Velen kennen hier mijn lijdensweg door de psychiatrie. Maar eindelijk is er nu een diagnose gesteld die volgens mij wel goed zit en waar ik vroeger ook al aan gedacht heb. Ik blijk autisme te hebben. Ja t bestaat, pas op je 36e erachter komen, de psych was er ook verbaasd over Nu mijn vraag: zijn hier nog dames met die diagnose of die goede sites, boeken ed weten. Of ervaringen in de familie, vriendenkring ed Heb zelf al wat gezocht, maar t meeste gaat over kinderen met autisme en daar ben ik niet veel mee.
Dat is lang geleden zeg heleentje! Heb nog vaak aan je gedacht. Ik ben ook autist. Ik zou het boek "moederen met autisme" zeker lezen (ken de auteur via een ander forum, schijnt een erg goed boek te zijn). Verder de site AutSider. Als het nog te confronterend is zou ik even nog niet de boeken van Peter Vermeulen lezen, want die zijn vaak érg zwart-wit (hij stelt bv. dat wanneer je vraagt "wat is er aan de hand?" dat nagenoeg élke autist naar z'n hand zal gaan kijken... Onzin natuurlijk).
In Gent houden ze overigens ook regelmatig bijeenkomsten voor volwassen vrouwen met autisme geloof ik, maar daarover kan je geloof ik meer lezen op het forum van AutSider. Er is ook een forum genaamd AutiVrouw.
Zeker een tijdje geleden., Maar buiten dit hoe gaat het verder met je. Fijn dat je nu weet van wat je mankeert.
Ja, ben lang weg geweest. Ook veel opnames gehad, in totaal 13 maanden hospitalisatie aan 1 stuk. Nu weer in dagopname. Maar kom nu weten we de oorzaak en voel me opgelucht. Mijn begeleidster zei vandaag dat t leek alsof er een enorm gewicht van mijn schouders is gevallen. Nu gaat psych ook team bij ekaar roepen met al mijn begeleiders (gezinshulp, thuiszorg, psycholoog, psych verpleegkundige en ook mijn arbeidsgeneesheer). Heb weer hoop en ik ben blij dat ze nu aangepast werk voor mij gaan zoeken. Kan ik eindelijk verder
Wow Heleentje, ik heb geen tips maar ik ben blij wat van je te horen! Hopelijk gaat het goed met je meid! Er is hier nog vaak aan je gedacht.☺
Bedankt voor je tips Isla Elmo, ik denk dat ik wel weet wie je bent Maar ik woon nu alleen en heb de kindjes in co-ouderschap, en sinds ik weer in dagopname zit (sinds januari) voel ik mij echt beter. Heb structuur, gevoel dat de psych naar mij luistert en ook dat er actief met mij gewerkt wordt naar weer te gaan werken.
Heb je al eens gekeken op de site van nederlandse vereniging voor autisme? NVA | Nederlandse Vereniging voor Autisme - Home Daar vind je info, lotgenoten, maar ook een infolijn.
Jij had eerst toch de diagnose borderline? Er zit hier nog iemand op het forum die ASS heeft en voorheen de foutieve diagnose borderline heeft gehad.
Ja, eerst dachten ze borderline omdat ik zo'n traumatische jeugd gehad heb. Maar na 9 maanden daarvoor in behandeling te zijn en dan nog eens 2 maanden zei mijn vorige psych (gespecialiseerd in borderline) dat ze na lange observatie dachten aan autisme. Heeft ze mij doorgestuurd naar andere psych en zij heeft mij laten testen in dagopname en bleek dus dat ik overduidelijk autisme had. T was zo overduidelijk dat ze er van verbaasd was dat nog nooit iemand anders die link gemaakt had. Mijn huidige psych zegt dat ik ws goed geleerd heb mijn autisme te verbergen voordat mijn moeder stierf (doordat we een goede relatie en hechting hadden) en dat daarna door de trauma's het autisme is verborgen. Beetje warrige uitleg, sorry
Dat is sowieso vaak het geval bij vrouwen die een ASS hebben (en nee ik vind het iig niet warrig!). Ik heb dat zelf ook wel een beetje... En een foutieve diagnose borderline komt helaas regelmatig voor i.v.m een aantal dezelfde symptomen maar een totaal andere achterliggende reden.
idd, Mijn probleem met emotieregulatie komt uit mijn autisme (ik moet mijn ratio gebruiken om "emoties" te tonen) en niet uit borderline. Maar overlapt wel natuurlijk. En doordat ik steeds moet terugvallen op mijn ratio/verstand in het dagelijkse leven, en dat vreet energie waardoor ik ook een chronische depressie heb. De wereld is voor mij immers een beangstigende plek
hier ook diagnose borderline, maar twijfel hier zelf ook erg aan, gezien ik me toch al geruime tijd gelukkig voel en dat is met bps eigenlijk meestal niet, in ieder geval niet op zo een manier. twijfel ook of ik me laat testen op autisme. hoelang duurt tot ze zoiets weten als ze het eenmaal onderzoeken?
Beckje, destijds (12 jaar geleden) bij mij een paar weken. Een vriendin van me heeft ook pas de diagnose gekregen, zal haar anders eens vragen hoe lang het bij haar duurde.
Mijn man toen hij 33 was. Maar omdat hij geen problemen heeft (op kleine dingen na) is er voor ons niks veranderd. Onze relatie is altijd al goed geweest en nu nog steeds, het verklaart wel dingen waar op werk tegenaan liep. Bij ons ging het bakkertje rollen toen oudste zoon ass bleek te hebben
Ik heb vorig jaar de diagnose klassiek autisme gekregen ( daarvoor had ik de onjuiste diagnoses ADHD/borderline ) Goede boeken over autisme zijn : Niet ongevoelig van Henny Struik, Vrouwen met autisme : 13 portretten in beeld en woord van Bronja Prazdny. Henny Struik heeft op facebook een besloten groep opgericht voor vrouwen met autisme : vrouwen met autisme/women with autism.
O, Heleentje, wat fijn om van je te horen! Een vriendin van mij heeft ook jarenlang therapie gehad voor pleinvrees, sociale fobie enzo. Daarnaast heeft ze een depressie, maar de hoofdoorzaak van haar worsteling met het leven blijkt na 37 jaar ook autisme te zijn. Ze heeft heel veel gehad aan specifieke (groeps)therapieën en vooral het besef dat ze niet meer hoeft te vechten geeft zoveel energie en ruimte. Ik ben echt heel erg blij voor je, ik hoop dat je je leven op orde krijgt en eindelijk eens kunt gaan leven. Ik heb me zo af en toe zorgen om je gemaakt en vind het fijn dat je je weer even meldt!
Alsof ik mijn moeder hoor... Die is op haar 58e gediagnosticeerd met borderline/autisme/pdd-nos/chronische depressies (ja echt alle 4 😕 ). Ze heeft er jammer genoeg niks mee gedaan.. Succes heleentje! Jij komt er wel, dappere vechter!