Wij hebben twee honden. Ze zijn nogal wat gewend dus die zijn 'geen probleem' Mijn dochter gaat nu een week naar school. Ik merk dat diverse kindjes niet bij ons durven spelen omdat wij honden hebben. Al gezegd dat ik de honden wel even in de tuin doe als de kinderen binnen komen. (dan zijn de honden het drukst) Maar dan? HOnden zijn het niet gewend om lang buiten te zijn. Kan ook niet, 1 oude hond zou na een uurtje buiten liggen niet eens meer overeind komen. Hoe zorg ik nou dat ik die kinderen kennis laat maken met mijn honden? Hoe krijg ik die kinderen sowieso zover dat durven komen spelen? Alle tips/ trucs en ervaringen zijn welkom.
Geen idee en ik ben denk de laatste die je kan helpen. Mijn oudste heeft een angststoornis ontwikkeld voorhonden, dus die zou nooit komen.
Hmm hier zo'n dochter die dus echt niet bij jou zou spelen. In plaats daarvan... Gingen we (beide moeders dus) met honden en kinderen naar het park. Al lopende hield dochterlief ook 1 hond aan de lijn (bejaarde muts die zelfs zonder lijn ongetwijfeld bij dr was blijven lopen) En dan in het park de honden los... Soms ging ik even met de meisjes een half uurtje de kinderboerderij in terwijl de honden los mochten op het veld. En uiteindelijk werd ze langzaam maar zeker specifiek voor die honden echt een stuk minder bang. Het is lastig.. Ik ga mn kind niet ergens laten spelen als ik weet dat ze zich amper durft te bewegen. Maar aan de andere kant... Wil ik wel dat ze minder bang word. Dit was dus voor ons een goede tussenoplossing. Hangt ook een beetje van de ouders af dus. Misschien scheelt het als 1 van de ouders eens meekomt? Zodat ze kunnen zien dat het niet eng is met de honden.. Ik ben bang dat de ouders van het andere kindje echter de belangrijkste rol hier in spelen. Jij kunt hooguit het zo makkelijk mogelijk maken... Maar de manier waarop zal voor het ene kind anders zijn dan voor het andere.
Ook mijn meisje zou dan liever niet komen. Ook niet echt dol op honden. Vind zelf honden wel lief maar heb er niet veel mee.
Hier zit ze nog niet op school maar kan me het best voorstellen. Heb zelf 2 Amerikaanse staffords waarvan de 1 knetter druk is en de ander imponerend kan zijn. Maar die zouden dan gewoon in de keuken blijven of ik zou ze boven zetten. Een van m'n honden, de "imponerende", heeft al een heleboel kindjes (en volwassenen!) van hun angst af geholpen omdat ze echt ontwapenend en een lolbroek is. Het eerste wat ze doet is op de rug liggen en gek doen als er iemand komt. Ze is heel rustig als je eenmaal binnen bent en komt daarna bij je liggen of rustig knuffelen. Dus wat ik wel zou doen is aan de ouders de optie bieden om te oefenen. Maar als ze dat niet willen is het ook helemaal prima hoor. Hond zal blij zijn dat ze eens in bed mag slapen 😂 de ander zit in de bench. Edit: ze is zo imponerend omdat ze een hele chagrijnige kop heeft en als je het waagt om aan de deur te komen springt ze tegen de deur omhoog en blaf ze heel hard maar t is de meest bijzondere, liefdevolle en trouwe hond die ik me kan wensen.
Bij vriendinnetjes van J. gaan de honden meestal in de bench of in een andere kamer (of J. gaat met het vriendinnetje boven of buiten spelen ofzo). Wat Saskia schrijft klinkt ook goed. Als het klikt met de ouders en die willen er in investeren, dan is dat natuurlijk altijd het proberen waard.
Wat ik doe om mensen met echte angst te laten oefenen is ze eerst binnen laten komen terwijl de honden niet in de buurt zijn. Rustig wat drinken enz. Dan haal ik de rustige hond bij me. Dus dan zijn ze samen in dezelfde kamer. Deze luistert super dus komt niet in de buurt. Afhankelijk van de leeftijd leg ik uit wat ze doen, wat het gedrag betekent en waar ze op moeten Letten als een hond iets niet leuk vind. Ik laat zien waar ze haar kunnen aaien (recht van voren, niet aankijken, op de kop aaien) en doe dit dus rustig een half uur. Dan ga ik met hond naast diegene zitten en bouw het zo langzaam op. 99% van de tijd is de link al gelegd dat de hond niks doet en lief is. De natuurlijke interesse van mensen zorgt er dan al voor dat ze het zelf ook willen proberen. Soms ga ik met kind bij de hond zitten, soms komt de hond bij de bank. De uitleg maar vooral het laten zien doet het meeste. Soms wist ik niet dat mensen bang waren, en zeggen ze na een tijdje "ik ben echt bang van honden, maar wauw wat een leuke hond!" of iets in die richting.
Ik zag hier best tegenop maar onze honden hebben ook wel een gebruiksaanwijzing, kort gezegd is de één de allergrootste kindervriend maar soms iets té enthousiast en jaloers als de andere hond aandacht krijgt en die wil het liefst met rust gelaten worden. Op zich kan ik ze op hun plaats houden maar er is wel eens iemand geweest die toen ik op de wc zat naar hun mand ging om ze te aaien en toen aaide ze net de verkeerde...die andere dus jaloers en het werd knokken. Het meisje was 13 en ik had gezegd ze met rust te laten en ook de reden daarvan maar het is niet blijven hangen bij d'r en kinderen van 4 jaar vertrouw ik helemaal niet wat dat betreft. Ben op zich dus niet bang dat ze de kinderen wat aan doen maar elkaar en ik heb er toch voor gekozen ze apart te zetten als er kinderen komen. Ze hebben een tuinhuis tot hun beschikking, staat een mand en ze kunnen de tuin in...voor iedereen een stuk rustiger zo.
