Hoi meiden, Ik kom net bij de gyn vandaan en we hebben te horen gekregen dat wij moeten starten met ivf aangezien het zaad van mijn vriend onder de miljoen levende cellen bevat. Nu ben ik enorm bang, ik vind het eng en weet niet wat ik kan verwachten! Daarom hoor ik graag ervaringen om me misschien wat geruster te stellen ? Liefs
Geven ze in jou ziekenhuis geen informatie avonden over IVF? Dat vond ik toen heel fijn om mee te mogen maken, dan weet je toch wat beter wat je kunt verwachten. Maar heeft de arts dan nog helemaal niets verteld over IVF, alleen dat je moet gaan starten met IVF. Dat is toch raar? Wat zou je precies willen weten? Er is namelijk enorm veel te vertellen over IVF en niet elke situatie is hetzelfde. Maar mss kan ik je een btje op weg helpen.
Jawel, ik weet dat ik 7 april naar een info avond in t vu moet, maar dat duurt me te lang. Ik ben bang voor veel pijn en dat t niet zal lukken. Weet dat ik hoop moet houden, maar t feit dat ik niemand ken die dit heeft moeten ondergaan vind ik lastig. Na 7 april krijgen we dus pas een startdatum.
Bij mij ging het waarschijnlijk net iets anders omdat ik PCOS heb maar ik moest medicijnen spuiten om mijn eitjes te laten groeien. Zodra die gegroeid waren kreeg ik een andere spuit en mocht ik naar het ziekenhuis komen om de eitjes eruit te halen - en dit was geen pretje maar de procedure is redelijk kort. Daarna neemt jouw partner jouw eitjes mee naar de VU waar hij zijn zaad inleverd en jouw eitjes. Die zullen ze proberen te bevruchten en als dit gelukt is wordt je na een dag of twee gevraagd om terug te komen voor de plaatsing. Hierna volgen twee gruwelijke wachtweken...dit vond ik het zwaarst. En daarna mag je testen of je zwanger bent. Hier 1e IVF zwanger. Hou dus hoop! Succes met dit traject!
He meis stel je vragen maar. Zelf zit ik nu in mijn eerste icsi behandeling en tot nu toe vind ik alles mee vallen. Je moet even wennen aan jezelf prikken. Maar ik heb gelukkig ook (nog geen) last van bijwerkingen. Wat wil je specifiek weten?
Dank jullie wel dames voor jullie antwoorden! Ik denk dat ik het engste vind om die puncties te krijgen. Ik hou niet zo van verrassingen haha. Maar ik las dat die dus al mee zouden vallen. Dus als ik het goed begrijp, gaan de eitjes bevrucht terug mijn lijf in? Ik weet het, wij starten pas in april of misschien wel mei, maar wil goed voorbereid de onderzoeken en de behandeling in gaan. Gefeliciteerd met je zwangerschap! Hoop dat wij dat ook ooit mogen plaatsen hihi
Deboor: je kunt al de folders van de vu website downloaden, zo kan je je alvast inlezen. Daar staat alles in beschreven. Wij zijn in januari naar de info avond in het vu geweest en dat was leerzaam en heel duidelijk, alles netjes stap voor stap uitgelegd.
Ik heb onze ivf procedure niet als pijnlijk/vervelend ervaren. Ik had een neusspray ipv spuiten om mijn cyclus plat te leggen en heb daardoor in de hele ivf poging max 10 spuiten gezet. Geen last gehad van bijwerkingen, dus zo kan het ook. De punctie was idd pijnlijk, maar goed na een kwartier is dat ook weer klaar. Ik had 13 eitjes, waarvan 10 bevrucht, waarvan er 3 overbleven. De laatste is ons zoontje geworden. Ik ben blij dat we de stap hebben genomen en kijk er positief op terug. Mijn hele verhaal kun je lezen op mijn blog of op de site van het Lumc, bij ervaringen ivf. Heel veel succes en laat alles gewoon op je af komen. Neem het stap voor stap en denk/kijk niet te ver vooruit.
Rustig aan! Het kan allemaal best meevallen. Bij mij is het nog niet gelukt, maar de behandelingen vallen me aardig mee. Ik heb nu twee puncties en twee terugplaatsingen gehad, en eigenlijk vond ik alleen de punctie en het herstel daarvan pijnlijk. Je moet er wel rekening mee houden dat je er even wat tijd en moeite in moet steken. Je gaat zo nu en dan eens naar het ziekenhuis voor controle, en moet natuurlijk medicatie gebruiken. Bij mij ging dat allemaal van een leien dakje. Het spuiten viel me alles mee, ik heb geen last gehad van bijwerkingen, en tijdens de controles bleek telkens dat mijn lichaam precies zo reageerde als gehoopt. Dat is heel bemoedigend. Helaas is het nog steeds niet gelukt, maar zodra mijn menstruatie inzet kan ik weer afspraken gaan maken, en er is geen reden voor tegenzin. Kortom: het hoeft allemaal niet zo erg te zijn. Stel vooral al je vragen - genoeg ervaringsdeskundigen hier.
Ieder persoon en ieder lichaam is anders. Het enige wat ik vervelend vond aan de punctie was de verdoving, twee gemene prikjes binnenin. Verder heb ik helemaal niets gevoeld. Het spuiten vond ik ook alles meevallen. Ik heb zelfs één keertje (ivm tijdnood) in de auto een prik gezet, terwijl ik reed .... Maar troost je, indien het probleem bij de man ligt dan zijn de succeskansen groter dan wanneer het onbekend is of aan de vrouw ligt. Ik heb destijds op de site van het vu gekeken en daar wordt (of werd) per jaar aangegeven hoeveel zwangeren er waren en bij wie het probleem lag. Dat idee vond ik destijds wel prettig.
Dank je wel voor je woorden. Die had ik echt even nodig. Ik ga even kijken op de site, kon al een hoop vinden gelukkig. Met volle moed er tegenaan!