Opeens werd ik vanmorgen wakker en dacht: Ohjee, ze moet er ook nog uit! Paniek, hoe moet dat nou? Bij het laten plaatsen van een spiraaltje had het al niet 2 seconden langer moeten duren of ik was flauw gevallen van de pijn. Ik heb best wel een lage pijngrens... En dan is het eigenlijk ook mijn wens om thuis in bad te bevallen. Ik ga wel een cursus hypnobirthing doen. Gelukkig duurt het nog wel even, maar ik weet niet of ik het wel kan
Ghehe, je weet dat ze ze nooit laten zitten hè Komt helemaal goed, je gaat versteld staan van wat jouw lichaam kan, echt waar! Vertrouwen in je lichaam hebben betekent meestal ook dat je bevalling goed en sneller verloopt dan wanneer je er angstig instaat (ja dûh ) misschien iets in de trant van yoga gaan doen, voor ontspanning?
Weet ik niet hoeveel vrouwen over de hele wereld kunnen bevallen dus jij kan het zeker weten ook. Een cursus hypnobirthing is een heel goed idee. En verder zorg dat je vertrouwen hebt in je eigen lichaam, het zal een natuurlijk proces zijn. Komt echt goed.
Eerst was ik ook best wel bang voor de bevalling. Bang dat ik de pijn niet aankondiging en je weet gewoon niet wat je kan verwachten. Bij mij heeft een zwangerschapscursus heel erg geholpen en ik heb maar 4 of 5 lessen gehad. Daardoor heb ik echt zelfvertrouwen in mijn lichaam gekregen. Verder heb ik me ook goed ingelezen en ben ik naar een uitlegavond van de verloskundige geweest. Tijdens die avond kwam ik er trouwens achter dat ik bijna alles wat ze vertelde al wist, dat gaf mij ook zelfvertrouwen. Ik had het idee dat ik er in elk geval iets meer grip op had. En verder kun je vaak veel meer dan dat je denkt
Ik heb ook een echt lage pijn grens, maar ik heb er wel even vier op de wereld gezet Bevallingen zijn mij 100% mee gevallen ja het doet pijn maar gek genoeg ben je daar echt zo over heen, mijn ervaring is dat je op standje survival gaat en je lichaam neemt het over Je kunt het ... Echt ! Laat het over je heen komen
Dat is heel herkenbaar! Ik was zo bang voor de bevalling dat ik stiekem hoopte dat mijn oudste in stuit zou blijven zodat ik een ks kon kiezen, dat leek me minder eng. Ik heb twee keer geprobeerd een spiraal te laten plaatsen vroeger en viel 2x flauw.. Ik begrijp je angst. Maar het viel enorm mee, mijn eerste bevalling deed helemaal niet veel pijn! Heb weeënstorm gehad maar het was echt prima te doen. Toen ik dacht dat het niet meer grappig was mocht ik persen en dat deed geen pijn. Tip: leer hoe je moet ademen Vang weeën op in bad Laat je niet op bed vastleggen als je in het zkh bevalt. Op je zij liggen vangt makkelijker op en lopen kan prettig zijn Heb je een geur waarmee je ontspanning associeert van bijv sauna ofzo? Zorg dat je die geur kunt ruiken tijdens de weeën.
Bedankt voor de geruststellende berichtjes. Dat heb ik even nodig merk ik! Ik wil heel graag thuis bevallen, omdat ik mij daar veiliger en op mijn gemak voel. Mijn Kraamhulp en VK staan hier achter. Ze hebben ook ervaring met onderwater bevallingen en moedigen rondlopen juist aan Goede tip ook wat betreft de geuren. Nog een reden waarom ik het lekker thuis wil. Dan kan ik doen wat ik gewend ben. Een gezellig kaarsje aan, mijn favoriete geurtje branden, en alsnik er behoefte aan heb een fijne mantra op de achtergrond. Wat ik lastig vind is dat mijn omgeving niet echt meewerkt. Ze komen met allerlei horror verhalen over weeenstorm, uitscheuren etc. En ze verklaren mij voor gek dat ik thuis wil bevallen, omdat het ziekenhuis volgens hen veel veiliger is....
Zolang iemand niet medisch is, is ziekenhuis niet veiliger, onthoud dat zou ik zeggen. In ziekenhuis oa meer bacteriën en ook meer prikkels en dus eerder ingrijpen en grotere kans op complicaties. Ik heb het boek "veilig bevallen" gelezen van Beatrijs Smulders/Mariel Croon. Vond ik een prettig boek, al vinden sommigen Bea iets te pro thuisbevallen oid. Succes!
