Hoor je mij ontkennen dat ze bepaalde ontwikkelingen volgen? Zeg ik niet juist dat ieder kind uniek is en een eigen gebruiksaanwijzing heeft? De een ontwikkelt het ene snel en dr andere iets anders snel
Als je mijn volgende post daarop hebt gelezen, zul je zien wat ik versta onder manipulatie Maar goed, sorry ts dat ik een stukje van je topic heb gestolen!
Er hoeft toch niet iets mediach te zijn.. Hij kan zich ook gewoon onveilig voelen, jou missen of weet ik veel wat... Ik begrijp jou niet hoor... Je kind maar wegstoppen omdat hij huilt en je wil slapen...?! Misschien had je daar overna moeten denken voor jullie weer aan kinderen begonnen.... stel je voor dat wij vinden dat je teveel praat... Je in een kamer flikkeren, en je daar lekker een hele dag laten zitten... Echt onbegrijpelijk, arm kind
Dit zou ik zeer zeker proberen als ik jullie was! En je opent een topic krijgt zat tips en ja ook negatieve reacties wat ook logisch is als je in je openings post neerzet dat je je kindje 2 uur laat krijsen in een aparte ruimte omdat jullie willen slapen!! Na al het commentaar zet je nog neer dat je kindje heel goed weet hoe en wanneer hij zijn zin kan krijgen sorry hoor maar snap niet dat je zo kan denken. En ik heb ervaring met een kindje die alles bij elkaar krijste en nooit alleen in zijn bedje wilde slapen vanaf geboorte al. Ja af en toe werden we er gek van en het is zo vermoeiend maar dit zou ik niet in me hoofd halen het is een baby met gevoel die er niks aan kan doen!
6 pagina's waarin TS aangevallen wordt. Ze weet nu heus wel dat ze een fout heeft gemaakt. Dat hoeft niet keer op keer herhaald te worden. Gelukkig hebben wij nooit een fout gemaakt in onze opvoeding TS: ook ik ben het niet eens met hoe je het aangepakt hebt, maar ik ga je dat niet inwrijven. Probeer niet teveel naar je omgeving te luisteren maar je eigen gevoel te volgen. Hoe voelt het voor jou als je je kindje apart laat krijsen? Ik neem aan dat je hier geen goed gevoel bij hebt? Ook mijn eerste reactie is: waarom slaapt een driejarige nog bij jullie in bed en moet je baby wel in z'n eigen bedje slapen? Er zal ongetwijfeld een reden voor zijn, maar ben wel heel benieuwd welke? Laten huilen is iets van anno 1980 ofzo onder het mom van "anders worden ze verwend", "is goed voor de longen" enz. Kinderen moeten al zoveel tegenwoordig en het ene kind is het andere niet. Sommige kindjes hebben nog wat meer behoefte aan geborgenheid en mama aandacht.
Ja dat denk ik dus niet, aangezien To haar aanpak blijft verdedigen. Dan is het niet zo gek dat mensen er op een gegeven moment een beetje klaar mee zijn? Ik denk dat wanneer je pagina na pagina leest dat medemoeders (die er dus vaak zelf ook mee te maken hebben gehad) aangeven dat je niet op de goede weg zit en je blijft volhouden dat er niets mis mee is, je dus niet weet dat je een fout hebt gemaakt.
Eens. Ook omdat TS dan weer zegt na zoveel pagina's dat kindje echt al door heeft hoe hij zijn zin moet krijgen.
Daar heb ik dan overheen gelezen. Maar dan nog denk ik niet dat we er iets mee bereiken door haar aan te blijven vallen, maar haar wel adviezen kunnen geven hoe ermee om te gaan. Wil niet zeggen dat ik het eens ben met haar aanpak en manier van denken trouwens. Ik las hier ook wat reacties van mama's en ook van mama's met huilbaby's die tips geven, dus hopelijk gaat ze daarmee aan de slag.
Lekker laten gillen, janken en kotsen hoor.. anders hebben mijn kinderen straks geen werk. Iemand moet compleet ontspoorde medemensen met een hechtingsstoornis, en andere psychische aandoeningen behandelen! Ga zo door.. je doet het goed. Leg hem anders in de schuur, dan hoef je zelfs niet op de klok te kijken hoelang hij precies huilt! Helemaal super handig. En dan wel de andere ochtend om half 7 uit z'n bed halen he, anders verstoor je z'n ritme.