Met binnenkomst even naar buiten, dan even (1 voor 1 ?) kennis laten maken, en dan kinderen of honden naar een andere ruimte (boven spelen?) Zodat ze later zelf de optie hebben om bij de honden in dezelfde ruimte te zijn of niet. Dochter heeft ook een tijdje volgehouden dat ze niet bij een vriendinnetje wilde afspreken, want die had een hond. Maar vriendinnetje bleek niet eens een hond te hebben .
Goeie deze..daar lopen wij ook vaak tegen aan.Wij hebben 1 hondje een sheltie.lievere hond bestaat geloof ik niet en is ook gevoelig.Ik kan de hond echt niet een paar uur "weg stoppen" want is er anders altijd bij.Als ze naar achteren moet, vanwege kinderen die er bang voor zijn, heb ik een hond die de rest van de dag dus ook niet weer komt, want die is dan zwaar gepikeerd ofzo haha.Maar vind wel sneu. 1jongen komt hier al jaren wekelijks over de vloer, maar is nog steeds bang voor de hond.Ik heb van alles al geprobeerd , niets hielp..dan alleen de hond na achteren en als ze naar boven gaan kwam ze gewoon weer in de kamer..Ik heb verder ook geen andere oplossing.
Als mijn zoontje een speelafspraak wou maken, vroeg ik eerst aan de moeder of er honden in huis waren. Als mijn zoontje dat zou weten, is er no way dat hij daar zou willen spelen. Is ook voor die moeder en kind niet leuk als je iemand meeneemt die niet naar binnen durft en gaat huilen en schreeuwen. Geen tips dus voor je. Anders dan dat de honden echt niet bij mijn zoon in dezelfde ruimte kunnen zijn (misschien in een bench).
Gewoon oefenen! Van gillend weg rennen (ook rustig de straat op rennen dus) als er aan de overkant iemand met een chihuahua loopt... Durft ze nu de hond van de buurvrouw gewoon een hondekoekje te geven. Ik laat haar WEL altijd eerst vragen OF ze de hond mag aaien als ze dat wil. Vaak hebben de eigenRen het snel genoeg door en die laten dan de hond zitten of liggen. Dan durft ze wel. Maar alleen bij rustige honden die zich vooral laten aaien. Geen gespring, geblaf of gelik dus. Vaak zijn dat dus juist de grote honden en niet de kleintjes. (Typisch genoeg is de hond van de buuf een onopgevoede, fanatiek blaffende en springerige schapendoes... En is ze daar niet bang voor.)
Onze kinderen liepen hier ook vaak tegenaan. Gelukkig kwamen de kindjes wel (hoe bang ook) en dan gingen ze bijv meteen naar boven om te spelen, kregen ze daar een keer wat te drinken etc, er is ook een wc boven dus was geen punt. Of meer bij knap weer afspreken: hond binnen, kids buiten.
Tsja hier ook kinderen die niet zullen komen spelen. En ik vind dat ook niet nodig, zelf vind ik honden in huis vies en we zijn er ook bang voor ja. Ze hoeven van mij dan ook geen kennis te maken of eraan te wennen, als de hond in de bench gaat of bijkeuken prima, maar een grote hond in huis, nee hoor. ( Ik zou zelf ook niet bij je op de koffie komen zeg maar... )
Onze hond gaat in de bench. Hij heeft volgens ons adhd. Haha wilt met alles en iedereen spelen. Zo hebben hij en de kindjes allebei rust.
Is dat geen beperking? Hier gaan ze in de tuin, of in de gang. Dan gaan de kinderen wat drinken, proberen eraan te wennen en anders gaan de kinderen naar boven. En 's zomers naar buiten. Met een baby erbij heb ik echt geen tijd om uren iemand van zijn hondenangst af te helpen. Als het een meisje is dat een blijvertje blijkt te zijn, wil ik daar wel verder in investeren, maar op de kleuterleeftijd wisselt dat nog zo vaak dat ik de praktische weg kies.
Wij hebben dan wel geen honden, maar wel een grote, aanwezige kater. Mn dochter heeft twee vriendinnetjes die er als de dood voor zijn/ waren (terwijl het beest geen vlieg kwaad doet). Ik probeer de kat zoveel mogelijk op een andere verdieping te laten zijn als de kinderen, maar omdat mn oudste dochter en de kat nogal close zijn zoekt hij haar vaak op. Ik zal hem nooit opsluiten, daar zou hij erg ongelukkig van worden. Bij het vriendinnetje dat aanvankelijk het bangst was, merken we dat de angst al een heel stuk minder is. Ze durft hem nu zelfs onder begelieidng te aaien. Het andere vriendinnetje is nog wel bang, maar bij haar was het altijd al wat minder extreem en dus beter te managen, wanneer ze komt spelen. Mijn dochter is erg bang voor honden. Zelf ben ik groot honden fan en hoop ik ooit nog een keer een (grote) hond te kunnen hebben als we ooit gaan verhuizen. Geen van haar vriendinnen heeft een hond, maar als dat wel zo zou zijn zou ik het alleen maar aanmoedigen en de kans aangrijpen om haar mindert bang voor honden te proberen te maken.