Het ziekenhuis is inderdaad niet perse veiliger. Wat vervelend dat de mensen om je heen van alles roepen, terwijl je toch al nerveus bent. Dat zou ik zeker aangeven! Hoe staat je man/vriend erin?
Oh herkenbaar zelfs bij de tweede. Afgelopen week dacht ik ineens ojeee kan ik nog terug!? Ik durf niet meer haha. Maarja beetje laat en het zal vast goedkomen
Ik ben van mijn tweede in het zkh bevallen en zelfs daar was de vk te laat, er was niemand bij. Het was zo druk dat de dienstdoende vk's op en neer renden vertel je omgeving dát maar.
Ik zie nu trouwens dat je 8-8 bent uitgerekend. Dat was ik bij de eerste ook en toen is hij ook geboren
Ik was ook enorm bang bang voor de bevalling bij de eerste. Maar toen ik eenmaal weeën kreeg was dat gevoel eigenlijk weg. Je komt zo in een andere wereld terecht (vond ik). Ik ben geen moment bezig geweest met oh ik ben bang of oh ik vind het eng. Je lichaam neemt het echt over zeg maar. En al hoewel ik het nu ook steeds spannender ga vinden probeer ik ook steeds terug te denken aan dat gevoel. Ik heb dan echt een horror bevalling gehad maar toch was ik weer snel zwanger en was het echt allemaal waard. En inderdaad de dooddoener : er is er nooit eentje blijven zitten haha. Je moet wel zo probeer ik ook te denken haha. Gaat helemaal goed komen en over thuis of ziekenhuis bevallen die keus moet je echt zelf maken en het niet laten bepalen door andere. Want je moet het zelf prettig vinden en jij moet bevallen en niet hun
Ik was het op het eind van de zwangerschap ook wel zo zat! Ik wilde het kind er maar al te graag uit. Mijn samenvatting van een bevalling? Het doet takkeveel pijn, daar kun je wonderbaarlijk goed tegen en opeens heb je je kind in je armen en ben je het grotendeels weer vergeten. Bevallen is niet leuk, maar de beloning maakt het het zo ontzettend waard!
Ja precies, dat zijn ook een aantal van mijn redenen waarom ik niet in het ziekenhuis wil bevallen als het niet nodig is! Bedankt voor de boekentip, ik van eens langs de bieb
Ik geef dit inderdaad ook aan. Maar het lijkt bij hen niet binnen te komen. Sommigen geven mij ook echt het gevoel alsof ze denken dat hun een betere keuze hebben gemaakt door vrijwillig in het ziekenhuis te bevallen en dat ik onverantwoordelijk ben om thuis te gaan bevallen. Mijn vriend staat gelukkig volledig achter mij. Hij wil dat ik doe waar ik mij het prettigste en veiligste bij voel en zal mij onvoorwaardelijk steunen of dat nu thuis of in het ziekenhuis is. Dus dat is heel fijn!
Dit gaf mijn verloskundige ook als reden waarom het niet perse veiliger is in het ziekenhuis! Ze vertelde dat je vaak nog eerder wordt geholpen als je vanuit huis belt dat je eraan komt, dan als je al in het ziekenhuis ligt. Wat leuk, ook 8-8. Vind het een mooie datum, van mij mag ze die dag ook wel komen
Nou zolang er geen medische noodzaak is ben je zeker niet onverantwoordelijk hoor. Fijn dat je vriend in elk geval achter je staat!
Mijn derde zoon lag in stuit en ik wilde graag vaginaal bevallen ipv een geplande ks. De reacties uit mijn omgeving omg!!. Iedereen, echt iedereen ging uit van een ks en als ik dan zei dat ik 'gewoon' ging bevallen werd ik zoo meewarig aangekeken. Zelfs bij de controles door de klinisch vk werd elke keer gevraagd of ik het zeker wist en nog achter mijn keuze stond. Ik werd er zo onzeker van! Uiteindelijk met 41 wk ingeleid en het was een super bevalling. De ontsluitingsweeën waren echt goed te doen. De persweeën waren verschrikkelijk, en het persen wilde ook eerst niet goed lukken. Uiteindelijk heeft het actief persen maar 5 minuten geduurd en toen was hij er. En eerlijk, ik weet met mijn verstand dat ik het persen vreselijk vond, maar nu achteraf heb ik zoiets: het viel echt reuze mee. Zo erg was het niet 😂. Bizar hoe je lijf en je psyche werken. Bereid je voor op de manier die bij je past. Er is geen goed of fout. Als jij je er maar goed bij voelt.