Peuter van 2 jaar loopt nog niet zelfstandig en praat niet

Wat betreft de motorische ontwikkeling wordt ze dus al begeleid. Als ze wel kán lopen maar nog niet durft is dat een kwestie van tijd denk ik en veel oefenen en vertrouwen geven.
Qua taalontwikkeling loopt ze misschien wat achter, maar ook dat hoeft niet veel te zeggen.
Ik snap niet waarom je een oren en ogentest zou weigeren? Dat ze jouw hoort en kleine dingen opraapt wil,niet alles zeggen. Misschien hoort ze bepaalde tonen niet en ziet ze in de verte niet goed of diepte niet goed. Kan ook haar motorische achterstand verklaren en haar onzekerheid (kan, hoeft niet).
Verder doen die testen geen pijn dus waarom zou je ze niet doen? Gewoon om dingen uit te sluiten!

 

Is er in je regio geen ander ziekenhuis waar je misschien een fijner gevoel bij hebt. (helaas blijf je vaak echt maar een nummertje hoe stom dat ook is) het lijkt me belangrijk om inderdaad toch wel een oren en ogen test te laten doen, aangezien je nu vragen hebt die misschien beantwoord kunnen worden door deze testen, en anders kun je misschien samen met een kinderarts de ontwikkelingen van je kindje beter in de gaten houden.

 

Is jou dochter nu wel of niet nog onder behandeling van een arts? Ik zou dat wel doen want nog niet lopen is misschien wel iets waar je even aandacht aan moet schenken.

 

Als ze wel aan de hand loopt hoef je je denk ik niet zoveel zorgen te maken: los lopen komt vanzelf als ze daaraan toe is en het durft.
Misschien vindt ze zo'n duwkarretje leuk, dan heeft ze meer vrijheid maar wel een steuntje.
Ik zou wel die oog- en gehoortest doen, je hebt niet alles in de gaten en het is ook sneu als straks blijkt dat ze een brilletje moet en je hebt al tijden lopen modderen zonder. Het is naar om als nummertje behandeld te worden, maar probeer even diep adem te halen en je eroverheen te zetten. Het zijn maar korte onderzoeken en dan sta je weer buiten.
En hoe zit het met brabbelen, merk je wel vooruitgang daarin?
Hoe dan ook is het goed om veel met en tegen haar te praten, en boekjes te lezen samen, maar dat doe je vast al.

 

Mijn dochter heeft leren lopen mbv een knuffeltje. Ze liep al een tijdje aan de hand en toen hebben we haar een knuffeltje laten vasthouden, die wij ook vast hielden. Zo zijn we gaan lopen met haar. Toch niet helemaal ondersteunend, maar haar wel het idee geven dat ze ondersteund wordt. Als ze daar het vertrouwen in gekregen heeft, kun je het knuffeltje steeds iets meer laten zakken, zodat ze steeds meer op haar eigen benen komt te staan, maar niet het gevoel krijgt dat ze aan haar lot overgelaten wordt (ze heeft immers het knuffeltje nog vast). Uiteindelijk zou je het knuffeltje los kunnen laten en de kans is aanwezig dat ze dan zelfstandig loopt, maar nog steeds het vertrouwen heeft van haar knuffeltje.

Moet ik wel zeggen dat mijn dochter al vroeg liep, dus kan je niet garanderen dát het werkt bij jouw dochter. Maar het is misschien het proberen waard. Mijn dochter liep op deze manier binnen 2 dagen zelfstandig

Wat het praten betreft, ze zal binnenkort weer naar het cb moeten. Daar zal vast wel besproken worden wat er evt gedaan kan worden om haar spraak te bevorderen. Veel boekjes lezen en misschien af en toe haar meer moeite laten doen om iets duidelijk te maken. Misschien heeft ze niet in de gaten dat ze beter moet praten, omdat jullie haar toch wel begrijpen. Ze kan immers duidelijk maken wat ze wil/bedoeld.

 

Je zou contact kunnen opnemen met het wijkteam met de vraag hoe je je dochter in haar ontwikkeling kunt ondersteunen.

Mijn jongste zoon praat ook nog nauwelijks, 3 woordjes en loopt sinds hij 21 maanden is. Hij is 24 maanden oud, begin vorige maand 2 geworden.

