Ik hoop dat het alleen maar de combi shock en stress was en dat jullie er samen uitkomen. Als je man bij jullie weg zou gaan.... beseft hij wel wat voor impact dat heeft? Niet alleen dat je kinderen zonder hun vader verder moeten, maar dat de kans ook reëel is, dat de oudste twee het hun jongste broertje/zusje gaan verwijten?
Wat zijn kerels toch eikels. Hier exact hetzelfde, na vele onderzoeken zwanger maar ml wil dat ik het eigenlijk weg haal
Dat weet ik niet.. De jongste is 1 en de oudste is 5 en autistisch.. Maar ik denk dat hij een hoopt roept maar dit eigenlijk niet meent.. Zo gaat het altijd bij hem.. Helaas
Mijn man was ook niet echt blij toen ik hem vorig jaar vertelde dat ik weer zwanger was. Inmiddels is hij helemaal bijgedraaid en vind hij het vooral fijn voor onze dochter dat zij een vol broertje krijgt.
Ik vind het heel vervelend voor je. Maar ik snap zijn reactie wel. Als je het gevoel hebt dat het echt te veel is, kun je eerlijk gezegd ook beter gewoon eerlijk zeggen hoe je erin staat dan alles maar op z'n beloop laten en achteraf met de problemen zitten. Ik vind een deel van de reacties hier ook wat kortzichtig. We leven in de eenentwintigste eeuw, het is echt niet meer zo dat als je seks hebt dat je dan op kinderen kunt wachten. Met anticonceptie is dat gewoon anders. Ja, je bent er samen bij, maar dat betekent ook dat je er samen achter moet staan. Soms lukt dat niet direct, soms helemaal niet. Ik ben wel benieuwd hoe jullie erin stonden voor deze zwangerschap. Ik neem tenminste aan dat daarover gesproken is.
Dat ben ik met je eens, en er zijn al twee kinderen in het spel, daar zal hij ook zijn verantwoordelijkheid voor moeten nemen. Sterkte!
Gebruikten jullie samen wel of geen anticonceptie, dat kan ik even nergens terug vinden? Kijk ik kan me voorstellen dat als hij in de veronderstelling was dat jullie het veilig deden (dat jij aan de pil zat/zit bijvoorbeeld) en je dan toch zwanger bent geworden dat zoiets even heel erg rauw op zijn dak kan binnenkomen. Maar als jullie geen anticonceptie gebruikten dan vind ik je man een grote hork, dan waren jullie er beiden bij en dan wist hij dat je zwanger kon raken.
Ben nog steeds benieuwd naar t verhaal erachter. Er even van uitgaande dat de ooievaar niet is langsgeweest, moet je vent toch begrepen hebben dat je zwanger kon raken
Hier ook onverwacht zwanger van de derde. Wel door de anticonceptie heen. Enorme schok, zeker ook voor mijn partner en die bleek abortus de beste optie te vinden. Zag/ ziet het niet zo zitten een derde. Snap een deel van zijn reactie en angsten, hij snapt dat hij mij niet kan dwingen tot een abortus. Hij heeft wel dingen gezegd die mij heel erg hebben geraakt. Dat spookt steeds door mijn hoofd, maar hij legt zich erbij neer en past zich aan. Nu komt hij af en toe met wat opmerkingen over de nodige veranderingen/ aanpassingen voor ' de derde spruit'. Hij lijkt dus iets bij te draaien. Hoop dat het bij jou partner ook vooral de eerste schrik is en het moeten wennen aan het idee van een derde, terwijl hij dat zelf nooit zo bedacht had. Het is ook niet niks natuurlijk. Wil je wel feliciteren en hoop dat je toch kunt genieten van je zwangerschap. Tevens hoop ik dat je man wat bij zal draaien.
