Ik begrijp dat je je er druk om maakt. Dat deed ik ook tijdens de zwangerschap van mijn eerste. Heb je een leuke band met je sm? Dat doet al veel. Je moeder moet sowieso komen, het is iets unieks en dat ze erbij is zal je wel leuk vinden. Je sm heeft evenveel recht om erbij te zijn. Je zegt "2 moeders die alles vast en zeker beter weten dan ik als kersverse moeder?!!". Maar het feit is dat ze het op de meeste vlakken idd wel beter weten. Het zijn toch ervaringsdeskundigen? En die eerste weken zijn best zwaar met de gebroken nachten. Dan ga je het wel leuk vinden als je overdag eens kan uitrusten omdat je moeder of schoonmoeder er toch is. En het zijn maar 2 weken. Als je het omwille van plaatsgebrek niet wil, kan je nog altijd kiezen om elk een week te laten komen, eerst de ene en dan de andere.
Hoezo heeft haar sm evenveel recht er bij te zijn? Wat een onzin. Ts is straks de kraamvrouw, zij bepaalt haar grenzen. Als zij haar sm niet in huis wil, dan is dat haar goed recht. Mijn moeder is bij zowel de oudste als de jongste een week komen helpen nadat de kraamzorg weg was. Maar iemand anders had ik echt niet in huis willen hebben. En 'maar 2 weken'? Wel even de 2 meest intense weken uit je leven waarin je je goed moet voelen. Als je met je sm in huis het idee hebt dat je met gaar rekening moet houden, zijn dat 2 intens vervelende weken die je nooit gaat vergeten. Ik had bij de oudste een kraamverzorgster waar het niet mee klikte, echt niet leuk om aan terug te denken.
Ik vind dit altijd heel bijzonder om te horen 😊😊 Haar moeder is toch ook de schoonmoeder van haar man? Misschien heeft hij ook geen zin in een schoonmoeder in huis die komt kijken hoe hij dec eerste dagen als vader invult? Of is dat niet zo relevant? Over de baby niet eens te spreken.
Ik zou geen van beide in huis willen. Zeker heen week.. Ik zou knetter worden van beide. De ene is te zorgzaam, de ander veel te praktisch. Het is nogal zwart wit en dan gaat niet zo samen. Zeker niet als je zelf al druk genoeg bent.. Ik zou proberen het te spreiden. Eerst de week kraam, dan een week je moeder en dan een week je schoonmoeder? Evt kan je schoonmoeder nog een peer keer langs komen die eerste week nadat de kraam weg is, om voor jullie te koken? Of je moeder die eerste week in een B&B? Ik zou het echt in goed overleg met je man doen. Het is tenslotte wel zijn moeder, misschien vindt hij haar steun wel prettig. Zelf zou ik eerder richting : of allebei, of allebei niet..
Oef, twee weken in huis, was al blij dat mensen na een uur weer weggingen. Zowel mijn vader als mijn schoonouders had ik echt niet langer over de vloer willen hebben. Mijn moeder leeft helaas niet meer, maar ook die had ik niet een hele dag hier willen hebben. Had al genoeg aan mezelf. Overdag is de kraamzorg er, dan kan je gewoon je rust pakken. Het huishouden wordt gedeeltelijk gedaan door de kraamzorg en de rest kan ook wel een week wachten, of een maand, of nog langer. De verzorging wil je lekker zelf doen, die wil je niet eens uit handen geven. Tenminste, ik kon niet zoveel zelf ivm pijnlijke hechtingen en bekkenpijn, maar alles wat ik kon liet ik echt niet door iemand anders doen. Ik zou me dan afvragen wat je moeders de hele dag moeten doen. Hooguit zorgen voor het avondeten en de boodschappen. De week na de kraamzorg zou wat hulp al beter zijn. Maar een hele dag in huis... Maar wees duidelijk, het is jouw kraamweek, jouw huis. Overleg met je partner en kies wat jullie willen en niet wat de rest wil
natuurlijk hoeft sm niet in huis te gaan wonen als TS dat niet wil. Het gaat namelijk in de kraamweek niet alleen om de baby maar ook om de kraamvrouw. Als jij dus wel veel aan je moeder zult hebben ( ik zou er persoonlijk niet zon zin in hebben namelijk), dan moet je dat vooral doen. Wat je uiteraard wel moet doen is je sm een gelijke kans geven om jullie baby te mogen zien, te bonden, tijd te spenderen samen en dan met name op de lange termijn. Maar in de kraamweek moet je vooral doen wat goed is voor jou. Dat is namelijk dan ook goed voor je baby. succes!
