Hai, Ik zit met een probleem. Mijn schoonouders hebben een jack russel (vrij oud al) die vanaf dag 1 erg jaloers is op mijn dochter. Hij maakt welke keer aanstalte om op haar te springen als zij bij opa of oma zit. In het begin waren mijn schoonouders ervan overtuigd dat de hond moest wennen en dat hij mijn dochter nooit iets aan zou doen. (Wat ik al stom vond om te denken, het is een dier. ...) Maargoed, tegen al mijn gevoel ben ik daar uiteindelijk maar in meegegaan en de hond niet weg gehouden. Maar zodra mijn schoonvader mijn dochter vast houd raakt de hond in paniek en wil in mijn ogen op haar springen en happen. Mijn schoonouders en man zeiden dat ik aan het overdrijven was. . Totdat na ons vierde bezoek de hond opsprong en in mijn dochters been beet terwijl mijn schoonvader rondliep met mijn dochter. We mogen van geluk spreken dat hij niet doorgebeten had en dat het meer een soort waarschuwing was. Vanaf dat moment heb ik gezegd dat de hond niet meer in de buurt van mijn dochter mag komen. Ik ga niet wachten totdat er iets echt fout gaat! Voor hun is het een kleine moeite om hem aan de lijn te doen of in de keuken te zetten voor die paar uur dat wij er zijn. Maar mijn schoonouders houden zich niet aan ons verzoek en zien de ernst van de zaak niet in. Ik snap dat de hond ook een familielid is maar ik mag toch wel verwachten dat de veiligheid van mijn dochter voorop staat? Ik moet na dit incident en mijn verzoek alsnog iedere keer vragen of hij aan de lijn kan of in de keuken kan als zij uit de kinderwagen is. Dus ik heb echt geen vertrouwen in mijn schoonouders om haar daar te laten.. ik begrijp ook echt niet dat ze elke keer dat risico nemen om hem los te houden, want zodra mijn dochter bij opa zit is hij zo jaloers en luistert hij niet als ze verzoeken dat hij in de mand moet. Het gaat elke keer net goed. Ik word er ook zo boos om dat ik bijna geen steun krijg van mijn man hierin. Andere zeggen dat ik gewoon naar mijn gevoel moet luisteren en als ik het niet vertrouw gewoon niet moet doen. Jammer voor mn schoonouders jammer voor mn dochter die nu reeds zes maanden is. Ik zou de situatie echt anders willen zien want ik vind het ook wel fijn als zij een middagje quality time hebben met hun 1e kleinkind.. Maar als mijn schoonouders geen maatregelen nemen dan houdt het toch op? Want als ze dat al amper doen als ik er ben dan zullen ze zeker lak aan hebben als ik er niet ben. Ik weet niet wat ik moet doen om hen te overtuigen. ...
Wauw heb jij dezelfde schoonouders? Hier dus precies hetzelfde gehad, alleen is de hond van mijn schoonouders niet jaloers/happerig. Maar wel wilden zij continu de hond bij de kinderwagen (als in: gewoon echt een stoel naast de wagen zetten en de hond op de stoel laten springen om in de wagen te kunnen kijken), terwijl de hond eigenlijk niet geïnteresseerd was. Na 3 keer aangeven dat wij dat niet wilden, luisterde schoonvader nog steeds niet. Dus heel hard, maar dat hield dus in dat schoonvader onze zoon niet meer op schoot mocht als wij daar waren. Omdat hij het echt liep te pushen met die hond. Mijn moeder heeft ook een hond, en die heeft ook in het begin een paar keer mogen snuffelen. Maar wel onder begeleiding, zodat hij niet uit enthousiasme op de baby zou springen (ze is nogal een springding zeg maar ). Als jij je niet prettig voelt en de hond niet vertrouwt, ik zou dan heel makkelijk daar in zijn en gewoon niet langs komen als zij de hond niet onder controle willen houden, laat staan mijn kind daar achter laten. En dat heeft niks te maken met je schoonouders geen quality time gunnen, maar met de veiligheid van je kind. Want blijkbaar kunnen zij die niet garanderen met hun hond. Tuurlijk moet een hond even wennen aan een baby, en zal hij willen snuffelen, maar als hij elke keer gaat happen naar je kind en daar wordt niks mee gedaan...dat gaat gewoon niet werken. Ik zou het toch nog eens goed bespreken met je vriend, dat je echt vind dat de veiligheid van je kind voorop staat. En anders kunnen je schoonouders een middagje oppassen bij jullie thuis, zonder hond?
Overleg eerst rustig met je man. Leg uit waar de hond kan bijten en wat de gevolgen kunnen zijn. Niet alleen blijvende littekens, maar bijv ook de angst voor honden en het ziek worden. Maak hem, rustig, duidelijk wat jij vind en waarom. Als hij je begrijpt kun je samen naar je schoonouders. En samen je zorgen bespreken. Uitleggen dat je snapt dat de hond bij hun gezin hoort, maar dat jullie dochter bij jullie gezin hoort. Dat jullie dochter de hond geen pijn mag doen en datdat andersom dus ook niet gewenst is. Is je dochter gewoon ingeent? Anders, als er echt een wond was, moet je denken aan tetanus injectie.
