Weer wennen aan het 'geleefd worden' door baby

Hier hield ik een vast schema aan, ik ben niet zo van de baby bepaald. Naast de baby wonen er nl nog meer mensen in huis die ook willen eten en andere dingen moeten. Hier kregen ze dus op vaste tijden een fles. Als ze niet wakker waren maakte ik ze wakker (met soms speling van een half uurtje) bij zoon zeker, want het kon niet dat hij honger kreeg als ik op het schoolplein stond.
Op de psz van mijn zoon is nu een broertje geboren van een jongetje..is een maandje nu. En moeder gaat er prat op dat zij op verzoek voedt, want je "hoort" je baby te volgen. Maar nu al meerdere keren meegemaakt dat die baby daar compleet uit zn plaat ging van de honger terwijl zij oudste zoon nog af moet zetten en dan nog een kwartier naar huis moet lopen...tja dat gebeurde mij dus nooit en vind het ook hardverscheurend om te horen.

Dat tie honger heeft bepaal ik niet overigens, dat zegt moeder zelf.

 

Ik voed ook op verzoek, vind ik juist makkelijker. Dan hoef ik niks te forceren, of wakker maken, ed. Maar, als ik weg moet of zo iets, dan voed ik haar voordat we weg gaan.
Mijn Tip, kijk niet naar de klok, daar werd ik zo gespannen van, en niet het gevoel hebben dat iets gedaan moet worden. Daar heb ik nog veel moeite mee. Het gevoel dat ik het huis moet schoonmaken, maar dan wordt ze wakker en dan gaat het eigenlijk niet, ook niet in draagzak.

 

Ik denk dat je gewoon weer moet wennen aan zo'n kleine baby die zoveel zorg nodig heeft? Hoe lang duurde dat bij je oudste?

Ik voedde hier gewoon op verzoek en vond dat juist een stuk minder geleefd worden gevoel geven, zeg maar. Want dan begon ik juist te stressen, zo van, help, we moeten nog 1.5 uur en ze heeft nu al super honger. Maar voeden op verzoek hield wel in dat we ook eens op mijn verzoek flesje gaven, want ja, als t voor we weg gingen al 3 uur geleden was dat ze had gedronken, kan je wel nagaan dat ze dan trek krijgt als je onderweg bent.

 

Hier heb ik ze ook altijd in een strak schema gedaan. Was voor ons als gezin veel beter.

 

Tja, oftewel je zal allerlei verschillende tips krijgen van ons allen omdat wat voor het 1 werkt....

Dus is het belangrijk om na te gaan wat voor jou/ jullie werkt. Ik vond juist op de klok kijken prettig. Daardoor had ik een beetje houvast. Doe ik twee jaar later overigens nog steeds. Maar zoals je leest zijn er vrouwen die hierdoor weer meer stressig raken.

Doe dus wat voor jou goed voelt. Overigens ken ik het gevoel maar al te goed. En ik heb het nog. (peuterpubertijd perikelen )

Ik kan je dus niet echt veel tips geven. Probeer wat dingen uit en kijk wat goed werkt.

Succes

 

Het is ook een kwestie van wennen he, er is geen succesformule denk ik, hooguit het verstrijken van tijd
Ik moest er bij de tweede ook aan wennen, maar door we ook allerlei dingen 'moesten' met de oudste, draaide de jongste al heel snel mee in dat ritme en daardoor kon ik ook sneller wennen aan weer een baby in huis.
Ik voedde op verzoek, maar soms was dat ook mijn verzoek

 

Hier probeerde ik ook zoveel mogelijk de baby te volgen, maar je gevoel herken ik wel en ik maakte hem op die leeftijd ook wel eens wakker voor een voeding om een beetje 'gunstig' uit te komen.
Sowiezo mocht er hier van de kraamzorg niet langer dan 3 uur tussen zitten, maar zelf heb ik dit langzaam aan opgeschoven naar max. 4 uur. Dus in jouw geval zou ik hem om uiterlijk 19.00 wakker maken en dan voor de nacht ook nog een keer voeden.
Om de simpele reden dat je anders net in je bed ligt en dan de baby honger krijgt. Dus dan gaf ik hem tussen 22.00-23.00 nog een flesje, tenzij hij zelf eerder kwam natuurlijk.
Dus in principe was het hier op verzoek, maar ik hield wel een max. tijd aan en wat de anderen ook al zeggen, als het mij beter uit kwam, dan gaf ik ook een flesje op mijn verzoek en 'speelde' wat met de tijden.

 

Hier precies zo. Altijd op uur en tijd gevoed. Allebei de kinderen gingen hier meteen in mee, zonder problemen.
Hadden ze een half uur eerder al erge honger Dan gaf ik ze eerder eten. Dat trokken ze bij de volgende voeding zelf weer recht.
Het voordeel van een schema vind ik dat jij zelf ook weet waar je aan toe bent. Je kunt afspraken maken en dingen plannen.

