Iedereen eet hier gewoon wat de pot schaft, ze hebben wel inspraak, als he maar gezond is. Eens in de week een vette hap. Ook niet perse altijd! Kan pizza zijn, of patatjes, pannenkoeken oid. verder hoeft niemand perse zijn bord leeg te eten.. als er maar genoeg groente naar binnen is gewerkt. Dan vind ik het prima. Toetjes hebben we niet altijd. we zijn niet zo van de toetjes. Eerder fruit. Maar dat krijgt iedereen gewoon na het eten als het er is. Geen beloningsmiddel oid.
Hier ook hetzelfde, eten wat de pot schaft. Bord hoeft niet leeg te zijn maar groente wel grotendeels
deze vlieger gaat hier helaas allang niet meer op. Au contraire; de kokhalsgeluiden en 'bah, vinikvies' zijn hier niet meer weg te denken. En dan heeft ze niet eens geproefd, zucht..
Ik vind het best logisch. Ik heb altijd op verzoek gevoed. Dat betekende dat ze misschien meer voedingen kregen van kleinere hoeveelheden. Ik heb ook nooit begrepen dat zo snel mogelijk naar minder flessen te gaan, die automatisch dus voller zijn. Mn kinderen moeten altijd wel proeven van hun eten maar het hoeft niet per se leeg. Ik heb vroeger heel wat op de trap met mn koude praktijk gezeten en mijn schoonmoeder kanze ook zo dwingen. Krijgen ook gewoon een toetje. Waarschuw wel dat ze een half uur later niet om een boterham moeten vragen omdat ze zo'n honger hebben. Ik Let ook wel op dat,we om de dag iets eten wat ze echt lusten en met wat ze nog moeten leren eten.
Zou het onderzoek niet bedoelen dat het bord leeg gegeten moet worden ondanks dat het kind genoeg heeft? Bij mij in de familie moest mijn nichtje in de morgen twee boterhammen eten en in de middag ook. Of nu wel of niet wilde, en dan bedoel ik of ze nu wel of geen honger had. Nu is ze inmiddels 8 en als je ziet wat het meisje weg eet, is niet gezond. Ze eet meer dan een gemiddelde volwassen persoon. Ze blijft eten en kent geen grenzen, enkele voorbeelden zijn 8 pannenkoeken en dan nog een toetje, 4 frikandellen met friet en nog en toetje, drie boterhammen en dan nog honger hebben. Je ziet idd aan het meisje dat ze tegen de dikke kant aan zit. Ze heeft nooit geleerd wat haar eigen grens is en wanneer ze moet stoppen met eten.
Ze hoeft hier haar bord niet leeg te eten, maar moet wel voldoende eten. Dat betekent dus niet na 3 happen zeggen "ik heb genoeg". Mijn dochter is een hele lastige eter en dwingen tot eten heeft altijd alleen maar meer problemen gegeven. Hier maken we altijd een compromis. Als ze aangeeft bijv na 3 happen dat ze genoeg heeft, maak ik een scheiding op haar bord en wijs haar aan wat ze nog moet opeten van mij en wat ze mag laten staan. Dat werkt hier goed. Ik eet zelf ook niet dagelijks mijn bord leeg.
Hier maak ik nooit een strijd m.b.t. voeding, naar mijn idee werkt dat alleen maar averechts. Ze moeten hier wel altijd minstens 1 hapje proeven, dat vind ik belangrijk. Als ze het vies vinden en niet meer willen eten, prima, maar dan komt er ook geen vervanging. Wel krijgen ze altijd een toetje omdat dat hier onderdeel van de maaltijd is. Door creatief te zijn lukt het vaak ook om ze te stimuleren te eten zonder een strijd aan te gaan. Hier lusten ze graag aardappeltjes, groente en vlees dus dan eten we dat gewoon wat vaker ondanks dat het niet helemaal mijn ding is.
Ik moet de 1e ouder nog tegenkomen die dit kan winnen van zijn/haar kind, zonder chantage/ omkoperij/ mishandeling. Wat dat betreft kan ik qua consequentheid een hoop leren van mijn dochter.
Nou wij hebben een vast aantal gram van eten wat voor haar afgemeten word en dat moet ze opeten...minder eten wat ze eerst deed heeft ervoor gezorgd dat ze nu overgewicht heeft. Haar lichaam staat in hongerstaking modus en daarom moet ze haar bord leeg eten. Deed ze dat niet, at ze niet hoor! Ook geen honger, nu kent ze haar grenzen en eet netjes haar bord leeg. Opeten als ze echt vol dit hoeft niet. Maar het kan ook bijna niet teveel zijn eigenlijk....
