Wij stimuleren: - Musea (allemaal een museumkaart en we bezoeken van alles) - Reizen (dat er meer op aarde is dan NL) - Toneel en theater - Natuur (wandelingen, ontdekken) - Muziek (van alles van Jazz tot Rock) - Lezen (doen we heel veel met de jongens en zelf ook) Wat betreft sporten is alleen zwemdiploma ABC een must en voor de rest mogen ze van alles bekijken. Ze gaan nu 15 weken op Sportmix om te bekijken wat ze leuk vinden.
Misschien of ik sta er anders in. Ik wil ze "niks" meegeven, laat ze zelf alles maar ontdekken. Mijn interesses hoeven niet hun interesses te zijn en ik wil ze er zeker niet in hoeven stimuleren. Ze hebben genoeg interesses vanuit zichzelf. En tuurlijk krijgen ze dingen van ons mee, dingen die wij zelf doen/voorlezen, maar dan nog.
Maar juist omdat het niet zozeer om interesses gaat, maar bepaalde waarden die ieder ouder doorgeeft aan zijn kind. Dat is iets waar je je opvoeding op baseert, kinderen die 'niks' meekrijgen vanuit huis zijn vaak niet de beste voorbeelden in de maatschappij. We hebben het dus niet over hobby's of zo (de meeste dan), want volgens mij doel jij daarop. Als mensen zeggen dat ze meegeven dat sporten gezond is betekent niet dat ze het kind opleggen om perse te gaan voetballen. Daar gaat dit topic niet over.
Wat suus zegt klopt wel. Wij hebben beiden niks met sporten en zeker niet met teamsport. Stimuleren dat ook niet maar heb een 3 jarige die nu al bij de mini's wil van voetbal. En een dochter die op hockey wil...hoe ze daar nu bij komt want dat is hier echt nog nooit gevallen. Maar als ze dat willen prima. Maar het is zeker niet iets dat vanuit huis meegegeven wordt.
- lezen liefde voor boeken - stimuleren van sport en school maar dan in de zin van doorzetten en eigen keuzes maken - musea en liefde voor cultuur en natuur. - etiquette, behulpzaamheid en beleefdheid Dieren zijn we zelf niet zo van maar we gaan wel regelmatig naar de kinderboerderij. respect voor dieren dus.
Ze leggen het misschien niet op, maar ts geeft zelf aan dat je als ouder kiest wat je je kind aanbiedt en dat zij haar kind stimuleert om bepaalde dingen te doen. Wij gaan wel eens naar musea, ik lees heel vaak, man sport heel graag, beiden reizen we graag en we willen de kinderen graag veel dingen van de wereld laten zien, maar dat vind ik de normale dingen die bij opvoeding horen. En de meeste reacties hier gaan mijn inziens wel over hobby's, leg mij eens uit hoe dit topic dan bedoelt is en ook gekeken naar de reacties van ts zelf. Net zoals naastenliefde, etiquette, normen en waarden, dat is toch een standaard deel van de opvoeding, dingen die ik hier lees, lezen/sporten/muziek vind ik onder hobby's vallen. En tot slot erg vreemd dat je nav een heel korte post van mij, die jij volgens mij niet gped begrepen hebt, aangeeft dat kinderen die niks meekrijgen niet een goed voorbeeld zijn in de maatschappij.
Een voorbeel van wat ik bedoel, doorzetten kun je op veel manier leren en sommigen zijn van nature meer doorzetters dan anderen, maar een kind op muziekles omdat je het zelf niet kan, vind ik een tikkeltje vreemd.
