Ik ben er net een week achter dat ik zwanger ben , de clear blue digitaal geeft aan 2-3 weken. Dat zou betekenen dat ik ben bevrucht tijdens dat ik chlamydia had jammer genoeg. Ik wil heel graag het kindje houden alleen ik kan totaal niet genieten ik blijf maar piekeren wat als het fout gaat , wat als het een miskraam word of een missed abortion. Ik heb bloed laten prikken met 4 weken en 2 dagen nu mag ik maandag weer wat als het niet is gestegen na die 600 van maandag?
Proberen rustig te blijven en af te wachten, meer kun je nu niet doen. Nog twee nachtjes slapen en dan weet je meer..probeer wat afleiding te vinden..
Ik probeer het , het gaat maar niet uit mijn hoofd denk dat ik dinsdag wat meer zekerheid heb. En woensdag krijg ik een echo maar is toch veel te vroeg met 5 weken? Zonder de kado weken ben ik eigenlijk dan pas 3.
Met 5 weken een echo heeft weinig nut.. Er is nog niet veel te zien. Iig geen hartactie oid.. Maar met chlamydia blijk je een verhoogde kans op buitenbaarmoederlijke zwangerschap te hebben en dat kunnen ze wel zien op de echo. Verder is chlamydia risicovol tijdens zwangerschap. http://https://www.soaaids.nl/nl/chlamydia-infectie-tijdens-de-zwangerschap
Klopt, maar gelukkig hebben de bevruchting en de innesteling na de behandeling van de chlamydia plaatsgevonden. Dat die echo te vroeg is weet ik ook ik moest ook eigenlijk pas 2 maart maar de gynacologie wilt mij nu al zien. Hoeveel zou mijn hcg gestegen moeten zijn als het 25 jan 600 was op 4 weken? En ik nu morgen laat prikken?
Je kunt enkel afwachten, net als iedereen dat helaas moet. Probeer afleiding te zoeken en hang niet teveel aan de hcg. Die is bij iedereen anders. Normaal gezien verdubbelt het om de paar dagen, maar daar kan de gyn je meer over vertellen wanneer je de uitslag krijgt. Succes!
Dank je wel! Dat probeer ik ook echt wel alleen is het zo moeilijk die angstgevoelens aan de kant te zetten. De jongen van wie het is heeft mij aan de kant gezet dus als ik het kindje verlies ben ik in een klap mijn kleintje kwijt en hem , weet het gewoon even niet. Daar komt bij dat ik vanochtend ging verliggen en een pijnlijke steek bij mijn lies voelde en een soort knikje , het zit mij Nu helemaal niet lekker dat sindsdien ik mijn borsten niet meer voel ze lijken wel net als normaal geworden weer! Help
Dat hoeft echt helemaal niets te betekenen, echt niet Het heeft geen zin om jezelf gek te maken, je kunt niets anders doen dan afwachten. Ik snap dat de situatie extra ingewikkeld is omdat de vader van dit kindje weg is en dat is echt heel zuur, wat een zak hooi! Maar stressen om iets waar je niets aan kunt veranderen is nutteloos. Blik op oneindig, blijven ademhalen, het gaat zoals het gaat. Nu zit je kindje er, nu ben je zwanger, probeer daar de mooie kanten in te zoeken. Als het mis gaat, dan heb je in elk geval een paar mooie dagen/weken gehad. En als het goed gaat, dan heb je je voor niks druk zitten maken en ga je misschien weer stressen om de invloed van stress op je kindje. Zoek afleiding, ga iets leuks doen met vriendinnen, shoppen, bios, wat dan ook. Relax en je weet snel genoeg of het goed gaat of niet.
In het begin is het altijd onzeker. Denk dat bijna elke vrouw in het begin wel wat angsten heeft dat het misgaat etc. Maar stress is ook zeker niet goed voor een zwangerschap, dus probeer (voor zover mogelijk, ik weet hoe moeilijk het is!!) het ern beetje los te laten en het over je heen te laten komen. Meer kan je simpelweg niet doen! Gefeliciteerd trouwens en ik duim voor je dat het allemaal goed gaat!
Dank je wel! Jij ook met jou zwangerschap, het is gewoon allemaal. Keus voor mij dit is mijn eerste kindje ik weet helemaal niet hoe ik mij moet voelen wat normaal is of wat mij allemaal te wachten staat. Weet alleen dat ik heel graag iets wil voelen wat tot nu toe njet het geval is. Geen kwaaltjes niks.
Klinkt heel makkelijk, maar helaas is het niet anders. Je zult toch af moeten wachten. Stel het gaat mis, dan kun je er toch ook niets aan doen, makkelijker gezegd vanuit mijn kant. herken het volkomen, deze gedachte hielp me enigszins door de eerste weken...
Je hebt nog geen kwaaltjes op deze termijn, althans, de meeste vrouwen niet! Ik werd bij de eerste pas misselijk met 6 weken, bij de tweede met 7 weken en bij de derde pas met 8 weken. Daarvoor had ik nergens last van. En er zijn genoeg vrouwen die helemaal nergens last van hebben. Ga er nu niet naar op zoek, ga jezelf geen dingen aanpraten. We zijn allemaal eens voor het eerst zwanger geweest en iedereen maakt zich weleens zorgen. Maar wat heeft het voor nut? Word je er vrolijker van? Ik niet in elk geval. En ik heb genoeg meegemaakt om me zorgen te moeten maken, maar ik doe het gewoon niet (meer). Omdat je enkel de tijd verpest die je nu met je kindje hebt, of het nu goed gaat of niet.
Nee het heeft ook geen nut, maar neemt niet weg dat mijn gevoel dat het mis is blijft, hoe graag ik dat ook wil uitschakelen het lukt gewoon niet!!!
Dit is ook mijn eerste kindje en ik had ook totaal geen kwaaltjes in het begin! Ben bijvoorbeeld nooit misselijk geweest, geen pijn in me borsten etc etc. De een heeft wel kwaaltjes en de ander helemaal niet! Ik wilde in het begin ook graag wat voelen, omdat ik ook dacht dat het hoorde ofzo. Nu denk ik dat ik gewoon geluk heb gehad in het begin! Het zegt dan ook helemaal niks over het verloop van de zwangerschap op zich!
Ik moet me er dus gewoon niet zo op focussen. En gewoon afwachten wat mijn hcg waarde dinsdag is en de echo woensdag! Bedankt in ieder geval