Hi. Gewoon omdat ik nieuwschierig ben. Heb jij leuke buren? Wij hebben sinds een klein jaartje een groepje Polen naast ons wonen. Het is een koophuis maar de eigenaar verhuurt het. Eerst hadden we een heel leuk stel naast ons wonen, waarmee we weleens een bbq deden, een borreltje of de babyfoon konden droppen. Heel jammer dat ze weg zijn. Van onze Poolse buren hebben we weinig last maar we hebben er ook helemaal niks aan, taalbarriere en ze zijn gewoon op zichzelf. Baal er soms best van. Hoekwoning, dus ad andere kant geen buren. In onze sociale kring heeft iedereen leuk contact met hun buren en daar kan ik soms best jaloers op zijn. Hoe zit dat bij jullie?
Hetzelfde als jullie vorige buren. Iedere zondagavond koffie bij elkaar, bbq in de zomer, als we samen in de tuin bezig zijn eindigt in een bakje koffie, verjaardagen, oppassen voor elkaar. Super dus!
Ja wij boffen Geen innige band, maar wel gezellig en weinig last. Vaak een kletspraatje en helpen elkaar waar nodig. Fijn dus!
Zal even wat uitgebreider zijn, nee we wonen in een stuk met bijna alleen maar oudere mensen. Dit zijn zeikerds eerste klas en hoe goed je ook mee wil werken, niks lijkt goed genoeg voor hun. Ik ben blij dat we een nieuwbouw woning hebben gekregen in een buurt waar wij ook vandaan kwamen, dus kan niet wachten tot juni/juli dat die woningen klaar zijn!
Oh bah... das ook niks. Onze verdere buren zijn ook wat ouder maar gelukkig wel aardig. Nog even uitzingen dus voor jullie.
Met mijn turkse buren kan ik goed overweg en zijn schatten. Mijn buren (inc opa en oma) zijn afkomstig van India, het ruikt altijd in de straat (dat is in het begin nog lekker) en zijn vooral erg luidruchtig en hebben schijt aan iedereen. Mijn overburen en de rest zijn vriendelijke mensen.
Wij hebben ook een hoekwoning, maar totaal geen boodschap aan de buren. Buren zijn oud en leven voor de kleinkids.. Dus tijd voor een borreltje, absoluut niet.
We kennen ze nog niet goed genoeg; we wonen hier niet. Zo op het oog lijkt iedereen hier in het rijtje ons wel aardig
Aan de ene kant hadden we leuke (bejaarde) buren maar man overleed en vrouw ging kleiner wonen. Nu leuk jong stel wonen maar pas sinds dit weekend dus nog maar even kijken hoe dat loopt, tot nu toe leuk contact, ze hebben 2 kids, wij ook, 2 honden, wij 1. Lijkt iig te klikken dus zullen zien, vd week doen we voor t eerst bak koffie samen. Aan de andere kant een ouder stel waarvan de vrouw overtuigd is dat wij haar bespioneren. We hebben zelfs een containerscanner waarmee we door de muur kunnen kijken en ze zomen van de gordijnen zijn reflectoren waarmee we haar extra in de gaten houden. We gaan ook mee als ze op bezoek gaat bij familie en laatst hebben we haar zelfs op een crematie lastig gevallen (denkt ze) verder zitten er ook nog andere buurtgenoten in het complot. Dus ja, behalve medelijden heb ik echt helemaal niets met die buurvrouw. Ach last hebben we er ook niet van, eerst stoorde het me dat ze geen gedag terug zei bijvoorbeeld maar alleen boos keek maar na ons laatste gesprek waarin ze zei wat wij allemaal deden en wat ze allemaal dacht te zien (schimmen, gezichten, flitsen e.d) heb ik eigenlijk alleen maar medelijden met haar.
Links 50 meter verder op staat de twee onder een kap leeg, rechts is bos. Aan de overkant van de weg heb ik een geile buurman, dus die ontduik ik zoveel mogelijk en 200 meter achter ons is een kerkhofje, daar merk je ook niet veel van.