Ja dat hebben ze al eens gedaan, maar ze vragen indirect ook of ze een middagje daar komt. Ik heb geen zin om weer een discussie te voeren over hoe mijn gevoel is en wil ook geen ruzie daarover. Mijn schoonouders zijn namelijk niet echt makkelijk van hun standpunt en gedachten af te krijgen. Schoonvader is behoorlijk overtuigd van zichzelf en koppig. Daarom laat ik t maar zo en vreet mezelf op als we daar zijn.. maar ze wordt ouder en zal binnenkort kruipen.. Hoe moet dat dan? En wat als ze gaat lopen... dan is t helemaal niet meer veilig
Mijn zoontje is gebeten met 13 maanden in zijn gezicht bij mijn oma door haar hondje wij waren erbij bij liep en kwam tegen hem aan onbewust en ineens greep die hem Was een klein hondje maar wat erg dat wil je niet meemaken zo zielig precies wang lip hij is nu 9 bijna en je ziet het nog. Het was ook gaan ontsteken waardoor zijn hele oog dicht zat ontsteking liep helemaal omhoog me man moest onder de douche zachtjes drukken zodat alle push eruit kwam Mijn motto is vertrouw je het niet dan niet doen Want voorkomen is beter dan genezen Ben nooit bang voor honden geweest naar geen een hond komt bij mijn kids nog in de buurt Een hond is nooit voor de volle 100 procent te betrouwen Straks als je dochter gaat lopen zou ik maar oppassen zekunnen desnoods een bench aanschaffen vind ik als jullie er zijn dan weet die ook zijn eigen plekje
Mama201, jeetje wat heftig! Cvr84, dan is het toch gewoon heel simpel. Je dochter gaat daar gewoon niet heen, punt. Heel vervelend voor je schoonouders, maar als zij niet in willen zien dat een hond ook gevaarlijk kan zijn voor een klein kind (zeker als die hond dus al hapt en jaloers is) dan houdt het op. Ze is jullie kind, en jullie bepalen de regels, niet je schoonouders. En als zij geen rekening willen houden met jullie dochter als jullie langskomen, dan komen ze maar naar jullie toe.
Ik zou gewoon zelf de hond dan vast doen aan de lijn of in de keuken als je daar bent. Zo van ja ik vertrouw het niet en jullie wel dus voor mijn gemoedsrust doe ik hem vast. En oppassen inderdaad dan gewoon bij jullie thuis. En blijven bespreke met je man!! Vindt hij het normaal dat je dochter is gebeten?? Want ik zou hem echt direct laten googlen hierop en wijzen dat dit een heel ernstig signaal is die de hond geeft. En dat hij inderdaad een hond/ouders voor zijn eigen kind kiest. Succes!
Goed gaan pratrn met je man. En bij je standpunt blijven. Ik zou voorstellen dat ze voortaan maar naar jullie komen. En leg je man uit dat je echt niet wil dat je kindje straks doodsbang voor een hond is. Geloof mij dat wil je echt niet.
Nu ben ik even in je berichten geschiedenis gedoken, maar je schoonouders doen het nooit goed bij je, al voor de geboorte van je kind niet. Je hebt een en al klaagzang over ze. Gelukkig maar dat je eigen moeder het altijd wel goed doet.
Ja en wat is de meerwaarde hiervan?ongeacht van wie de hond is.bijten moet niet mogelijk zijn.en ondanks dat het is gebeurt zijn ze er nog steeds laks mee. Ts: ik kwam er niet met mijn dochter, als ze mijn dochter wilde zien kwamen ze maar bij mij of zorgde ze er maar voor dat mijn dochter veilig was.
Ik zou er zelf niet meer naartoe gaan als ze niks zouden veranderen want dat gaat natuurlijk een keer echt goed mis, je hebt al een waarschuwing gehad! Die hond moet gewoon niet in de buurt van de baby kunnen komen als zij er is want je schoonouders hebben duidelijk geen controle over hem. Het lijkt mij een kleine moeite om de hond even apart te zetten als jullie er zijn, maarja als ze dat niet in willen zien dan hebben ze zichzelf ermee, veiligheid gaat voorop hoor!
Niks beters te doen?? Hoe lief mensen hun eigen hond ook kunnen vinden, 100% betrouwbaar zijn ze nooit. Het klinkt alsof je man en schoonouders dit pas in zullen zien als het een keer echt fout gaat. Maarja, dan is het al te laat. Het is voor hen heel jammer maar de veiligheid van je kind staat voorop. Ik zou mijn kind nooit achterlaten in zo'n situatie. Gewoon je poot stijf houden en hopelijk kun je je man overtuigen. Als zij de situatie niet willen veranderen dan zou ik daar gewoon niet meer heen gaan. Dan komen ze toch gezellig bij jou op bezoek?
