Mijn dochter is 9 maanden en kruipt sinds enkele weken volop de kamer door. Dit vindt ze fantastisch en ze kan zichzelf heel goed vermaken. Zo goed dat het wel eens makkelijk is om haar gewoon een uur te laten rommelen (ik heb haar altijd wel in beeld) en zelf met een kopje thee wat te forummen (zoals nu). Tegelijkertijd voel ik me dan schuldig dat ik niks met haar doe. Hoe doen jullie dat? Moet ik haar meer stimuleren? En hoe zou ik dat dan moeten doen? We hebben speelgoed liggen, blokjes en dingen maar zou ik als ouder actief wat moeten doen met haar? Kleuren, tellen etc of is dat te vroeg? We lezen wel eens een boekje met haar maar daar heeft ze het geduld (nog) niet voor, grijpt ernaar en wil het in haar mond stoppen.. Liedjes zingen tijdens en na het eten bijvoorbeeld doen we wel vaak. Ze mag af en toe tv kijken in de wipstoel na het eten, voornamelijk om het even te laten zakken. Ongeveer een half uur per dag gemiddeld denk ik. Vind het lastig om de balans te vinden merk ik.
Als ze lekker zelf speelt, laat ik haar altijd zelf gaan wij konden ons allebei als kind ook heel goed zelf vermaken en nog steeds, best fijn! Wel ga ik er regelmatig even bij zitten en samen met blokken gooien ofzo en elke dag sowieso even boekje lezen. Niet te serieus nemen, gewoon even lekker bladeren, dom verhaaltje erbij vertellen en lekker samen kletsen en met het boekje gooien Hier kijkt ze ook 15-30 minuten per dag even rustig tv, ze komt er van tot rust. Je kunt ook samen met een auto's rollen of met een balletje. Wij hebben een grote bak met blokken (duplo achtig) en die ruim ik steeds op en dan haalt zij ze weer uit de bak. Of ik bouw torentjes die zij dan kan omgooien
Zoontje van bijna 1 kan goed zelf spelen en dat vind ik juist heel fijn. Als hij behoefte heeft aan samen wat doen, dan meldt hij zich wel. Afhankelijk van zijn bui/energieniveau gaan we dan buiten lopen, boekje lezen of ravotten. Maar ik vind het heerlijk dat hij speelt en af en toe even een knuffel komt halen, om vervolgens weer verder te spelen. Hij gaat 2d naar het kdv, 1d is oma er en we gaan elke week naar babyzwemmen. Ook ga ik af en toe met hem naar een indoorspeeltuin waar een 'baby en dreumeshoek' is.
Onze jongste zoon kan zichzelf goed vermaken, veel beter dan onze oudste zoon. Als de oudste naar school is, helpt de jongste mij 's ochtends eerst even in huis: vaatwasser uitruimen, was ophangen etc. Dan gaat hij lekker zelf spelen. Daarna gaan we boodschappen doen, sinds hij zelf kan lopen duurt dit heel lang, maar hij vindt het heerlijk om buiten te zijn. We wisselen het zelf spelen dus af met samen dingen doen. Laatst kwam hij mij een tijdschrift brengen en ging hij zelf met een boekje naast me zitten 'lezen'. Hij keek me af en toe zo aan van 'gezellig he?'
Zolang ze zelf spelen laat ik ze altijd gaan. Ik vind het heel belangrijk dat ze ook zichzelf kunnen vermaken. Soms ga ik er bij zitten en spelen we even samen, maar echt geen uren ofzo. Je zou misschien een keer kunnen vingerverven? Of naar de kinderboerderij. Bellen blazen was hier ook altijd een grote hit.
Ons zoontje vond het helemaal niet leuk om te wandelen. Daar werd hij heel sacherijnig van (met 9 maanden). Hij wilde spelen en ontdekken. En als hij wilde dat we mee deden dan kwam hij met wat speelgoed naar me toe. Elke dag keken we een kwartiertje tv samen (knuffel en rust moment). Toen ik nog in mn badpak paste gingen we elke 2 weken zwemmen. Sinds dien gaat hij vaker in bad ipv onder de douche en dat vind hij ook heel leuk. Sinds hij een jaar of 1 is heeft hij veel meer interesse in samen spelen. Naar buiten gaan. Speelafspraakjes. Eentjes voeren. En zodra het weer kan zullen we ook weer vaak gaan zwemmen.
