Vandaag kon ik helaas niet gestript worden, verweking is nog niet volledig. Heb alvast een afspraak meegekregen voor de gyn a.s. dinsdag, krijg dan vooronderzoeken voor eventuele inleiding.
Spannend. En lies ben je ondertussen al bevallen. Lafarina fijn dat het iig goed met je gaat. Heel anders hè ineens een baby hihi. In het begin hebben wij zelfs met de baby in bed moeten samen slapen. Zij op me buik anders sliep ze niet. Ik was kapot. Bedankt lies. Ja alles gaat nu wel ze gangetje oppassen lukt ook aardig en ik verdien weer lekker normaal. Voel me aardig rustig nu. Ben zo benieuwd naar jullie verhaal met de baby's
Boven verwachting dinsdag vroeg in de ochtend spontaan bevallen zonder inleiden . Is erg snel gegaan allemaal, vertel jullie later even meer. We zijn ondertussen weer thuis en James doet het goed. Mama is erg beurs van tig hechtingen en spierpijn
Dank je wel Marieke! We zijn heel blij uiteindelijk zonder inleiding tot dit prachtige resultaat te zijn gekomen . Precies ook op de dag van consult gyn! Maandag was ik al niet lekker en kreeg ik begin van de avond wat krampen/halve rugpijn. Om 21u klokbare krampen dus gestart met bijhouden, moest ze echt wegpuffen. 22.30u overgegeven en weeën elke 2-5min, vk gebeld. Die kwam om 23.30u, toen bleek ik al 3-4cm ontsluiting te hebben.. Wat een verrassing na de dichte boel van woensdag! Gelijk naar het zh gestuurd.. Was wat in de auto met weeën! Beetje matige opvang daar, de vk zou pas 3.30u aanwezig zijn ivm andere bevalling. Om 2.40u trok ik het niet meer, vk is iets eerder gekomen. Had om 3u al 8cm ontsluiting mn vliezen werden gebroken. Uur daarna was mega heftig, veel persdrang en om 4u kon ik niet meer. Werd gecheckt en had volledige ontsluiting, 10min later gestart met persen. Uur later bleef hij heen en weer zakken, haartjes wel zichtbaar. Ik was erg moe en vond het echt lastig goed door te persen. Kwam een 2e vk bij en even later de gyn. Vacuümpomp werd al gebracht.. Gelukkig uiteindelijk niet de pomp maar geknipt na 1.15u persen, hoofdje stond snel en daar was hij ineens! Ik was helemaal verbaasd dat het toch was gelukt, nog steeds eigenlijk. Na een extra nacht in het zh (glucosecontroles omdat James groot was -4390gr) zijn we gisteren thuis gekomen. Super onwennig natuurlijk en beetje eng. Vandaag wel betere dag gehad trots op ons mannetje en met mij gaat het ook steeds wat beter. Kolf wel bij omdat hij veel was afgevallen, drinken gaat nu wel wat beter. Hij was misselijk geweest, echt wel zielig! Nu lekker naar bed, straks weer etensronde!
Wauw gefeliciteerd, Lies!!!! Wel vreemd hoe het met de opvang in het zh ging maar fijn om te lezen dat jullie lekker thuis zijn. Geniet je een beetje van je ventje? Hard werken wel he? Hihi Ik ben eindelijk weer een beetje boven water. Er is heel erg veel gaande geweest hier wat me emotioneel uitgeput heeft. Lang verhaal kort: na de bevalling binnen 24 uur weer terug in het zh vanwege longembolie, een baby die non stop huilde en max 6 uur op een etmaal sliep en ouders die compleet oververmoeid en uitgeput en wanhopig waren. Ik ben in het begin opgenomen geweest en moest herstellen en Scarlett is tweemaal opgenomen geweest. Uiteindelijk als oorzaak reflux (was al vrij snel bekend maar blijkt dat ze toch meer last had dan verwach) en een hele heftige reactie op koemelkeiwit. Nu op hoogste dosering omaprazol, voeding op basis van amminozuren, op de buik slapen en in een co-sleeper of draagdoek en nu is de rust eindelijk teruggekeerd. Ze is nu ruim 11 weken en pas sinds 2 weken gaat het bergopwaarts en hebben we ons leven weer een beetje terug. We werden door t moe zijn ook continu ziek samen en na elkaar en we zaten non stop met baby en konden niks doen. Gelukkig is dat nu allemaal voorbij. Ze blijft overprikkeld, schrikkerig