Maar bij hem weten we de oorzaak, hij mist een paar genen.

Mijn oudste zoon heeft dezelfde genetische afwijking en met hem hebben we de ervaring dat het zeker de moeite waard is om zo snel mogelijk met de juiste therapie te starten. Hij is nu 4 en loopt zeer duidelijk achter, maar hij is veel verder gekomen dan ze ons 2 jaar geleden voorspelden.

 

Mijn beide jongens waren ook laat met lopen. Oudste was billenschuiver en deed met anderhalf nog geen poging te gaan staan. Fysio mee laten kijken omdat ik bang was dat er iets mis was. Hij liep voor zijn tweede verjaardag dankzij speelse oefeningen.
Bij jongste zag ik dezelfde ontwikkeling. Ik heb het laten gaan omdat ik geen lichamelijke beperking zag. Cb was het daar niet mee eens. Maar na ervaringen met de oudste ben ik erg voor het volgen van de eigen ontwikkeling. Zolang ik vooruitgang zie daarin is het prima. En ook nr 2 is gewoon gaan lopen toen hij 2 en een beetje was.

Wat betreft praten heb ik geen ervaring met langzaam ontwikkeling. T zijn allebei kletsmajoors
Maar ook daarbij denk ik dat ze zich heus wel zullen ontwikkelen. Tenzij je zelf denkt dat er iets mis is. Dan natuurlijk wel aan de bel trekken. Belangrijk bij leten praten is dat je zelf veel met ze praat. Benoemen wat je doet. Bijv bij aankleden elk kledingstuk bedienen. Voorlezen. Liedjes zingen.

 

Ik zie ook niet precies in waarom je zulke simpele onderzoekjes zou weigeren.. desnoods bij een ander ziekenhuis.
Verder begon ze hier los te lopen met 2 dingetjes in haar handen (wasknijpers) die ze vast had zoals ze onze vingers vast had. Nu was ze wel wat jonger (14mnd) dus weet niet of ze er bij jou nog 'in trapt'.
Voert ze wel opdrachtjes uit? Want zo lang het taalbegrip goed is zou ik me nog niet heel veel zorgen maken. Als ze dit niet doet lijkt me het slim om die ogen en orentest te doen. Een jongetje die ik ken kon bepaalde tonen niet horen dus reageerde wel op het geluid maar verstond de helft niet..

 

Ik herken het wel maar wij weten dat dit komt vanwege een chromosoomafwijking bij onze dochter. Nu is het zo dat ik wel wqr ondersteuning zou zoeken als ik jou was al is het alleen maar om uit te sluiten dat er iets is. Misschien hoort ze je wel maar niet duidelijk oid. Maar dat kun jij denk beter beoordelen dan wij.

 

Hier ben ik het helemaal mee eens, al is het maar om het uit te sluiten.

 

Beetje raar toch om zulke onderzoeken te weigeren. Hij is ook vrij laat met lopen en praten. Kan geen oorzaak hebben, maar kan ook wel een oorzaak hebben. Dan wil je toch op zijn minst weten hoe je het beste je kind kunt stimuleren?

En sorry hoor, een nummer in het ziekenhuis.. Heel nederland klaagt erover, maar we moeten het er maar mee doen he.. Als je kind ineens naar de ehbo post moet, ga je toch ook? Ik vind dat een beetje zoeken naar een reden om je kop in het zand te steken.. Als artsen het nodig vinden om iets te onderzoeken, doen ze dat niet voor niks. Al is het om iets te kunnen uitsluiten en daardoor het kind juist meer ruimte te kunnen geven om te groeien. Dan weten ze in ieder geval dat het niet door ogen etc komt. Ik vind het een goede zaak dat een arts een kind monitort die dreigt een achterstand op te lopen..

 

Je kunt je aanmelden voor Integrale Vroeghulp. Dit kost je niks. Hier kijken diverse specialisten naar videobeelden van je kind.

Wij zijn in december met Integrale Vroeghulp begonnen en inmiddels heb ik een aantal doorverwijzingen gekregen (niet alleen vanuit de Vroeghulp, ook vanuit het CB en de huisarts). Voor een audiologisch onderzoek -ik denk ook dat mijn dochter wel goed hoort omdat ze mij begrijpt maar de logopediste heeft mij uitgelegd dat begrijpen iets anders is dan goed kunnen horen- ook hebben we dus een verwijzing voor logopedie gekregen en een verwijzing voor een mkd.