Je bent 7 weken zwanger en maakt je nu al zorgen over je kraamtijd?? On topic: duidelijk zijn en grenzen stellen. Als jij iets niet wilt, gebeurt het niet.
En het gaat ook om de papa. En als hij nou eens heeeeel veel steun van zijn moeder verwacht? Dingen die hij wil leren? Dit is echt iets wat jullie samen moeten bespreken. Wat zijn de idealen, wat is het minimum, wat is het compromis. Want dat laatste gaat het toch worden..
niemand logeert er in mijn huis als ik net bevallen ben. punt. het is echt al zo heftig, kan je moeder niet ergens anders logeren? Als jij je schoonmoeder nog maar 6 X !! gezien hebt dan heeft ze mijn inziens helemaal niets te zoeken te logeren in jullie huis. JIj moet je vrij voelen, op de bank hangen , met ontbloot bivenlijf kunnen zitten voor bv., na douche niet gelijk aan kunnen kleden omdat het teveel uitput, inslaap sukkelen op de bank. dat er iemand anders in mijn huis ook s avonds in die eerste 1/2 weken. no way
Mijn moeder is hier de eerste week bij beide kids ook geweest, is ook bij de bevalling geweest. Ik wilde dat graag en aangezien ik degene was die moest bevallen, herstellen, borstvoeden, niet normaal kon plassen, controles kreeg, amper normaal kon lopen enz enz vond ik dat ik ook wel het recht had om mijn moeder wel in huis te willen en mijn schoonmoeder niet. Mijn man heeft 1x gevraagd of zijn moeder dan niet ook het recht had bij de bevalling te zijn, toen heb ik hem gevraagd of hij behoefte zou hebben aan mijn moeder op het moment dat er een baby uit zijn piemel zou komen. Antwoord was nee Je moeder komt niet om vooraan te staan bij de verzorging van je baby, ze komt om jou te begeleiden en verzorgen. Zou het ook zo naar je schoonmoeder brengen. En tuurlijk zal ze af en toe met de baby zitten, maar het grootste deel van de dag heb jij zelf de baby bij je, of je man. En andere oma mag heus ook langskomen, maar hoeft niet meteen intern.
Ervaringsdeskundigen met ervaring van zo'n 20-30 jaar oud... Zowel mijn moeder als schoonmoeder kwamen met allerlei dingen aanzetten die nu absoluut niet meer mogen en achterhaald zijn. En ik heb werkelijk met verbazing zitten kijken hoe vreemd mijn schoonmoeder de fles gaf. Voor de één is 2 weken met haar moeder in huis een heerlijke tijd, een ander wordt na 2 dagen al gillend gek. Zelf moet ik er niet aan denken. In de kraamtijd (en vergis je niet, je bent 6 weken kraamvrouw) moet je alleen aan je baby en aan jezelf denken. Mijn (schoon)ouders kwamen de eerste weken regelmatig eventjes langs (nooit langer dan 2 uurtjes) maar na dik een uur had ik vaak al zoiets van: ga weg, ik wil alleen zijn, het wordt me teveel! De kraamhulp zou ik sowieso laten komen, zij leert je veel over het verzorgen van de baby, waar moet je qua gezondheid op letten, hoe gaat het met eten/slapen enz van de baby en zij houdt jouw gezondheid ook in de gaten. Persoonlijk zou ik je moeder in een hotel of vakantiepark laten logeren. Ik neem aan dat zij ook nog familie of vrienden heeft in NL? Kan zij ook daar een dagje heen of hun uitnodigen bij haar of lekker een dagje weg als ze dat wil. Je bent pas net zwanger. Je gaat straks nog veel lezen en nadenken. Je gaat langzamerhand een idee krijgen van wat je wil met de bevalling en hoe je de kraamtijd voor je ziet. Houd de boot naar zowel je moeder als schoonmoeder eerst af. Beloof niks en zeg dat jullie later beslissingen gaan nemen.
Ohhhh moet er niet aan denken!! Zou ze allebei in een hotel doen en sowieso pas als de kraamzorg al weg is!! Eerst even met je eigen gezinnetje! Ook m'n eigen moeder had ik echt geen weken in huis willen hebben in deze bijzondere periode
Dit geldt trouwens zowiezo als je kinderen hebt; met de nuance van als JULLIE iets niet willen, gebeurt het niet...
