Ik ben het helemaal met je eens dat dit een gevaarlijke manier van werken is. Hierdoor vallen er kinderen, zoals de dochter van TS buiten de boot. Helaas is dit iets wat de verzekering ons in Nederland oplegt. Zelf betalen is voor de meeste ouders geen optie, omdat een gemiddelde sessie bij een psycholoog 95 euro kost. Psychiater nog veel duurder. Wat er in Nederland feitelijk gebeurt is dat de kenmerken van een stoornis worden uitgevraagd, waarbij er simpel gezegd een vinkje wordt gezet. Voldoe je aan de minimale hoeveelheid kenmerken van een stoornis heb je het wel en anders niet. Heel veel tijd heb je hiervoor niet nodig. In de meeste gevallen is dit voldoende. Helaas bij een klein percentage niet en ik vind dat persoonlijk heel erg krom. Het is gewoon een ordinaire besparing ten kosten van kinderen onder het mom van efficient werken :x. Ik zat nog even mee te denken met TS, maar een instelling zoals karakter werkt erg geprotocolleerd en volgens de regels. De vaak wat kleinere instellingen hebben wat meer bewegingsvrijheid. Ook derde lijnsinstellingen hebben veel meer tijd voor diagnostiek, bijv. het Leo kanner huis. Zij doen aanvullend nog allerlei andere testonderzoeken om het gedrag en de problemen veel beter in kaart te brengen. België is ook een goede optie als dat mogelijk is. Psychologen zijn daar over het algemeen een stuk beter opgeleid dan in Nederland.
Heb me gelijk aangemeld. En inderdaad meer dan dit kunnen we niet doen. Blijven zoeken,vechten voor ons meisje.
Ja is inderdaad krom en vooral heel jammer en zielig voor de kinderen die hierdoor de juiste hulp niet krijgen. De kosten om zelf te dragen zijn natuurlijk ook belachelijk hoog. Volgens mij ook geen slimme besparing, want later is de staat dan meer kwijt aan volwassenepsychiatrie omdat de kinderen van toen niet de juiste hulp gekregen hebben.
Deze ingesteldheid heeft je kind nodig. Ik kan uit ervaring zeggen dat het heel erg is als je ouders je gewoon weg zetten als moeilijk kind en je niet de juiste begeleiding bieden omdat een hulpverlener verklaart dat er niets is, terwijl er wel iets is. En als ouder weet je dat gewoon en vind ik dat het je taak is om je kind te helpen, zeker als je weet dat het niet klopt wat de hulpverleners zeggen. Dit gevoel mag niet weggeduwd worden.
Nee dat vindt ik ook,we willen alle hulp aanpakken die er is. We hebben al kortdurige hulp gehad. Ik kan me er echt bij neerleggen dat het geen adhd of autisme is, hiervoor had ze inderdaad te weinig kenmerken. Ik snap ook echt dat hier richtlijnen voor zijn. We hebben zelfs al gedacht aan misschien speciaal onderwijs, ook al wil je dit niet voor je kind,maar misschien dat ze daar juist wel de begeleiding zou krijgen. Maar daar kan je niet zo aankloppen. Normale school weet niet hoe ze met dit gedrag om moeten gaan,dus blijft ze hangen. Je zoekt al 4,5 jaar hulp en ook al zijn het kleine stapjes die je maakt,je voelt je niet begrepen. Ondertussen is ze het meisje in de klas wat problemen veroorzaakt. Zo voel je je als moeder,elke keer weer de rit naar school met de vraag: zal het vandaag goed zijn gegaan. En hoe verloopt de dag thuis. In plaats van te genieten van je kinderen.
Ook voor speciaal heb je helaas weer die stempel nodig. Jij als moeder weet dat er iets aan de hand is en ik ben ervan overtuigd dat dit meer zegt dan alle professionals bij elkaar! Ik las dat je nu wacht op het telefoontje van karakter en zorg dat je aan telefoon voet bij stuk houdt. Laat je niet afschepen en geef aan dat het echt niet zo langer gaat. Overdrijven mag zeker, als ze maar naar je luisteren . Luisteren ze niet, dan naar de huisarts en vraag daar om een second opinion. Dat recht heb je en dat verdient je meisje ook. Volgens mij heb je die vechtlust wel in je!