en plakt graag op je, maar ze gaat steeds beter en zelfstandiger worden, dus hoera Dan ben ik jullie nog mijn bevallingsverhaal 'schuldig' hihi, bij deze: Maandag 28 december zijn Daniel en ik naar het ziekenhuis gegaan om een ballon te plaatsen. Nachtje blijven slapen, Daniel thuis. De ballon lag er in de ochtend netjes uit, dus tijd om de vliezen te breken. Lukte de arts assistent in eerste instantie niet, omdat mijn bmm ver gekanteld lag nog. Even paniek momentje bij mij of t nu wel door kon gaan vandaag (trok het echt niet om nog een nacht langer te wachten). Andere arts erbij gekomen en die brak de vliezen zonder moeite YESSSS het was begonnen.... In mijn geboorteplan had ik wensen als badbevalling --> kan niet bij dit ziekenhuis. Dan maar douchen --> kan niet als je ingeleid wordt vanwege infuus. Niet aan allemaal draden vast --> buikband moest om en ook inwendig ctg voor de kleine moest eraan plus infuus, dus kon om t bed heen en weer en dat was t. Enz enz... alles wat ik wilde kon niet en alles wat ik niet wilde moest. Maargoed suck it up, ik wil mijn kind dus starten maar.... Half uur later aan de hormonen om de weeën op te wekken. Mijn weeën kwamen echt na 2 minuten al binnen en pfoe zeg best heftige nog ook. Eerste uurtje kon ik nog wel m'n ding doen en kletsen met Daan, maar al snel ging die knop om. weeën kwamen best snel en heftig aanzetten en de houding om ze op te vangen werd steeds moeilijker te kiezen. Op een skippybal achterover geleund tegen Daam bleek uiteindelijk de beste houding voor mij. Samen de weeën wegpuffen, Daan heeft me hier zo goed in geholpen, dikke respect voor hem! Op een gegeven moment kon ik de weeën niet meer opvangen en kreeg ik geen rust, een grote stroom aan heftige pieken maar geen dalen meer, er kwamen dus weeën op weeën. De verpleegkundige heeft toen de hormonen omlaag gezet, want ik kwam niet meer terug op de basis met de weeën. Leed was echter al geschiet, vanaf toen kon ik echt niks meer opvangen en het deed echt zoveel pijn. Geboorte tens erop gezet maar wat een waardeloos ding, dus meteen gestaakt. Om 11 uur gestart met de weeën en om half 5 ongeveer zat ik op dat onmogelijke punt. Wij dachten allemaal ik zal al wel 8 cm oid hebben, omdat t zo heftig was. Dokter kwam controleren en zegt dat ik van 3cm begin nu op een krappe 5 cm zit.... whut????!! Zes en half uur bezig en zoveel pijn en dan net een krappe 2 cm erbij?! Moed zonk ons in de schoenen en heb om een phetadine prik gevraagd. Ik wilde zelf zo lang mogelijk zonder pijnstilling en sowieso 100% zonder ruggenprik. Phetadine was dus de logische stap en die kreeg ik dan ook. Ik werd er direct heel erg suf van en viel zelfs even paar seconden in slaap, (tot de volgende wee zich weer aandiende). Toen ik de prik echt net had gehad werd ik kotsmisselijk en kreeg ik braak neigingen en moest ik kokhalzen zonder dat er wat kwam. Daarna direct het gevoel van persen, ik kon het niet tegenhouden mijn lichaam deed het zelf. Ik had echter net gehoord 5 cm en ik had zowel dat mn middenrif omhoog gestuwd werd door de kokhalzingen als naar beneden door het persen, wat een waardeloze situatie en gevoel was dat. Dokter was al weg maar verpleegster was er nog en die is de dokter gaan halen. Ze dacht dat het kindje misschien verkeerd lag en dat dit reden tot pers gevoel gaf. Immers... met 5 cm mocht ik nog niet persen dus dat ik dit voelde klopte niet. Ik was alleen met Daan toen en heb echt lopen roepen dat hij moest bellen, ik wist zeker dat t niet goed was ik MOEST persen. Arme ven van mij, heeft die alarm bel echt in elkaar gedrukt van schrik en wist niet hoe hij me moest helpen. Dokter kwam al snel gelukkig, dus weer inwendig voelen. Heel kalm haalt ze haar hand terug en in alle rust zelve zegt ze " oke we gaan