Zijn hier dames die thuis kostwinner zijn? En hoeveel uren werken jullie dan? Werkt jullie man ook nog of is deze thuis? En hoeveel uur werkt hij dan nog? En vooral: hoe kijken de mannen hier tegen aan? Tast het zijn mannelijkheid aan Of hebben ze er totaal geen moeite mee?
Ik werk 4 dagen mijn man 5 momenteel verdient hij nog iets meer, maar dat komt omdat hij 21 jaar ouder is. Over een paar jaar zal ik kostwinnaar zijn en mijn man minder gaan werken 3 of dagen en ik fulltime. Dit is de planning voor over een jaar of 5.
Yep hier Ik werk gemiddeld 36 uur per week (verdeeld over 4 dagen) en ml werkt 40 uur. Het verschil begint inmiddels minder groot te worden, maar mijn inkomen is nog steeds onze grootste bron van inkomsten.
Ik werk fulltime als zzp-er in het onderwijs. Mijn man werkt 3 dagen, met nog wel een vol loon. Namelijk 1 dag ouderschapsverlof en 1 dag normaal verlof.. Ik verdien al jaren meer dan mijn man.
We werken nu allebei 4 dagen. Vanaf 1 maart heb ik een nieuwe job waarin ik meer ga verdienen dan mijn man. Dan ga ik 5 dagen werken en neemt mijn man een paar uur per week ouderschapsverlof op zodat de kinderen niet meer dan 3 dagen naar de opvang hoeven.
Mijn man roept trouwens al jaren dat ie wel 'thuisblijfpapa' wil zijn. Beetje sporten, beetje schoonmaken, rustig koffie drinken... Ik vrees dat ie van een koude kermis thuis gaat komen!
Ik ben met ingang van dit jaar kostwinner. Ik werk 36 uur over 4 dagen waarvan ik 4 uur verlof spaar. Ik krijg dus 32 uur uitbetaald. Manlief werkt ook 4 dagen maar dan bizar lange dagen (horeca). Ook hier het plan dat hij over 15 jaar een stap achteruit gaat doen, wat hij doet is lichamelijk niet vol te houden tot aan je 67e. Bij ons zal het verschil tussen onze inkomens alleen maar groter worden doordat ik bezig ben met het afronden van mijn universitaire studie en daarnaast al een baan op dat niveau heb.
Tja, t is van moetens, ben gescheiden. Momenteel in ziekteverlof, maar hoop over paar maandjes weer te kunnen werken. Dat zal dan fulltime zijn, 38u/week dus in Belgie. Meeste vrouwen in belgie werken overigens, maar vaker deeltijds als er kinderen zijn.
Ik werk 32 uur en mijn man niet/nauwelijks. Soms heeft hij een freelance klus. Dat is niet bewust gedaan, mijn man is zijn baan ongeveer 5 jaar geleden verloren. Hij heeft toen de oudste nog op het kdv op alles gesolliciteerd, maar dat werd niets. Daarna hebben we besloten dat hij alleen solliciteert op enigszins vaste functies omdat we het voor de kinderen niet goed vonden om telkens op en van de kdv te gaan. Mijn inkomen is afdoende, maar niet ruim. Maar deze keuze geeft verder wel veel rust. Ik denk wel dat als de situatie andersom zou zijn geweest, ik makkelijker een minder leuke (maar enigszins vaste) baan had genomen. Ik ben echt geen goede thuisblijfmoeder. Mijn man vindt het niet altijd fantastisch, maar wel veel fijner dan "hersenloos" werk. Ik heb dan toch echt liever 2 of 3 dagen "rotwerk" dan elke dag thuis. Vroeger toen mijn man nog niet echt wist wat hij later wilde doen, hebben we het er wel over gehad dat ik meer zou werken dan hij. Maar toen hij zijn droombaan vond, werkte hij wel echt met veel plezier. Het feit dat hij die baan kwijtraakte heeft wel echt veel pijn gedaan. Zeker omdat het niet met zijn functioneren te maken had, maar met bezuinigingen. We zouden het beiden leuk vinden als hij weer 2-3 (misschien 4) dagen kan gaan werken in een leuke functie.
Ik ben momenteel de kostwinner. Ik werk 24 uur. Mijn vriend is momenteel bezig voor zijn master en is bijna klaar met zijn studie. Als hij straks van de zomer een baan heeft is hij de grote kostwinner. Ik werk iets van 5.5 jaar voor een salaris en ben altijd de kostwinner geweest. Hij heeft er totaal geen problemen mee want hij wilde graag de Universiteit doen. En omdat het financieel kan is hij dat gaan doen. Voor straks vind ik het wel erg prettig. Hij kan zijn dochter nog in het begin van haar leventje zien opgroeien en thuisblijfvader zijn. We hebben besloten dat hij in sept mits een baan natuurlijk pas fulltime gaat werken, daarvoor 2 dagen. Daarna hoop ik naar 20 uur te gaan en hij zal dan minimaal 40 uur gaan werken.
