Morgen ben ik precies 37 weken. En waar ik al die weken nog lekker van alles en nog wat deed, overal naartoe ging, fanatiek sportte etc, gaat er gevoelsmatig morgen een knop om. Natuurlijk ga ik niet zitten wachten, maar toch... ineens denk je dan bij elk pijntje of steekje, zou het??? Bij de eerste ben ik met bijna 42 weken bevallen dus ik heb niet echt aanleiding om aan te nemen dat het deze week ofzo al gebeurt, maar gewoon het idee dat het zou kunnen.. andere pijntjes kon ik altijd wegschuiven als voorweeen/ indalingsweeen/ baby beweegt gewoon veel/ ik krijg de griep etc etc.... zal het vanaf morgen zijn 'zal dit een start van de bevalling kunnen zijn?' Het voelt ook echt alsof er niet veel dagen meer komen. Ik heb echt zojuist de allerlaatste dingen gestreken en nu is het klaar. Vanaf morgen hoef ik niks meer te doen in huis of voor de baby. Alles is op orde. Gek he.. ik hoop voor de baby dat het nog ff blijft zitten... maar we zien het wel
Ach lieverd, het is ook spannend! En misschien klopt je gevoel wel en komt deze beeb wat eerder. Kun je nog wel genieten? Heb je voldoende afleiding?
Hihi ik herken je gevoel ontzettend!! Ik ben bij de eerste bevallen met 38+6 en zit nu eigenlijk gewoon te wachten tot m'n bevalling begint. Gisternacht werd ik ineens wakker en dacht 'kakkkieee ik ga straks weer bevallen!!!' Ik kon er echt ff njet meer van slapen Zet em op als het zover is
Ja gelukkig wel. Ik heb heel veel afleiding. Deze week heb ik iedere dag een afspraak staan en soms zelfs 2. Tot aan volgende week zondag nog! Hihi, dus wat dat betreft ga ik me niet vervelen, maar toch vind ik het afspreken nu wel veel spannender.... straks begint het gewoon. Maar ook het idee dat het sowieso over 5 weken geboren is... ik bedoel, 5 weken, dat stelt toch niks meer voor? Ooohhhh bah ik ben op van de zenuwen, ik heb er zoveel zin in ook!!
Herkenbaar hoor! Ik sta op en ga er mee naar bed dat het zomaar ineens kan gebeuren. Vind het zelfs eng om nu bijv nog de auto weg te gaan naar het winkelcentrum, want stel dat.. Plus het is mijn eerste dus totaaaaal geen idee wat te verwachten. Succes met wachten!
Wachten duurt helaas ZO lang.... Herken je gevoel. Fijn dat je zoveel afleiding hebt. Succes met de laatste loodjes
Ik vind het ook spannend worden. Ik heb wel wat langer nog te gaan. Maar toch die laatste dingen om af te ronden. Klossen die over een week gehaald gaan worden enzo. De baby moet inmiddels wel echt gaan draaien enzo.... Komt dichtbij zo.
Haha ik heb écht exact hetzelfde weer! Ik weet ook niet hoe en wat omdat dit mijn 1e is dus ik laat alles maar over me heen komen.
Leuk hoor om dit soort berichtjes te lezen. Ik heb nog een heleboel weken te gaan en ondanks dit de derde wordt kan ik niet wachten tot aan de bevalling. Ik heb nog een hoop te doen daar niet van maar toch hahaha. Ben in augustus uitgerekend en vanaf juni zal het best druk worden met verjaardagen, begin juli de zomervakantie enz maar ik kijk ernaar uit
Heel herkenbaar! Vanaf de 37 weken is het toch ineens anders, ik voel alle pijntjes ook veel meer. Aan de ene kant kan ik niet wachten en kan de kleine niet snel genoeg komen, aan de andere kant is het zoooo spannend. Inderdaad dat je 's avonds gaat slapen en dan denkt: whaaah, ik kan gewoon gaan bevallen straks!
Haha, ik heb juist het tegenovergestelde: voor mijn gevoel duurt het nog weeeeeken, terwijl ik deze week de 40 weken aan tik. De vorige keer pas bevallen met bijna 42 weken en ik denk dat deze ook wel zo lang blijft zitten. Ik denk dat ik heel erg schrik als het ergens de komende dagen al gaat beginnen Kijk er wel heel erg naar uit. Succes nog even iedereen!
Spannend Feye! Ik was bij de eerste echt doodsbang dat mijn vliezen zouden breken in een supermarkt... Iets te veel films gekeken