Hallo meiden, Ik hoop dat ik mijn vraag in de goede categorie heb geplaatst. Ik zit met het volgende: ik krijg continu de vraag wanneer we voor de tweede gaan en wordt door de familie continu in de gaten gehouden of ik al zwanger ben. De ene kant van de familie zou het heel leuk vinden en de andere kant van de familie is meer nieuwsgierig omdat ze er een strijd van maken. Daarnaast vind ik dat het buitenstaanders niets aan gaat. Ik heb de vraag al 5x!!! gehad deze week. We zijn aan het oefenen alleen hebben we in januari net een vroege mk gehad dus de vraag ligt nogal gevoelig. Hoe gaan jullie hiermee om?
Gewoon zeggen dat ze het vanzelf wel merken/horen als het zover zou zijn en daarbij laten. Bij directe familie en goede vrienden zou ik zelfs melden hoe gevoelig dit onderwerp is.
Wat rottig dat je familie zo opdringerig is op dit onderwerp. Mijn antwoord aan mensen die dat vroegen was: ' Zodra ze in de supermarkt te koop zijn kan ik je een precieze datum geven'. / of gewoon zeggen dat het ze geen *** aan gaat.
Ik heb de vaak nog niet zo vaak gekregen, maar wat ik zei voor we zwanger waren van de eerste was gewoon, voorlopig nog niet. En het leuke was dat iedereen dus dacht dat er nog lang geen kindje zou komen (we zijn nog vrij jong) en we iedereen verraste met onze zwangerschap. Nu maak ik er wel eens een grapje van, ja zie je m'n buik nog niet, ben al minstens 5 maanden ver.
Volgens mij is het alleen maar goed bedoeld. En als jij hen niks verteld, hoe moeten ze dan weten dat het gevoelig ligt? Ik heb 4 mk's gehad en ik heb dat altijd gedeeld met mijn naaste omgeving. Dat kan ik iedereen aanbevelen. Het geeft ruimte en je zult verstelt staan hoeveel anderen iets soortgelijks meegemaakt hebben.
Ook hier een beladen onderwerp. Wij hebben besloten dat we het bij een kind houden. Maar dat is moeilijk te begrijpen door de omgeving. Ik haat de reacties die je dan krijgt. Liever heb ik dat mensen gewoon om een uitleg vragen als dat ze ongevraagd hun mening daarover gaan verkondigen. Ik ben bang dat je niet meer kunt doen als het duidelijk uitleggen , hopen op begrip en heel veel geduld hebben...
Tsja ik zou er ook niet zo op in gaan. Het is inderdaad een gevoelige vraag maar goed, ik zeg altijd "nu nog niet". De eerste keer dat ik die vraag kreeg was de dag na de bevalling. Halloooo?!
Voor de meeste mensen is het vragen naar (meer) kinderen een uiting van enthousiasme. Waarschijnlijk gunnen ze jullie het heel erg of zien ze dat jullie een prachtig gezin hebben en zouden zij in jullie situatie nog een kindje willen. Jullie zijn zelf ook bezig met een tweede, dus ik denk dat de vraag dus voor de hand liggend is. Als je wil dat mensen zich realiseren dat het krijgen van kinderen niet altijd alleen maar leuk is, zal je ze wel moeten uitleggen hoe het bij jullie momenteel gaat. Ik weet zeker dat er dan gevoeliger met het onderwerp wordt omgegaan.
Hier de vraag regelmatig gehad. Ik zeg gewoon "nooit". Het gaat ze namelijk niks aan. Komt er wel een tweede dan merken ze dat snel genoeg en zo niet dan merken ze dat ook. Rot van jullie miskraam . Wel erg confronterend nu die vraag.
Bedankt voor jullie reacties. Ik weet dat een miskraam vaker voorkomt. Het is ook niet iets waar ik me voor schaam. Maar ik merk heel erg dat ik geen behoefte heb om het te vertellen. Ik vind het 'gaan' voor een kindje echt iets wat privé is. Dus vandaar dat ik niet zo veel kan met die vraag. Ik denk dat ik volgende keer ook gewoon zeg dat ik die vraag ongepast vind .
Bij mij wordt t ook al gevraagd. En wij houden t bij 1, kan ik ook elke keer mezelf verdedigen. [/QUOTE] Dit en dat is heel vervelend!!! Voor onze uk er was vroefen mensen altijd wanneer komt er een kleintje en wij zeiden altijd nou voorlopig niet hoor, de laatste keer dat we dat zeiden was ik zelfs zwanger. Het gaat mensen niks aan ik wil geen dagboek met wanneer je sex hebt en of het wel of niet lukt. Ik ga er maar uit dat mensen het goed bedoelen.
"Nog lang niet hoor, ik moet er niet aan denken. We hebben het nog veelste druk met eentje en daar willen we nog lekker van genieten." En dan begin je een enthousiast verhaal over je eerste spruit en heb je het mooi omzeild Toen ik op mijn werk vertelde zwanger te zijn waren er allemaal verbaasde collega's, want ik had de week ervoor nog gezegd dat ik echt nog geen tweede wilde..
Je kunt ook zeggen. Om van het gezeur af te zijn. Daar zijn wij nog helemaal niet mee bezig Als het zo ver is ben je de eerste die het hoort. Vaak is het gewoon idd intrest.
Om eerlijk te zijn vraag ik ook weleens aan iemand of ze nog niet met kinderen bezig zijn of dat ze nog een kindje zouden willen. Niet om me te bemoeien maar gewoon uit intresse. Ik weet wel dat het ook niet bij iedereen vanzelf gaat. Maar soms heb je weleens gesprekken over kinderen. En daarbij snap ik ook niet zo goed wat er zo erg aan die vraag is. Als iemand aan mij vraagt of ik nog een kind wil dan zeg ik gewoon nee voor ons is 2 genoeg. Nou zo erg is dat niet hoor.
Ja, soms heb je idd gesprekken over kinderen. En dan kan ik me voorstellen dat je dat vraagt. Maar ik ben doktersassistente en er zijn een aantal patienten geweest die me dat dan vragen als ik achter mn balie zit. Dat vind ik echt niet kunnen.