Boh dan zou hier dus echt het huis te klein geweest zijn. Hij was er toch ook bij toen het kindje verwekt werd
Ik was onverwachts zwanger van de vierde, Mijn derde sliep nog niet door ( nog steeds niet ) en was 6 keer per nacht wakker, drie kinderen paste prima op de achter en vier hoefde niet van mij, en van mijn man ook niet, abortus was voor ons een logisch gevolg, Mijn man is wat ik soms lees 1 van de weinige mannen die juist de vrouw "ompraat" Ik had de afspraak al staan, maar elke dag opnieuw zei hij " voor mij hoeft dit kindje niet, ik ben oke met abortus, maar ben jij dat ? Ik ken jou, jij gaat spijt krijgen, en hoewel dit kindje wat mij betreft niet hoeft te komen heb ik liever dat dit kindje wel komt, want van dit kindje zal ik net zo veel van houden als van de andere drie dan dat ik straks met een depri vrouw zit die zichzelf niet kan vergeven, We kozen ervoor ook het vierde kindje te laten komen, ik ben heel dankbaar dat mijn man zo reageerde en wij nu vier prachtige geweldige kinderen hebben Maar ik weet ook dat mannen heel vaak moeten relativeren, het kan een enorme schock zijn, ik hoop dat hij snel bijdraait !
Wat wil je hiermee zeggen? 'Zo kan het ook' ? Ts sterkte! Hoop echt voor je dat tijd en praten helpen
Ik denk zelf dat hij heel erg geschrokken is. Hij had inderdaad dan ook anders kunnen reageren. Geef hem wat tijd om an het idee te wennen! En als hij echt van jou houd staat er ergens een deur open om te praten. Zoek uit of hij het meent en waarom. leg jou gevoel er bij uit ook wat zijn reactie deet bij jou. En boven al blij kalm. Heel veel suc6 en gefeliciteerd 😉
Ik zit in hetzelfde schuitje een beetje, ik ben onverwachts zwanger van m'n eerste kindje. Mijn vriend is 23 en ik 21 en hij wilde dat ik het liet weghalen Ik heb nu twee echo's gehad met een prachtig mooi hartje en ik laat het absoluut niet weghalen. Mocht mijn vriend bij me weggaan, dan kom ik er alleen!!
Hier idem. Jammer dan voor hem, maar hij was er zelf bij en vond het toen net zo fijn als ik. Dan moet je ook voor de consequenties opdraaien. Maar daar zijn mannen volgens mij heeeeel slecht in.
nee dat is niet wat ik er mee wil zeggen, ik wil er mee zeggen dat het hier andersom was !! dat IK degene was die abortus aandroeg, ook ik moest bijkomen van de schrik, allees relativeren, dingen afwegen, een man die mij steunde in alles waardoor ik na een paar weken wist dat dit wel goed ging komen, en dat DAT misschien wel is wat haar man ook nodig heeft, dat hij even moet relativeren en alles op een rijtje zetten om tot de conclusie te komen dat nog een kindje erbij niet zo erg is en ze er vast wel uit komen ! oke hij gaat er een stukje verder in, wat hij eist en roept mag hij zeker excuses voor maken, maar vreemd vinden dat hij schrikt en even bij moet komen doe ik niet. waarom van het negatieve uitgaan dat ik iemand wat wil in peperen ?
Sorry maar wat een hork van een vent. Dat hij geschrokken is ok, dat kan. Dat hij tijd nodig heeft kan ook. Dat is allemaal begrijpelijk. Maar je dan zo voor het blok zetten en zulke dingen eisen? Ik had daar al klaar mee geweest en gezegd dat het wel zijn werk ook is geweest. Het getuigd niet bepaald van respect om zo tegen je vrouw te praten. Als dat hier zou gebeuren zou ik hem helpen zijn spullen te pakken zelfs. Wat heb je aan een man die je zo behandeld. Bah. Heel veel sterkte meid en laat je niet dwingen tot dingen wat je niet wilt. Laat hem zijn excuses maar eens maken en praat erover.