Bij mij ging de bv niet goed, kolven redelijk (was amper voldoende). Ik heb heb 2 maanden fulltime gekolfd, maar na 1 maand al op 1 fles met kv overgegaan. Na 2 maanden antibiotica gehad en meteen gestopt met de bv. Beste keuze ooit! Ik had niet eens door hoeveel stress het gaf! Mijn dochter maakt het niet uit. Die groeide prima en vond fv net zo lekker. Als je door wilt gaan met de bv, respect. Maar ga niet zo lang door tot je er zelf aan onderdoor gaat. Je hebt een hele goede basis gezet door de eerste tijd bv te geven. Natuurlijk is bv het beste, maar de propaganda die erachter hang... Blegh. Laat iedereen zelf kiezen denk ik dan. Er wordt gedaan of je slecht bezig bent als je fv geeft en dat is niet waar. Een gelukkige moeder die met haar baby kan lachen is zoveel meer waard dan een ongelukkige moeder die niet meer lacht omdat ze bv moet geven.
Ik herken het wel! Ik vond het vooral de eerste maanden erg zwaar, pas na 3 maanden deed het ging pijn meer en vond ik het minder vervelend. Maar ik zou zeker dat avondje stappen inplannen! Tussen de regels door lees ik namelijk dat je veel te weinig me-time hebt en dat komt je stemming natuurlijk niet ten goede. Je kan voeden vlak voordat je weg gaat en een paar uur later weer naar huis toe gaan, dan kolven (en de melk weg laten lopen ivm de alcohol). Je kan kan je wellicht niet klem zuipen, maar zeker wel wat drinken.
Wauw. Ik ben heel erg pro borstvoeding. Ik heb bij mijn dochter zo'n 4 maanden ellende gehad, noem het maar en we hadden er last van, maar doorgezet en anderhalf jaar borstvoeding gegeven. Ik genoot er intens van en heb geen seconden spijt gehad. Ik herken me wat dat betreft totaal niet in jouw verhaal maar ik de k wel net als jij dat borstvoeding het allerbeste is. Maar. Niet op deze manier. In de beginfase vond ik het extreem moeilijk en zat ik veel te huilen tijdens het voeden en als dat niet beter was geworden had ik echt niet doorgezet. Zo moet het niet. Als je er niet van kunt genieten en je er zo rot bij voelt dan moet je er gewoon mee stoppen, hoef je je geen seconden schuldig over te voelen. Je kindje voelt ook dat jij niet lekker in je vel zit en jij geniet helemaal niet. Ik zou gewoon overstappen op de fles en gaan genieten van alle mooie dingen!
Oeh als ik het zou ervaren zoals jij het ervaart zou ik toch eens na gaan denken of je hier wel mee door moet gaan Ja het is niet altijd gemakkelijk en er zitten voor en nadelen aan, maar als je er echt zo'n hekel aan hebt vraag ik me af wat zwaarder weegt..
Haha, herkenbaar! Zeker met kind 3 was ik er helemaal klaar mee. Meneertje wilde ook 's nachts elke drie uur drinken. En ik WIST dat ie door zou slapen als ie de fles zou krijgen. Dat slaapgebrek.... dat je man het niet even over kan nemen... Dat je na het douchen tijdens het afdrogen jezelf helemaal onder kliedert omdat je borsten ineens beslissen dat het een goed moment is voor een flinke toeschietreflex... Pfff! Af en toe even lekker stoom afblazen en dan weer vrolijk verder gaan. Want het is natuurlijk wel heerlijk zo'n tevreden lurkend babytje aan de borst, die in je armen in slaap valt ♡ Zet hem op!
Moeilijk om te lezen, zelf kon ik geen borstvoeding geven omdat uk te vroeg was en mijn lijf het niet deed. Heb 2 weken elke 3 uur uk fe fles gegeven half uur bezig, vervolgens de rest met de sonde.daarna nog 45 kolven wat amper lukte. Ik moest me er bij neerleggen dat het niet ging en jij hebt nog een keus. Als je door blijft gaan is het goed,doe je het niet is het ook goed. Je kindje heeft niks aan al die frustratie.keus is accepteren of stoppen,succes!
