Hij kijkt wel altijd heel aandachtig naar mijn mond als ik liedjes zing of dierengeluidjes nadoe. Soms pakt hij mijn mond beet en moet ik doorgaan met zingen of immiteren. Je zoontje is nu 7? Kan je je herinneren hoe hij was rond de leeftijd van 19 maanden? Het spelen met speelgoed gaat soms functioneel en soms ook niet. Hij heeft een vrachtwagen waar blokjes in de achteras moeten, soms doet hij die blokjes daarin en als alle blokjes erin zitten gooit hij de vrachtwagen de lucht in met blokjes en al. Hij doet het rondjes draaien dagelijks, het geeft hem een soort kick. Maar weetje, aan de andere kant denk ik: ik vind het ook leuk om in een snelle achtbaan te zitten of een kermisattractie, dat geeft mij toch ook een kick? Het zijn echt gemenge gevoelens.
Hij begrijpt actie maar geen reactie. De afgelopen tijd gaat hij de wc binnen en stopt hij zijn hand in de pot. Als ik dan (rennend) naar hem toe ga, stopt hij er onmiddelijk mee en speelt hij met de kraan bij de wasbak. Hij weet dat het niet mag, omdat ie er zo vaak van weg is gestuurd. Of hij staat bij de wasbak wachtend op mij zodat zijn handjes gewassen kunnen worden (na zijn toiletpot festijn). "Nee" snapt hij onderhand wel maar verder gaat alles wat ik zeg het ene oor in en het ander oor weer uit. Het dringt gewoon niet tot hem door.
Ja, maar dat is echt niet raar en dreumes/peuter eigen. Hier is het woord nee echt wel bekend, maar ze zit ook met grote regelmaat met haar handen in de WC pot. terwijl ze duidelijk weet dat het niet, het dringt niet tot haar door, of althans, het is veel leuker om het wel te doen. en ze is tig keer al weggehaald hoor, zowel thuis als op het kdv, waar ze dat ook doet (liefst met haar partner-in-crime). Hie staan de oren regelmatig niet aan hoor, en dan kan ik nee zeggen tot in een ons weeg, er komt nul reactie. Oostindisch doof dus
Ik heb wel een keer mijn zorgen bij de huisarts neergelegd, toen ik daar voor iets anders was (om te kijken of hij last had van zijn oren), maar zij gaf aan dat hij nog te jong was om dat nu al te concluderen en dat zij afgaande op hoe hij was daar, en op mijn verhalen, niet iets dermate verontrustends kon opmerken om hem door te sturen. Ook de laatste keer bij het cb (toen had ik overigens niet hier iets over gezegd, dus is daar ook niet bewust naar gekeken), liep hij niet achter op zijn taalontwikkeling na. Aangezien hij nu ineens super veel met zijn spraak bezig is, wacht ik het dus ook gewoon nog even rustig af. Daarnaast heeft mijn zoon helaas minder contact met kleine kinderen, zo veel speeltuintjes hier maar alleen maar grotere kinderen , dus hij kan ook niet echt een voorbeeld nemen aan andere kinderen. Hij vindt andere kinderen wel reuze interessant en zoekt wel echt contact met ze als we ze tegen komen, dus hopelijk spelen er straks wat meer buiten als het mooier weer wordt. Ik denk ook wel dat het hem goed zal doen als hij straks naar de psz mag, gelukkig is dat hier vanaf 2 jaar. Hier wordt trouwens ook niet altijd met speelgoed gespeeld zoals bedoeld is. Zijn keukentje is veel interessanter om uit elkaar te trekken, dan om echt in te 'koken'. Op de fiets zitten is leuk, maar aan de wielen en trappers draaien en de fiets ondersteboven gooien en onderzoeken is nog veel leuker. Mijn zoon is heel erg van het onderzoeken heb ik gemerkt, kijken hoe de dingen werken in plaats van het totale plaatje zien (ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen, maar zoals met zijn keukentje dus ). Maar wat Tuc ook zegt, op een gegeven moment ga je alles linken aan 'oh dat is ook een teken van autisme zie je nou wel' in plaats van objectief te blijven. Ik probeer het nu gewoon maar los te laten, als hij straks 2 is zal het snel genoeg duidelijk worden als hij achterblijft. En ik hoor ook genoeg verhalen van kinderen die pas met 2.5 echt goed gingen praten, en dat is ook allemaal gewoon goed gekomen, Mocht ik in de tussen tijd echt het idee krijgen dat zijn gedrag veranderd/stagneert, dan maak ik gewoon een extra afspraak bij het cb om te overleggen wat zij er van vinden.
Gaze shifting is de interactie tussen een volwassene (ouders) en kind tijdens bijv spel doormiddel van blikken over en weer te werpen. Bijvoorbeeld: jullie zijn met de blokken bezig dan kijkt het kindje regelmatig naar je om jou te peilen. Of juist als hij iets doet wat eigenlijk niet mag, dan kijkt een kindje regelmatig om jouw reactie te peilen.