Ik werk vier dagen, mijn man vijf. Maar ik verdien veel meer. Dit vindt hij niet erg. We potten allebei een geldbedrag in de gezamenlijke pot en de rest is voor onszelf. Ik heb dus relatief meer geld voor mezelf, maar spaar hier flink van en dan boek ik daar een weekendje weg van, we gaan uiteten, kopen spullen voor in huis etc. Als mijn man denkt dat het geld op is, weet ik dat er altijd nog genoeg achter de hand is. Leuke verrassing
Ik werk 34 uur inclusief opleiding en mijn man 28 uur. Sowieso ligt mijn uurloon veel hoger dan dat van mijn man. Ook met een kleiner contract ben ik 'kostwinner'. Mijn man en ik hebben dit nooit een probleem gevonden. Uiteindelijk gaat alles wat binnenkomt toch op een hoop en we werken er beiden even hard voor. Ik zou het nogal sneu vinden als een man hier wel problemen mee zou hebben .
. Grappig om te lezen, want wij doen het juist precies andersom. Ik leg verhoudingsgewijs meer in dan mijn man voor de vaste lasten. We hebben allebei evenveel te besteden voor ons zelf. Ik vind niet dat ik meer te besteden moet hebben, omdat ik toevallig meer verdien. Hij werkt er net zo hard voor als ik!
Hier wordt allebei 40 uur per week gewerkt (door hem) gestudeerd (door mij). Qua verdiensten verdiend hij een kleine 500 euro meer - qua uitgaven betaal ik meer. Beetje oneerlijk verdeeld wel. Plus dat ik vaak wel het verwijt krijg dat ik 'lekker thuis kan zitten wanneer het mij uitkomt' omdat ik wat flexibeler ben, terwijl dit niet zo is. Ook moet ik altijd thuis blijven en dingen afzeggen wanneer ons kind ziek is. Ik raad het niemand aan. De mannelijkheid zit vaak wel in de weg ja. Maar dan moet je als vrouw zijnde gewoon een dikke stoomwals zijn (zoals ik) en keihard over die mannelijkheid heen walsen, want daar heb ik zó vaak echt geen trek in. Laat die kapsones en macho-houding maar gauw vallen; op een dag trek ik het inkomen met 2/3e omhoog en dan delf je het onderspit
Ik was het. Nu niet meer. Mijn brutoloon fulltime is hoger. Aleen: ik kon niet 4x9 gaan werken (moest dus een dag inleveren met de konst van de kleine en terug naar 32 uur) terwijl mijn vriend zijn voltijdbaan van 36 uur wel in vier dagen mocht proppen. Per saldo verdient hij dus meer. Ik vind dat wel jammer. Geeft toch het gevoel dat ik er minder uit heb gehaald. Gold voor hem ook toen hij minder binnenhaalde.
Toen we allebei evenveel werkten hebben we ooit berekend hoeveel we nodig hebben voor de vaste kosten. Daarna hebben we dat procentueel verdeeld, ik verdiende toen iets minder en betaalde dus absoluut gezien minder, maar betaalde een even groot deel van mijn salaris. Ik hield dus wel iets minder over. Als we straks (hopelijk) alletwee weer werken zullen we het redelijk vergelijkbaar doen, maar ik vind wel dat het verschil niet te groot moet worden. Als de 1 100 overhoudt en de ander 500, dat vind ik niet reëel. Dan moeten we even kijken hoe het eerlijker kan.
wij zijn hier beide gelijk.. geloof dat manlief zijn salaris nu wel iets meer is maar we kiezen er wel voor om beide evenveel thuis te zijn (en dus ook beide een goede carrière op te bouwen).. Manlief werkt 4 dagen en ik werk 4 dagen. Voordeel is dat we "maar" 3 dagen opvang nodig hebben. Salaris technisch is het ook fijn om 2 keer inkomen te hebben. Qua inkomen mogen we niet klagen (daarentegen betalen we ook veel aan opvang kosten!) Echter gaan beide inkomens op een grote berg en wat over is daar sparen we van en doen we leuke dingen van.
Ik verdien ook meer dan mijn man... maar toch ga juist ik een stap terug doen... werk nu 32 en ga na mijn verlof 24 uur werken... Zo geef ik hem de kans om fulltime te werken en kan hij carrière maken (dat is wat hij graag wil....) Ik heb iets meer geduld met de kinderen haha, hij heeft nu vakantie en werd nu al gek van onze peuterpuber... ach mijn tijd komt straks wel weer. Ik kies nu bewust voor mijn gezin, ik vind een goede carrière niet superbelangrijk maar wil ook niet fulltime thuis zitten (denk dat ik ze dan wel regelmatig achter het behang plak haha) ik heb wel behoefte aan mentale uitdaging en niet alleen maar mama zijn, maar ik vind 3 dagen naar de opvang (gastouder) wel maximaal (voor mij gevoelsmatig). Dit is voor ons nu een mooie oplossing.
Ik werk 24 uur en mijn man 40 uur, maar ik breng met minder uren meer binnen... Hij heeft er totaal geen moeite mee! Geld gaat toch op 1 rekening dus maakt ook niet uit wie wat "verdient"
Jaren geleden wel, toen mijn vriend nog startende ondernemer was. Inmiddels heeft hij me ruim ingehaald en ik had een mooie internationale carriere. Voorlopig ben ik thuis en freelance af en toe wat tussendoor, best een mooi leven en ik ben niet geheel uit mijn vak verdwenen.