Wat rot dat je zo'n gevoel bij het voeden hebt. Heb je dit gevoel altijd of heb je gewoon even een dip? Ik herken het gevoel namelijk wel, maar ik had het af en toe een dagje en niet altijd. Als je dit gevoel altijd hebt is het misschien een idee om wat vaker gekolfde melk met de fles te geven? Als je toch zo makkelijk kolft... Over stoppen zou ik heel goed nadenken. Ik heb daar bij mijn middelste heel veel spijt van gehad en het werd juist lastiger omdat ik nu de troost (borst..) kwijt was. Kon ik kilometers wiegend lopen Sterkte en succes met je keuze!
Dank jullie wel meiden dat jullie zo massaal hebben gereageerd.en ik krijg van vele de vraag, waarom ga ik door? Eerlijk, omdat ik als de dood ben voor wiegendood en de kans verkleint als je bv geef. Ik ben ook bereid om 4 maanden geergerd zijn voor mijn meisje. Daarna stap ik direct op fv. Ik moest het gewoon even uitten. ieMand maakte de opmerking dat het misschien te maken heeft dat alles om de kleine draait, en dat kan wel kloppen. Ik ga daarom ook beginnen met sporten en veel lopen. Heb het vanavond gedaan en dat voelde fijn. Depressie? Ik loopbij een psycholoog omdater hele heftige dingen zijn gebeurd tijdens mijn zwangerschap. Maar gelukkig geen pnd. Ik wil daarom ook niet stoppen, ik wil mijn meisje het beste geven en haar beschermen. Ik ga dus gewoon door, ik wilde alleen ff klagen. Als ik het echt niet meer trek, dan stop ik, beloofd Oh en over de speen, ik heb bibi,difrax, avent, mam, kv merk, dr brown, maar ze vind alles niks.Heel jammer
Wow jeetje. Ik voed mijn zoontje nu 11 weken, en ja, heb wel onzekerheden en baaldagen maar ervaar het bij lange na niet zo ellendig zoals jij. Ik ben erg pro borstvoeding. Maar om jezelf zo lang nog te gaan kwellen lijkt mij ook niet de bedoeling.
Wat een heerlijk eerlijk stukje . Ik herken het helemaal. Ik vond bv ook drie keer niks. Eerste dochter dronk ook nog eens moeilijk, maar de tweede deed het prima en toch vond ik het vréselijk. Dat gehannes met mn lijf en dat gevoel dat mn lijf na de zwangerschap nog steeds niet echt van mij was, terwijl ik er al vanaf halverwege de zwangerschap zooo naar snakte. Bij mn eerste dochter heb ik er na ruim 4 weken de brui aan gegeven, bij mn tweede al direct na de kraamtijd. Ik voel me er totaal niet schuldig over. Ineens werd het leven weer leuk, genoot ik van mn kinderen en was mn lijf weer mn lijf. Ik leefde weer helemaal op en kon daardoor een vrolijkere, alerte en liefdevollere moeder zijn dan doorvoor. Ik vind het trouwens wel heel knap dat je het - ondanks je haat- toch zo lang volhoudt!
Ik heb 2 van de 3 2 jaar gevoed en toch herken ik je gevoel wel hoor, vooral het gevoel dat je nooit even meer echt voor tijd voor jezelf hebt. Mijj ervaring is juist wel dat het makkelijker wordt met verloop van tijd. Melk spuit er dan niet meer uit, ze gaan sneller en effectiever drinken, vaak ook minder vaak en na 6 maanden vond ik het ook geen enkel probleem om savonds een flesje te geven en dook ik er lekker op tijd in. Verder kreeg mijn oudste flesvoeding en dat vond ik toch echt wel vermoeiender. Midden in de nacht je bed uit en flesjed warm maken en niet over de liter heen was hier een ramp. Aan de andere kant, flesvoeding is ook gewoon een optie he?
