al een hele tijd in gedachten hebben. Dat jullie even overwogen hebben om de naam te veranderen vanwege hun kindje, maar dat deze naam gewoon bij jullie kindje hoort. Dat je hoopt dat ze daar begrip voor hebben.

 

Ik was tegelijk zwanger met mijn nichtje en mijn tante. Ik was als laatste uitgeteld en heb gezegd toen voor ons de naam vast stond dat wij de naam gewoon zouden gebruiken ook al zou een van hun kindjes zo heten. Ik vind dat je jullie naam gewoon mag gebruiken. Je hebt hem nu al zolang in je hoofd en past al helemaal bij jullie kindje.

 

Mensen, die zo reageren, die wil je niet als vriend hebben... Sowieso zijn er meer hondjes, die Fikkie heten. Mensen kunnen ook wel bedenken dat jullie die naam misschien al bedacht hadden voordat jullie vrienden bevielen van hun kind.

Dan hebben ze al helemaal geen recht om te klagen! Ze hebben zelf dat risico genomen.

Dan heeft ze dat zichzelf aangedaan. Als ze zo gaat reageren,
dan weet je meteen wat jullie vriendschap háár waard is. Jij maakt er toch ook geen punt van?

Maar goed, ik zou stoppen met piekeren en gewoon voor die naam gaan. Mochten jullie toevallig tegen een andere naam aanlopen, die ineens béter voelt, dan kan dat alsnog, maar ik zou er niet naar op zoek gaan. Je loopt de kans dat die eerste naam altijd in je hoofd blijft spoken, omdat dat dè naam was.... En daar zul je misschien wel steeds aan herinnerd worden als jullie bij elkaar zijn...

Oja: Ik zou dit ook zeker niet bespreken vóór de bevalling! Want als ze nu zegt, dat ze het niet wil, en je doet het toch, dan zal ze daar zeker een punt van maken en het zal sowieso een domper op jullie relatie zijn. Als ze bij jullie op kraamvisite komen, kun je altijd nog luchtig zeggen hoe toevallig jullie het vonden dat zij uitgerekend die naam hadden gekozen, die jullie ook al klaar hadden liggen voor jullie kind. En dan even zinspelen op hoe grappig de kinderen het zelf laten zullen vinden.

 

Zo hé, dat is lastig.
Ik zou het met ze bespreken. Wellicht dat dat helpt.

 

Ik ben nu toevallig tegelijk zwanger met 2 vriendinnen en mijn schoonzusje is een week voor mij uitgerekend. En hoe goed ik ze ook ken en hoe vaak ik ze ook zie, als wij eenmaal de naam gekozen hebben ga ik daar niet meer van afwijken. Een mooie naam verzinnen vind ik al lastig zat. En zelfs als iemand van hen eerder bevalt dan ik en dezelfde naam heeft gekozen dan nog zou ik gewoon bij onze naam blijven en niet veranderen. Er zijn echt nog wel meer kinderen die hetzelfde heten!

 

Hier hebben we hetzelfde gehad met onze middelste.
Vriendin beviel een hele tijd eerder dan wij en wij waren zelf helemaal uit de naam, voor ons was het niet meer zomaar een naam maar wie dit kindje wás.
En toen noemde zij haar zoontje hetzelfde.
Ik heb een week gepiekerd, gepraat met mijn Lief en een heleboel alternatieven gezocht maar dat lukte niet meer, deze naam móest het gewoon zijn.
Uiteindelijk heb ik overlegd met haar en zij later met haar man en zij hadden er geen problemen mee dat wij onze zoon hetzelfde gingen noemen.
Ze redeneerde dat kinderen altijd je kinderen blijven maar dat vriendschappen kunnen verwateren of zelfs overgaan en dat we dan altijd spijt zouden hebben dat we het veranderd hadden.
Ik ben heel blij dat zij zo reageerden en nu heten onze jongens dus hetzelfde.
En zijn wij nog steeds vriendinnen.
Niemand die ons raar heeft aangekeken of ons na-apers vond, we hebben nooit één scheef gezicht gekregen.
Dus ik zou het bij de naam houden, zeker gezien alles wat je erbij vertelt.
Overleggen is een optie, als je dat zou willen.
Als de vriendschap goed zit moet dat kunnen.

 

Er valt toch eigenlijk niks te overleggen? Jullie hebben onafhankelijk van elkaar dezelfde naam gekozen, dat kan gebeuren en alleen omdat zij eerst waren zou ik nu niet nog een andere naam kiezen. Vind het raar dat sommige mensen suggereren dat jullie hun goedkeuring nodig hebben.

Dus, gewoon even vertellen dat jullie deze naam al gekozen hadden voor de geboorte van hun kindje en verder niet te moeilijk over doen. Jullie hebben niks fout gedaan en als je trouw blijft aan jullie naam is dat heel logisch.

Het is een ander verhaal als zij een hele aparte naam hadden gekozen, deze aan jullie verteld hebben en jullie daarna besloten zouden hebben dat Adalina-Roos het ook voor jullie helemaal is