Je hebt sinds kort gelukkig geen stempel meer nodig voor speciaal onderwijs. Ik heb nu weinig tojd om te reageren, maar herken zoveel in jouw verhaal. Kleine stapjes, soms tref je iets wat wel werkt, dan weer iets dat niet werkt. Hier ook al van alles geprobeerd. Wanhoop, zorgen, verdriet, en ook zoveel mogelijk genieten van je kindjes. Het is een zoektocht en emotionele achtbaan tegelijk. Veel kracht en wijsheid gewenst. Je kan mij altijd pb-en als je wilt (bijv over verschil of overstap regulier onderwijs/ speciaal onderwijs, maar ook om je frustraties over sommige "hulp" instellingen kwijt te kunnen (gelukkig zijn er ook goede vormen van hulp!).
Waarom heeft school haar niet laten observeren in de klas? Zij komen aan dat er problemen zijn. Dan lijk mij toch wel dat dit de eerste stap voor school is.
Kun je misschien proberen voor elkaar te krijgen dat een bepaalde hulpverleningsinstantie je dochter thuis en op school gaat observeren? Dit gaat bij mijn dochter gebeuren. De ambulante hulpverlening gaat dit doen, wij hebben een doorverwijzing gekregen via de Integrale Vroeghulp maar dat stadium zijn jullie natuurlijk al voorbij. Het lijkt me zo raar dat ze maar zo kort geobserveerd is bij zulke gedragsproblematiek. Ik weet er ook niet zoveel van, mijn dochter is een stuk jonger. Maar dat is wat in mij op kwam. Want ik kan me niet voorstellen dat ze nu een goed beeld van haar hebben en jullie kunnen hier al helemaal niks mee. Wat een lastige situatie, sterkte!
Dit wil ik ook in het gesprek meenemen. Ik heb al vaker aangegeven op school dat ik niet eens weet hoe hier mee om te gaan laat staan dat ik school daar dus in kan helpen. Vanuit karakter hebben ze mij ook gezegt dat het niet aan ons is om school te adviseren maar dat de school zelf hulp daarin moet gaan zoeken.
Dank je wel,ga je sowieso even pb en mocht ik het straks kwijt zijn. Wil het gesprek van school afwachten en het telefoontje van karakter. Van daaruit wil ik verder gaan.
Voor de financiering moet er heel snel een voorlopige diagnose gesteld worden, niet een definitieve. Een voorlopige diagnose is een soort hypothese. Wel moet er uiteindelijk een definitieve dsm classificatie gesteld worden om de zorg gefinancierd te krijgen. Dat vind ik erg krom want een kind kan ook problemen hebben zonder dat er een stoornis aan ten grondslag ligt, maar dan moet er dus toch een diagnose gesteld worden. Ik heb ook gereageerd in dit topic onder schoolkinderen en pubers. Beetje onhandig twee dezelfde topics.
Naar mijn weten heb je wel degelijk een indicatie nodig voor het sbo. Mijn dochter komt niet in aanmerking voor het sbo, terwijl zij wel een stempel heeft voor leerproblemen. Ts goed dat je alle hulp aanpakt voor je dochter. Het is heel erg moeilijk om de juiste hulp te vinden. Wij zitten zelf ook nog in dit proces. Er staan hier veel goede tips.
Kreeg gisteren de tip voor integrale vroeghulp,heb die gelijk gemaild en ben net al gebeld. Er gaat vandaag nog een aanmelding naar onze regio en de bedoeling is dat ze in maart al wordt besproken binnen het team. Deze meneer zag de ernst en vindt dat het zo snel mogelijk bekeken moet worden. het is ook heel moeilijk, maar we houden vol. Volgende week woensdag gesprek op school,kijken wat daar uit komt. Alle tips zijn welkom,we bekijken ze allemaal
Ts ik zit nu in het traject bij het sociaal wijkteam. Hun zouden ons helpen met het bemiddelen met school en ze zouden handvaten aanreiken mbt het gedrag thuis.
Een REC4 indicatie. Google er maar eens op Hier een zoon met ADHD en PDD-NOS die al sinds 3 jaar op het sbo zit en einde schooljaar naar het svo gaat.
Omdat het dubbel plaatse van berichten niet is toegestaan en het topic in de andere categorie beter op zijn plek is doen we deze dicht met een verwijzing naar de ander: http://www.zwangerschapspagina.nl/schoolkinderen-pubers/609794-ten-einde-raad.html Met vriendelijke groet, Beheer Zwangerschapspagina.nl