Deze discussie ook soort van gehad met vriend. We hadden het er over wat we wilden met moeders er bij. Maar we kunnen allebei niet gewledig met schoonmoeders overweg. Toen ik dit vertelde aan iemand anders zei ze: 'jij mag dan wel behoefte hebben aan jouw moeder, maar vriend heeft ook behoefte aan zijn moeder. Er word een papa geboren samen met de baby en papa barst dan van de onzekerheden. Zijn moeder is dan zijn houvast, net zoals dat jouw moeder jouw houvast en steun is. ' Om die reden hebben wij besloten of allebei wel of allebei niet. We wonen in, dus schoonmoeder is elke dag in huis. Die bleef netjes beneden en wachtte tot wij ook naar beneden kwamen voordat ze aandacht gaf. Mijn moeder kwam dagelijks eventjes binnen wippen. Maar als mijn vader er was, had hij en schoonmoeder last van territoriumdrang, ze gunden elkaar niets als het op de kleine aan kwam. Niet dat dit tot problemen leidde, merkte gewoon dat het met lichte tegenzin ging als de ander iets mocht. Ik merkte wel heel sterk dat vriend en ik geen eigen opvoedstijl konden ontwikkelen. Schoonmoeder en ik willen totaal verschillende dingen en vriend moest dan kiezen naar eie hij wilde luisteren. Maar de ander werd dan uiteraard gefrustreerd omdat ie niet luistert. Vooral de eerste weken hadden we behoefte aan veel ruimte om het zelf uit te zoeken. Til: Wacht even af. Vergeet niet dat het onzekere tijden zijn en je vriend dan behoefte kan hebben aan zn moeder, net als jij. Inderdaad, vraag of ze het op een camping of vakantiepark willen verblijven.
Ojaa dat herken ik wel. Schoonmoeder als eij even weg moesten en zij voor een uurtje de zorg overnam. "Hup wegwezen, ik heb 2 kinderen opgevoed. Ik weet echt wel hoe ik een luier moet verschonen. " Hoor ik haar onder het weggaan mompelen. 'Oef even kijken hoor, is toch wel een tijdje geleden. Nee zo werkt het niet. '
Ik zou geen van beide in huis nemen. Je moeder in een hotel in de buurt kan dan langskomen wanneer ze wil.....aangezien ze van ver komt en ook weer een keer terug gaat naar huis, en je schoonmoeder tja gewoon een dagje langs laten komen en een hotel voor een nachtje. Als je schoonmoeder nu komt dan blijft ze ook niet slapen? Je hebt overdag ookal de kraamzorg, huisarts komt ff langs, hielprik wordt thuis gegeven, kraamtranen, slapeloze nachten misschien.....druk genoeg dus.
Hoi Savi, Allereerst; gefeliciteerd met je zwangerschap! Al is het nog pril; Ik snap en vind het volkomen logisch én volwassen hoe je reageert op deze situatie! Dat je vriend je nog niet helemaal kan snappen waar je je druk om maakt, is herkenbaar. Mijn eigen manlief begreep dat ook niet zo... Máár ff wat psychologie: Een langdurige relatie aangaan, samen een kind krijgen, vraagt om volwassen zijn en dus loskomen van je ouders. én ouders moeten jou/ jullie ook los gaan laten... En dat vinden héél veel ouders moeilijk om te aanvaarden.... Heb het nu van zowel dichtbij als iets verder weg een aantal keren meegemaakt dat dat mis ging.... vanaf de geboorte van kleinkind dus in een bemoei/ beslis patroon vallen en daar niet/ moeilijk uit komen.... Dus mijn advies is; dit is een prachtig moment om duidelijk te zijn/ te maken naar: A: én vriendlief (dat jullie sámen op eigen benen staan, hij zijn keus maakt voor jou en jullie kind, en dit kenbaar maakt, ook al is dat moeilijk voor n zoon naar zn moeder... eigen ervaring.. ) B:én aan ouders dat jullie blij zijn met hun aangeboden hulp, maar graag zelf een start willen maken als gezinnetje. Heel veel succes! en geniet van je zwangerschap..
Wij hebben met de opa's en oma's afgesproken dat zij de enige waren die niet op afspraak langs hoefden te komen. Ze mochten langs komen wanneer zij wilden. Nu wonen ze wat verder weg en gingen toch bellen of appen, helemaal prima. Gelukkig waren ze niet helemaal hoteldebotel en sloegen ze ook weleens een dagje of twee over