Dat geworstel en gefrustreer herken ik. Ik vond het ook een gedoe. Met name omdat het mijn eerste kindje was en ik worstelde met of er wel genoeg tijd tussen de voedingen zat. Beetje eerlijke en duidelijke voorlichting had dit kunnen voorkomen. Nu weet ik dat mijn zoon gewoon vaker wou drinken dan om de 3/4 uur uur. Wegens gezondheidsredenen (operatie), geen voorraad melk in de vriezer en niet weten dat er ook donormelk bestaat, ben ik na 5,5 week gestopt. En oh wat heb ik het gemist! Ik heb echt moeten verwerken dat mijn lijf niet meer in staat was om hem te voeden. Als we in bad zaten hapte hij wel eens bijna aan, aan mijn lege borsten. Dat vond ik zo verdrietig om te zien. En hij begon een beetje de fles te weigeren. Dat bevestigde dat gevoel alleen maar. Toen we na een jaar erachter kwamen dat hij koemelkallergie ontwikkeld heeft en hij daar bijna een jaar lang pijn van heeft gehad, heeft me dat wel veranderd. Keuzes die je maakt, wel of niet stoppen, wel of niet lang voeden als je net moeder bent geworden is lastig onder invloed van heftige hormonen. Misschien komt er ooit nog een herkansing . Tegelijkertijd besef ik dat ik dat enorme heftige gevoel en onzekerheid van die tijd langzaam vergeet. Slim he, moeder natuur? haha.
Haha, sorry ik moet er ook wel een beetje om lachen. Ik kan me er zelf niks bij voorstellen, ik vond het echt geweldig. Maar als het je zo tegen blijft staan zou ik er mee stoppen.
Denk dat je vooral moet gaan doen wat bij jullie past. Wel 1 opmerking: die nachtvoedingen zijn er ook met KV. Ja, dan kan je man ook wat op zich nemen, dat is een voordeel, maar ze zijn er wel en gaan op KV niet ineens weg Hier overigens de ervaring dat het na 2-3 maanden makkelijker werd. Maar je hebt dit bij je zoontje ook al gehad en er 6 maanden tegen aan gehikt?
Ik vraag me weleens af wat de kans op wiegendood vergroot. Jij zegt dat borstvoeding de kans verkleint. Maar een mama met stress en frustratie lijkt me ook niet al te best voor het kindje. Hier wilde mijn zoontje vanaf 8 weken alleen maar op zijn buik slapen. Ik was ook als de dood voor wiegendood. Maar een huilende en oververmoeide baby leek me de kans alleen maar vergoten. Dus vooral doen wat goed voelt. Als dat doorgaan is moet je dat doen. En als je je ontspannen voelt door te stoppen is dat ook goed. Sterkte!
Ik ga gewoon uit hoor. Kolf het af en gooi het weg.. Verder werden de momenten van voeden steeds minder. Maar waarom iets doen terwijl je er zo'n verschrikkelijke hekel aan hebt. Ik denk dat kinderen dat ook wel aanvoelen.
1 dingetje: van bv geven val je juist enorm af. Ik ken dames die er daarom nauwelijks mee wilden stoppen. Verder vond ik de handeling op zich ook niet erg leuk of handig, maar het voelde een stuk onnatuurlijker om flesvoeding te geven (heb beide gedaan). Succes ermee!
Ik ben helemaal pro borstvoeding maar als het op deze manier moet niet. Ik denk dat je kindje ook helemaal niet blij wordt van drinken bij een mama die er geergerd door raakt. Word je niet blij van hoe goed je kindje groeit? Van hoe blij ze drinkt? Van hoe lekker ze ruikt voelt etc? Ik zou proberen te denken aan de positieve dingen van bv En anders is een blije mama een blije baby met fv... Probeer eens een speen van de prematurensite, die zijn natuurgetrouwer in vorm