Ik leef momenteel in mijn ergste nachtmerrie. Mijn man waar ik 9 jaar mee getrouwd ben is vreemd geweest. Heel erg lang verhaal, ik wist een maand geleden al dat hij had geappt met een andere vrouw ( meisje van 21 ) en hij gaf aan dat dat alles was. Mijn onderbuik gevoel zei al die tijd wat anders, natuurlijk, en gisteren kwam EINDELIJK het hoge woord er uit. Hij is 1 keer met haar naar bed geweest. Bewust afgesproken en alles. Nadat ik er vorige maand achter ben gekomen dat ze hebben geappt is er geen contact meer geweest zegt hij. Hij heeft het mij niet durven te vertellen ivm de consequenties. Zoals hij de afgelopen 24 uur is geweest heb ik hem nog nooit gezien. Ik wil geloven dat hij ontzettend veel spijt heeft. Wij zijn vanochtend bij de huisarts geweest de afspraak voor relatietherapie is gemaakt en hij gaat ook individeel naar een psychiater voor het liegen en bedriegen. Ook een soa test ondanks dat hij zegt dat het veilig is gebeurt. Ik weet dat er veel dames hem direct de deur uit hadden geschopt, en dat dacht ik ook, maar ik ben het onze 2 kinderen schuldig om het op z'n minst te proberen. Buiten dat hou ik ( helaas ) nog erg veel van hem. En ook hij wil er keihard voor vechten. Maar nu ik. Ik ben wanhopig. Mijn gedachtes gaan alle kanten op, mijn wereld is onder m'n voeten weg geslagen. Ik weet niet wat ik moet doen. Het doet zo ontzettend veel pijn. Ik ben helemaal lam geslagen, ik krijg niets naar binnen. Is er iemand die mij tips kan geven? Ik ben zelf in gesprek met mijn huisarts ivm depressies in het verleden. En ik wil niet terug vallen. Maar ik ben zo bang voor de toekomst 😢 Dat gaat zo moeilijk worden. Hoe kan ik hem ooit weer vertrouwen? Ik was zó gelukkig.
Ik vind het trouwens ontzettend eng om het zo op het forum te zetten. Ondanks al die lieve vriendinnen, mijn ouders en broertje moet ik dit gewoon van mij aftypen. Ik kan wel kotsen, het vreet me momenteel op.
Geen tips voor je. Respect dat je het wilt proberen! Veel sterkte en ik hoop dat jullie er veel sterker uit komen.
Oooow wat erg meid! Weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Behalve dsn pas aub op jezelf. Praat!!! Met wie dan ook. Pb enz mag altijd he?? Heel veel sterkte
Sterkte!! Ik weet niet wat ik zou doen 9 jaar samen en 2 kinderen stop je niet zo mee. Hopelijk komt het vertrouwen weer terug.
Wow meis, ontzettend veel sterkte Gek genoeg nooit verwacht dat zoiets jou zou overkomen, ken ken je natuurlijk niet irl en uiteindelijk kan het natuurlijk iedereen overkomen dus dat is ook maar zo'n loze verwachting. Nogmaals veel sterkte en kracht toegewenst.
Wat erg hoe je hem weer kan vertrouwen tja, niet en nooit, hij is bewezen niet te vertrouwen en daar zal je mee moeten dealen als je verder met hem wil. Veel sterkte gewenst! Heeft hij ook nog een "reden" genoemd waarom het is gebeurd?
Oh meid wat heftig! Ik begrijp je helemaal hoor, dat je niet zo maar alles opgeeft en dat je er voor wilt vechten. Ik kan je geen tips geven. Niemand kan jou zeggen wat je moet doen, het is een proces en uiteindelijk zal de tijd het leren. Heel veel sterkte en luister vooral naar je eigen gevoel en niet naar wat anderen denken en vinden.
Jeetje meid, wat verschrikkelijk heftig en wat zul je je verdrietig voelen Dit had ik bij jullie nooit verwacht (misschien heel gek om te zeggen maar ik loop hier al heel wat jaartjes mee op zp). Tips heb ik niet, maar ik wil je wel een dikke digi knuffel geven en ik hoop dat jullie, op wat voor manier dan ook, eruit komen. Heel veel sterkte
Jeetje Aszz wat heftig! Ik heb er geen woorden of advies voor. Wil je alleen maar heel veel sterkte wensen. Ik vind het superknap dat jullie er beide voor willen vechten en ook direct stappen hiervoor ondernemen.