Ik kan me ook vinden in de reacties van suus1983. Wij gaan wel naar musea en voorstellingen, maar vooral omdat het leuk is. Net als naar de speeltuin en naar de kinderboerderij of dierentuin gaan. We gaan naar de bieb, want daar hebben ze meer boeken dan thuis. De oudste zit sinds haar derde op dansles, omdat ze erg van dansen houdt. Verder zit ze nu op handbal, dat hebben we wel een beetje die kant op 'geduwd', in de zin van dat het een teamsport moest zijn. Verder heeft ze meegedaan met het schoolkoor, wat volledig eigen keus was, maar wel logisch dat ze het wilde, want ze houdt heel erg van zingen. De jongste wil tot nog toe niets qua sport ed, enige wat tzt moet is zwemles en verder zien we wel. Mbt dieren, we hebben een kat (die hadden we al voordat we kinderen hadden) en binnenkort komen er twee konijnen bij. Ik houd van dieren en met name de jongste ook erg.
Het is niet mijn bedoeling om hier een discussie te starten. Discussiëren mag wel, maar laten we het positief houden... Hoe bedoel ik mijn topic? Natuurlijk wil iedereen zijn kind doorzettingsvermogen leren, eigen keuzes leren maken, plezier laten hebben in hobby's e.d. Maar wat wil je je kind graag aanbieden? Elke ouder maakt daar eigen keuzes in, ook afhankelijk van budget (wat natuurlijk ook niet onbelangrijk is, muziekles, musea, veel sporten kost ook geld...) Ik geloof dat veel ouders daar bewust over nadenken, wat bied ik wel aan en wat niet. Ik snap de reacties van Suus wel hoor. Maar in haar laatste post lees ik ook dat zij wel keuzes maakt in wat zij aanbiedt (musea, reizen e.d.) Maar ik ben het er niet mee eens dat dit standaard bij de opvoeding hoort. Was het maar waar. Ik werk in het onderwijs en kom zat kinderen tegen die al deze dingen niet standaard mee krijgen, bijvoorbeeld door geldgebrek of andere redenen. Ik blijf erbij dat het keuzes zijn van ouders, wat bied ik aan en wat geef ik mee.
Ik kan me ook helemaal vinden in de reacties van Suus1983. Ik ben zelf een enorme boekenwurm, maar ik zie niet in waarom ik dat dan extra zou moeten aanbieden bij mijn kinderen. Het blijven losse individuen, geen kopie van mij en mijn interesses. We gaan echt wel naar de bieb, vanuit school hebben ze een museumkaart (dus geld is daar geen probleem in), oudste heeft proeflessen muziek gehad op school, maar uiteindelijk bepalen ze echt zelf. Ik heb niks specifieks wat ik belangrijk vind om ze daarin mee te geven. Terwijl ik dit type realiseer ik me dat er juist wel iets is wat ik ze mee wil geven en veel aanbied in de opvoeding, meer dan gemiddeld waarschijnlijk, en dat is 'niks'. Tegenover iedere dag dat we iets doen (natuur, cultuur, beweging, sociaal) staat minimaal een dag niks. Ik vind het belangrijk dat in een maatschappij waar alles snel gaat en veel is, er genoeg ruimte is om stil te mogen staan en het eigen tempo te mogen bepalen. En als dat betekent dat ze de hele dag 'k3 kan het' willen kijken in pyjama, dan kijken ze lekker de hele dag 'k3 kan het' in pyjama. Als het maar niks is, en rust geeft, dan mag alles. Toch een antwoord kunnen vinden dus
Dat klopt ook wel wat je zegt hoor over dat niet alle kinderen dat standaard mee krijgen. Maar een kind dat vaak naar een museum gaat hoeft dat niet per se ook leuk te gaan vinden. Je maakt als ouders wel een keuze in wat je doet met je kinderen. Een gezin in onze omgeving zit in het weekend het liefste binnen...kinderen hangen achter de tv...ouders ook en zitten alleen binnen. Wij zijn juist van op pad gaan, bos in, speeltuin oid. Maar geen idee of onze kinderen dat over gaan nemen.
