Hallo, Ik ben eigenlijk ten einde raad. Klinkt heftig, maar slaaptekort is nu al zooo lang dat ik merk dat ik het nu aan mijn lijf merk. Mijn zoontje is twee jaar en vier maanden. Mijn dochtertje 5 maanden. Mijn zoontje slaapt sinds enkele weken echt slecht in de nacht. Heeft hij nooit gedaan. Hij heeft geen middagslaapje meer, slaapt rond 19-19:30 maar wordt standaard 3x voor de nacht nog wakker en om 5;00 klaarwakker. Huilen huilen huilen. De enigste manier om hem dan stil te krijgen is naast hem liggen of hem in ons bed te leggen. Het is niet te koud of te warm op zijn kamer, gordijnen dicht etc. Ook al leg ik het aan hem uit, hij blijft dan huilen. Gevolg. Dochter wakker, wij wakker en iedereen stikchagrijnig. De wekker van mijn vriend gaat ook al super vroeg waardoor we nog een keer wakker worden (als Zoontje bv bij ons ligt vanaf half vijf) Nu is dit niet het enigste. Mijn dochtertje is namelijk nog veel erger met slapen. Ze is sowieso erg onrustig door kma etc etc en wordt behandeld bij een osteopaat. Zij is ook elke nacht meerderen keren wakker. Mijn vriend en ik trekken het bijna niet meer. Hij werkt fulltime en moet vaak om 6u al beginnen, ik werk 24uur maar afwisselende diensten en ik slaap maar 3 a 4 uur per nacht. De kindjes gaan soms afwisselend naar iemand toe maar een nachtje doorslapen is zo sporadisch dan dat het niet helpt op het beter functioneren. Hebben jullie tips?! Ik leg nu mijn dochtertje zelfs al snachts in de woonkamer neer in de kinderwagen met de camera erbovenop in de hoop dat zoon niet wakker wordt. Iedere nacht is het drama. PS teveel prikkels zijn er niet overdag. Activiteiten worden gewoon goed verdeeld.
Hmm ik zou bijna zeggen... Het is een fase. Hier met 2-2,5 begonnen de krokodillen onder het bed, de spoken in de schaduw en de nachtmerries... Meerdere keren per nacht maar ook bij het naar bed gaan. En ze was ook echt bang... Dus laten pruttelen was geen optie. Ze gilde gewoon alles bij elkaar en je was zo een uur verder voor je weer op bed lag. Geen goede tips hier helaas... Na een tijd werden we heel creatief met de monsters... (Krokodil in de tuin, babykrokodil in een bakje op de kamer anders ging hij huilen van eenzaamheid, grote pluche eend op wacht en raam dicht voor whoeever er door het raam zou kunnen komen) En werden de nachtmerries vanzelf ook weer minder... Wij hebben "gewoon" 3,5-4 jaar op ons tandvlees gelopen. Zowel voor als na de nachtmerries sliep onze dame gewoon niet de hele nacht... Pas met 3,5 zo'n beetje. En toen was mijn slaapritme dusdanig aan gort dat ik alsnog 3x per nacht wakker werd. En nog steeds... Ben ik vaak 's nachts wakker ondanks dat ik wel moe ben. Enige voordeel is dat ik er nu niet voor uit bed hoef en ook snel weer slaap
Apart van elkaar gaan slapen. Eentje bij de baby en de ander bij de oudste. Dan is er meteen troost bij wakker worden en heb je de grootste kans op slaap. Elk uur extra is belangrijk dus zorg dat er een van jullie bij je zoon slaapt, dan slaapt hij waarschijnlijk door. Heeft je dochter misschien ook reflux? Wat voor voeding krijgt ze?
Ik heb 2.5 jaar een paar uurtjes per nacht geslapen. Wat was het verschrikkelijk. Net als ik dacht neem me maar op sliep mijn dochter wel een paar uur achter elkaar of mocht ze bij een oma slapen. Ik wil je een dikke knuffel geven want weet hoe zwaar het is. Werd niet altijd erkent door omgeving.
Ik vind de tip van apart gaan slapen allebei met een kind een hele goede, dat doen wij ook als er hier echt heel slecht geslapen wordt. En je slaapt maar 3-4 uur per nacht, ga je dan niet als je een avond vrij bent, al heel vroeg naar bed? Dat zou ik zeker doen hoor, en een co sleeper neerzetten zodat je zo veel mogelijk rust kan pakken. Anders overwegen naar een homeopaat of osteopaat te gaan voor de slaap problemen. Hier ook al 5 jaar geen doorslapers maar doordat zoonlief als hij wakker wordt tussenin kruipt, slaap ik het beste. En de wekker van manlief hoor ik zelf gelukkig niet eens!
Misschien voor je zoontje een groot bed/meegroeibed waar hij zelf uit kan klimmen? Dan kan hij zelf naar jullie toe lopen en bij jullie in bed kruipen (als je dit wilt) Dan hoeft hij niet meer om jullie aandacht te huilen en voelt zich misschien minder opgesloten.