Hmm ja allebei wel vriendelijk Met een kant hebben we eigenlijk niets. Gewoon koetjes en kalfjes en als er iets is kunnen we wel bij elkaar terecht. Maar dat zijn oudere mensen en die man is zeer bemoeizuchtig. Toen wij hier kwamen wonen had hij de neiging om steeds binnen te komen vallen, wilde sleutels uitwisselen etc. Toen hebben we maar eerlijk aangegeven dat we daar gewoon niet op zitten te wachten. We hebben verder ook echt geen klik met elkaar. De ander buren vind ik super vriendelijk en kletsen we wel eens mee, maar gewoon buiten op straat. Of helpen elkaar wel eens met klussen. Maar ik vrees dat wij zelf ook niet zulke geweldige buren zijn want we zijn best op ons zelf.
ja, naast ons woont ook een "jong" stel met een zoontje van dezelfde leeftijd als ons zoontje en in de zomer spelen ze dan wel samen in de tuin we zeggen elkaar gedag nemen pakketjes voor elkaar aan, en drinken wel eens een bakkie samen andere buurvrouw is al wat ouder ( in de 70 ) maken we wel eens een praatje mee en toen het zo glad was heeft mijn man haar gevraagd of ze nog boodschappen moest etc dan konden wij dat mooi meenemen voor haar verder geen harde muziek, of andere narigheid dus ja wij treffen het
Wij hebben aan een kant hetzelfde als jullie, Polen in een koophuis dat maar niet verkocht wordt. Nu wonen er wel gezellige mensen in, waar we geen last van hebben. Maar echt contact hebben we ook niet. Ze komen wel eens iets vragen over hoe het hier in NL werkt (bijvoorbeeld wat je met je kerstboom doet na kerst ), maar meer eigenlijk niet. We hebben ze wel eens uitnodigt voor een bbq, maar dat durven ze (nog) niet. Hiervoor woonden er heel veel vrijgezelle mannen (ook Polen dus) naast ons, maar die hadden elke nacht een feestje met superveel herrie, dus wij waren heel blij toen zij weg gingen. Aan de andere kant naast ons woont een bejaard stel (allebei tegen de 80), superaardig en ook nog lekker kwiek! Met hun drinken we wel eens een bakje koffie in de zomer en de kinderen krijgen vrijwel elke week wel iets lekkers van ze, dus die zijn helemaal fan van ze . Twee deuren verderop (aan de andere kant van de Polen) woont ook een ouder stel (tegen de 70 denk ik) en die zijn ook echt heel lief! Altijd als er iets is (Kerst, Sinterklaas, Pasen, vakantie, etc.) krijgen de kinderen een brief van ze dat ze langs mogen komen. Dan worden ze ook altijd heerlijk verwend met snoepjes enzo. Maar echt vrienden-buren hebben wij helaas ook niet. Er wonen hier ook geen kleine kindjes in de straat, dus dat is af en toe wel jammer.
We hebben aan de eene kant Turkse buren dit ging in het begin wel ok maar na wat frustraties die we graag op een normale manier uit wilde praten (wat vanuit hun kant niet is gelukt) ben ik er klaar mee en negeer ze zo veel mogelijk zeggen wel af en toe gedag. Ik slaap door deze luidruchtige buren al ruim 4 jaar met oordoppen. Andere buren zijn toffe mensen, gewoon een praatje zijn ook hier drankje komen doen en op kraamvisite geweest bij onze dochter. Het contact is echter stukken minder geworden omdat we niet in de zelfde fase van het leven zijn. Jonge kinderen en in verwachting zij die helaas al jaren ongewenst kinderloos zijn Ik wil om deze reden en nog diverse andere redenen daarom ook erg graag verhuizen binnen enkele jaren.
Ene kant surinamers met een eigen zaak en hele dagen weg, zeggen wel gedag enz Andere kant (zit wel een oprit tussen) een man van in de 80 die een paar maanden weduwnaar is. Geef weleens een bordje eten over de schutting of gebakken cake ofzo, verder gewoon hallo en dag en we houden hem in de gaten (van de zomer stond bijv een zijdeur open savonds laat en hebben die gesloten want hij sliep al).. denk dat hij aardig doof is.
Vind ik ook jammer, weinig kindjes... Maar dat komt misschien wel als de basisschooltijd aanbreekt. Dan leer je meer mensen met kids kennen. Gelukkig wij ook geen feestgangers naast ons. Daar waren we in t begin wel bang voor. Op vorig weekend na geen overlast. (Zaterdag hadden ze een feestje maar dan gaat rond 12uur alsnog de muziek uit) en zij zullen ons ook weleens horen met een 3 jarige peuter. (Gehorige huizen)