Ik zou hem de liefde voor de sport badminton willen meegeven. Ik heb dat gedaan van mijn 5e tot 20ste. Daarna op mijn 25ste nog een paar maanden maar mijn oude club was me toch iefs te veraf. Nu ga ik weer beginnen. Aankomende woensdag Hij moet een sport doen, welke maakt niet uit maar het zou leuk zijn als hij ook wil badmintonnen. Nu gaat hij voetballen. Ik hoop ook dat hij interesse krijgt in het heelal en alles wat ermee te maken heeft.
Een kind hoeft het inderdaad niet persé leuk te gaan vinden, maar als je nooit naar een museum gaat kan je dat ook niet meegeven. Al ging ik vroeger veel met mijn ouders naar kastelen, vond er op een gegeven moment niets meer aan en kon jarenlang geen kasteel meer zien . Dus het kan ook averechts werken, ook hierbij geldt dus, alles met mate Misschien kan je het ook anders omschrijven, niet wat wil je meegeven, maar waar wil je je kinderen voor motiveren. Als het niet lukt, houdt het snel op (vind ik). Ik vind sporten dus heel belangrijk en gelukkig vinden de kinderen het erg leuk. Wat betreft lezen, mijn oudste kan er (nog) niet de rust voor vinden die ik vroeger wel had. Grote verschil is dat zij een zusje heeft met wie ze heel graag speelt, ik was alleen en las (dus?) veel. Misschien als ze wat minder speels worden als ze ouder worden. Heb een nichtje van 12 met 3 zusjes maar die leest heel veel boeken. Hier zijn wij soms ook 1 dag per weekend binnen. Doordeweeks moeten ze al zoveel, school, sporten, afspreken (hoeft niet maar willen ze graag), zaterdagochtend staat ook in het teken van sporten en boodschappen, de kinderen vinden het ook heerlijk om even niets te hoeven. Als ik dan wel eens weg wil naar een speeltuin ofzo, zeggen ze: we willen nergens naartoe, we willen thuis spelen! Ze hangen dan niet de hele dag voor de tv of tablet trouwens, spelen heel veel, vaak met elkaar.
Die garantie hebben we nooit natuurlijk, maar een kind is meestal wel het product van genen en opvoeding van zijn ouders. Wij als ouders geven dingen mee die wij belangrijk vinden, en kinderen kiezen ook daar hun eigen richting in. Wat ze vervolgens later eruit pikken is aan henzelf.
ik probeer mijn zoon vooral zoveel mogelijk diverse zaken kennis te laten maken. hij is eigenwijs. hij pakt wat hij zelf leuk vindt en hij kan altijd op onze steun rekenen als hij ergens van meer wil leren/ wil zijn tijd/aandacht inschenken. ik heb geen lijst van de dingen die ik mee wil geven.
Met stipt op één bij mij: etiquette. In mijn ogen geef ik ze daarmee iets waar ze ook later in hun leven nog wat aan hebben. En sporten wordt hier een verplichting, welke sport doet er niet doe. Maar sporten valt voor mij in dezelfde categorie als jezelf wassen en schone kleding aantrekken ofzo. Het hoort er gewoon bij, je lichaam heeft het nodig.
Inderdaad etiquette vinden wij erg belangrijk. Dat staan dan ook op nummer 1. Veder vinden wij sport ook belangrijk maar wel in iets van de kinderen zelf leuk vinden. Dochter rijdt paard en kickbokst. Dit vind ze erg leuk. Zoon is natuurlijk nog te klein. Ook wij zijn geregeld een dagje thuis in het weekend hoor. Leven is al druk zat en ik merk vaak aan de oudste dat ze het fijn vind om lekker thuis te keuvelen. Wil niet zeggen dat we de hele dag voor de tv zitten hoor. Maar ook wij gaan vaak lekker oppad van zwemmen tot musea (erg leuk om te zien hoe geboeid de oudste kan zijn) of gewoon een rondje fietsen en ergens eten.