Wij hebben hier ook twee nachtbrakertjes...ik durf het bijna niet te zeggen, maar het is hier momenteel vrij rustig in de nacht. Ik klopt het snel heel hard af! Ik heb geen echte oplossing voor handen, maar slaap gescheiden zodat je niet samen een gebroken nacht hebt of wakker wordt van een wekker. Cosleeper bood uitkomst tot 7 maanden. Mijn zoontje van 1 krijgt nog wel eens een nachtvoeding of ligt bij ons in bed, de oudste heeft tot 3 jaar vrijwel elke nacht bij ons geslapen. Wij maken het ons zo gemakkelijk mogelijk, ik ga niet naast een bedje zitten, liedjes zingen of rondjes lopen met een kind. Niet verder willen slapen alleen? Dan maar naast of op mama. Het went....ik heb periodes gehad dat ik zelfs op een betonnen vloer had kunnen slapen...ook gaan wij savonds regelmatig heel vroeg(20.30) naar bed, heel saai, maar je moet wat! Elk uurtje slaap is er weer 1! Maar zwaar is het zeker, het is hier ook niet altijd gezellig in huis omdat we gebroken zijn.
Samen slapen is niet heilig, maar wel de beste oplossing vind ik. Je warme bed uit is slopender dan een huilend kind naast je troosten. Ook ben je er sneller bij en dat scheelt dan zijn ze nog niet overstuur. Gewenning? Wees niet bang. Deze fase is een hele grote stap in de ontwikkeling. Ze zijn nog zo klein en er gebeurt zoveel in dat hoofdje. Ik troost me met de gedachte dat het goed is dat hij weet dat hij een beroep op mij mag doen. Heel belangrijk voor zijn toekomst. En apart slapen is natuurlijk niet zo romantisch. Maar eerlijk, hoe romantisch ben je nog na heel wat gebroken nachten? Oftewel, ik zou lekker doen wat het beste werkt. Regels overboord.
Inderdaad ik zou even apart slapen zoals carino al zei.het is natuurlijk zonde als iedereen steeds wakker van elkaar wordt. Sterkte!
Dit is precies omschreven zoals ik het voel! Hier ook wat afgetobt (en soms nog) Er zijn nu ook af en toe nachten dat we slapen, heerlijk! Wij hebben er zo'n beetje altijd voor gekozen om samen te slapen. Ook aller!ei adviezen van buro gehad, nou als ik dan een paar nachten gewikkeld in een kleedje naast zn bedje zat...kapot,gebroken, nergens zin in. Toen er voor gekozen om hem lekker in bed te nemen, de gebroken nachten waren niet voorbij hoor,uren in de weer, maar doordat we zelf op bed lagen/zaten/hingen rustem we toch wat. Manlief sliep wel eens op de bank, ik deed als t half kon de middagdutjes mee en zo redden we t weer...
Misschien om en om nachtdienst? Ene nacht gaat je man er uit andere nacht jij? En in t weekend slaap jij de ene ochtend uit en hij de andere? Plus misschien kunnen ze een weekje ergens logeren? Dan kunnen jullie en bijtanken en tijd met elkaar doorbrengen. Plus misschien kun je je zoontje alvast een wekkertje geven (zo'n speciaal kinderwekkertje) denk dat hij er nog te jong voor is maar proberen kan geen kwaad. Verder kan ik je alleen maar heel veel sterkte wensen. xxx
Als ik dit leest. Ben ik zo blij dat ik uit die periode ben echt. Dan maar samen slapen. Jaren gedaan. Nu pasc non Bed terug na 15 jaar. Eerst oudste tot 9 een tot maand gelden dochter 6 jaar. Naast mij gehad.
Als ik de verhalen lees raak ik weer helemaal gestrest. Wij hebben een baby gehad die s'nachts de hele buurt wakker krijste. Maar dan ook echt hard. Wij waren ook ten einde raad en ik kon me voorstellen dat er ouders waren die hun kind wat aan deden, zo gesloopt waren we. Zelfs tijdens een nachtje logeren konden we ze om half 3 op komen halen. Pffffff dat heeft nog jaren daarna voor stress gezorgd. Merk dat ik nu pas beter ontspan lichamelijk. (en het is al 3,5 jr geleden) Bij ons was het een combinatie tussen reflux, kma en haar karakter ('t is een pittig meisje) Heb ik tips, geen nieuwe: draai wisseldiensten, breng je kinderen gewoon een dag weg om bij te slapen en jezelf te ontspannen. Even een dagje niks. Laat het huishouden even de boel en plan wat hangdagjes in. Vraag hulp overdag zodat je even wat uurtjes kunt slapen. Het lijkt weinig, maar echt alle beetjes extra slaap en rust helpen je beter te kunnen dealen met de situatie. Sterkte.
Heel hard, maar jongste slaap training (laten huilen) en oudste een slaaptrainer (schaap slaapwekker).
Oh als ik jouw verhaal lees komen de herinneringen hier ook weer boven.... De jongste om 5 uur wakker, en als de fles er in zat kwam de oudste al weer uit bed. Zat je om 6 uur beneden, met 2 kids. En dan heb ik het nog niet over de nachtmerries, ziektes etc. Wij hebben ook alles geprobeerd. Niets hielp. Wij draaiden om en om de "nachtdienst". Zo kreeg 1 van ons in ieder geval 6 uurtjes slaap. En in het weekend sliepen we om en om uit. Zo hebben we het 2 jaar volgehouden.