Ts, ik heb niet alle reacties gelezen, want er werd teveel veroordeeld. Het is ontzettend frustrerend als je kindje niet wil slapen. Onze dochter is duidelijk een avondmens en heeft daardoor moeite met 's avonds in slaap komen. Krijsen, huilen, niet blijven liggen...pfff, zo vermoeiend. Als ze echt heel erg blijft huilen, leggen we haar tussen ons in. Heb betekent eigenlijk altijd een sprongetje, tandjes etc. Ze heeft vooral mama, maar ook papa dan hard nodig. Je peuter/kleuter zal in zijn/haar eigen bed moeten. Zet voor hem/haar een babyfoon neer en leg uit dat de baby heel klein is en nog niet zonder mama en papa kan slapen. Door de babyfoon kun je hem/haar altijd horen. Zoek samen leuk 'speciaal' beddengoed uit en als het allemaal wat eng is, kun je een stickersysteem gebruiken voor iedere keer dat alleen wordt geslapen. Laat alleen ajb je baby niet meer zo alleen. Ik snap dat je wanhopig bent, maar bedenk dat je baby die wanhoop nog 100x zo erg voelt als hij zichzelf alleen in slaap huilt. Succes en als je het niet trekt, schakel dan hulp in via je huisarts. Je hoeft dit niet alleen te doen!
Persoonlijk vind ik je aanpak niet oké , maargoed dat terzijde. Onze zoon is 1,5 nu en slaapt al tijden tussenin. Waarom? Omdat hij er blijkbaar niet aan toe is om in zijn eigen kamer en eigen bed te slapen. Ik had het graag anders gezien, zeker omdat wij geen privacy meer hebben in de slaapkamer. Maar ach we hebben gelukkig op andere plekken wel privacy Wat ik me afvraag , waarom luister je naar iedereen in je omgeving en niet gewoon naar je moederhart? Je moet is weten hoeveel commentaar ik dagelijks te horen krijg over hoe het volgends een ander wel hoort. trek me er niets van aan. Wij voelen ons er alle drie prettig bij en dat is waar het om gaat toch. Ik wil je veel sterkte en succes wensen , hopelijk vind je een op.ossing die voor jullie werkt !!
TS ik hoop dat je wat hebt aan de tips die je krijgt, en dat je de waanzinnige opmerkingen die voorbijkomen kunt relativeren. Jeetje je vraagt als moeder gewoon tips, je aanpak was misschien niet handig maar je hebt je kindje echt niet geschaad hoor. Dat hier over mishandeling of erger wordt gesproken vind ik echt schandalig. Luisteren naar je moederhart en niet naar anderen vind ik zelf nog de beste tip die ik hier gelezen heb.
Het is wetenschappelijk bewezen dat veel en lang huilen schadelijk is voor een baby, dus ja, ts heeft haar kindje wel geschaad.
Mee eens, maar niet in de mate zoals sommige hier beweren. Daar is echt wel heel veel meer voor nodig.
Alleen de openingsvraag gelezen. Ik vind er een verschil in zitten of hij gaat huilen bij het naar bed gaan of midden in de nacht wakker worden. Ik vind (en zal nu afgeschilderd gaan worden als een moeder die geen kinderen had mogen hebben) dat je vanaf zes maanden best een minuut of tien mag laten huilen. Daarna zou ik teruggaan, troosten en bij rust weer weggaan. Dit consequent uitvoeren. Er hem niet uithalen omdat het dan onduidelijk wordt. Dit natuurlijk enkel als je voor zover je het zeker kan weten medisch niks aan de hand is. In de nacht ga ik er bij huilen/krijsen meteen naar toe. Troost en meestal is dat voldoende. Nogmaals dit is onze manier en ik ben echt geen slechte moeder (ook al zien andere dat misschien anders) maar wat denk ik belangrijk is is een consequente aanpak is. Ongeacht welke aanpak, duidelijkheid is belangrijk en ik combineer dat met liefde (nogmaals op onze manier). Toch eigenlijk te gek voor woorden dat ik alles af weeg om te schrijven bang om een rel/discussie te beginnen. Dit is onze manier en iedereen moet een weg vinden die past bij hun zelf. Je laat hem mijn inziens niet huilen omdat je dat leuk of makkelijk vind. Probeer uit de reacties te filteren waar je iets aan hebt. Mensen kunnen soms kort en bot reageren maar hoop dat er voot je reacties tussen zitten waar je wel iets mee kunt! Sterkte!
Klopt. Maar als ze het nu anders gaat aanpakken is het nog wel te herstellen. Maar met al het commentaar kost het heel lang voor ze eindelijk bij gelezen is. En vrees ik dat de goede tips niet meer gaan aankomen. Onze mening heeft de kleine niks aan. Die heeft alleen wat aan een oplossing.