beginnen". Uhhh.... net zei je nog dat ik 5 cm had ?! Bleek dus in een kwartier naar 10 cm te zijn gegaan en hoppa het werd persen. Alles heel snel klaar gemaakt en ben meteen begonnen met persen, kon echt niet meer langer wachten. Het was een enorme rollercoaster maar moment van persen heb ik als heel erg prettig ervaren. Persen was zooooo fijn. Ik had ineens ook minutenlang pauze tussen de persweeen. Ik heb doordat die prik me zo suf maakte zelfs liggen slapen tussen de weeen In totaal heb ik 65 minuten geperst en uiteindelijk op 2 plekken gescheurd, maar te overzien. Toen mijn meisje er met haar hoofd uit was had ik het niet eens door, lol, tot Daan helemaal stond te huilen en te hyperen dat hij haar kon zien, ik kijken en wowwww das m'n meisje!! Dokter driftig bezig de schouders eruit te trekken, zag eruit alsof ze een kalf stond te verlossen ik maar vragen wat moet ik doen?? Wat moet ik doen?? Toen vloog ze eruit en wauw... daar was onze mooie Scarlett. Daan heeft de navelstreng doorgeknipt, placenta kwam er goed uit, verder was t een bloedbad op de vloer schijnbaar, (veel vruchtwater dus merendeel verdund). Voor mijn gevoel was de arts met 10 minuten klaar met hechten, maar t duurde in werkelijkheid blijkbaar bijna 1,5 uur, tijdsbesef was er niet meer haha Enfin.... al met al een goede bevalling gehad, gestart om 11,00 uur dus met hormonen en om 18.15 uur lag mijn meisje op mijn borst. Heerlijk samen genoten in bed voor een lange tijd, toen is ze gewogen en gecheckt en daarna ben ik lekker gaan douchen. Moest toen nog even verplicht uurtje liggen op bed en toen mochten we naar huis. Die bevalling ga ik niet meer vergeten, wat een life event!
Jeetje wat een verhaal Lafarina!! Zowel je bevalling als de nasleep.. Pff heftig geweest dus! Zo herkenbaar trouwens hoe belangrijk je partner is (de mijne had ik ook echt nodig als afleiding) en hoe mooi na alle ellende en tegelijk verwondering 'het' moment is dat je kind er is! Jij wint het wel qua hechttijd trouwens was bij mij 30min ongeveer. Maar ook uitgescheurd op 2 plekken en geknipt. Gelukkig dat er nu na toch wel veel drama eindelijk wat rust begint te komen bij jullie. Scarlett dus aan speciale voeding en bepaalde houdingen. Moet jij nog steeds bloedverdunners nemen/spuiten? Ook niet niks na je bevalling Met James gaat alles goed, heeft deze wk zn regeldagen gehad. Wat onrustiger 's nachts en honger honger honger! Hij krijgt momenteel afgekolfde borstvoeding, dat moest allereerst omdat hij afviel. Bleek niet goed te drinken en daardoor liep mn productie ook terug. Kolven geeft mij ook rust, zag met name tegen de nachten op vanwege minimaal een uur bezig per voeding. Tijdens zn regeldagen heeft hij soms ook nog slokje uit de borst gekregen, was dan te snel voor nog een fles. Hij drinkt overigens uberhaupt niet zonder tepelhoedje, dus fles is geen probleem gelukkig! 31/3 moeten we naar het consultatiebueau, ben erg benieuwd naar zn gewicht! We hebben wel echt het idee dat hij groeit, dus gaan niet tussentijds wegen. Met mij gaat het opzich vrij goed, wel snel moe nog. Mn vriend is sinds deze wk weer werken, dus soms nog wel pittig overdag. Dagen vliegen uberhaupt voorbij, moet echt opletten dat ik zelf genoeg eet/drink. Qua klachten verder minimaal, soms wat hoofdpijn. Was paar dagen terug niet zo lekker, had weer stuwing (reactie op James' zn regeldagen ws) en verhoging. Vloeien is verder gelukkig al een stuk minder. Al met al dus niks te klagen en een trotse moeder . Gisteren voor het eerst alleen stukje gaan wandelen, onwennig nog maar leuk!! Ps: opvang in zh was met name matig door de verpleegkundige toen de vk er eenmaal was prima. Het voelt alleen zo raar dat je daar dan paar uur alleen bent en vpk liep niet zo vaak binnen. Kwam overigens wel als we belden.