Maar ik moest ook weer erg wennen hoor. De oudste was bijna 2 jaar toen zijn zusje geboren werd. Hij had al een ritme, at met ons mee etc. nu onze dochter 8 maanden is vind ik het ook weer gemakkelijker worden.

 

Goh das een goeie haha. Maar vrij snel..kan mij van beiden niet herinneren dat ik zat te rommelen met een schema ofzo. Op tijd voeden kwam al vanaf dag 1. Onze oudste was dysmatuur en moest dus een bepaalde hoeveelheid voeding binnen krijgen (had in de buik weken niks meer gehad) dus die kreeg direct op uur en tijd de fles. Een tijdje om de 3 uur en later om de 4 uur.

Bij de jongste heb ik het ook zo vanaf dag 1 gedaan. Die gaf al wel na de kraamweek aan dat hij om de 3 uur te vaak vond...dronk dan niks dus die kreeg toen meteen om de 4 uur.
Hij had een zus die al naar school ging dus daar werd ook al meteen rekening meegehouden.

 

Ik voed op verzoek. En zl heeft nog echt geen ritme. Ook gaat hij overal mee naar toe in de draagdoek. Met een eigen bedrijf en twee kinderen van 10 en 13 heb ik geen tijd om stil te zitten .
Wat bij mij doorslaggevend is, is bewust tijd voor mezelf in te plannen (en dat kan idd even uitgebreid douchen of een half uurtje alleen de stad in zijn). Dan is het veel makkelijker om de tijd te geven aan de baby.
Waar ik van te voren idd heel erg had verwacht moeite te hebben met het aanpassen aan een newborn valt dat in de praktijk heel erg mee. Ook doordat ik nu weet dat het echt tijdelijk is en dat het best snel voorbij gaat.

 

Ik maak me hier ook wel zorgen om.... maar ben echt niet van plan om de nieuwe beeb in een strak schema te gieten. Als de beeb net slaapt maar we moeten zijn zus ophalen van KDV dan is het maar zo, dan slaapt die later weer (of in de auto, of in de kinderwagen tijdens het ophalen). Maar goed, een keer de beeb eerder wakker maken zodat het net wat beter in het schema past, is niet opeens niet meer voeden op verzoek.

 

Bij mijn oudste deed ik alles in blokken van 3 uur. Daar zat dan sowieso voeden en verschonen in. En als dat achter de rug was ging hij slapen of gingen we de deur uit. Maar als hij een extra voeding wilde dan gaf ik die ook gewoon. Dus een combinatie van beiden. Honger is honger, dan heeft hij gewoon voeding nodig.

Vrij snel vond hij ontspanning in het ritme en was het schema op de regeldagen na genoeg. Ik weet niet hoe andere kleintjes erin zijn, maar mijn zoon heeft het ritme ook echt nodig. Anders dan raakt hij overprikkeld en uit zijn doen. Dan is er geen land meer met hem te bezeilen. Daarbij is papa ook gehecht aan voorspelbaarheid, en ontlaste dit hem ook.

Binnenkort de tweede, en ik ben heel erg benieuwd hoe dat zal gaan. De oudste is nog zo klein. Ik hoop dat hun ritmes verenigbaar zijn.

 

Helaas heel herkenbaar. Ik had echt verwacht dat ik dat bij mijn tweede een stuk minder zou hebben, maar helaas is het precies hetzelfde.
Ik kan je eigenlijk geen nuttige tips geven, behalve volhouden. Het wordt beter, echt!!! Over een paar weken kijk je er al weer heel anders tegenaan

 

Met de tweede erbij vond ik het eerst heel erg aanpoten. Maar de nieuwe baby past zich best snel aan naar het ritme van het gezin vind ik.

 

Mijn tweede is nu bijna 6 weken en ik heb sinds vorige week het gevoel dat ik een beetje in de flow kom. Ik kan nu gemakkelijker meegaan in zijn ritme, als hij een keer op een ander tijdstip komt dan ik verwacht had.
Dat schuldig voelen is ook erg herkenbaar. Ik heb de eerste paar weken een paar keer hardop uitgesproken dat ik helemaal niet blij was dat hij er was. Om me daar dan vervolgens heeeeel erg schuldig over te voelen. Maar ik denk dat dat normale gevoelens zijn die vrijwel iedere kraamvrouw wel eens heeft. Er wordt alleen weinig over gesproken omdat er toch een soort taboe heerst over het feit dat die wolk helemaal niet zo roze is.

 

Goed om te horen. Herken het gevoel namelijk! Hier nu een baby van 6 dagen oud. En voor mijn gevoel is het enige wat ik doe bv geven en slapen.
Hier trouwens bv op verzoek. Maar nu nog een vrij strak schema van iedere drie uur omdat ze wat prematuur gedrag vertoont (temp. schommelingen/ geel zien)
Zodra ze wat sterker is ga ik gaat het nog meer op verzoek en maken we haar niet meer wakker.