Grijp alle hulp en onderzoeken die je krijgen kan. Ik kan je vertellen dat het gigantisch veel moeite kost om hulp te krijgen wanneer deze hulpvraag vanuit jezelf komt. Maar als het je aangeboden wordt, pak het met beide handen aan. En ga niet klagen dat je je een nummertje voelt in het ziekenhuis. Dat ben je in feite ook maar je wordt er niet minder goed om geholpen.

 

Voor het lopen kan ik je geen advies geven.
Qua praten zou je naar de logopedie kunnen. Ons zoontje zei met 21 maanden nog bijna niks, zelfs geen mama. Maar hij begreep wel erg veel. Bij het consultatiebureau aangegeven dat we niet wilde wachten omdat het hem ook frustreerde dat hij niet kon praten.
Met 21 maanden naar logopedie gegaan, daar merkte we snel effect en zo'n 2 maanden later ging hij steeds meer praten. Ik kan het je echt aan raden.

 

Bizar om de testen te weigeren, er zal wel meer aan de hand zijn.
Onze dochter kon ook de kleinste dingen oprapen, maar er bleek toch echt iets "mis" te zijn met haar zicht... Blij dat we het wisten voor ze naar school ging en ze misschien het bord niet zou kunnen lezen. Ik zou dus gewoon testen. En laten we eerlijk zijn: met 2 niet lopen en niet praten, is ook echt wel laat. Nog meer reden om het serieus te nemen.

 

Mee eens. Zeker die onderzoeken wel laten doen, ik ben echt voorstander van kind in het eigen tempo laten doen, maar dit is wel vrij laat.
Wat betreft het zicht, mijn zoontje pakte de kleinste dingen op, klom in de hoogste toestellen en viel nooit, bij de oogtest kwam hij niet verder dan het bovenste plaatje. Hij heeft +8, echt een forse afwijking dus.

 

T.s reageert niet op haar topic.

Dus het meeste advies is al gegeven.

Een nummer tja ik ben een mens maar weet dat ik een nummer ben in een computer bij het ziekenhuis. Vijf seconde voor iemand mij uit de wachtkamer haalt bekijken ze even mijn naam en status haha.

Je woord ook vaak afgeroepen op een nummer.

Niet zo eigenwijs zijn als je kindje wat heeft alles na laten kijken en niet lopen zo te lezen komt dat wel niet praten is wel wat laat maar ook nog niet extreem maar als je je zorgen maakt.
En je mag en kan testen laten doen.Dan doe je dat toch gewoon?? Simpel.

Dat maakt je geen slechte mama hoor onderzoeken laten verrichten geen onderzoeken laten doen vind ik juist apart.

 

Dit!!

TS: geen testen willen doen, want jij denkt dat je kind alles ziet en hoort? Heel raar hoor...... ik ben slechthorend, maar er zijn er maar weinig die dat zo weten. Dan moet ik het ze echt vertellen. Terwijl ik links doof ben en rechts nog maar 60% hoor.

En een nummer in het zh? Denk je nu echt dat de artsen tijd hebben om met iedereen een persoonlijk gesprek te voeren? Je hebt geen idee volgens mij hoeveel patienten ze zien per dag! En ja, dan IS het maar onpersoonlijk, is dat zo belangrijk dan? Als het om de gezondheid van je kind gaat?

En ja: ik denk dat je kindje dus wél een achterstand heeft. Mijn kinderen konden absoluut veel eerder lopen en ook al wel praten. Een kind van bijna 2 wat dat niet kan vind ik wel zorgelijk!

 

praten maak ik me zelf nooit zo druk om.
dat komt wel als ze er aan toe zijn en als ze het nodig vinden.
de oudste vond het ook eng om zelf los te lopen maar het verschil tussen mijn arm en haar handje was te groot of je moet constant scheef lopen.
wij hebben toen een pollepel gebruikt die we beide aan een kant vast hadden.
op een gegeven moment zelf de pollepel los gelaten en even later kreeg ze door dat ze het prima zelf kon.
al had ze eerst wel nog met die lepel omhoog rond gelopen