????? Stel t op prijs als je gewoon op mijn verhaal reageert ipv op iemand anders zijn berichten geschiedenis? Mijn man ziet t gevaar er wel van in maar die zegt dan gewoon van ja dan gaan we wel niet meer naar mn ouders. Dat vind ik eigenlijk geen oplossing. Maarja in de meeste reacties van jullie is dat wel het advies
Hey meid, Ik denk dat je voor jezelf en je man duidelijk de regeltjes op een rijtje moet zetten, je zegt dat er niet heen gaan voor jou geen oplossing is. Ok, bedenk dan wat voor jou de regels zijn als je er bent. Bijvoorbeeld niet bij opa op schoot als de hond los loopt, of hond moet persé in de kuiken of aan de lijn, anders gaan we weer naar huis. Ik noem maar wat, het gaat om de regels waar jij je prettig bij voelt. Je zegt dat opa erg koppig is, tja jammer dan (ik heb ervaring met een hele koppige moeder die zich niets laat vertellen en ik heb het echt wel geprobeerd met een onpartijdige derde erbij). Dit is mijn kind en als het om zijn veiligheid gaat dan ben ik koppiger dan alle koppige mensen op deze wereld. Als ik naar mijn ouders ga heb ik voor mezelf duidelijk wat ik accepteer en wat niet. Alleen oppassen kan op dit moment ook niet. Je kan, als je de regels voor jezelf duidelijk hebt, dan nog 1 keer duidelijk aangeven wat je verwacht. Ga jezelf niet op lopen vreten. Als het niet veilig is voor je kind is het jullie opgave als ouders om hem te beschermen. Heel veel succes
Wat er al is gebeurd, dat de hond in haar been greep is een duidelijke waarschuwing! Het is wachten op t moment dat t een keer echt mis gaat. De hond weet niet beter maar je schoonvader zou dat wel moeten weten. Wij hebben zelf een grote hond die nu ook al 10 is. Nog nooit wat gebeurt en ze is harstikke lief. Maar t blijft een hond en 100% vertrouwen kun je ze nooit. Begrijp me niet verkeerd, ik zou haar echt niet kwijt willen of kunnen missen. Maar een hond en kleine kinderen blijft altijd opletten. Ik zou mn zoontje nooit alleen laten met haar, als het fout gaat kan ik mezelf dat nooit vergeven. Maak je vriend duidelijk dat de hond zeer duidelijke waarschuwende signalen afgeeft dat het een volgende keer echt mis kan gaan.
Dus jij maakt helemaal een account aan, speciaal om al mijn berichten te doorzoeken en op mijn bericht te reageren? Zou er bijna wat van gaan denken
De hond heeft al gebeten.. Die kwam hier dus niet meer in de buurt van mijn kind. Het beestje heeft dus al laten zien dat hij niet te vertrouwen is met je kindje. Of het beestje gaat vast aan een riempje of opgesloten in keuken/bench of je komt er niet meer met de kleine. Veiligheid staat voorop. Honden zijn dieren en dieren zullen altijd hun eigen instinct boven houden. Als een van mijn kids zomaar door de hond van oom gebeten wordt heeft ie niet lang meer te leven dat weet ik zeker. Vak blijven ze bijten als ze het eenmaal gedaan hebben
Zelf heb ik een hond en ik zal gewoon heel duidelijk zijn Ik zou zeggen als jullie de hond niet aan de lijn doen of een andere ruimte, komen wij niet meer Veiligheid gaat voor op! Heel jammer maar dat zijn de consequenties van niet willen luisteren
Maar dan geeft hij dit toch door aan zijn ouders? Of de hond in keuken/bench/whatever of niet meer langs komen.
Als de hond elke keer als jullie met je dochter langskomen in een andere ruimte / bench / aan de lijn moet, zal de hond waarschijnlijk alleen maar negatiever op jullie dochter gaan reageren. Er komt allicht toch een keer een moment dat de hond wel in de buurt kan komen, wat doet de hond dan? Ik kan me zo voorstellen dat ie dan helemaal zijn kans grijpt. Dus die oplossing lijkt veilig, maar ik vraag me af of dat op de lange termijn nog zo is. Dan zou ik liever (voorlopig) helemaal niet meer naar je schoonouders gaan, zodat de hond niet 'buitengesloten' hoeft te worden. En dan proberen je schoonouders zo ver te krijgen dat ze een keer een deskundige langs laten komen die de situatie goed kan bekijken. Dus hoe de hond reageert op jullie dochter. Een goede hondentrainer kan waarschijnlijk goed advies geven hoe je de hond kunt leren op een andere manier te reageren. Of misschien krijg je te horen dat het niet op te lossen is, maar dan moet dus ook voor je schoonouders 100% duidelijk zijn dat de hond dus echt nooit bij jullie dochter kan komen. Kan dat waargemaakt worden?? Als de hond wel getraind kan worden, blijft het natuurlijk nog zo dat je kind + hond altijd in de gaten moet houden!