Hier dacht ik altijd hetzelfde, maar zolang ze zichzelf vermaakt: lekker laten spelen Ze komt nu zelf naar me toe lopen met een boekje als ze samen wil lezen, maar soms zit ze zelf ook een half uur heerlijk te bladeren. Zelfde met torens bouwen, je kan het af en toe voor doen en dan proberen ze het zelf. Als ze dan toch hulp wilt komt ze alle blokken brengen en doen we het alsnog samen. Komt vanzelf goed dus
Het is nooit goed hè, als ze niet zelf spelen maak je je zorgen, en als ze het wel doen ook . Het moederschap, wat een zegen Ik tobte precies zoals jij, voelde me soort van schuldig omdat ik niet genoeg met haar speelde of zoiets, terwijl ze zich prima vermaakte.... Idioot denk ik achteraf, maar ja.
Heerlijk van genieten! Ik laat d'r meestal gaan als ze zich vermaakt tenzij ik me verveel, dan wil ik ook meespelen ^^
ALS ze zelf aan het spelen is dan laat ik t lekker, kan er zo van genieten om dat te zien maar ze hangt ook vaak aan mijn been te zeuren. Dan ga ik iets met haar doen zoals : toren bouwen en omgooien, boekje voorlezen, plaatjes kijken en benoemen, liedjes zingen, door de kamer kruipen en haar mij laten volgen of zoeken (vindt ze geweldig). Of even naar de kinderboerderij of boodschappen doen. Ik zet haar eigenlijk nooit voor de tv want dat interesseert haar niet echt.
Geniet ervan! Mijn oudste 2 konden zich nog geen 2 min zelf vermaken, nu nog steeds niet echt eigenlijk. De jongste echter ligt makkelijk 3 kwartier in de box. Beetje trappelen, kirren en speeltjes in de mond stoppen. Ik weet niet wat ik meemaak, wat heerlijk! Even zelf iets kunnen eten, een kopje koffie drinken, ik vind het heel fijn. Dus ik laat dat vooral zo
Zelf spelen is juist enorm fijn, natuurlijk is het goed als je dingen doet met je kindje (kietel spelletje met verschonen, kiekeboe, ) als ze wat groter zijn zul je heel blij zijn dat ze zelf kunnen spelen. Een half uur tv kijken voor een baby vind ik dan weer wel heftig lang!
Hier een beetje hetzelfde.. Dochter ook 9 maanden en kan zich heel goed alleen vermaken, af en toe komt ze eens naar de bank gekropen om zich daaraan op te trekken en bij ons te staan. Ik ga ook weleens bij haar op de grond zitten om blokken te stapelen en vormpjes in een vormenstoof te stoppen. Maar vaak zit ik op de bank met mijn telefoon of netflix te kijken en voel me dan wel een beetje schuldig. Overdag ga ik wel vaak met haar naar buiten, of wat boodschappen doen, maar nog niet echt iets speciaal voor haar. Alleen babyzwemmen we 1x in de week samen.
Met 9 maanden kroop onze zoon en sindsdien test hij geregeld uit of hij ergens aan mag of niet. Hij kan goed zelf spelen maar soms heeft hij grote behoefte aan dat er met hem wordt gespeeld. En dan moet ik wat bouwen zodat hij het kan slopen. Stofzuigen mag ik van hem alleen nog maar als hij mag "helpen" hij duwt dan de stofzuiger door de kamer doe ik stofzuigen zonder hem erbij te betrekken, krijg ik boze blikken. En als ik een afspraak heb bij de ha, fysio oid, dan gaat zl gezellig mee en speelt lekker met een knuffel of boekje, en het allerliefste speelt hij kiekeboe met de persoon waarmee ik een afspraak heb
Poe geniet ervan hoor, zolang als je dkchter gewoon lekker op ontdekkjngstocht is, heb je niks om schuldig over te voelen. Zou ander verhaal zijn als ze om je aandacht vraagt en je deze niet zou geven. Mij. Dochter was precies zo kon uren haarzelf vermaken en als ik dan met haar wou spelen was ze na 5 minuten al ongeintreseerd weggegaan en wou ze met iets anders alleen spelen. Ik heb me daar ook echt schuldig over gevoeld, maar dat was haar keuze. Nu met mijn zoon is het een heel ander verhaal die kan niet eens twee minuten zichzelf vermaken, ik zou willen dat hij af en toe een uur zichzelf zou kunnen vermaken