Dank lieve meiden. Ik praat me een ongeluk, haha, ook met hem. Echt, tot anderhalve maand geleden had ik mijn rechterarm er onder verwed dat hij nooit vreemd zou gaan. En ook nog zo ontzettend bewust. Hij schaamt zich heel erg, walgt van zichzelf, maar daar heb ik geen reet aan. Hij heeft z'n privé telefoon verkocht vanmiddag, alleen z'n werk tel nog die gecontroleerd wordt. Sociale media verwijderd, en gaan een gezamenlijke Facebook aanmaken. Maar ik wil dit niet! Ik wil dat alles is zoals het was 😭
Oh jeetje... dat lijkt me echt verschrikkelijk. Ik zeg ook altijd dat hij zn spullen kan pakken als hij ooit vreemd gaat.. Ik zou me zo vernederd voelen! Maar.... dat zeg ik wel, heb natuurlijk geen idee hoe ik echt zou reageren. Alles kwijtraken wil je ook niet. Een vriendin van mij was ook altijd stellig: Bij vreemdgaan is t over. Helaas is zij onlangs ook bedrogen (materiaal voor dr Phil) maar ook zij wil niet alles opgeven. Eerst kijken of het nog te redden valt.. Hoop dat jullie er samen uitkomen. Maar wel als eerste aan jezelf denken hoor. Sterkte
Meid ik vind het allereerst heel erg dapper dat je nog een kans wilt geven! Iedereen roept inderdaad altijd, als mij dat gebeurt, dan schop ik hem de deur uit, totdat het ze zelf gebeurt. Goed dat jullie direct naar de huisarts zijn gegaan. Laat het de komende tijd bezinken en probeer vooral dicht bij jezelf te blijven. Ik weet verder niks zinnigs te zeggen en/of tips te geven, wel wil ik jou en je gezin heel veel sterkte wensen!
Ik snap je helemaal. Bij mij is pas hetzelfde gebeurd. Meer dan 10 jaar samen, dochter samen en dan ineens ontdek je dat sms'je. Was in alle staten natuurlijk en wist niet wat ik met de situatie aan moest. Hij wilde ook naar de psycholoog en samen met mij in relatietherapie. Weken lang Deed hij ontzettend z'n best, dus besloot ik hem een kans te geven. Ik zelf draaide helemaal door. Was alleen maar bezig met de situatie en alles aan het controleren. Als hij weg was was ik zo verdrietig en dronk ik een paar glazen wijn. Ondertussen kon ik niet eten en ik viel af, ik woog nog maar 48 kilo. Uiteindelijk tot het punt gekomen dat het niet langer kon zo, ik wilde ook dat gezinnetje weer zijn en ondanks de teleurstelling, het vertrouwen dat weg was besloot ik dat ik in therapie wilde. We hebben het uiteindelijk niet gered want de situatie was voor mij onhoudbaar. Even werd ik weer die "oude " persoon en dacht ik: ik moet leuk zijn, ik moet niet verdrietig zijn, ik moet zorgen dat k weer afspreek met vriendinnen, hobby's weer oppak, niet meer controleer... Want ondertussen was ik natuurlijk bang dat hij naar haar ging omdat ik helemaal niet de leukste thuis was door de stress. Uiteindelijk heb ik de knoop dus doorgehakt, ook omdat hij op een gegeven moment weer twijfels had. En r eind van t liedje is dat hij een paar dagen later bij haar was en een paar dagen niet meer naar huis is gekomen... Dus mijn advies is: 1. als je hem wil vergeven, doe dat dan ook helemaal en blijf niet hangen in de situatie. Ik draaide op een gegeven moment gewoon door mentaal. 2. Probeer je zelf te herpakken en laat zien doe eigen dingen, neem geen drastische beslissingen. 3. Blijf vooral heel veel praten met elkaar en meld jullie aan bij de therapeut. 4. Zorg dat je jezelf niet verliest in de situatie, kies anders echt voor jezelf! Hoe moeilijk het ook is. Beter nu heel ongelukkig, dan half gelukkig in je relatie. Ps: ik wilde ook terug naar die oude situatie, ik wilde ook die oude partner terug, maar het heeft voor ons alles veranderd. Hoe hard ik ook hoopte en hoe zeer ik ook m'n best deed, het was zo anders allemaal... Kijk jezelf in de spiegel aan en ga na wat jij belangrijk vindt ! Succes Sterkte ermee.
Ah meid wat ontzettend rot!!!! Maar, hoe raar dit ook klinkt, gelukkig heeft hij het nu opgebiecht en kunnen jullie aan je relatie gaan werken. En heeft hij er heel veel spijt van, en wilt hij vechten voor jullie relatie. Mijn partner is in het begin van onze relatie vreemd gegaan, heeft daar ook een hele tijd over gelogen. Totdat hij uiteindelijk na een half jaar toch knapte en toegaf dat er meer was gebeurd (daarvoor ontkende hij altijd dat er meer was gebeurd). En het doet pijn! En het kost zo ontzettend veel tijd om dat vertrouwen weer te herstellen. Maar dat kan wel! En dat 'eens een vreemdganger altijd een vreemdganger' vind ik onzin. Want in de 7.5 jaar dat mijn vriend en ik nu samen zijn, heb ik nooit meer aan hem getwijfeld. Zolang jullie beiden willen vechten voor jullie relatie, en voor elkaar, hoeft dit echt niet het einde te betekenen. En nogmaals, het gaat heel veel tijd kosten voor dat vertrouwen weer is hersteld. Maar zolang jullie met elkaar blijven praten, eerlijk blijven naar elkaar, kan dit nog goed komen. Heel veel sterkte de komende tijd, en blijf vooral ook aan jezelf denken!