Gaat hier net zo... in ieder geval 1 hap proeven. En lust je het niet of zit je na 1 hap vol neem je je toetje en is het klaar. Ga geen strijd aan. Wat hier nog wel eens helpt als hij iets niet lekker vind is een kwak appelmoes eroverheen. Waardoor hij het wel eet.
Heb ooit eens in een programma van Jamie Oliver gezien dat we onze kinderen heel vaak ook te grote porties eten geven en daarmee hun maagjes alleen maar oprekken (en dat begint vaak al bij de fles snel naar minder maar grotere flessen). Als voorbeeld gaf hij een pizza. Een normale 8 jarige zou aan 1 a 2 punten genoeg moeten hebben. Veel kinderen eten bijna een hele Pizza weg. En zo waren er nog meer voorbeelden.
Uhu, volhouden als de beste, vooral de peuters Ik heb nooit een probleem gemaakt van eten, al is er een tijd geweest waarbij ze allebei echt te weinig aten en ik me zorgen begon te maken. Toen gewoon extra gezonde en volle producten gekocht, als ze daar maar een hapje van nemen, telt die in elk geval goed.
Hier ook. Exact zo. Ik eet zelf zelden m'n bord leeg. Dus ik ben sowieso niet een te best voorbeeld. Ik vind het dan raar om te zeggen dat hij z'n bord moet leegeten. Maar wel normaal portie eten natuurlijk.
Ik stel dan regelmatig de vraag aan vooral de jongste, de moeilijke eter, hoeveel hij denkt nog op te kunnen. Wat hij denkt dat belangrijk is qua hoeveelheid om gezond te blijven. En daar komen vaak verrassende antwoorden op. Hij neemt dan regelmatig nog een hap of 10. Soms 5 hapen maar hij eet altijd nog redelijk wat. Hij begrijpt dan weer even dat gezond eten belangrijk is.
Wel met negeren. Jongste heeft er een handje van om gelijk te roepen "wil ik niet!" als ik dan gewoon zeg, nou dan niet hoor, en we gaan verder met eten wil ze toch ineens wel... Ik ben er namelijk niet zo gevoelig voor als ze moeilijk doet met eten, maar als ik echt zou dwingen zou ze inderdaad niks gaan eten vermoed ik.
Eens hoor, Wij eten volgens veel mensen belachelijk weinig, terwijl ik het normale porties vind. Mijn dochters kunnen ook niet meer dan 2 stukjes pizza op. Maar ze eten denk ik ook niet meer dan menig dreumes (als ik schema's op zp moet geloven)
Negeren is hier inderdaad ook het toverwoord. Als jongste geen zin heeft, zetten we zijn bord zodanig dat het niet direct binnen van-tafel-zwieper-afstand staat maar hij er nog wel bij kan. Vervolgens richten we ons op oudste of elkaar en 9 van de 10 keer is hij dan na een paar minuten gewoon aan het eten.
Ligt eraan hoe groot de punten zijn en hoe ze belegd zijn (zelf gedaan of diepvries)... Hier worden ze zeker niet gedwongen hun bord leeg te eten en eigenlijk komt het ook nooit voor dat ze nog een aantal happen moeten nemen. Maar goed op de welbekende fases na (waarin ik dan maar dacht "hij eet wel fruit, het is een fase") hebben wij ook geen moeilijke eters. Toetje is hier standaard en daarvoor geldt wel... opeten wat je zelf inschenkt. Oudste maakt er namelijk een sport van z'n bakje helemaal vol te gieten en dan na 3 happen te bedenken dat hij toch liever gaat spelen. Tja, dat is dan jammer vriend!
Wat eten ze dan?? Qua hoeveelheden en soort eten? Fruit eten ze veel toch? En avondeten, aan welke hoeveelheden moet je dan denken, in opscheplepels ofzo?
Hier hoeft het bord ook niet altijd leeg maar ze weten wel dat ze niet eerder een tussendoortje krijgen. Ik probeer wel te stimuleren om het bord leeg te eten maar als ze dan nog niet willen is het ook goed. Maar over het algemeen eten ze wel goed, al heeft de middelste wel regelmatig "anorexiadagen" zoals wij ze noemen. Dan eet ze heel slecht en ze heeft al ondergewicht. Moest vroeger ook bord leegeten en dat was echt niet grappig.