Hier een mooi voorbeeld trouwens nog: mijn zoontje van 14 maanden weet dondersgoed dat hij niet aan de tv mag komen... maar ja kijken hoe papa en mama reageren is ook leuk.... dus gaat hij expres dicht hij de tv staan en kijkt eerst (met een big smile) naar mij, dan naar papa en hopla, daar gaan de vingertjes naar de tv. Als hij die aanraakt kijkt hij weer naar ons....
Met speelgoed spelen is mijn zoontje precies als die van jou. Aan wieltjes draaien en dingen uit elkaar halen. Wat hij wel doet is met knuffeltjes knuffelen. Hier mogen ze ook met 2 naar de psz, hopelijk zie ik dan wat vooruitgang in zijn sociale ontwikkeling. Voor de rest kan ik me helemaal inleven in jouw situatie. Ik ga idd alles met autisme linken terwijl het een dreumes is die niet veel begrijpt op deze leeftijd. Het enige wat mij zorgen baat was het niet reageren op naam of dingen die ik hem vraag en dat hij in zn eigen wereldje leeft, maar daar moet ik het voorlopig mee doen en hopen dat het maar een fase is.
Dat doet mijn boefje ook haha met alles wat niet mag eigenlijk gaat het zo. Ik ben nu gerust gesteld over heel veel dingen behalve het "oost indisch doof" zijn en geen oogcontact of reageren.
als het haar uitkomt ... vaak reageert ze gewoon niet en moet ik naar haar toelopen en dan nog kijkt ze me niet altijd aan hoor. Niets mis met haar oren hoor, want als ik een zakje koekjes openmaak in de keuken is ze er als de kippen bij. Ze is gewoon stik ondeugend momenteel en zoekt mijn grenzen op. En luisteren is dan even niet zo belangrijk voor haar lijkt het.
Nee, ik weet het niet precies meer hoe hij toen was. Wel weet ik bijvoorbeeld nog dat hij op die leeftijd met sommig speelgoed nog wel functioneel speelde, zo maakte hij bijvoorbeeld die simpele inlegpuzzels van Nijntje die voor anderhalf zijn. Later deed hij dat een poos helemaal niet meer. Maar hij had als baby ook al bijzonder spel. Zo kon hij een uur lang met twee ringen van de ringenstapel rondkruipen en kijken hoe ze vielen als hij ze voor zich uit gooide.
Nee, niet op dat vlak iig. Mijn enige zorg wat haar betreft is dat ze met haar voetjes naar binnen loopt (eigenlijk met haar hele been, vooral links). zowel het CB als mijn huisarts verzekeren me dat dit vrij normaal is en echt wel goed komt, maar zowel ik als het kdv zien wel dat het niet echt verbetert. We hebben tot 3 jaar (althans dat is de leeftijd die mijn huisarts aangeeft dat het beter moet worden) en dat is over ruim een half jaar. Is het niet over of veeeel beter, dan eis ik kinderfysio oid ... Maar verders qua ontwikkeling heb ik me nooit zorgen gemaakt ...
Mijn nichtje heeft het ook en haar huisarts zegt ook dat het niks is. Ze is even oud als jouw dochtertje. Het komt vanzelf hopelijk goed! Ik hoop dat ik volgende week met een gerust hart verder kan leven, want het zit me nog steeds niet zo lekker haha.
Volledig off topic: je hebt geen verwijs nodig voor een fysio en het zit bij kinderen in het basispakket, dus je zou met een kinderfysiotherapeut kunnen overleggen als het je niet lekker zit.
is dat zo ... heb ik geen verwijs nodig voor de kinderfysio? Goed om te weten. Samen met het kdv probeer ik weet de boel te verbeteren, ze loopt voornamelijk op haar blote voetjes, ook bij de opvang omdat dat beter zou zijn. Als ze zit, dan valt haar ene beentje ook altijd naar binnen. Thanks!
Mogelijk is dat afhankelijk, maar ik moest vorig jaar juist wel een verwijzing hebben van ha voor fysio. Juist omdat hij onder de 18 was, voor volwassenen hoeft het niet. Maar je kunt altijd een kinderfysio bellen en vragen.
Suzy, ik had nog een vraagje.. Deed jouw dochtertje met 1,5 jaar opdrachtjes uitvoeren zoals 'pak je (..)' 'geef (..) aan mij' enzv? Mijn zoontje begrijpt het alleen als ik het aanwijs en alleen als hij oplet krijg ik het (of niet).
O, hemel ... daar vraag je me wat. Volgens mij zijn wij toen wel begonnen met het vragen van dingetjes, maar vaak moesten wij het ook even aanwijzen hoor. We zijn begonnen met "pak je beker", "waar is de bal" ... dat soort dingen. Pas na een paar maanden geloof ik, kon ik redelijk makkelijk aan haar dingen vragen en deed ze dat. Het is ook een leerproces voor haar wat dat betreft